Tíminn - 18.11.1964, Blaðsíða 14

14
TIMINN
MIÐVIKUDAGUR 18. nóvember 1964
Nýtt pípuorgel í Selfosskirkju
ft
Á allra heilagramessu sl. sunnu
dag vígði Biskup íslands nýtt pípu
orgel í Selfosskirkju, Var í þessu
tilefni hátíðarmessa sem flutt
var með mikilli viðhöfn.
Hófst messan með því, að prest
ar og biskup gengu í skrúðgöngu
upp á söngloft kirkjunnar undir
inngöngusálmi kórsins. Því næst
hóf biskup vígslu hins nýja org-
els og blessaði það, og þá sem
ættu að vinna við það, og helg-
aði þjónustuhlutverki sínu í húsi
Drottins. Var þetta mjög hátíðleg
stund, sem lauk með því að organ
leikari kirkjunnar leysti úr læð-
ingi hljóma hins nýja kirkjuorg-
els með hinni stórkostlegu Es-
dúr prelúdíu J.S. Bachs. Hófst nú
sjálf messan. Sóknarpresturinn Sr.
Sigurður Pálsson prddikaði og ann
aðist altarisþjónustu, en við hana
voru honum til aðstoðar þeir prest
arnir Sr. Guðmundur Óli Ólafsson,
Skálholti, og Sr. Sveinbjöm Svein-
björnssbn í Hruna.
Kirkjukór Selfoss annaðist all-
an söng, sem var mikill og fjöl-
breyttur, og stýrði honum nú söng
málastjóri hinnar íslenzku þjóð-
kirkju Dr. Robert A. Ottósson, en
organleikari kírkjunnar, Guðmund
ur Gilsson, var við orgelið, og lék
einleikslag, þar sem ljóslega kom
fram hverus mikilli fpölbreytni í
raddavali nýja orgelið ræður yfir.
Að messu lokinni bauð sóknar-
nefndin til samsætis í Hótel Sel-
foss, sem Kvenfélagið á Selfossi
hafði undirbúið, og var þar margt
gesta. M. a. kirkjuþingsfulltrúar,
ásamt prestum öðrum og fyrir-
mönnum staðarins svo og öðrum
sem stuðlað höfðu sérstaklega að
orgelkaupunum. Voru þar ræður
haldnar og söfnuðinum færðar
árnaðaróskir í tilefni þess, að hafa
hér eignazt hljóðfæri, sem tví-
mælalaust er eitt hið vandaðasta
orgel á landinu. Það er kostur
mikill, að í þetta orgel eru upp-
teknar 7 raddir úr Dómkirkjuorg
elinu gamla, þess er síðast var á
ísafirði, og er það mál manna að
þær beri af um blæfegurð. Alls
eru 29 raddir í þessu orgeli, sem
skiptast á 2 hljómborð og fótspil;
eftir sérstökum flokkum, þar sem|
gætt er fullkomnasta samræmis.!
Orgelsmiðja Steinmeyers í Suður-|
Þýzkalandi smíðaði þetta orgel, j
sem er nokkuð af annarri gerð en j
Akureyrarorgelið, sem þessi sama j
orgelsmiðja smíðaði fyrir tveimur
árum. Að lokum var borið mikiðj
lof á Kvenfélag Selfoss fyrir rausn
arlegar veitingar, og ekki hvaðj
sízt fyrir öflugan stuðning við i
kirkjuna fyrr og síðar.
ur, sem ekki verða nefndar nú,
en Guðmundi trauðla alveg ókunn
ar, þótt hann eigi fráleitt beinan
þátt í þeim. Mætti hann hug’eiða
það áður en hann lætur birta
álit sitt næst, á þessum mákim.
Hinsvegar má geta þess, að stóð-
hross nokkur sunnan fyrir Norð-
urá voru hér í sumar — stundum
í heimahögum. Þau taka ekki
þurra mæði?
Karakúlsjúkdómarnir eru búnir
að vera hérlendis í rúm 30 ár, og
valda ríkissjóði beinlínis gífur-
legu fjárfúlgutjóni. En landbúnað
inum stærri skakkaföllum. Fjár-
kláðinn er búinn að vera hér í
full 200 ár. Tjónsvöldin eru geisi-
leg, en hvar er lærdómurinn’
Erum við ennþá með vangavelt-
ur um hvaða kák sé skást til fjölda
fylgis? Erum við ekki enn komin
úr spennitreyju valdhræðslunnar?
Þorum við ekki að láta álit okkar
koma fram, né segja satt, nema
viðkomandi valdsmenn og hlaupa-
snatar þeirra séu búnir að sam-
þykkja það? (Spurningarnat eru
margar og áleitnar).
Innflptningur fjárkláðans og
karakúlsjúkdómanna var gerður
af framkvæmdaþrá, knúð af eigin
girnd og hégómaskap, flengríð-
andi á flónsku, sem kölluð var
þekking.
Kláðinn hefur ennþá tvö for-
skot, árafjöldann og sagnfrægt
manntjón. Karakúlinn hefur vald
ið manntjóni líka, en ekki eins
alfrægu. Einu geta karakúlsjúk-
dómarnir státað af, en það et að-
stoð við búseturöskun lands-
manna.
Guðm. P. Ásmundsscn,
Krossi.
Guímundur læknir
og pláguþunkur
Daðblaðið Tíminn nr. 220 27.
september sýnir samtal blaða-
manns við Guðmund Gíslason
lækni. Er það á fremstu síðu mjög
stórletrað, fyrirsögn; „SlGUR unn-
inn á mæðiveikinni?“ Það er
margt athyglisvert við sagnir Guð
mundar.
1. Að slátrað hafi verið um 300
kindum fullorðnum úr Mýrasýslu,
sem komizt höfðu inn í Suður-
Dalahólfið og fundizt þar við
fyrstu og aðra smölun. Ekki er
efandi að þessar um 300 kindur
hafi verið aflífaðar, og ekkert grun
samlegt fundizt. Hitt er tortryggi-
legt, að ekki skuli hafa komið
fram nema um 300 fullorðið það
er ársgamalt og eldra, því þá hafa
'fylgt minnst 4 lömb hverri kind.
Er þá gert ráð fyrir að vetur-
gömlu æmar séu lambfæstár.
2. Guðmundur telur, að aðal-
mæðiveikissvæðin séu nú Vest-
firðir og norðurhluti Dalasýslu.
Hvað er maðurinn að gefa í skyn?
Hefur Sauðfjársjúkdómanefnd, og
Ihann sjálfur sem sérfróður heil-
brigðisráðgjafi hennar, ekki stuðl
að að fjárskiftum á stórum svæð-
um. Ekki bara einu sinni, heldur
sumsstaðar oft auk kostnaðar-
samra og hvimleiðra rannsókna. Á
maður að trúa því, að það sé unn
ið jafn kæruleysislega að þessum
málum, eins og heyrðist stundum
sagt um vegavinnumenn „Þeir
kóka við þetta, svo að þeir fái
fljótlega vinnu við það aftur“.
3. Blaðamaðurinn spyr: Hvort
ástæða sé til að óttast útbreiðslu,
ef veikin komi upp að nýju? Guð-
mundur svarar: Hvað Vestfirði
snertir, þá eru þeir orðnir svo ein
angraðir". Er rangt að líta á kort-
ið?
4. Guðmundur heldur áfram:
Aftur á móti er Dalasvæðið engan
veginn hættulaust.Það hefur borið
nokkuð á því undanfarið, að sauð-
fé úr Mýrasýslu hafi komi^ inn
í Dalagirðinguna, því að girmngin
kom nokkuð seint og er ekki alveg
þétt.“
Við þessa sögn Guðmundar er
ástæða að staldra. Hann var að
tala um norðurhluta Dalasýslu,
það er norðan Laxárdalsgirðingar.
En svo er hann að tala um að fé
úr Mýrasýslu hafi komizt inn í
Dalagirðinguna .Ef hann á við
það, að fé Mýramanna hafi komið
fram norðan Laxárdalsgirðingar,
þá er það vitneskja, sem hefur far
ið mjög laumulega. — Ef sönn
er?
En ef hann fer á dómgreindar-
víxli um þessi mál, og við það,
að samgöngur fénaðar hafi verið
milli Mýrasýslu og Suður-Dala, þá
var engin girðing fyrr en sett var
upp girðingartjasl það, sem nú er.
Byrjað á því 1963 og samtengt
1964. Það er máski rangt að nefna
tjasl þar sem einvörðungu ei not-
að nýtt efni. En svo illa hefur tek-
izt með ,girðingarstæði og efnis-
meðferð, að sums staðar er hún
á kafi í fönn frá septemberlokum
til úthallandi júni, í mestu snjó-
leysisárum. Og á öðrum svæðum
leggst hún útaf ef vindur blæs
á hana þvera. Og i þriðja máta
þarf ríðandi maður varla að
beygja sig, til að ríða undir neðsta
streng- að sögn. Ef Guðmundur
á við þessa girðingu er ekki of-
sagt „að hún sé ekki vel þétt“.
Á þessu sumri hafa Mýrasýslu-
kindur ekki sótt sjúkdóma í Suð-
ur-Dali. En á liðnum árum? Sem
dæmi má nefna haustið 1962. En
það haust og öll liðin til þess tíma
var fé úr Þverárréttarupprekstri
rekið héðan úr Haukadalnum úr
fyrstu rétt til Fornahvamms. ef
veður og færð leyfði. Úr arnarri
rétt var það rekið með öðru Mýra-
sýslufé til Fellsendaréttar Nefnt
haust var Þverárréttarreksturinn
með minnsta móti af ástæðum,
sem ekki koma sjúkdómámálum
við, og ekki smalaðist ver hjá
okkur en áður. En samt sfkifti það
mörgum hundruðum. Síðar um
haustið komu tveii menn á stórum
bíl að sækja samtíning. Hafði
sumt af því verið í girðingu á
daginn en hýst um nætur með
heimakindum, sem felldar voru
fáum dögum síðar og bá úrskurð
aðar, af Guðmundi Gíslasyni
lækni. rnæðiveikar.
Ekki er vitað hvort nokkur kind
úr nefndu upprekstrarfélagi hafi
komið til bæja hér í Dölum í
haust. Liggja til þess gildar ástæð
\1INNING
Framhald af 12.. síðu.
Bjarnasonar á Laxamýri Jónsson
ar var:
8. Baldur Guðnason f. apr. 1877
Jódisarstöðum. sjómaður Hrísey,
kvongaður og á börn.
Þórkell Guðnason var skamma
stund fóstraður í föðurgarði. Fað
ir hans dó 25. maí 1881, aðeins
rúmlega 42-ja ára og Anna móðir
hans dó 24. sept 1882, talin 45
ára. Börn þeirra munaðarlaýpingj
arnir, fóru á tvístring, en Þór-
kell komst í góðra manna hendur.
Þórður Þórkelsson bjó þá í Yzta-
Hvammi Hann var bróðir Önnu
móður Þórkels. Þegar Anna dó tók
Þórður bóndi þennan systurson,
þá 5 vetra, í fóstur. Þórður flutti
búferlum að Jódísarstöðum vorið
1883. Þar ólst Þórkell upp þar til
hann fór í Möðruvallaskóla haust
ið 1899 og lauk þar námi við góð-
an orðstír 1901. Hér lýkur leið-
réttingu minni og athugasemd.
Fagurgerði 4, Selfossi. fyrsta
vetrardag 1964.
Björn Sigurbjarnarson.
Látið ukkur stilla og herða
upp nýju bifreiðina. Fylg’sr
vel með bifreiðinni.
BÍLASKOÐUN
Skúlagötu 32 sími 13-100
RYÐVÖRN
Grensásvegi 18 sími 19-0-45
Látið ekki dragast að ryð
verja og hljóðeinangra blf-
reiðina með
Tectyl
Vantar lítið og snoturt orgel.
Upplýsingar í síma 13720
milli kl. 5 og 8 tvö næstu
kvöld.
l! 14970 ssmzsx
e < 3 irt *— 18
w
V tf>
* </>
£ > D>
> C
SÍMI 14970
SUÐ MUM DA F?
nergþórugötu S Símar 19032, 20070
Befui avaU’ cii sölu allai teg-
undii bilreíða
rökum bifreiðai 1 umboðssölu
bruggasta oiónustan
toílasaifl
gfclOMUNDAP
Berirpóragötii 3 Slmar 19032, 20070.
löetræiliskriístofan
ISnaðarbankahúsinu
IV. hæð.
Tómas Arnason og
Vilhjálmur Arnason.
Innréttingar
Smíðum eldhús og svefn-
herbergisskápa.
TRÉSVÍIÐJAN
iMiklubrauI 13.
^ttafcadai*
INGOLFSSTRÆTl 11
Símar 15014 - 11325
19181.
£ ' .
9