Alþýðublaðið - 24.12.1944, Qupperneq 47

JÓLÁBLAÐ ÁLÞÝÐUBLÁÐSINS
47
hendi og nauðsynlegur er öllum þeim, er um ísland
ferðast.
Björn Gunnlaugsson hefur efalaust verið víðförl-
astur maður á íslandi. För sína í Þórisdal gerði
hann árið 1835. Þá kom í Ijós, að dalurinn liggur
á stað þeim, sem frá er greint í Grettissögu, en nú
orðið er. hann hulinn ísi og gróður þar enginn.
Hverir finnast þar heldur engir, og hin heillandi
frásaga Grettis um dalinn virðist því hafa verið
skáldskapur, nema jarðhitinn þar hafi kulnað, en
þá gefur að skilja, að gróðurinn hafi brátt horfið.
SYÐST Á KALDADAL sténdur varða, sem mun
vera það hlútverk ætlað áð vera vegvísir ferðamanna.
íslendingar nefna vörðu þessa Kerlingu. Eftir að
ég hafði lagt Kerlingu að baki, lagði ég leið mína
um öræfin suður af Kaldadal og Oki, unz ég eftir
nær sjö klukkustunda reið frá Kalmannstungu kom
á graslendi nokkurt. Þar var áð á engi við vatnsból,
sem nefnast Brunnar, en þaðan er aðeins þriggja
klukkustunda leið til Þingvallar. Var dimmviðri
á mestan hluta þeirrar leiðar. Við lögðum leið okkar
um hraunin við Skjaldbreið, unz við komum á hraun
það, sem runnið hefur úr Skjaldbreið og allt út í
Þingvallavatn, stærsta stöðuvatn á íslandi. í hrauni
þessu eru hinar frægu gjár, Almannagjá og Hrafna-
gjá, svo og ýmsar fleiri, sem eru minnl og síður
verðar athygli.
í hrauni þessu vex víðs vegar kjarr og gras, grænt
að lit og þekkilegt á að líta. Gjárbotnarnir eru líka
grasi vaxnir, og stingur grængresið mjög í stúf við
svarta hamraveggina. Úr vestanverðri Almannagjá
fellur á, sem Öxará nefnist, og drégur hún nafn
af því, að í fornöld missti maður, sem 'hugðist höggva
vök á ísinn á ánni, öxi sína í ána. Þingvöllur var allt
til ársins 1800 þingstaður íslendinga og er því að
vonum mjög tengdur sögu lands og þjóðar. Tóftir,
sem nefnast búðir sýna, hvar fornmenn slógu tjöld-
um sínum á Þingvelli. Náttúrufegurð er þar mjög
mikil, en hún, svo og það hversu staðurinn liggur
vel við samgöngum, mun hafa valdið því, að alþingi
hinu forna var valinn þar staður.
ÉG FÓR einn míns liðs frá Þingvöllum til Reykja-
víkur, en það er sex til sjö klukkustunda leið. Þegar
hraunið vestur' af Þingvallavatni þrýtur, tekur við
heiði, er liggur nær fjögur hundruð fet yfir sjáv-
armáli. Það er hin svonefnda Mosfellsheiði, sem víða
er grýtt og ógreiðfær. Mér miðaði þó vel áfam á
þessum slóðum, enda var þetta að sumarlagi og
vegir greiðfærir venju fremur. Ég hafði ferðazt góð-
an spöl af leið þessari áður, sem sé frá Reykjavík
til Seljadals, svo að mér fannst ég vera hér gamal-
kunnugur. Bar ekkert til tíðinda á leið minni til
Reykjavíkur, og gerðist ég glaður í bragði, þegar
ég leit að nýju húsin þekku, Esjuna, höfnina og
skipin, sem þar lágu. — Þegar ég hafði svo komið
mér fyrir á nýjan leik í herbergi mínu í gistihúsinu,
hvíldi ég mig í nokkra daga, enda var mér vissulega
ekki vanþörf á því eftir ferðalagið.
Helgi Sæmundsson íslenzkaði.
GLEÐILEG JÓL!
Friðrik Magnússon & Co.
GLEÐILEG JðL!
Bifreiðastöð Reykjavíkui1
GLEÐILEG JÓL!
Kexverksmiðjan Frón h. £.

Gleðileg jól!
Skóverzlunin Jork,
Laugavegi 26.

GLEÐILEG JÓL!
Jón Hjartarson & Co.
Hafnarstræti 16.

Gleðileg jól!
Nordalsíshús.