Tíminn - 25.08.1963, Qupperneq 2

T í M t N N, sunnudagurlnn 25. ágúst 1963. —
’ ; fHntTtiiiiMr I'Sfc
STÓRAUKIN SALA SÁNNAR VIN'SÆtDIR VÖRUNNAR
RÝIÍIHGARSÁLA
NÝIR SVEFHSdFAR
150Ö k?t afsláftur
Úrvnissvampur — Fjaðrir
Tízku-ullar-áklceði —
Pfuss — Silki damask —
Nœlon.
Sendum gegn pósfkröfu.
SÓFAVERKSTÆÐIÐ
GRETTISGÖTU 69
Opið kl. 2—9. Sími 20676
MERKI-Ð ER
Hekla
HEKLU mexkið hefur frá upphafi
tryggt betra efni og betra snið. Amer-
ísku Twill efnin hafa reynzt bezt og
eru því eingöngu notuð hjá HEKLU.
Avon hjnlharðar
seldir og seffir undir
viðgerðir
I
ÞJONUSTAN
MúJa við Suðurlandsbraui
Sími 32960
Þáttur kirkjunnar
„Apartheid” oj
kristinn ddmur
MIKÍÐ er nú ritað og rætt
um kynþáttarmisréttið' víða í
veröldinni. En þó eru raddirn-
ar háværastar um Suður-Afr-
íku, sem hefur þó lengi verið
talið eitt hið fremsta í menn-
ingu i nútíma-Afríku, kristið
land, þar sem Bretar höfðu
lengi ráðið miklu.
Það óhugnanlegasta, sem
fram hefur komið í þessum mál
um, er sú skoðun eða fullyrð-
ing og sá áróður valdhafanna
hvítu í Suður-Afríku, að þeir
séu af Guðs eilífa réttlæti út-
valdir til að stjórna, og sitja
mefy sem mestum forréttindum
að auðæfum þessa auðuga
landssvæðis í nafni kristin-
dóms og kristinnar kirkju.
Það var nákvæmlega þetta,
sem maður nokkur frá Suður-
Afríku, sem kom hér á heimilið
í sumar fræddi mig á til
ag réttiæta yfirgang hvíta kyn
stofnsins þar. Og hann virtist
ekki í neinum vafa um rétt-
mæti þessarar kenningar, og
taldi margt af mislita fólkinu
misindismanneskjur, sem guð-
leg forsjón yrði að stjórna gegn
um hugi og hendur hinna hvítu.
Samt taldi ég þetta meira
hleypiuóma og misskilning ein-
staklings en almennan átrúnað
heillar stéttar eða þjóðar þang-
ag til ég las í víðlesnu blaði um
daginn svipuð ummæli ein-
hvers trúarboðanda, sem hef-
ur verið við prédikunarstörf
hér á landi í sumar. Og það,
sem þó virtist raunalegast var
það, að höfundur greinarinnar
í biaðmu, hinn merki ágætis-
maður Ólafur Ólafsson, kristni
boða, sem margir líta að verð-
leikum upp til sem eins bezta
boðhera Krists hérlendis á þess
um tímum, hann var að því er
bezt vai séð alveg samdóma og
sanntrúaffur á það, sem þessi
suður-afríski maður hafð'i sagt
um fcrréttindi hvíta kynstofns-
ins.
Þá grt ég ekki þagað lengur.
Hvermg má þetta ske? Er ekki
Kristur og kristindómur hans
einmitt boðskapur frelsis og
bræðraiags allra þjóð'a og allra
manna? Er ekki og verður andi
hins sanna kristindóms ávallt
í andstöðu við allt misrétti;
sundrung, kúgun og grimmd
hins sterka gegn þeim, sem
minni máttar er?
Það híjnta allir að finna, sem
lesa guðspjöllin, hvernig sem
foringjar kirkjunnar og kristni.
boðar s\onefndir hafa fyrr og
sið'ar btandað þær kenningar og
litað þæi vild sinni og við-
horfum þröngsýni eða hroka.
Gyð'ingar töldu sig einmitt
hafa slik forréttindi á dögum
Krists. En hann segir þeim sög-
una um Hina miklu kvöldmál-
tíð og VUngarðinn og afnemur
þannig íorréttindakröfur þeirra
— þóft hann verð'i að gjalda þar
fyrir með lífi sínu.
Gyðingai litu svipuð'um aug-
um á Samverja og hvítir menn
á svarta í Suður-Afríku nútím-
ans. En Kristur sagði þeim sög
una um Miskunnsama Samverj-
ann, og bregður upp frá flokki
þessa fyrirlitna og kúgaða fólks
sígildri íyrirmynd allra manna,
alda og kynslóða, af þeim sanna
og eina kristindómi. Og hann
spyr ekki um þjóðarmismun,
stétt, stöðu eða litarhátt. Og
um þetta verða orð Jesú, að
hinir síðustu verð'a fyrstir og
fyrstu síðastir hinn sígildi dóm-
ur kærleika og réttlætis. Og hið
sama gildir í aðstöffu hans gagn
vart tollheimtumönnunum,
vænaiskonum og bersyndugum.
„Haldið þið, að þessir menn
hafi verið syndugri en allir aðr-
ir í Galileu þótt þeir hafa orð'ið
fyrir þessu?“ segir hann eð'a
spyr um menn, sem allir þóttust
geta fordæmt.
Meira að segja Páll postuli,
sem er þó fast flæktur í kenn-
ingar síns tíma að minnsta kosti
gagnvart frelsi og jafnrétti
kvenna, lýsir áhrifum kristin
dóms a þennan hátt:
„Hér er hvorki Gyðingur né
Grikki, hvorki þræll né frjáls
maður, heldur eru allir eitt í
Kristi Jesú Drottni vorum". Og
svo skrifar hann bréf sitt til
Filemons um Onesymus þræl
og gerir mannréttindi hans þar
ekki síðri réitindum húsbænda
hans Enda má segja það, aS
hvarvetna þar sem hinn heil-
næmi andi þess Krists, sem guð
spjöllm boða, hefur náð tökum,
hverfa þræla- og misréttisfjötr
ar eins og dögg fyrir sól, t.d.
hér á landi urðu sUkar breyt-
ingar næstum eins og af sjálfu
sér.
Strax á fyrstu öldum kristn-
innar hér virðist enginn munur
gjörður á þræli og frjálsum.
Og má þó nærri geta, að mikinn
mun hafa menn þótzt geta gert
á konungbornum Norð'manni,
Ijóshærðum og bláeygum og
þrælborr.um Vestmanni; „svört
um og ljótum", eins og það var
og er jafnvel orðað enn. En
allt slíkt gleymdist fyrir frjáls-
um anda Krists. Og mundi vera
hægt *ð hugsa sér öllu meiri
fjarstæðu hérlendis nú, en þá,
að' flokka fólk t. d. eftir hára-
og augnalit, svo að eitthvað sé
nefnt’ Og hvað menningu og
lífsskoðun Normanna og Vest-
manna. sem urðu ívaf og uppi-
staða íslenzku þjóð'arinnar
snertir mun vart unnt að hugsa
sér meiri andstæður. En þetta
varð einmitt kjarngóð mennt og
íslenzkt ættarmót, sem við er-
um öll stoli af með fegurðar-
drottnmgu heims í fararbroddi
þessa dagana.
„Guð lét allar þjóðir manna
af einu blóði búa á öllu yfir-
borði jarðar“, lærðum viff í
Helgakveri í gamla daga.
Lái méi að öllu þessu athug-
uðu, iiver sem vill. þótt ég sem
Eramhalo » IS -]öu
SCnatfspyrnumét isiands
LAUGARDALSVÖLLUR. - I dag kl. 14
Valur
Dómari: Magnús Péturssom
Línuv.: Magnús Thejll og Skúli Jóhannesson
AKUREYRI
Úrslitaleikur íslandsr.iu
í dag kl. 16
KR — Alfureyri
Dómari Baldur Þórðarson
Línuv.: Steinn Guðmundsson, Þorlákur Þórðarson
Mótanefnd
i