Vísir - 25.01.1957, Síða 4

4
vfsrn
Föstudaginn íftrtúiár Í!)57.
Hesnisótt fMrk^fi XSl:
„Viö förum í 1o*
um og tiura öíiinn
ffast
ssm Strasiraer tll
SS©1“
©las€B®w.
Égf dvaldist í Norðwr-Srlandibifp&;ðinni fyriv okkur tvo. Þáði
að eins vikufcinia rdman, frá: « að sjáífsögðu boðið með þökk-
sunnudagsmorgni til sunnudags-, vm, því að hvorttveggja var, að
morguns. Fór ég þaðan allt aðar í þarna íékk ég þann bezta ferða-
leið en ég hafði ákveðið og varð
ferðin nýstárleg fyrir mig, eins
Og ég hefi áður vikið að. Til-
drögin að því, að ég hreytti um
ákvörðun, voru þessar:
Ég hafði ákveðið að fara ferju-
leiðina til Glasgow á laugardags-
kvöldi (sömu leið og ég kom) og
hlakkaði sannast að segja ekkert
sérstaklega til næturferðalags-
ins. Þá um morguninn lagði ég
leið mina til Frizzells. forstjóra
Ferðaskrifstofu ríkisins, sem ég
hafði ferðast með um Antrim og
Down greifadæmi, sem fyrr var
lýst. Erindið var að kveðja hann
og fá hjá honum ýmsar upplýs-
ingar um Norður-lrland sem
ferðamannaland. Er ég kom þar
var Frizzell á fundi, en hann
kvað mér ekki mundu leiðast þá
Stund, er ég yrði að bíða, því að
renna ætti í gegn í kvikmynda-
salnum við hliðina á skrifstofu
sinni, nýrri ferðamannamynd í
Jitum frá Norður-lrlandi og gæti
ég eytt biðinni við að horfa á
hana. Myndin var að öllu fögur
og fróðleg og taldi ég biðina mér
félaga, sem ég gat kosið mér, og
í öðru lagi var hér um nýja leið
að rseða fvrir mig. og ferðalag
að degi til. \'ar svo um talað,
aft hr. Frizzell kæmi eftir mér
kl. 8. næsta morgun.
Var hann kominn í það mund,!
I
er ég hafði ný’okið við að drekka
morgunsopann hjá frú Adamson.
Kvaddi ég hana í skyndi, en
rnann hennar og börn hafði ég
ii att kvöldið áður. Hefði ég
gjarnan viljað vera lengur hjá
þessu ágæta fólki. Og nú var
af stað ekið og farið greitt, enda
götur mannlausar svo snemma
morguns, og brátt út úr borg-
inni komið.
Ég hafði einskis
spurt
um leiðina, Frizzell hafði ekk-
ert á þetta minnst, og taldi ég!
víst, að við mundum fara ein-
hverja dagferjuleið, sem mér var I
ókunnugt um, yfir til Skotlands.!
Og Frizzell var hinn ræðnasti!
nð vanda og var kominn svo vel i
til happs, því að nú gafst mér1 á strik' að mi% um Isiand'
tækifæri til að sjá á tjaldinu
ýmsa fagra staði, sem ég ýmist
hafði heyrt getið um og ekki
getað skoðað, og aðra, sem ég
hafði aldrei heyrt nefnda, en
það bezta var, að með myndinni
fékk ég skemmtilega heildarsýn
yfir N. í., sem einnig var mér
gagnleg. — Ég hefi ekki séð
3nynd sömu tegundar og þessa,
er stendur framar að því er
varðar hrcina og fagra liti.
,„Því ekki að
Jioma með mér?“
Að sýningunni lokinni rabb-
" aði ég um stund við hr. Frizzeli
<og bar svo sem að líkum lætur
hurtför mína á góma. „Ég legg
af stað í bílnum mínum í fyrra-
málið," sagði hann. „Á ráðstefnu
á Skotlandi og í ferðalag um
Skotland. 1 Glasgow verð ég
mæstu nótt. Því ekki að verða
3nér samferða?"
Hann sagði og eitthvað um, að
það ætti að verða nóg rúm i
að ég hefði vart getað skotið inn
spurningu um þetta, þótt mig
væri farið að langa til að forvitn-
ast um leiðina, ekki síst þar sem
ég varð þess var, að við vorum
að aka frá sjó en ekki að. Og
hr. Frizzell heldur áfram að
spyrja og ég að svara eítir beztu
getu, unz hann snarbeygir inn
á braut að flugstöð nokkurri.
Hann hefur víst orðið var und-
runar í svip mínum, því að hann
sagði: „Já, við förum í loftinu
yfrum, — og tökum bílinn með.“,
Silver City.
Og svo fæ é'j allt að vita um j
Silfurborgar-stöðvarnar en svo:
nefnist flugstöðvar samnefnds:
félags, sem flytur bifreiðar og |
þá, sem í bifreiðum ferðast, milli
Belfast og Stranrear í Skotlandi.
Og nú er mér tjáð, að hér sé um
annað og meira að ræða en
venjulegar flugsamgöngur, held-
ur flugþjónustu, sem sé sérstæð.
Milli Stranrear og Belfast (eða
Silver City flugstöðvarinnar í
Newtonards, sem er 16 km. frá ]
Belfast) eru stórar flugýelar, :
„Bristol freighters", í förum alla |
daga vikunnar með farþega, bif- j
reiðar þeirra, bifhjól og reiðhjól.
Erfitt áður fyrr.
Áður en þessi flugþjóhusta
kom til sögunnar var það erfitt,
raunar nærri ógerlegt, að kom-
ast milli írlands og Skotlands
með þessi faratæki, á skemmri j
tima en 4 klst., og stundum tók
það langtum lengri tíma. Fari ;
menn hinsvegar með bifreið
sinni frá Stranrear til Silver
City, geta menn ekið eftir veg-
um N. 1., 25 mínútum eftir burt-
förina frá Skotlandi. 1 þessum
flugferðum eru að eins fluttir
þeir, sem nota fyrrnefnd farar-
tæki, þar sem engin flugvélanna
flytur fleiri en 3 bifreiðar og 15
farþega í einu, en félagið, Silver
City’s Northern Ireland Air
Ferry, greiðir fyrir öðrum far-
þegum, en Kennedyjárnbrautar-
stöðin er að eins fjórðung úr
mílu frá flugstöðinni. Þess má
geta, að allt sumarið geta menn
ferðást í áætlunarbíTúm milli
Glasgow og Stranrear, sem er:
85 enskar niílur frá Glasgow og
126 frá Edinborg.
Hefur mikl::
kosti.
Að sjálfsögðu héfur það mikia
kosti fyrir , léif)
í sínum eigin biíreiðum, og
leggja leið sína til N.í. að fá þær
fluttar loftkdðis, og sjálía sig.
Menn losna við akstur nm hai i-
arhverfi og tafir og vafstur i
höfnum, er a! stað er lagt og
farið o.s.frv. Hér gengur allt
fljótt fyrir sig og þegar bifreið
hefur verið ekið inn í ííugstöð-
ina, geta menn varpað af sér
öllum áhyggjum, starísmenn-
irnir sjá um allt, og 'eins og i allri
nútíma flugþjónustu er séo hið
bezta fyrir farþegunum. Meðan
bifreiðunum er komið fýrir í
flugvélinni fá þeir sér hressingu
í flugskálanum, eða lesa biöð og
tímarit. Og ekki er nein tö’lsk.ið-
un til leiðinda og tafar.
Hér má því bæta, að félagið
annast líka slíka flutninga . i
Lydd í Kent (Engláhdi) og hrlfri í
klukkustundu eftir að ír.enn
’eggja af stað þaðan áka ir.'éiin j
í sinni eigin bifreið á Þjóðvegúm
Frakklands.
Kostnaðurinn.
Nú kynnu ýmsir menn að r:!':i. !
að mjög kostnaðarsamt muni að 1
flytja bifreiðarnar með sér ioft-!
leiðis, en sannleikurinn er sá, að ;
honum er mjög í hóf stillt. og
kostnaður við flutning suinra
farartækja er svipaður og á ferj-
um og járnbrautum, og svo er
þess að geta, að flutningur fyr'.r
farþega bifreiðar, sem flutt er
loftleiðis, er innifalinn í gjaldinu.,
Þá innifelur gjaldið tryggingu á'
bifreiðinni, ef hún glatast eig-|
anda af völdum flugslyss eða;
verður fyrir skemmdum á flugi'
eða í meðförum starfsmanr.a.
Þessi flugþjónusta félagsins,
sem starfar víðar en á þessari
leið, sem fyrr var getið, hófst
1948, og hefur það flutt um
200.000 bifreiðar og bifhjól á
þessum tíma og hartnær hálfa
milljón farþega. Silver City f!ug-
vélar hafa fari 222 fcrðir á ein-
urti degi vfir Erniársund. Gjald-
ið fyrir flurning bifreiða milli
Stranrear (Casti:- Kenndy) og
Silver Cityitöðvarinnár vio New-
tonards eru frá 7 .-tpd. (aðra
leiðina) upp i 17 r.;pd. og 10 sh.
eftlr lengd ' h -. óla-
flutningur frá 1 s(pd. og 10 shill-
ingum upp í . fyrir skelli-’
nöðrur og „Scooters“ er tekið 1
stpd.
Tafir af völdum
veðurs
geta að sjálfSögðu ofoið. oégar
um þessar flugfefðh er an ræða
sem aðrar. Og ciiiniitt þénhán
dag var svo lágský.iað, að við
urðum að biða í nokkra ki !:ku-
Stundir, þar sem ekki vár lend-
ingarfært í Skotlándi. E . bið-
tímanum var vel varið. m, ekið
til fiskimannaþörns á strö': diiihi,
en er setjast átt I 1: Oeg /erði
þar, kom kallið. ÞáO var glað-
na til. Sem bettr 'ör h 'ðum
við byrjað á því r íil þoipsins
kom, að skoða o! kúr um bar. 1
þessu þorpi var slvsavarn rstöð
og var á vegg herinár fest lálm-
plata með nöfnum : : nna. er líf
sitt liöfðu látið og björgúnar-
afrek unnið.
Þegar í flUgstöði.-n. Ircr.v tóku
starfsmennirnir þég " við bif-
reiðinni og öku h'enn: eftir hækk-
andi palli inn í flugvélina, en
framan á bolnum vóru fellihurð-
ir, sem lukust saman. þégár búið
var að koma fíúg.élinni fyrir.
Við félagar sátum 'samt öðrum
farþegum í litlum i.iefa fyrir
aftan í ílugvélageymsluna.
Útsýn
var dágóð, þótt skýjað væri,
en svo lágt var flogið, að menn
gátu virt fyrir sér iar.i.ð úr lofti,
en er yfir sundið kom sáust
glöggt skipin á ferð sinni milli
Skotlands og írlands, og óðara
en varði að mér fanst, sáust
klettabelti Skotiandsstrahda.
Frh. á 9. s.
/
Mm
m&fSí
Þetta cr fyrsta mynd af sínu tagi, sem tckin hefur verið í Evr ópu. Hún er tekin úr loftbelg sem komin var í 32ja kr. hæð
yfir Ermarsund, og sér suður yfir Frakklandsströnd frá St. M alo austuy fyrir Ermarsund.
is, ef ekki urðu trafir vegna
loftárása. Wood stakk góðum
skildingi að lestarþjóninum og
bað hann að láta sig vita fyrst-
an manna, ef loftárás væri í að-
sigi. Hann vildi hafa nægan
tíma til að losa sig við hina
jhættulegu pappíra ef neyð
krefði, svo að þeir kæmu ekki
upp um hann.
Um 4 leytið um morguninn
eftir birtist lestárþjónninn í
jklefa Woods og sagði loftárás
vera í aðsigi. Augne»bliki síðar;
nam lestin staðar. Wood fór út;
úr lestinni og hélt á töskunni ^
sinni í hendinni rétt á eftir |
komu svo hinir farþegarnir.;
jLítið barn grét og karlmanns-:
rödd gaf fyrirskipanir. Lestin
var stödd í litlum skógi á j
svæðinu milli Frankfurt og
Karlsruhe. Wood lagðist niður
í skurð fyrir aftan lestina.
Moskito-flugvél.
Nú heyrðust drunur í fjarska.
Þær urðu að þrumandi hávaða
og 1 því birtist Moskito-flug-
vél, sem flaug mjög lágt yfir
járnbrautarteinunum og lét
vélbyssuskothríð dynja á eim-
reiðinni Um leið og hún nálg-1
aðist. Síðan hvarf hún upp í!
himininn. Allt í eir.u kvað við ’
ægilég sprenging. Flugvélin I
hafði varpað sprengju, sem
fallið hafði rétt til hliðar við
téinaná. Hún hafði ekki hæft
vel, en þó höfðu teinarnir
skémmst það mikið að ekki var
unt að að hálda ferðinni áfram.
Það var ekki fyrr en seint um j
eftirmiðdaginn sem önnur lest
kom á vettvang og tók farþeg-
ana. Þegar Wood kom til Basel,
sem var endastöð lestarinnar,
var hann orðinn sólarhring á
eftir áætlun.
„Appelsínur frá Madríd111 —
„Leikföng frá Japan“.
Ótti.
Þrátt fyrir dirfsku sína fannst
Wood eins og nístandi ótti færi
um hann þegar hann nálgaðist
landamæraverðina á tollstoð-
inni í Basel. Hann fékk skyndi- 1
lega svo mikinn hjartslátt, að j
hann hefði ekki undrast þótt j
tollþjónninn hefði séð það ut- 1
an á frakkanum hans, hversu
hjartað barðist í brjósti hans.
Honum var það alveg ljóst, að
hann yrði tafarlaust hengdur,
ef leyniskjölin hans fyndust.!
Einn tollþjónninn leit á hann1
rannsakandi og var allt annað
en frýnilegur. Skyldi hann gruna j
eitthvað? Wood rétti fram um-j
slagið sitt. Tollþjónninn leit áj
það, kinlcaði kolli stuttaralega og i
leyfði honum að fará fram hjá.
Ilann var kominn til Sviss!
Wood skundaði inn á sriyrti-;
herbergi á járnbraútarstöðinni, j
reif upp ytra umslagið og brendi i
það og lét öskuna niður um sal-j
ernið. Síðan stakk harin sínum \
éigin skjöium i brjóstvasann á’
kápunni. Síðan gekk hann út á
torgið og náði sér í leigubíl og
ók gegnum borgina til sviss-
nézku járnbrautarstöðvarinnar
sem er Frakklands megin í Bas-
el. Þar tók hann sér far með lest
til Bern.
Fyrsti árangurinn.
Þegar til Bern kom aíhenti
hann fyrst hin opinberu skjöl í
hendur móttakanda í þýzku
sendiráðsskrifstofunni. Að svo
búnu hringdi hann Dr. O. upp og
tilkynnti horium komu sina.
Tveim tírrium seinriá sátu þeir
saman yfir bjórglasi og Dr. O.
sagði lionúm að Amerikanarnir
biðú hans með óþreyjú og væntu
þéss að hitta hann strax í kvöld.
Moyer mundi koma í bilnum
sinum á Kirchenfeldbrúria þar
sem Wood ætti að vera og mundi
Framh. á 9. síðu. ;