Alþýðublaðið - 10.07.1957, Blaðsíða 5

MiSvikudagur 10. júlí 1957
A I þ ý b I a 9 i $
- p«*ær^*'!Fr —'
S
Ðelld KÖVO á -vörusýnlngynni í Áus-íurhæ|ars-élanum
KOVO, eití síærsta fyrirtæki vandvirkni þeirrar þjóðar, sem
nta-nríkisverzlunar Tékkóslóva-
kíu, sýnir á vörusýnmgunni við
A iss 11! rbæ jarskóí a n n margvís-
legaa varniiig, þar á meðal
ýmsar nýjungar.
Þetta stutta yfirlit má hefja
með bví að geta ferðaútvarps-
íns TFSI.A Minor Superhet.
Þetta litla og handhæga raf-
hlöðutæki er á stærð við dömu-
tösku. Það er ábyggilegt og
hljómmagnið og hljómgæðin
bera af öðrum sambærilegum
tækjum, vegna þess hve mjög
er vandað tii magnarans.
Frá fyrirtækinu TESLA eru
einnig sýndir útvarpsgrammó-
fónar, hlutir í útvarpstæki,
magnarar, skrautljósapcrur og
ýmislegt fleira.
SAUMAVÉLAR.
Vörumerkin LADA og MIN-
EioVA eru orðin víðfræg í yfir
40 löndum í öllum heimsálfum.
Því valda gæði saumavélanna,
sem berá nömin, og ekki gæðin/
ein, heldur einnig sanngjarnt
vero og mikil ending. Af mörg-
í hlut á. Nefna má kvikmynda- |
tökuvélina ADMIRA A 8 II 1
engu síður
sýningunni
cn 6X9 filmu. Á
eru einnig mjög
einvaldar vélar
með tveim sjónglerjum. Stækk fyrir 6X9 og
PIONÝR, bæöi
4.5X6 filmu.
mörg sýnishörn fínsmíða og
sjónglerjaið'naðarins, sem jafn-
eru sýningarvélar fyrir
myndavélin F.LEXARET.
Tékkóslóvaska reflex-ljós-
arar fvrir áhuga- jafnt og at-
um gerðum, sem ætlaðar eru til vinnuljósmyndara uppfylla ræðileSa
T 6 hinna kröfuhörðustu. öjontræouega
heimilisnota, skal hér aðeins
gerð lausleg grein fj'rir LADA
132, rafrnagnsknúinni sauma-
vél. sem bera má í hendi. Á
henni er færanlegur fótur, sem
gerir fært að stoppa í sokka,
gera við ermar, buxnaskálmar
og aðra fatnaðarhluta, sem erf-
itt er að gera við í venjuleg-
um saumavélum. Saumavél
þessi er einnig gædd þeim kost-
uiii, að lítið fer fyrir henni og
hún er svo létt í meðförurrj, að
jafnvel kraftasmáar konur eiga
auðvelt með að færa hana úr,
stað. Vélinni fylgir zig-zag fót-
ur og fjöldi annarra tækja, sem,
gerir húsmóðurinni fært að nota,
llána til margra hluta.
Á sýningunni er einnig nokk
uð að sjá fyrtr þá sem áhuga
hafa á skrifstofuvélum og prent
vélum. líimr fyrrnefndu geta
skoðað ritvélar og reiknivélar,
sem bera vörumerkin CONSUL
og NI'SÁ. Fyrir hina síðar-
nefndu er sjálfvirk prentvél frá
GRAFOPRESS. Hún afkastar
5000 stykkjum á klukkutíma í
broti allt að 26 sinnum 36 sm.
SJÓNGLERJATÆKI.
Á sýningumii getur að líta
an sýnir hugkvæmni, leikni og
kröfur
FLEXARET er ljósmyndavél af
reflexgerðinni, sem hefur stað-
ið sig mjög vel í hinni hörðu
samkeppni, ■ sem á þessu sviði
ríkir á heimsmarkaðnum. Vin-
sældir sínar á vélin einkum að
þakka þeirri hugmynd þeirra
sem teiknuðu hana, að smíða
hana í sem fæstum hlutum, svo
sem tenginguna niilli tösku-
hnapps, filmfærslu og teljara.
Hér á ekkert að geta mistekizt
og tækin eru jaín fljótvirk og
í flóknari reflexvélum. '
Tækin sem fylgt geta FLEX-
ARET myndavélinni bera vott
þeirri áfevörðun höfunda henn-
ar, að smíða einfalda en <ná-
kvæma myndavél. Þar eru ljós-
síur, aukalinsur, sólskyggni og
bréytir, sem gerir mögulegt að
taka myndir á kvikmyndafilmu
i Þarna
I 8mm og I6mm filrnu o.'fl. o. fl.
I Sérstök ástæða er til að geta
um sólgleraugun með pólarí-
seruðum gterjum. Svo er mál
með vexti, að sólgleraugun, sem
framleidd voru til skamms
tíma með margvíslega litum
■glerjum og mjög' misjafnri ljós-
síuhæfni. veittu síður en svo
fullnægjandi vernd við óþægi-
legum ljósglömpum frá ýmis-
ko-nar yfirborði. Svoleiðis
glampar mynd'ast til dæmis á
snjó, ís, m'albiki, steinsteypu,
sandi og vatnsfleti, hvert held-
ur er stöðuvötnum, sjó eða ám,
og ekki aðeins þeim heldur
einnig öllum vo-tum hlutum. í
slíku umhverfi eru pólaríseruö
sólgleraugu þau einu sem að
gagni koma, vegna þess, að'þau
deyfa alla geislana, sem inn í
augað komast, og útiloka hinn
óþægilega glampa. Sjónglerin í
glampalausu, tékknesku sól-
gleraugunum ,,Polox“ eru gerð
|úr plasti og því óbrjótandi.
eru sjónglerin
jöfn allt í gegn og yfirborðið
slétt, svo að þau valda engri af-
lögun á því, sem á er horft í
gegnum þau. Umgerðin er elnn-
ig úr plasti, svo sterku að það
á að þola hina kærulevsisleg-
ustu meðferð.
ALLT TIL LOjtfTBORA,
Öðru ernær.en að þessi npp-
talning. á sýningarvöru m KOVO
á sý.ningunni í Reykjavík sé
tæmandi. Hér skal látið við það
sitj-a að nefna á nafn margs-
konaf rafmæla, smásjár, mæli-
tæki, loftbora, rafsagir o. s. frv.
Það er von þeirra, sem að sýn-
ingunni. standa, að vörugæðin
geri. fólki ómaksins vert að
skoða . framleiðsluvörur vél-
smíðaiðnaðar Tékkóslóvakíu.
SJÓNVARP ÍSKÓLUM. r
Það fer nú óðfluga í vöxt í Bretlandi, að sjónvarpsútbúnaður
sé settur upp í skólum. Myndin er tekin í skóla í London, þar
sem- börn eru að horfa á iónvarpdagsskrá. Tuttugu slík tæki
hafa verið pö-ntuð til uppsetmngar í skólum í London,
Útvarp Reykjavík
KONUNGLEGT ÚTVARP. (miklurn lærdómi og fimleika,
KONUNGSHEIMSÓKNIR bæði suður í Frans og aftur í
eru nú orðnar svo að kalla dag- Jgráa forneskju Nörðurlanda.
legt brauð á landi hér, og eru (Höfðu þeir greinilega plægt
það æriu viðbrigði á landi þar , í gegnum bæði Snorra-Eddu og
sem, aldrei hefur búið kóngur, j Sögur herlæknisins í tilefni
dagsins.
Hlustendur hefðu kosið meira
af lýsingum, en minna af ætt-
artölum. Þá tek ég frarn yfir
lýsingar á borð við frásögn
Helga Hjörv.ar af hrafni og
hundi í skíðamóti í Hveradöl-
MoSkva í gær.
RÁHST.IÓRNARBLAÐIÐ
Pravda segir í ritstjórnargrein
í morgim, að risið hafi
mótmæíáalda um gervöll Ráð-
stjórnarríkin gegn þeim Molo-
tov, Malenkov og Kaganovits.
Var þeim gefið að sök,
hafa beitt sér gegn því, að bænd
um vseri léttar byrðaf sínar til
ríkisins. Þeir þremenningarnir
hafi ekki skilið þarfir
og ekk trúað á framtíð
stjórnarlýðvaldamia. — Aden-
auer, kanzlari Vestúr-Þýzka-
Tands, sagði í morgun, a-ð í Sov-
étríkjunum væri aðeins um
venju'lega valdabaráttu að ræða
og vildi Ráðstiórnarríkjanna til
afvopnunar kæmi í’ljós við ráð-
stefnuna í London. og hvort um
stefnubréýtingu vær: að ræða.
utan Hrærckur á Kálfsskinni. !
Útvarpsdagskráin bar þess
að sjálfsögðu vitni þá dagana,
sem, Svíakonungur og drottn-
ing hans dvöldust hér á Iandi,
að ekkert smáræði stæði nú til
í höfuðstað vorum, og reyndu
útvarpsmenn eftir beztu getu 1 um endur fyrír löngu.
að gefa oss, fávísum vesaling- j
um, seni ekki komumst í kall- í KÓ|íUNGSVEIZLAN
færi við jöfur, nokkra hug-,Á BORG.
mynd um alla dýrðina, m.ö.o. I Kohungsveizlur virðast vera
reykinn af réttunum. (mesta vandræðaefni fyrir ís-
Sjálf koma konungshjónánna j lertzfea útvarþrð. Það mun vera
hingað, þ.e. þegar þau stigu á siður stórhöfðingja að láta
íslenzka grund, var eitt lífræn- j stundum bíða nokkuð eft.ir sér,
asta útvarpseínið í sambandi enda fór svo hér, og komst dag-
við höfðingjaheimsókn þessa, skrá kvöldsins á mestu ringul-
enda hafði fréttastofan séð vel , reið- Fréttirnar voru hafðar í
fyrir lýsingu á þessum atburði. j.styttra lagi, en svo leið langur
Eigi færri en þrír fréttamenn ; tími, án þess að nokkur heyrð-
lýstu. Fréttastjóri sjálfur, Jón
Magnússon, lýsti því, sem gerð-
ist á flugvellinum, og var vel
til þess fallinn, því að hann er
kunnugur svcnskum, hlaut. þar
ist úr útvarpinu utan grammó-.
fónsspil. IJefði þá ekki verið
tilvalið að hafa einhvern vel
siðaðan fréttamann í einhverju,
skoti á Borginni til þess að lýsa
á yngri árurn uppfræðingu og hatfalagi höfðingja: Hvernig
lærdómsframa, og þekkir síð- ! ]oe-ir fór.u að ganga, eta og
an land-sfeður í Svíaríki og við- j drekka; lýsa kvenskarti og
hafnarbúninga- þeírra. Stefán j krö'ssum? Það hefoi satt fox-
Jónsson fréttamaður stóð svo vitni margra, sem hneigðir eru
Smásjáin MEOPTA, sem er ein af framleiðsluvörum sjón-
tækjaiðnaðar Tékké'slóvakíu.
bísperrtur í miðbænum og lýsti
því, sem þar bar fyrir augu, og
var aðstaða hans eitthvað svip-
uð tófunnar, sem átti að éta
grautinn úr hálsmjóa kerinu í
heimaboðinu hjá storkinum,.því
að Stefán sá víst aldrei höfð-
ingjarin, bara „dollaragrínin11,
sem þsir óku í.
Úti við ráðherrabústað lýsti
svo Thorolf Smith, og naut þess
áð hann er höfði hærri en allur
lýður, því að margt bar fyrir
augu hans og eyru.
Öllum þessum þulum fór lýs-
i'ngin vel úr munni, bezt þó
Thorolf, enda býst ég við, að
áðstaða hans hafi, að mör.gu
léyti; verið bezt.
Ilins vegar skal ég eklíi leyna
því, að mcr þótti fréttamenn-
irnir helzt til vel undir búnir,
þe-g'ar þeir kornu á staðinn. Þeir
ætluðu auðheyril'cga ekki, að
standa uppi orðlausir, ef svo
kynni að fara að fátt vrði að
Segja af atferii höfðingja. Þuldu
þeir ættartölur Svíakonunga af
fy-íir slíkt og stytt biðins eftin
ræðum þjóðhö-fðingjanna.
Ræður forseta og konungs
voru góðar. Forsetanum bregzt
sjaldan bogalistin í ræðum, og
Svíakonungur virðist líka vera
afbraðs ræðirmaður. Sanriaðist
bað þó bezt, er hann talaSi.
blaðalaust í skóianum hjá þeim;
Gunnari og Arngrími. -
Hins vegar var það fullkom-r
in ofrausn hjá útvarpinu að
flytja þessar ágætu veizluræðuv .
svona oft. Virtist svo sem út-> :j
varpið teldi þjóðinni svipað u-:
farið- og Njáli, sem lét-segja c-:
trúleg tíðindi þrim sinr.un:-
Fyrst töluðu hÖfðjrigjar a,
sænsku, síðan kyrjaði Aridrési .
allar ræour þeirra orðrétt á is-tui
lenzku og löks þuldi fréttamað-,,,..
ur rneiri hluta þeirra í. sióa ri. r.
fréttum. Vel að verið á samaj.r.,,
ldukkutínaaTium, enda hafa flug.....
næmir hlustendur varla komizt,
hjá því að læra ræðurnar 'atan...
að, og verður varla lengra kora^.,,
Framhald á 11. síðu.
JU,