Alþýðublaðið - 10.07.1957, Blaðsíða 6

Uþýgublagig
Miðvikuclagur 10. júlí 1957
Útgefandi: Alþýðuflokkuriim.
Eitstjóri: Helgi Sæmundsson.
Fréttastjóri: Sigvaldi Hjálmarsson.
Blaðamenn: Björgvin Guðmundsson og,
Loftur GuSmundsson.
Auglýsingastjóri: Emilía Samúelsdóttir.
Ritstjórnarsímar: 14901 og 14902.
Auglýsingasími: 14906.
Afgreiðslusími: 14900.
Prontsmiðja Alþýðublaðsins, Hverfisgötu 8—10.
Morgunblaðstónn
HANN er skrýtinn, verk-
fallstónninn, hjá þeim Morg
unblaðsmönnum þessa stund
ina. Það er eins og þeir geti
í hvoruga löppina stigið.
Aðra stundina fjargviðrast
þeir einhver ósköp yfir því,
að ríkisstjórnin skuli ekki
leysa farmannadeiluna, hina
stundina hlakkar í þeim yfir
því, að kaupskipin skuli
vera bundin í höfn. Það má
svo sem lesa milli línanna,
að þeim sé deilan ekki eins
leið og þeir láta.
Þetta kemur greinilega
fram í klausu í Morgun-
biaðinu í -gær. Þar er gef-
ið í skyn, að ríkisstjórnin
muni eitthvað vera farin
að vinna að lausn deilunn-
ar. En í framhjáleiðinni
kemur blaðið heldur illa
upp um sig. Það má alls
ekki meta og vega kröfur
verkfallsmanna, segir blað
ið, alveg frágangssök að
„gera upp á milli“ þeirra,
sem í verkfalli eru.
Til hvers eru þá málaiaöiðl-
unarstörf í vinnudeilum, ef
ekki á að grannskoða þær
kröfur, sem fram koma hjá
verkfallsmönnum, athuga
hverjar séu sanngjarnar og
réttmætar og hverjar óraun-
hæfar og óframkvæmanleg-
ar? Hvað meinar Morgun-
blaðið með svona fáránleg-
um athugasemdum? Eða
veit það í rauninni nokkuð,
hvað það er að segja?
Jú, víst mun meiningin
falin undir niðri, þótt lítt
sé hampað á yfirborði.
Blaðið grunar nefnilega,
að menn séu ekki jafn
ginnkeyptir fyrir kröfum
allra verkfallshópanna. —
Þar mun vera nokkur mun
ur á. Almenningur telur,
að sumum beri að bæta að
nokkru launarýrnun til
samræmis við aðrar stétt-
ir, en kröfum hinna hæst-
launuðu þurfi síður að
sinna. En það niá ekki að
dómi Morgunblaðsins. Það
má ekki „gera upp á milli“,
hinir hæstlaunuðu skulu fá
allar sínar kröfur uppfyllt-
ar!
Þetta er gamli Morgun-
blaðstónninn, hreinn og ó-
mengaður. Hann er svo sem
auðfundinn, þótt hann eigi
að vera falinn að baki bók-
stafsins. Það er auðvelt að
lesa milli línanna.
Bruni
í HVERT sinn, er bruni
verður, er jafnan spurt um
það, hvort eigur manna, sem
í brunanum skemmdust, hafi
verið vátryggðar eða ekki.
Vill oft verða misbrestur á
því, að fólk vátryggi innan-
stokksmuni og aðrar eignir
og bíður því oft tilfinnanlegt
tjón, er eldur verður laus,
þótt skyldutrygging sé á hús-
um.
Það er full ástæða til að
vekja athygli fólks á þessu
atriði, því að tryggð eign
er meira virði en ótryggð.
Eiginn veit, hvenær ógæf-
an skellur yfir, og er þá of
seint að athuga hlutina,
þegar í óefni er komið.
Oft missir fólk aleigu sína
í bruna og stendur uppi
vegalaust. Er nógu illt að
þurfa við húsnæðisleysi og
önnur vandræði af völdum
brunans að búa, þótt bóta-
leysi fyrir dýrmætar eign-
ir bætist þar ekki ofan á.
Almenningur ætti því að
hafa vaðið fyrir neðan sig og
tryggja eigur sínar gegn elds
voða. Aldrei er að vita, hve-
nær slík trygging getur orð-
ið dýrmæt eign, þótt allir
voni, að ekki þurfi til þess að
köma. í þessu efni sannast
vissulega hið fornkveðna, að
allur er varinn góður.
SAMLA6 SKREIÐARFRAMLEIÐENDA.
Tilkynning um ný símanúmer
2 - 43 - 03 5 línur
F ramkvæmdast j óri 1-48-84
Ritstjóri: Ingvar Ásmundsson.
IV. HEIMSMEISTARAMÓT
stúdenta í skák verður sett í
Háskóla íslands á morgun kl.
2 e.h. Klukkan 7,00 hefst svo
fyrsta umferð. Fyrstu erlendu
þátttakendurnir komu á laug-
ardaginn var. Það voru Equa-
dormenn, komnir árla morguns
flugleiðis um New York án þess
að nokkurn óraði fyrir að þeirra
væri von. Töldu þeir, að flug-
ferðir væru svo strjálar til þessa
lítt byggða eylands, að vissara
væri að taka sér far í tíma. Enn
fremur álitu þeir að óþarfi
væri að boða komu síná, þar eð
allir eyjaskeggjar hlytu að
heyra gnýinn í flugvélinni og
vita að gesti bæri að garði.
Vegna þessara hugmynda sinna
urðu þeir að bíða nokkrar
klukkustundir á flugvellinum.
A meðan símaði einn af starfs-
mönnum Loftleiða til helztu
skákmanna þjóðarinnar og húð-
skammaði þá ýmist fyrir að
hafa verið látnir bíða einhvers
staðar úti í heimi eða vera
staddir á röngum reit á vitlaus
um tíma.
Um áttaleytið í kvöld er
væntanleg frá Kaupmannahöfn
flugvél með 60 þátttakendur
frá Austur-Evrópu og Norður-
löndum. Meðal þeirra eru 2
erkióvinir íslendinga á skák-
borðinu, þeir Boþotsov frá
Búlgaríu og Bent Larsen frá
Danmörku. Bobotsov hefur bor
ið sigur af hólmi í öll þau fjög-
ur skipti, sem hann hefur teflt
við Islendinga og sækir okkur
nú heim í því augnamiði að
drýgja þennan ósóma einu sinni
enn.
í hálft áttunda ár höfðu ís-
lendingar haldið Norðurlaíida-
meistaratitlinum, er Bent Lar-
sen áleit að hann hefði verið
nógu lengi norður í Reykjavík
í frysti, brá sér hingað og sótti
hann. Nú er þessi ungi stór-
meistari á leið hingað við sjötta
mann með þeim ásetningi að
hafa einn heimsmeistaratitil af
Rússum.
Hér kemur svo skák eftir okk
ar eigið stórmeistaraefni með
skýringum eftir hann sjálfan.
Dr. Filip hefur tvívegis orðið
efstur fyrstaborðsmanna á stúd
entamóti. Hann er núverandi
skákmeistari Tékkóslóvakíu.
Skákin FriSrik—Dr. Filip,
svæðakeppnin Prag ’54.
Spánskur leikur.
I. e4, e5; 2. Rf3, Rc6; 3. Bb5,
a6; 4. Ba4, Rf6; 5. o-o, b5.
Dr. Filip ér „teóríumaður“
mikill og teflir gjarnan sjald-
gæf afbrigði til að villa and-
stæðinginn.
6. Bb3, d6; 7. c3, —
Gætið þess, að 7. Rg5 er al-
gjörlega máttlaust vegna —d5,
8. eXdð, Rd4.
7. —, Ra5; 8. Bc2, c5; 9. d4,
Dc7; 10. Rbd2, g6.
Hæpin i leikur, þó að hvítum
takist r: :ki að sýna fram á það
hér. EöKXgasti leikurinn er 10.
— Bj7
II. a4(?),
Skaipasta afbrigðið er 11. b4!
eins og Bronstein lék á móti
Evans í keppniniv Rússland—
Bandaríkin 1955. Áframhaldið
varð eitthvað á 1 a leið: 11.
— cXb; 12. cX'o 06; 13. Bb2!
Bg7; 14. Hcl, B'-r\ 15. Bb3, og
hvítur hefur yíkijurðastöðu.
11. — Bb7.
Hvítur hótaði 12. aXb, aXb;
13. b4.
12. aXb.
12. b4! kom ennþá sterklega
til greina.
12. —, aXb; 13. dXe, dXe,
14. De2, Bc6; 15. Rb3!?
Hið klassíska ferðalag drottn
ingarriddarans til d5 (R-fl-e3-
d5) er of hægfara hér. Hvítur
reynir því að flækja stöðuna,
áður en svörtum tekst að hróka,
en svartur er vel á varðbergi og
tekst að bægja frá allri hættu.
15. —, Rd7.
Hvítur hótaði að vinna e-
peðið svarta með 16. RyR,
HXR; 17. HXH, DXH; 18.
RXe5. 15. —, RXb3 gengur
ekki vegna 16. HXH, BXH; 17.
ÐXb5t Bc6: 18. DXb3, RXe4;
19. Hel, og svartur er glatað-
ur. .
16. Bg5, Bg7; 17. RXR, H <
R; 18. Dd2, o-o.
Ekki 18. —, h6 vegna 19. Be3,
og svartur fær ekki hrókað.
19. HXH.
Ella leikur svartur —, HXal;
20. HXH, Ha8.
19. —, DXH; 20. h4!?
Eini möguleiki hvíts til að
flækja stöðuna er sókn á kóngs
væng.
20. —, He8?
Og svartur sér skyndilega of-
sjónum yfir sóknarmöguleikum
hvíts og auðveldar áform hans
með næstu leikjum sínum. Ein-
faldasta úrræðið til varnar var
20. —, Da2; 21. Bbl, De6.
21. h5, Da8.
Hví ekki 21. —, Da2?
22. Hel, Bf8?
En þetta var full mikið af því
góða. Undanhald er ekki bezta
vörnin eins og allir vita. 22. —,
Da2 átti enn við.
23. Rh2.
Nú á svartur í örgustu vand-
ræðum enda staða hans ekki
álitleg.
23. —, f6: 24. Bh6, Be7.
Hvíta drottningin má ekki
komast til h6.
25. hXg. hXg, 26. Rg4, Rb6.
Furðulegt, að svartur skuli
taka riddarann úr vörninni. en
hvað á hann til bragðs að taka?
Ekki dugar 26. —-, Rf8 vegna
27. BXf8, HXf8; 28. Dh6,' og
hvítur vinnur. Svartur rýmir
því leiðina fyrir drottningu
sína.
27. De3, Dc8: 28. Dg3, De6;
29. f4, eXf; 30. BXf4, Rd7. !
Einmitt, þegar svartur er á
góðum vegi með að endurskipu
leggja vörn sína fellur sprengj-
an.
31. e5!, f5; 32. Rh6?, Kf8.
S V A R T
SMm ......„
Ií±:í; STIi “
......... M

Y/f/Æ
w'Æ.
/. Zf-rr- V///////.
fiSiiili.........Ht & íi
; co
i
J1
A B C D E F G II
HVÍTT
33. RXf5, gXfö; 34. BXf5!
Dg8.
Eða 34. — DXf5; 35. Bh6t,
Kf7; 36. e6t, DXe6; 37. Dg7
mát.
35. Bh6t, Kf7; 36. e6t, Kf6;
37. Bg4!, Rf8.
Ekki verður feigum forðað.
38. Dh4?, Kg6; 39. Dh5t og
svartur gafst upp, því að hann
er mát eftir —, Kh7; 40 BXf8.
Þessar ungu stúlkur eru ekki í sumarleyfi — heldur heræfing-
um. Þær eru á foingianámkeiði í Bretlandi, þar .sem þeim er
ætlað að hafast við úti, matar- og allslausar í viku; meira að
segja að ganga 30 km. leið á dag eftir landabréfi og áttavita,
og haga för sinni þannig, að „fjandmennirnir“ verði þeirra ekki
varir. Fallhlíf, vasahnífur og 20 únsur af sykurgljákosi, kápur
og áttaviti er allur farangurinn. ■ ,