Tíminn - 21.10.1964, Blaðsíða 7

Tíminn - 21.10.1964, Blaðsíða 7
Kaupmáttur hefur minnkaö þótt þjóðartekjur haf i vaxið um 30 % Bjarni Benediktsson, forsætis- ráðherra, hafði í neðri deild í gær framsögu fyrir frumvarpi um verð tryggingu launa, er ríkisstjórnin flytur í samræmi við sarr/’vomulag við samtök launþega og atvinnu rekenda á s.l. vori. Sagði hann, að upphaflega hefði verið ætlun in að gefa út bráðabirgðalög um kauptrygginguna, en frá því horf ið ákvað ríkisstjórnin að greiða niður hækkun vöruverðs fyrst um sinn, óg því var ekki þörf á setn ingu bráðabirgðalaga. Lýsti Bjarni síðan einstökum þáttum frumvarps ins og samkomulagsins við verka lýðhreyfinguna. Þórarinn Þórarinsson kvaðst lýsa yfir ánægju með það að ríkis stjórnin hefði horfið frá stefnu sinni um bann við vísitölutrygg- ingu launa, en kvaðst jafnframt vilja lýsa yfir óánægju með það, að ríkisstjórnin skyldi ekki fall- ast á sjálfsagða aðalkröfu verka- lýðsféálaganna um lífvænleg kjör fyrir 8 stunda vinnudag. Ríkis- stjórnin er ein stjórna á Norður- löndum, sem ekki fellst á þá kröfu Með þessu frumvarpi fer fram eins konar jarðarför á 3. yfirlýsta meg- inatriðinu í „viðreisnarstefnunni“ svonefndu, en við lögfestingu efna hagslaganna 1960 var það bann talið þriðja meginatriðið í stjóm arstefnunni og vitna,ði Þórarinn í því sambandi í ræður forsætis- ráðherra og viðskiptamálaráðherra 1960. Þetta frumvarp ríkisstjórn arinnar er því játning hennar og yfirlýsing um að stjórnarstefnan hafi verið röng og óframkvæman leg. Bann við vísitölutryggingu átti að stöðva kapphlaup milli kaupgjalds og verðlags og stöðva verðbólguna. Reynslan hefur sann að, að kapphlaupið onilli verðlags og launa hefur aldrei verið meira og verðbólgan örari en á þessu tímabili, enda sá ríkisstjórnin svo um og var það eitt megintakmark í stefnu hennar að verðlagið hækk aði ætíð meira en kaupið. Meginatriði þessara mála hlýt ur að teljast sú sjálfsagða og eðli lega krafa, að launþegar geti lif- að mannsæmandi lífi af launum 8 stunda vinnudags. Ástandið í þeim málum er nú þannig, að iðnverka menn og dagsbrúnarverkamenn hafa frá 74 þús. til 91 þús. króna! úrslaun fyrir 8 stunda vinnu hvern | virkan dag ársins. Skv. framfærslu vísitölunni þarf fjögurra manna fjölskylda hins vegar 108 þús. krónur til mannsæmandi af- komu, en í þeim útgjöldum er reiknað með aðeins 1 þús. krónum á mánuði í húsnæðiskostnað og vita allir að sú upphæð er fjarri öllum veruleika. Þrátt fyrir þessa lágu útgjaldaáætlun Hagstofunnar vantar samt 20—30 þús krónur upp á árslaunin svo þau hrökkvi til mansæmandi lífs. ! Síðan 1. marz 1959 hefur tíma- ; kaup dagsbrúnarverkamanns | hækkað um 65% en á sama tíma hefur visitala vöru og þjónustu i hækkað um 85%. Kaupmáttur tímakaupsins hefur því stórlega rýrnað og er það algerlega and- stæð þróun við þá sem orðið hef- ur í nágrannalöndunum, þar hefur kaupmáttur tímakaupsins alls stað ar aukizt verulega. Hvað er það, sem veldur þessari öfugþróun hér? Ekki hefur verið hér aflabrest ur, ótíð, harðindi, stórflóð, hafís eða eldgos. Nei þvert á móti. Hér hefur ríkt einstakt góðæri. Afla- uppgrip meiri en nokkru sinni fyrr og verðlag hagstæðara á útflutn- ingsvörum en oftast áður. Menn i hafa áætlað, að vegna þessara upp gripa sé 30—40% meira til skipt anna en 1958, en samt sem áður hefur kaupmáttur daglauna farið stórlega minnkandi þrátt fyrir gíf- urlega aukningu þjóðartekna alveg öfugt við það, sem gerzt hefur í nágrannalöndunum, þar sem kaup mátturinn hefur vaxið með vax- andi þjóðartekjum. — Ástæðan til þessa er stjórnarstefnan, sem veld ur misskiptingu þjóðarauðsins og þjóðartekna. Menn skrimta vegna þess, að æðri völd, náttúran sjálf, hefur gripið inn í. Aflauppgripin hafa skapað mikla atvinnu og eftir- vinnu og konur og unglingar hafa tekið virkan þátt í vinnslu hins mikla afla og það bætt mjög upp afkomu heimilanna Hér væri ömur legt ástand, ef náttúran hefði ekki verið svona einstaklega hliðholl, hvað þá, ef hart hefði verið í ári. Vegna rangrar stjórnarstefnu er afkoma margra atvinnugreina slæm og sumar eiga jafnvel í erfið leikum með að greiða núverandi kaupgjald, þótt það sé eins lágt og raun ber vitni. Það sem hrjáir mest eru hinir óbærilega háu vex- ir ásamt lánsfjárskorti, sem kemur í veg fyrir eðlilega fjárfestingu til framleiðsluaukningar, háir út- flutningsskattar. Þessir baggar stjórnarstefnunnar á atvinnurekstr inum verka sem höft á framleiðni- aukning ma, sem er grundvöllur bættrar afkomu þjóðarinnar, þann ig kemur stjórnarstefnan í veg fyrir nauðsynlega framleiðniaukn ingu á sama tíma og stjórnarvöld nágrannaríkja leita hverskonar ráða og aðgerða til að örva fram- leiðniaukningu atvinnugreinanna sem mest. Það verður ekki þolað til lengd ar, að á sama tíma og náttúran leikur við okkur og þjóðartekjurn ar fara stórvaxandi, sé svo á mál- um haldið, að verkafólk geti ekki lifað af launum eðlilegs vinnudags — og hér er komið að þeim megin kjarna, sem baráttan mun snúast um á næstunni. Eðvarð Sigurðsson sagði að á j bak við bannið við vísitölutrygg- ingu launa hefði falizt sú stefna ríkisstjómarinnar að leysa efna hagsvanda með kauplækkunum, þ. e. að láta verðlagið hækka meira' en launin í þeirri trú að verkalýðs hreyfingin hefði ekki bolmagn til að spyma við fótum. Reynslan hefði sannað ríkisstjórninni, að efnahagsmálunum verður ekki stjórnað í andstöðu við verkalýðs hreyfinguna. Síðan 1960 hefur vísitala matvöru hækkað um 100% en almennt . kaup ekki nema um 60%. Ríkisstjórnin verður því að nota tímann vel fram til næsta vors til að geta orðið við þeim óhjákvæmilegu kröfum, sem þá verða bornar fram um bætt kjör og styttan vinnudag. Bjarni Benediktsson sagði, að allur almenningur finndi vel þá gerbreytingu til hins betra í öll- um lífsháttum í landinu. Athafna- frelsi til handa öllum, vöruval og gjaldeyrissjóðir og hvert einasta mannsbarn veit það, að það býr nú við betri kjör en nokkru sinni fyrr. Þá kvaðst hann hafa áhuga á styttingu vinnudagsins og vinnu- tímanefnd væri nú að athuga mál- ið, en verðbólgan er hinn eyðandi eldur í þjóðfélaginu. Þórarinn Þórarinsson sagði að það væri ekki launþegum um að kenna að verðbólgan hefði verið meiri í tíð núverandi stjórnar en Inokkru sinni fyrr. Vöruverð hefði hækkað miklu meira en kaupið. Röng stjórnarstefna hefur þarna verið að verki. Gjaldeyrisafkoma þjóðarinnar væri heldur ekki upp á marga fiska, ef hin einstæðu aflauppgrip hefðu ekki átt sér stað, en kannski vill heilagur Bjarni láta þakka sér þau. Það bæri heldur ekki vott um góða afkomu almennings, þegar fulltrúi ríkissaksóknara leggði til að mönn um væri útvegað kreppulán til að borga skattana, sem á þá eru lagðir. — Ef allt hefði verið með felldu hefði átt að vera stórfelld aukning kaupmáttar á síðsutu ár- um en ebki hið gagnstæða. Það Framhald á 15. síðu. DAVID BROWN Framleiddir í þrem stærðum. 850 — 35 hö, 880 — 42,5 hö, 990 —52 hö. Einhver þeirrahent- ar yður. Flestir varahlutir sameiginlegir öllum gerðunum.Fullkomnasta vökvakerfið: Sjálf- virkur þungaflutningur. Sjálfvirk hæðastilling. Þrívirkur vökvaloki. DAVID BROWN dráttarvélin er ódýr, öruggur og alhliða aflgjafi. Bjarni Benediktsson hafði í gær framsögu fyrir frumvarpi um breytingu á þingsköpum, þ.e. að tryggja kommúnistum áhrif í þing- nefndum. Skúli Guðmundsson tók einnig til máls og las nokkuð úr grein. sem Gylfi Þ. Gíslason hafði ritað eftir síðustu kosningar, þar j sem liann taldi, að mikilvægasta atríðið og eitt heillavænlegasta í úrsb'O i.:= Uosnwigaima hefði verið það, kommúnistar hefðu verið svijttir bolmagni til að fá menn kosna í þingnefndir! FYRIR IðNBANN DAVID BROWN fæst með moksturstæki, skúffu og heykvísl. Vökvaknúinni sláttuvél. Litlum skurðgröfum og ýmsum öðr- um tækjum. 12 hraða gírkassinn (minnsti hraði 0,4 km) skipar DAVID BROWN í sérflokk við jarðvinnsluna. Vökvastýri. 1 ryH|D nO||. DAVID BROWN fæst með moksturstæki, skúffu, stöflunar- gaffli og lyftukrók. Sjálfvirkum dráttarkrók fyrir vökvasturtu- j FRAMIEIOANDANN **-• FYRIR VERKTAIANh DAVID BROWN fæst með moksturstæki, ýtublaði, lyfti- krók, gaffli, skurðgröfu, loftpressu, rafsuðuvél, vatnsdælu og vökvasturtuvagni. Vökvastýri. Fullkominn varahlutalager og viðgerðarþjónusta. TIL SJÁVAR OG SVEITA SKALHANN David Brown HEITA VATNSTÍG 3 SÍMI 11555

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.