Útvaldar smásögur - 01.01.1822, Qupperneq 112

í 12

foo (tnnatsöv revnjt viD nöFotmi f ttmn^
ítcmn l>afa c^ftD íjinum eptstDœmi cfiDfimma 09
biÓDni, f)'>evjum feir l>cfDu nepcjl til o<j mú(!í
gírnfl aD fclcj.a. 0ö faiuftemma munDi beflíi
nfieiDínciac f>aft (fafa og gfunDoaBaD pax cíöDcí
lanÐéftjóni og niDurífrptm. tyá íjcfoi íífa máö*
áDícg.i meDfeeD orDiD jmMána fjíntuli,, eh,
TgMÍIð* og filfutr«perfin bctttc ^agnbtt og tofla*
refiur acDfamati. ^óDuclaiiDiD (©pán) l)cfDi
|>ac oiD fcamac ocDiD uppfjoatt gf fjciQ f'ctrci/
tit ítcuilu tiirauna eg fojinaDac aD Dtjggja nj)*
ac og margac iatrDuímr;P»fi'cítivr fem muuDu ofDt
itbreíDt og faniD f)afa Bpátiat: oelDi, oegfemö
og a«D. §6 6c fmrftu tíí ^eicca mifiioœgta
afleiDfuga. €n — óítappa uppáfíámir -epDDt
«Qri fteicri tootn
ilc óDáDa»lí)ö ícim, fetn Cofámbns pfjc£
titit fluttt og jlórbrotamtotmum, fein focíc oórti
& @t. Oomíngó, oavD bráDttm |>aD óváDoanD*
afia fóíP, fem nocftnjíaDav ftmDifl bcftt't fólf,
fem bvevfi fFeptti unDivgéfni, ráDoencni ní maít*
legum tíifinningum. fbaÐ beitti einfttm œDí ftnu
gtgn ^Dmtcáinum, fem unt fetnann fa piílu
ffna oiD oal ftefé, til {jocrvac máffl ofmtDar-
menn f>efDu f>anu ieíDt. fþeféi fágceti maDut
feppti fþanninn ofDDvt $mm ovDátbv, fcm gáf*
tic f>atiS og frefoirfí bofÐU bonum áunniD.
tfjanó líf oavD fífellt íamblanD af jjpf, fem upp*
íf>efut og níDucíccgit fálív @iguvoegara. <Sf»
felDt oarD Ijann ftaD marf og miD, fem íll fam*
manna jjaifDu á, Igftrtvg -tángur ntDDu, et?