Alþýðublaðið - 24.12.1944, Qupperneq 39

39
JÓLABLAÐ ALbÝÐUBLAÐSINS
og var mér sagt, að þeir hef'ðu lesið um þetta kosta-
land(!) í bókum. Þeir komust til Brazilíu heilu og
höldnu, þó eftir mörgum krókaíeiðum, og hafa skrif-
að heim og hvatt aðra til þess að fara að dæmi þeirra.
Þetta varð til þess, að ýmsir bændur seldu eigur sín-
ar og bjuggust af landi brott. í fyrrasumar voru
hundrað og fimmtíu manns, konur og börn meðtalin,
í þann veginn að kveðja ættland s'itt. Sá, sem var
foringi útflytjendanna, hafði gert eins konar samn-
ing við félaga sína um það, að hann skyldi fá norskt
skip til fararinnar, en svo illa tókst til, að ekkert
skip kom, hvað sem því kann að hafa valdið, og vesa-
lings fólkið var þannig ráðvillt og húsvillt undir vet-
urinn. Þeir landsmanna, sem hyggjast sitja um kyrrt,
Mta þessa fyrirhuguðu útflutninga óhýru auga. Þeir
líta á útflytjendurna sem eins konar landráðamenn
og telja að lögbanna eigi atferli þeirra.
EN ÓVINSÆLDIR útflutningamjá sanna glögglega
ættjarðarást íslendinga. 'ísland er snautt að hráefnum
þeim, sem leggja grundvöll að auði og velgengi ann-
arra þjóða. Bóndinn leysir sjálfur af hendi öll þau
störf, sem til falla, og iðnaðarmenn eru engir úti í
sveitum landsins. En þetta verður líka til þess, að
hinar fögru listir eru mjög vanræktar. Það má því
merkilegt heita, áð myndhöggvarinn Bertel Thor-
valdsen var íslenzkrar ættar — faðir hans var ís-
lendingur. Þó er myndskurður engan veginn óþekkt
fyrirbæri á íslandi, um það bera húsgögnin vitni,
en þau eru útskorin með margvíslegum hætti.Æn listir
slíkar sem málaralist, höggmyndalist og tónlist eiga
sér litla sogu á íslandi. Þar þekkjast ekki þjóðkvæði
heldur eins konar sönglestur —-- rímnakveðskapur, og
einu bljóðfærin eru fornfálegar hörpur eða önnur
áþekk strengjahljóðfæri. Dansar eru sjaldséðir. Þó
starfar í Reykjavík ungur og efnilegur myndlistar-
maður, Sigurður Guðxnundsson að nafni, en lítil á-
herzla er á það lögð að hlynna að honum. Hanii
hefur þó málað ýmsar góðar andlitsmyndir. Eina
listgreinin, sem íslendingar virðast telja einhvers um
vert, er gullsmíðin. íslenzkir gullsmiðir hafa smíðað
margan góðan grip, en ræktarsemin við gullsmíðina
er líka arfur frá forfeðrunum, því að eins og kunn-
ugt er krefst íslenzki þjóðbúningurinn muna úr gulli
og silfri. En þess er skylt að minnast, að þess er eng-
an veginn áð vænta, að smáþjóð éins og Islendingar
eigi marga menn, er hafi hinar fögru listir að aðal-
-atvinnu, sér í lagi þegar að því er gætt, að menn
eiga þess engan eða lítinn kost að stunda listnám
á íslandi. Og skáldskaparlistinni hefur ávallt verið
mikill sómi sýndur á íslandi.
Það er næsta athyglisvert, að sárafáir íslendingar
leggja náttúruvísindi fyrir sig, enda þótt bók nátt-
úrunnar sé þeim opin og fagurletur skráð á síður
hennar. Svipaða sögu er að segja um norðurbyggja
Svíþjóðar. Þegar þeir ganga menntaveginn, nema
þeir annaðhvort heimspeki eða guðfræði eða skyldar
námsgreinar. Þetta kemur efalaust fyrst og fremst
S
s
s
S -
s
s
s
s
s
s
V'
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s.
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s.
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s,
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
V
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
GLEÐILEG JÓL!
INGÓLFS CAFÉ
GLEÐILEG JÓL!
GAMLA KOMPANllÐ.
GLEÐILEG JÓL!
Verzlun
Benónýs Benónýssonar.
Hafnarstræti 19.
GLEÐILEG JÖL!
Guðmundur Gunnlaugsson,
Hringbraut 38.
GLEÓILEG JÓL!
Verzlunin SNÓT.

GLEÐILEG JÓL!
Verzlunin Manchester

GLEÐILEG JÓL !
Heildv. Ásbjörns Ólafssonar,
Grettisgötu 2.