Útvaldar smásögur - 01.01.1822, Qupperneq 116

u6
uptOafl mœmi/ aí> ðtiwfc manna b6p gepfl*
legafl; foí 5 6rum cptir $efia ómannetfjuleðti
rófeflðfun/ uar ta(an aHraínöjfTro íEyarbáaorDa
in fiac— fró fullci tTlíIHon (cDur 1000,000) —
tinac 14 þúfunbir jiiibfána, f00 tíarí5 aD
étoeða oð fcrfja fró nólœ.aum epum oð fafla*
lanDi 2linenfu > vnllifólf til 6 níj aD báta jtat
<íc mannefiu til lanDa irftnðac.
JfDr'ettoeððja fpnflóD oarD pórub faman/
rett fern beftíur. tyh, fem ^nigu niDut unDí
tc bprDanna ftánða, borDU menn 6 fcetuc meO
ftór4eððum. íþar fórufl |wéic aumfngjac
^tennum f mólma ðtpfjum, en fonut \>ÍD jarD*
ttfju, fem ð^cf frampftr oerf=maðn Jjeirra. £>*
feoflt »g offíjent fceDi Dróg allt fjer til fulló ác
átflita froppum Jieiría. !KceDur ángbarnci
gílDtuft ficajc upp. fjjter DepDU af ^ángri og
cffreptu; margat f J3ot ^oer bsiDu DauDum eflí
<gat DepanDi bernum finum upp aD ðíífutti
brjóftum flnum, í>mum til enturltfaunar. §eDa
urnir Drópu fig fjrenmim meD eitri. (Pmfíe
ftengDu ftg i jpeim femu trjóm, ofan úr bper*
jant £eit tafa urDu Ifpátrtar fottut ffnar 09
betn, uppf fjoerjum jþeir beprDu fettiuflu qoeD*
jut eg anDoerp Jjeirta. 3 fluttu ntólis
fjeicro CynflóO finnft ecfi fccmar,