Tíminn - 18.11.1964, Blaðsíða 3

MHJVIKUDAGUR 18. nóvember 19G4
3
TÍMINN
f SPEGLITÍMANS
Stúlkan heitir Agneta Mal-
gren, er sænsk og 19 ára að
★
Konstantin Grikkjakonungur
og drottning hans, Anna María,
fara á sunnudaginn í fimm
daga einkaheimsókn til Lond-
on. Um þetta var gefin út opin-
ber tilkynning, en ekki var
skýrt frá því, hvað ungu hjón-
in ætla að taka sér fyrir hend-
ur í London. Danski ríkiserf-
inginn, Margrét, systir Önnu
Mariu, verður í London á sama
tíma, en þar býr hún hjá Georg
prins. Tilkynningin um Lund-
únaheimsóknina kom nokkrum
dögum eftir að Konstantin
gerði það opinbert í litlu,
makedonisku þorpi, að Anna-
María ætti von á barni í júní á
næsta ári.
aldri. Myndin er tekin af
henni á flugvellinum í London
fyrir skömmu, en þangað kom
hún til að keppa um titilinn,
Miss World, fegursta stúlka
Evrópu. Agneta er hin lagleg-
asta stúlka, en það voru hinar
stúlkurnar alls, 41 að tölu,
líka. Agneta varð því að láta
sér nægja heiðurinn af að hafa
tekið þátt í keppninni, ljós-
myndir af sér í blöðum og að-
dáun nágrannanna heima í Sví-
þjóð og kannski nokkurra les-
enda Tímans, en sjálfan titil-
inn hreppti Ann Sidney, full-
trúi Bretlands. Þátttakandinn
frá íslandi var Rósa Einars-
dóttir.
★
Fjölmennasta kaþðl6ka
nunnureglan nú á dögum er
Vincent-systurnar á Ítalíu. Þær
eru í kringum 50.000 talsins og
munu bráðlega hætta að nota
hinn 300 ára gamla einkennis-
búing sinn og fá nýjan, sem
teiknaður er af Dior. í mörg
ár hafa nunnurnar gengið með
hvít höfuðföt, sem nefnd eru
cornette, og hefur það leitt til
þess, að þær hafa verið upp-
nefndar gæsir guðs. í staðinn
fyrir þetta höfuðfat munu þær
nú nota nokkurs konar slæðu,
sem fellur niður á axlirnar.
Önnur breyting er sú, að pilsin
verða stytt úr öklasídd í sex
tommu hæð frá jörðu.
Þegar fegurðarsamkeppnin
um titilinn, Miss World, var
nýlega haldin í London, vantaði
fulltrúa eins landsins, ísrael.
Það stafaði ekki af því, að
engar frambærilegar stúlkur
væru til í ísrael, heldur af því,
að fegurðardrottning þeirra
fékk ekki frí úr herþjónustu.
Eins og allir geta séð af mynd-
inni hér að ofan, er Ungfrú
ísrael, Ophira Margalit, allra
laglegasta stúlka, Hún er 18 ára
gömul og er hermaður í ísra-
elska hernum, eins og aðrar
kynsystur hennar þar í landi.
Búið var að eyða 5.000 dollur-
um í ný föt handa stúlkunni
fyrir Lundúnferðina, og þegar
fréttist að hún fengi ekki frí,
var of seint að finna aðra
stúlku.
Ungar, nýgiftar stúlkur geta
oft þurft mikið á aðstoð móð
ur sinnar að halda, en þó höf-
um við aldrei vitað neina
þeirra eins hjálparlausa og frú
Diönu Davies í Hallandala í
Florida. Hún hringdi fyrir
nokkrum dögum í móður sína,
frú Eileen Conroy í Bourne-
mouth í Englandi, og var alveg
í öngum sínum, því barnið
hennar vildi ekki hætta að
gráta. Símahringingin frá
Florida til Englands kostaði
1800 krónur og farmiði móður-
innar til Florida kostaði 24.000
krónur. Diana, sem er fyrrver-
andi fegurðardrottning og gift
sundkennaranum John Davies,
var ekki mikið að hugsa um
kostnaðinn, hún þurfti bara á
móður sinni að halda til að
stöðva barnsgrátinn. Móðir
hennar, sem á fjögur börn og
fjölda barnabarna, tók með sér
bók um barnasjúkdóma og með-
ferð ungbarna og sagði við
blaðamenn á flugvellinum, að
hún byggist við að dóttirin liði
af heimþrá í viðbót við áhyggj-
urnar af barninu. Hún þyrfti á
nokkrum góðum móðurráðlegg-
ingum að halda.

Ástralski spjótkastarinn, Reg
Spiers ,sést þarna ásamt Cat-
herine, eiginkonu sinni, tveggja
ára dóttur, Joanne, og hundi
fjölskyldunnar. Hinum megin
á myndinni sést kassinn, sem
Reg var fluttur í frá London
til Perth í Ástralíu, og skyldi
engan furða. þó að fjölskyldan
fagni honum vel. Satt að segja
var það Olympíu leikunum að
kenna, að Reg varð að hýrast
í kassanum alla þessa leið.
Hann hélt til London til að
reyna að Komast í lið það, er
Ástralía sendi til Olympíu-leik-
anna, en stóðst ekki tilskildar
kröfur. Reg stóð þá uppi í
London, allslaus og peninga-
iaus, en ekki ráðalaus, því
hann réði sig í flutningaedild
Air France-flugfélagsins. Þar
fékk hann þá góðu hugmynd
að leynast í vöruflutningakassa
heimldíðis, en á milli London
og Perth eru 13000 mílur.
Ferðin tók 60 klukkutíma með
Boeing-þotu, og allan þann
tíma fékk Reg hvorki vott né
þurrt Þegar hann hafði
skreiðzt út úr kassanum í
Ástralíu, fór hann á puttanum
heim til sín.
Á VÍÐAVANGI
Átvaglið, sern
ekki vex
Dagur á Akureyri segir svo
merkilegt fyrirbrigði í stjórn-
málum landsins:
„Hvaða skepna á íslandi er
það, sem étur meira en þyngd
sína á dag, en vex þó ekki?
Þetta er gáta, sem menn henda
á milli sín sfðustu daga. í sam-
sæti einu hafði gátan verið
höfð til gaman og heitið verð-
launum fyrir rétta ráðningu.
Náttúrufræðingur, sem þar var
og allfróður er talinn, lyngdi
augum, velti vöngum og sagði:
„Þetta gæti verið grasmaðkur
inn, ef ckki væri tekið fram
að skepnan yxi ekki". „Getur
verið, að þetta sé lítill en full-
vaxinn hákarl", sagði kona ein
—og fékk nokkrar undirtektir.
Þá reis úr sætl sínu bankastarfs
maður og mælti hátt og hik-
laust: „Auðvitað er þetta Al-
þýðuf!okkurinn“. Bankastarfs-
manninum voru strax afhent
verðlaunin.
Hinn 6. þ. m. var birt í Al-
þýðublaðinu frétt undir rosa-
fyrirsögn, sem hljóðaði þannig:
„91 ungur jafnðarmaður kjör-
inn í trúnaðarstöður". Jú, sama
var lystin. En hvernig stóð á
þessum fjölda? Var Alþýðu-
flokkurinn tekinn að vaxa? Nei,
við athugun kom nefnilega í
ljós, að sömu mennirnir voru
taldir tvisvar og þrisvar sinn-
um. Og svo voru þetta bara
trúnaðarstöður innan flokksins,
sem ekkert vex. Matfangaæfing
artrúnaðarstöður má e. t. v.
kalla þær eftir því hvernig
flokkurinn er nú reldnn af
forystumönnum hans.
Alþýðuflokksmenn eru sár-
gramir yfir því að flokkurinn
vex ekki heldur minnkar. Þeim
gramdist mjög að þeir fengu
engan mann kjörinn til Alþing
is í Norðurlandskjördæmi
eystra við síðustu kosningar.
En Alþýðuflo! j-smenn mega
forystuliði sínu um kenna.
Flokkurinn vex ekkl um milli-
metra þótt reynt sé að tylla hon
um á tá, eins og gert var með
frétt Alþýðublaðsins 6. þ. m.
Hann vex ekki hel.tkir þótt for
ingjaliðið fái embætti á emb-
ætti ofan hjá Sjálfstæðisflokkn
um fyrir þjónkun við íhalds-
stefnuna í ríkisstjórninni.
Flokkurinn vex ekki þó að
foringjarnir éti margfalda
þyngd af þeim réttum. Alþýðu
flokkurinn vex ekki og dafnar
ekki fyrr en hann gengur í
þjónustu jafnrétlisstefnunnar,
sem ól liann, og nærist af því,
sem hún ber á borð.“
Virðuleg forystugrein
í forystugrein Morgunblaðs
ins í gær getur að lesa þessar
háfleygu og faguryrtu máls-
greinar:
„Samt er það enn svo, að
stundum eru menn furðu lostn
ir er þeir kynnast því, sem
þingmenn leyfa sér að bera á
borð í þingsölunum. Á þetta
einkum við um leiðtoga Fram-
sóknarflokksins, sem beita
hvers kyns fölsunum og raunar
hreinum bjálfahætti í umræð-
um, og ber þar hæst formann
flokksins, og ritstjóra mál-
gagns hans“.
Þeir, sem lesa þetta, munu
ef til vill hugsa sem svo, að
þó ekki sé allt fallegt, sem
sagt er í þingsölum, sé nokkur
bót i máli, hve ritstjórnargrein
ar aðalmálgagns forsætisráð-
herra séu ritaðar af mikilli
prúðmennsku og rökhyggju,
sem er svo fullkomln, að auð-
Framhald á bls 13.