Útvaldar smásögur - 01.01.1822, Síða 102

102
ífjjtfíðaí i’iK sftóna fdtteot frcí^t 5já feitrp
famfííegtim. manna, af ^oí feím- bœttjí Htil
fcegn af iipp)tet'útmdni fteinr eg menta'framferfe
nm, fetrt tíD 09 reppjla öuDgac ennur @amfe*
feð, meD. áDcnDíngmv D&sunar fpil og glafra**
r ferDir, fem opt eru foo í«Dám$rHv etu, og I6ng&
um fcrrri 09 tafmatPaDr! 5inum *)., €n —
©pcnfíiir fj&iftr tjá ofð f&í aD JjjóDic fje,jTac;
eórtt góDar 09 mannöDIegar, ó^efnDargjarnar
og fpaápnDar., fþcer oóvufáfimnanDi, en girnt*
ufi lífa fátt ab ncttia. f&etta fmnulepft ogf
íaD ótompggna ttawjí, fem Jjac báru til aD*
FomUmaníja, fannaDi aD pcec lifCu f>á fœíu llff^
£>fl fjeírra faga og aflar jtDa*r.eaíur inntímnDt
ují I litlu <£h>œöa fafni, fem fteim par fínnr %
barnœfFu, 0,9 — einó og í>já ellum fjóDum eDr?
pm—ctengu meDal feirranocfrar Dœmifegur tjítt,
uppruna maunfonrmö.
*) @0im cn forcileg cr tílgáta peféi unt d^a-foía,,
fjarlccga og útilofafea frá umgcngni, ciDlTiptuiH
og mcntunum framan&i JuóÞa, og firiggilcg íif*
fmgfan, cf 3éIon6é inubúa fjarlaiga af(;clm»
an, Orcgur í>jer pflr @t)u oora áiíft f>reifanÞt;
ntorfur i frilttm oortint, fem gcrbafegttrnar lýfg
f)ja fjelöa frá umgcngni attuara afjíccfíra
6úa Biba tim lcirninn. 9>arefna« og oarttíngá*
Icpjt f)já ofá, banna nú innMum íucban margar
utanfcrbir otÞa ttttt fjeim og oiÞjfipíi, PcrÞitr
cinajía mcÞaliÞ ofélcpft, til oiÞferuílav jíoÞttn-
ar f)eim(iná, aÞ fpnna ojá SBcralÞar- og gcrÞa*
fogtmtar, til aÞ ocrja ofá alÞltnÞtt, ctt lcfa góÞar
bacfuv, og láta pccr fpnna ofá paÞ marfociÞafta
af goÞmcntum.