Alþýðublaðið - 10.07.1957, Blaðsíða 10

v.
10
Iþýgublagm'
IVliðvikucIagur 10. júlí 1957

Sírai 1-1475.
Hættulegt frelsi
(Farlig frihet)
Spennandi og raunsæ sænsk
kvikmynd með dönskum
texta.
Arne Ragneborn
Maj-Britt Lindholm
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Börn fá ekki aðgang.
AUSTUR-
BÆJAR BlO
Vítiseyjan
(Fair Wind to Java)
Hin afar spennandi og við-
I burðaríka ameríska sjóræn-
ingjamynd í litum.
Fred MacMurray
Vera Ralston
Böanuð innan 16 ára.
Sýnd kl. 9.
9TJORNUBIO
Sími 18936.
Leit að ógiftum föður
Mjög áhrifarík sænsk mynd
um ævintýri ógiftra stúlkna,
sem lenda á glapstigum.
Mynd þessi hefur vakið
feikna athygli á Norðurlönd- -
S um,
Eva Síiberg.
Sýnd kl. 7 og 9.
Rönnuð börnum innan 12 ára.1
SíS'asta sinn.
Alíra síðasta sinn.
Synnöve Christensem
214 |
HARÐJAXLARNIR
Hörkuspennandi amerísk
mynd í techni-colour.
Glenn Ford
Sýnd kl. 5.
Bönnuð innan 12 ára.
LOKAÐ
VEGNA
SUMARLEYFA
Blóðugar hendur
(The Killer Is Loose)
Ný amerísk sakamálamynd,
sem óhætt er að fullyrða, að
sé einhver sú mest spenn-
andi, er hér hefur sést lengi.
Joseph Cotten
Rhonda Fleming
Wendell Corey
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bönnuð innan 16 ára.
HAFNAR-
Shni 9249.
IUSSE/^-d
ullrich;^
Stjarnen fra k v. -j
"KATTEVAGT“ * '
fleurim .
eiginkonwtw
! nui -
[ ÐAHIAE
En vidunderlig og
bevægende Film
WIU
^QMDFIIE6
Hin fagra og skemmtilega
þýzka úrvalsmynd rneð
Luise Ullrich.
Sýnd kl. 7 og 9.
Sími 22-1-40.
Fugfar ogflugur
(Birds and Bees)
Bráðskemmtiieg ný amerísk
gamanmynd í eðlilegum lit-
um. — Aðalhlutverk leikur
hinn heimsfrægi gamanléik-
ari George Gobel.
Auk hans leika:
Mitzi Gaynor og
David Niven.
Mynd þessi hefur hvarratna
hlotið gífurlegar vinsældir.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Call Me Madam‘
Hin íburðarmikla og bráð-
skemmtilega músík- og gam-
anmynd með hljómlist eftír
Irving Berlin. Aðalhlutverk:
Ethel Merraan
Donald O’Connor
George Sanders
SYSTURNAR
Sýnd kl. 5, 7 og 9.

gin
s
s
s
H
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
S eu opnar í dag frá klukkan •
S 2 til 10 e. h. J
S , ?
S Kvikmyndasýningar á:
S klukkutíma fresti frá kl. 4. ^
s :
^ Sölu aðgöngumiða lýkurS
C kl. 9,30. S
S . >
^ Aðgangur að hvorutvéggjaS
^ aðeins kr. 10,00. S
HAFNARBiÖ
Lokað vegna
sumarleyfa.

iamim
Y
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
V
s
U/0 . _...
B BP RJ (£>
Frönskunám og
freistingar
eftir
Terence Rattigan.
Þýðandi: Skúli Bjarkan.
Leikstj.: Gísli Haildórsson.
Sýning í kvöld klukkan 8.30.
Aðgöngumiðasala í Iðnó frá
kl. 2 í dag. — Sími 13191.
HAfMABFlRÐ!
i m i
Frú Manderson
Úrvalsmynd eftir frægustu sakamálasögu heimsins,
„Trents Last Case“, sem kom.
,,Sunnudagsblaði Alþýðublaðsins.“
ORSON WELLES — MARGARET LOCKWOOD
Sýnd kl. 7 og 9.
Myndin hefur ekki verið sýnd áður hér á landi.
Danskur texti. — Bönnuð börnum.
þær tvær, sem hann hafði haft svo náin mök við. Sjálf brosti
hún glettnislega til Birgittu frænku og frænkan yppti brún-
um og vissi ekkert við hvað hún gat átt.
— Þetta ... þetta getur ekki verið satt, petite.
— Hefurðu séð hann síðan? Það hlýtur að hafa verið al-
vara hans. Og eitthvað munt þú hafa sagt honum, því að hann
taldi sig hafa rétt til alls þess, sem þú hafðir notið.
Hljóðfæraleikurinn þagnaði. Hann hneigði sig fyrir þeim
Bergshjónum og leiddi hana á brott með sér. Birgitta frænka
vildi fylgia þeim, en Anna Pernilla gaf henni bendingu um
að láta þau ein. Hún var eins og hver önnur drós, sem hann
gat teymt með sér.
— Og reyndi hann það í alvöru?
Langerfeldt hafði leitt hana að stól og laut að henni eins
og hann vildi ekki að neinn annar en hann sæi hana.
■— Ef þú hefðir séð hann, mundirðu ekki efast um það.
Eg þæði klóraði hann og beit, unz mér tókzt að flýja. En þess
vildi ég óska, að ég hefði drepið hann.
Rödd hc-nnar var enn köld. Henni þótti sem hjartað herpt-
ist saman. Og hún mælti enn lágt og kalt.
— Sendir þú hann ekki einmitt í þeim tilgangi. Svo að þú
hefðir sönnur fyrir bví, að ég væri hvers sem hafa vildi.
Um leið og hún hafði slepnt orðinu sársá hún eftir því.
Hann snéri sér frá henni og gat^engu svarað. Beygði sig aftur
að henni í örvæntingu sinni. Þegar valzinn hófst, flýtti hann
sér að bjóða henni í danzinn, áður en einhver annar yrði til
þess.
— Hvað á ég að gera? Hvað viltu að ég geri? Viltu flýja
með mér nú, efti það, sem gerzt hefur? .... ?
Hún nam staðar sem snöggvast, en hélt danzinum síðan
áfram.
-— Nei, slíkan ósigur vil ég ekki bíða oftar. Maður lifi-r
það ekki af.
Þegar honum varð litið í andlit henni og sá hve djúp al-
vara hennar var, hryllti hann við og setti hljóðan, Það var
fyrst, er hann leiddi hana aftur til sætis,, að hann mælti:
-— Eg skal drepa hann. Eg sver það við guð, að ég skal drepa
hann. En hann er ekki þess virði, að hann sé rekinn í gegn
með sverði. Eg skal kyrkja hann í greip minni.
— Vertu ekki með þennan kjánaskap, sagði hún rólega;
hættu þessum leikaralátum. Um hríð gat hann ekkert sagt.
Mælti svo allt í einu:
•— Er það of seint að biðja þig fyrirgefningar?
Hún leit á hann. Starði á hann, stórum, spyrjandi augum.
Hristi höfuðið.
— Of seint? Nei, sennilega ekki. Ást mín er slík, að það er
ekki nokkur leið að átta sig á henni.
Hann sat og horfði í gaupnir sér.
-— Eg meinti hvert orð, sem ég sagði, þegar við vorum að
ræða framtíðardrauma okkar forðum. En um nóttina fannst mér
hins vegar allt svo vonlaust. Við erum bæði gift. Þú hlýtur
að skilja að slíkt er óframkvæmanlegt. Við máttum því ekki
taka drauma okkar svo alvarlega.
■— Nei, við höfum ekki mátt það, svaraði hún svo lágt, að
varla heyrðist.
Iíann þrýsti hendi hennar báðum sínum.
— Petite, ég get það ekki. Eg er ekki þannig gerður.
Anna Pernilla reis úr sæti sínu.
— Eg veit það.
— Þú mátt ekki fara frá mér, bað hann. Þú verður að láta
þér skiljast að ég er ekki eins og þú.
En hún hélt á brott frá honum. Hnarreist og tíguleg lét
hún kjólfaldinn sópa gólfið. Og hann gekk við hlið henni.
Biðjandi.
— Petite. Vina mín, .... elsku vina mín...........
Hún stóðst ekki bænir hans. Hann virtist ráðþrota með
öllu. Öll beizkia hvarf úr huga henni. Og enn varð henni Ijóst
að hann var helftin af henni sjálfri. Hún hraðaði sér út í garð-
inn, áður en tárin tækiu að renna um vanga henni.
— Þú spyrð ekki einu sinni hvað ég hafi skrifað?
— Nei, svaraði hún af þrákelkni. Nei, nei, nei. ....
Hann hélt um mitti henni annarri hendi. Strauk hinni um
vanga hennar.
— Eg bað þig að vera mér það, sem þú hefur alltaf verið,
.... það fegursta og bezta í lífi mínu. Að allt væri eins og það
var. Geturðu hugsað þér það, petite?
Hann lyfti hönd hennar að vörum sér og kyssti han-a í
lófann.
— Hvort ég vil? E'g get ekki annað, maður, svaraði hún
og hló og grét í senn. Hún lyfti hendi hans að^ vörum sér og
kyssti hana og kyssti og vætti tárum sínum. Ást, mælti hún
hátíðlega. Þú veizt ekki, hvað ást er.
ZT ■!■*■■■■■ ■■»**«■■■■ B «■■■■■■■ B ■■ ■ ■ÚTI« U R ■■■■>■■■ B MBBIBI B EOQ a R ■■■■■ Rli ■ R B I M ■ ■ S ■ ■ « * B B H B ■ ■ B B 8 B K R B ■« * R«l B # B • R *Wi
sem framhaldssaga í
KHPIKI I i