Alþýðublaðið - 07.06.1957, Blaðsíða 10

Fösíudagur 7. júní 1957
10
GAMUfc BtÚ
8tal 1471.
Skjaldmeyjar flotans
(Skirts Ahoy!)
Söngva- og gamanmynd í lit-
um.
Esther Williams
Joan Evans
The De Marco Sisters
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Sala hefst kl. 4.
AlþýSublaðlll

Gripdeildir í Kjörbúð-
inni
(Troabie ín the Store)
Hin bráðskemmtilega og eft-
irspurða enska gamanmynd.
Aðalhlutverk:
Norman Wisdom,
hinn frægi gamanleikari.
Sýnd aðeins í tvo daga, þar eS
myndin verður send úr landi
með næsíu ferð.
AUSTUR-
BÆtAR BfÓ
Súal ÍT84.
Skipt um hlutverk.
(Masik skal dertil.)
Eráðfjörug og skemmtileg ný
þýzk gamanmynd. Aðalhlutv.
Paul Hubschmid
Gertrud Kúckelmann
Gúnther Eúders
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Sala hefst kl. 4.
Sala hefst kl. 4.
STJGRNUBfÖ
Brúðarránið
Spennandi og viðburðarík ný
þrívíddarmynd í teknicolor.
Bíógestir virðast mitt í rás i
viðburðanna. — Aðalhlutv.
liinir vinsælu leikarar
Rock Hudson
Donna Reed
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bönnuð innan 12 ára.
Alíra síðasta sinn.
Sala hefst kl. 4.
NÝJA BfÓ
Dagdraumar grasekkju-
mannsins.
(,,The Seven Year Itch“)
Víðfræg og bráðfyndin ný
amerísk gamanmynd, tekin í 1
litum og
CINEMASCOPE.
Aðalhlutverk:
Mariíyn Monroe
Tom Ewell
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Sala hefst kl. 4 e. h.
HAFNARSfÓ
Djaríur leikur
(Undercover girl)
Hörkuspennandi amerísk
sakamálamynd.
Alexís Smith
Scott Brady
Bönnuð innan 16 ára.
Endursýnd kl. 5, 7 og 9.
TRIP0LIBIO
Hin langa bið
(The Long Wait)
Geysispennandi og viðburða-
rík ný amerísk mynd, gerð
eftir hinni frægu sögu Mic- Í
key Spillanes.
Anthony Quinn
Charles Coburn
Peggy Castle
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bönnuð ínnan 16 ára.
Siml 8207 g.
Neyðarkall af hafinu
(Si tous Les Gars Du Monde)
Ný frönsk stórmynd, er hlaut
tvenn gúllverðlaun. Kvik-
myndin er byggð á sönnum
viðburðum og er stjórnað af
hinum heimsfræga leikstjóra '
Christian Jaque. Sagan hefur
tiýlega birzt sem framhalds-
saga í danska vikublaðinu
Familie Journál og einnig í
tímaritinu Heyrt og séð.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Danskur texti.
Sala hefst kl. 4.
HAFNAR-
FJARÐARBIO
Sími 9249.
Lögregluriddarinn
' Skemmtileg og spennandi
amerísk litmynd um ævin-
1 týri og hetjudáðir kanadisku
fjallalögreglunnar.
Tyrone Power
Perry Edwards
Sýnd kl. 7 og 9.
módleikhOsíd
Sumar í TyroS
Sýning í kvöld klukkan 20.
Næstu sýningar mánudag og
miðvikudag kl. 20.
Aðgöngumiðasalan opln frá
kl. 13.15 til 20.
Tekið á móti pöntunum.
Sími 8—2345, tvær lmur.
Pantanir sækist daginh fyrir
sýningardag, annars seldar ’
öðrúm.
LEKmAG!
REYKJAYÍKUIU
Siml 8191,
Tannhvöss
tengdamamma
55. sýning
í kvöld kl. 8. Aðgöngumiða-
sala eftir kl. 2 í dag.
Síðasta sýning.
ÚTBREIÐIÐ
ALÞÝÐUBLAÐIÐ!
íír*-<r-&i3r'írvír'**'íf-*-ií'ó'*
Syimöve Christenseni
192
SYSTURNAR
LÁN DGRÆÐSLU
SJÓÐUR

ÓjsiSSON

■Aftl06
. n-

'sLdW
HAFWASriRÐí
r
Uppreisn konunnar
Frönsk ítölsk stórmynd,
3 heimsfrægir leikstjórar:
Pagliero,
Delanney — og
Christian-Jaque.
Aðalhlutverk:
4 stórar stjörnur:
Eleonora Rossi - Drago
Claudette Colbert
Martine Carol
Michelc Morgan
Sýnd klukkan 7 og 9.
Myndin hefur ekki verið sýnd áður hér á landi.
Danskur texti. — Bönnuð börnum.
annars vegar og þeirra systra hins vegar. Anna Pernilla hélt
tvíburunum undir skírn fyrsta sunnudag eftir fæðinguna, og
síðan var haldin fjölmenn og vegleg skírnarveizla.
En maddama Rauðs sat sífellt í svefnherbergi tengdadótt-
ur sinnar og gætti velsæmisins eins og dreki gulls. Anna Kat-
ríh fékk ekki að vera ein síns liðs fyrr en hún hafði verið
leidd í kirkiu í kufli svörtum og presturinn veitt henni af-
laUsn og hreinsun. En þá var hatrið á milli tengdamóður og
tengdadóttur orðið svo skefjalaust, að þær hefðu hæglega getað
myrt hvor aðra.
Lars Friðrik ók konu sinni heim frá Rauðsg'arði, þegar
kirkjugönguveizlan hafði þar fram farið. Hann var ekki með
sjálfum sér, svo mjög fékk það á hann hvílík óvinátta var á
milli konu hans og móður. Anna Katrín hafði lýst yfir því í
margra áheyrn, að hún skyldi ekki stíga fæti sínum inn fyrir
dyr í Rauðsgörðum fyrr en maddaman hefði beðið sig fyrirgefn-
ingar á öllum þeim móðgunum, sem hún hefði orðið fyrir af
hennar hálfu, og vegna minnkunarinnar, sem tengdamóðirin
hafði gert henni með fangavörzlunni að fæðingunni lokinni.
Maddama Rauðs æpti á son sinn, að honum bæri að heiðra
föður sinn og móður, en Önnu Pernillu kallaði hún óuppdregna
stelpuflennu. Og þá gekk Anna Katrín á dyr með tvíburana
sína í fanginu og kom þar aldrei eftir það. Anna Pernilla og
systur hennar gengu út með henni, Lars Friðrik vissi ekki hvað
hann átti til bragðs að aka og bað föður sinn aðstoðar, en hann
var af þeirri ætt þar sem allir höfðu heiðrað föður sinn og
móður. Þá labbaði hann sig út á eftir konu sinni, lotinn og
skömmustulegur eins og barinn rakki.
Þegar heim kom settist hánn við vöggu tvíburanna sinna.
Kyssti konu sína auðmjúkur á vangann. En honum leið svo illa
að hann varð að drekka sig í svefn.
Anna Katrín glóði af reiði. Og ekki bætti það skap hennar
er hún sá eiginmann sinn svo lítinn fvrir sér. Var þá stórlæti
hans ekki meira en þetta? Hún hopaði frá honum, þegar hann
hugðist sýna henni blíðuatlot.
En það var sem hann kynni enn betur reiði hennar og
stórlæti en blíðu hennar og hlédrægni. Plvasst blik íkorna-
augnanna tinnudökku heillaði hann. Lars Friðrik var því vanur
frá blautu barnsbeini, að beygia sig undir yfirráð annarra og
smám saman lagði hann öll völd í hennar hendur.
En fullrar hjónabandshamingju naut Anna Katrín ekki
upp frá því. Anna Pernilla þóttist vita, að hún hefði gjarna
viljað bíða ósigur fvrir bónda sínum. Hún hafði gert sér í hug-
arlund, að hún giftist manni, er ekki léti sér neitt fyrir brjósti
brenna. Hann var svo mikill á velli og svipdjarfur.
Og nú bættist Lars Friðrik í hóp þeirra manna, sem voru
garpar á sió, en lyddur í landi. En almannarómur kvað þær
Lindemansdætur pilsvarga mestu, er væru eiginmönnum sínum
harðstjórar, og ef menn þeirra revndu að standa á rétti sín-
um, linntu þær ekki ósköpum fyrr en þeir hefðu beðið þær
fyrirgefningar með knékropi.
Þannig urðu þær til að skipta fólki á eynni í tvo andstæða
hópa, — héldu sumir með Rauðsfólkinu, en aðrir drógu taum
þeirra systra. Það slitnaði upp úr vináttu þeirra Rauðs skip-
stjóra og Ólesonar, og Óleson vissi aldrei orsökina. Að vera
að rífast og skammast vegna kirkjuleiðslu sængurkvenna, —
nei, það fannst Óleson eiga að vera einkamál kvenna, og hann
skildi ekkert í fornvini sínum að vera með þvkkiu þess végna.
30.
Þennan vetur var Anna Pernilla ekki auðmiúkt man Óleson
bónda sínum, hvorki við drykkjuborð nq í rekkju.
Hún gerðist þunglynd og fáskiptin. Og sízt varð það til að
vekja gleði með henni, er hún sá hveriu fram vátt um hjóna-
band systurinnar. Miklu hafði hún fórnað og margt á sig lagt
til þess að úr því vrði; hún hafði gert sér vonir um að þar ynni
hún að hamingiu þeirra, en nú var sú von að engu orðin, að
minnsta kosti að vissu levti. Hún hafði alið með sér tröllatrú
á hiónabönd, sem stofnuð væru fyrir gagnkvæma ást; álitið
það hið eina, sem gert gæti konur sælar á sínu heimili. Þáð
hafði verið þyngdarpunkturinn í allri hennar siðfræði. Nú þótti
henni sem allt það, er hún hafði barist fvrir, reyndist hégómi
og öll fórn sín til einskis. Henni var þannig innan þrjósts sem
bæði tilfinningar hennar og skynsemi væru á þrotum, og marg-
ur dagurinn leið án þess að hún hugsaði frekar en básbundin
kýr. Gremian og örvæntingin lagðist sem farg að hjarta hennar
þegar Óleson kom heim það haust og ætlaði þau öll að kæfa
með giöfum. Giöfum, — gjöfum, sem áttu að koma í stað alls
þess, sem hann megnaði ekki að gefa. Bæta upp ástleysi hans.
Gæzka hans og örlæti var ekki annað en grobb eitt; hjarta-
gæzkan, sem allir þar um slóðir rómuðu svo mjög, ekkert ann-
að en viðleitni hans til að levna tómleikanum og sinnuleysinu.
Ekki það, að hann væri ekki sæmilegur maður. En þennan
vetur var hún honum svo reið, að hún hataði hann skefjalaust.
Og henni stóð á sama þótt hann yrði gremiu hennar var. Honum