Útvaldar smásögur - 01.01.1822, Qupperneq 88

m
ffitafDingarDa ^onángé; er oð \>agiíeg<3
^ann fatiD og l)<»nn ídfi frainpftc ni«gn fkcelf*.
aDur; en — ocfuc oamac ()ðnn og íjann ocfuc
tii ()uggunat og rauna*líttirð. -£)ann et fac
fjcctci otfcelíngo Bontt finni og bornum, fem
f)onum ec foo fdct ti(. — -í)oaD nefníc f)anti-
fig I Cetóan? fpucDi SíDfomu nnaöuir. —
<Sama, fem feíma — ^róbjatt — anfaDi
focinninn. — 21! 6! &já Umfjónacs
manni al&ingatDa Jíonángf, fagDi 2fDfoinu*
iiiaDut: ; feífac mannrauníc og Ijjartalag {iitt fá,
ná 6 mig; JwtD oetDffulDac ocegaci forlog; eg
oil og oena aD ðc fkffu bcetifl fpctc þtz meD
tíD; oonaDu.góDé tií ©uDá! Q5iD ftetta Jwign*
aDi b«nn fpric jljett, fat adtaf í |óngum baunf*
um og talöDi ecfect uné öpmma t6£ og fteic
iegDu aptuc til lanDé; laumaDi ()ann f>íi urn
leiD l)ann upp ác bðttnum fíeíg á íanD, peníttgas
pbngju ftnui t I6fa -^cóbjarts^ en bljóp foo
IjcaDt áti mprfríD JjaDan. aD f>ínn ftcf ecfi foo
mifiD, fem facfaD bonum míflu caufnac*.
Síöf. 3 píjngjumtí oócu i6 piftóíu*|í>’cft *)
og io Daíir í ftlfri.
4rábjartui: {jrcet'Diff ínn;íega oiD> ]5o(l(fa
söallunD, og í)!ióp aptuc og fcam um allantt
^otaDintt Daginn eptir tif aD (eita upp QJelgjec*
ava ftnn og ^acfa bcmum; «n—f>ann
loecgi aD fínna. 2Stt banð b^IDt íama fappt,
fccim meD aD öoítma nocfuD uteD pDtt ftnni tiS
*j íiípnt, f«m ð»l6ir 4 ti( Jt6l« l»»rt @t»6fj..