Útvaldar smásögur - 01.01.1822, Síða 114

114
cg Ijcmn fann, þof beiDuc 6ac at) toifu minn*
íngu l)«nð, en ()\>et’t fem ofunD, gAlepfi eDa leif*
uc (ucfunnat, fem eínninn cœDuc fptic ofDfrœaD
manna, áttu j>at f f&tt, oatD Jt6 f6 eií't Co*
Iúmbufac blutffipti, belDut gepmDut 09 gíftmi
2JmedEó X>efpú$ió fc6 5!órenfe @taD6X>aI«
lanDi, f 6 bcmn ecfett til I)an6 pnni, annab eíí
aD fplgja leiDatPíllt 09 foturn fjefé niannð,
f)x>et& nafn tígnajl Œtti frömyjtc flefira an*
cca nafnfcœgufiu manna. fþanninn brénnt*
tnetfti megnt túnglceti futftu tlDina, ec 2íme*
vffa oatD fsecft af bmuui fjiuta jacDarinnat> og
ttacD faD égœfufe^uc fociboDi 606 unnacS, feni
fotlogin 6qoacDaD íjofDu aD fcamfáca ffpÍDi. f
jjeffanum bciD Dludíulegu $cinuM6jÍf!k,
fþetta cénglœti oacD 09 aD 6I)cefitm éptíc
Colúmbufac faU 09 DauDa SÍ)rotmin9ac jffa*
bellu. fþúngaD tií í>6lDu €p«búac fcam fam*
líft í bpsDum fínum famqocemt ftDum, 09 uitDa
íc jlj6rn (Cafifa (^onúnga) feicca, enti p6tt
þjúfaDic mjog af j>eim ofoopnum þbnsfíum f
ffplDu flvitoecfa og af qepft áíogum. 2íriD j 506
ooc : ^onúnour btDíún aD ffipta
þeim upp 6 milli unDnofacanna, til fier$ aD
þcœífafl þac oiD ro6ima*greft’ 09 adébáttac
ftocf, fem baroftjácar jje^ra fengju notaD
til. tCrúarb pgDin 09 lijómtfr-gagniö oóru
tocer ífplur, boetjar œ oar. reont tii aD bcetoa
ofanpftr botiífa 61)<rfu 09 ðmvineifjuieaa merfevD
6 (Spcbúum „ 2í meDan", íegDu jþv*r, „þeffu
„OíBifblft oecDuc tiDm fcj6l6 ccfmg bj6tc6ap