Vísir - 10.10.1958, Page 11

Tíwfoblo .8t nni$.abKi&?í
Föstudaginn 10. október 1958
m i a fc v
'r"~‘' ViSIR
31
n
KATHRYN BLAIR:
$£i)intijN í pcrtúgal.
ASTARSAGA
47
að honum. Ralph ræsti bílinn, sneri honum i boganum kringum
gosbrunninn og ók niður trjágöngin. Hann gaut augunum til
Júlíu og sá að tárin voru þornuð á kinnunum á henni.
— Þessum manni getum við treyst, sagði hann þurrum rómi
og þreytulega. — Okkur er óhætt að trúa honum fyrir leitinni.
Hann getur allt — og tekur á sig alla ábyrgðina.
— Hann gerir það mín vegna! sagði hún lágt.
— Það getur verið að hann hafi látið þig skilja það á sér, en
ég þori að veðja um, að hann mundi gera allt sem í hans valdi
stendur, hver svo sem það væri, sem þyrfti að leita að. Richardo
er fæddur foringi — Guði sé lof að hann var heima.
Hún spurði varfærnislega: — Heldurðu að þeir finni Helen?
— Ef hún er lifandi þá finna þeir hana. Hann sér um það,
— Ég held að það sé bezt að ég fari með þér til senhor Goas.
— Ef þú heldur það bara, skaltu ekki vera að hugsa um það,
svaraði hann stutt. — Þú þarft ekki að leika neinn leik fyrir
mig.
Þetta var svo ólíkt Ralph að hún kiknaði í sætinu og varð
hrædd. Hún gat ekki svarað því, sem komið var fram á varirnar
á henni. Hún sá rigninguna bylja á rúðunni og fór að hugsa um,
að víða i fjörunni væri mikið af eggjagrjóti. Höfðu þau komist
upp á þessar fjörur. Leituðu þau afdreps fyrir rigningunni undir
einhverjum klettinum, eða voru þau á labbi á strandveginum?
Eða hafði bátnum hvolft úti á rúmsjó?
Hún fann að hún mundi ómögulega geta eirt heirna í gistihfls-
inu meðan þeir væru að leita, og kannske stæði leitin í alla nótt.
Hún varð að halda sig að Ralph, því að þó einkennilegt mætti
virðast fannst henni hún ekki vera örugg hjá nokkrum öðrum.
Vitanlega fyrirleit hún hann, eins og hún fyrirleit alla, sem ekki!
höfðu metnað til að afla sér frama. Hann var þannig gerður að
fólk treysti honum — sérstaklega kvenfólk. En samt hafði hann
kosið af frjálsum vilja að verða venjulegur sveitaþorpslæknir.
Já, hún fyrirleit hann. En hún var honum innilega þakklát
íyrir eitt: Hann var tryggur út í æsar, án þess að vænta nokk-
urra launa fyrir það.
Þetta varð löng nótt. Upp úr miðnættinu dró dálltið úr storm-
inum og rigningunni og létti í lofti. Leitarbátamir brunuðu áfram
og beindu ljósunum út á sjóinn og upp í fjöruna, vegirnir voru
kannaðir með bílaljósunum, og við og við heyrðust hvell Olá! frá
köllurunum.
Polly ók til og frá með hitaflöskur, fullar af kaffi og pinklaj
með smurðu brauði. Hún sá Júlíu sitja i bílnum og stara þeygjandi
niður í fjöruna, þar sem leitarmenn voru á hverju strái. Neðar
í fjörunni kom hún auga á Richardo, sem hoppaði stein af steini
með fiskimönnunum. Hann leit til hennar og kallaði: — Er
nokkuð að frétta úr gistihúsinu?
— Nei, ekkert nýtt Richardo. Ég er héma með kaffi handa
yður.
— Gefið þér mönnunum kaffi. Þér eruð svo hugsunarsöm,
senhora....
Og hann hélt áfram að leita milli klettanna. Tíminh leið og
ströndin varð eyðilegri. Sumir af bílunum gáfust upp við leit-
ina, og Ralph fór inn í bílinn til Júlíu. Hann leit á nábíeikt and-
litið á henni:
— Þau gætu komið í leitirnar í fyrramálið, sagði hann. En
hann trúði ekki sínum eigin orðum.
Hún hvíslaði móti: — Ég vildi óska að ég hefði sent hana heim,
þegar ég stakk fyrst upp á því. Þá hefði þetta aldrei komið fyrir
•— og mér hefði ekki liðið svona — hræðilega.
— Hefurðu samvizku af að hafa ekki verið góð systir, Júlía?
Það fór krampatitringur um hana. — Það er hróplegt að þú
skulir láta þér detta þetta í hug, þegar svona stendur á!
— Já, þaö er ófyrirgefanlegt, sagði hann. — Ég hefði heldur
ekki sagt það, ef ég hefði'ekki fundið, að þú ert alveg ósnortin
af því, sem er að gerast.
— Þú gerir þér ekki háar hugmyndir um mig!
— Nei, ekki eftir þessa nótt. En þig gildir líklega einu um það.
— Þú ert engum manni líkur, Ralph. Hún leitaði í óða önn að
vindlingum hjá sér, en fann engan. — Hvers vegna heldurðu þá
að ég hafi setið hérna hjá þér í alla nótt?
— Ég get hugsað mér að þú hafir gert það til að sýnast.
— Hvað ætlastu eiginlega til að ég geri. Drekkja mér í tárum?
— Nei, alls ekki, svaraði hann þolinmóður. — Og gerðu það
fyrir mig að segja ekki meira núna. Mér er illa við að þú segir
eitthvað, sem þú þarft að iðrast eftir.
Hún opnaði munninn til að svara, en í sömu svifunv snar-
stanzaði stór gulur bíll hjá þeim. Einn af vinum Richardos snar-
aðist út: — Senhor — doktor! kallaði hann. — KOmið þér fljótt.
Við höfum-fundið annað þeirra.
— Senhorituna. Hún liggur í skoru milli kletta.
— Akið þér á undan. Ég elti.
Ralph sneri bílnum upp á veginn og elti hinn bilinn. Honum
varð litið á Júlíu. Hún hafðl snúið sér undan, en hann sá á hvit-
um hnúum hennar að hún var í hugaræsingi.
Og vonar bráðar ók hann upp að hliðinni á hinum bílnum og
nam staðar. Vertu kyrr hérna, Júlía, sagði hann og tók töskuna
sína úr aftursætinu. — Þú getur ekki orðið að neinu liði hérna.
— Það er fljótlegra að fara þessa leiðina, sagði Portúgálinn og
hljóp niður í fjörugrjótiðog stiklaði á steinunum. Sjáið þér ljósin
þarna? Einn af fiskimönnunum var að enda við að leita á þess-
um kafla, þegar hann sá hönd hreyfast. Við vorum beint fyrir
ofan hann og hann kallaöi til okkar. Richardo snaraði sér fram
af- klettabrúninni og niður þangað sem hún lá. Það var fyrir-
fram ákveðið að ég skyldi ná í yður, undir eins og einhver finnd-
ist, svo að ég gat ekki gefið mér tíma til að sjá hana, en fór beint
til yðar. Ég vona að hún sé ekki alvarlega meidd!
Portúgalinn og Ralph stikluðu stein af steini og hoppuöu
stall af stalli. 'Ralph sá strax að Helen lá í varhugarverðum
stellingum. Henni hlaut að hafa fleygt þarna upp með háflóð-
inu, og þama hafði hún þá legið í marga klukkutíma í allri
rigningúnnr. Nú var að vísu fariö að draga úr óveðrinu, en hún
gat vel hafa fengiö taugalost, kannske lungnabólgu líka. Og það
var ekki auðvelt að komast burt með hana, þaðan sem hún lá.
Það var einber tilviljun, að hún skyldi nokkurntíma finnast þarna.
Einhver kom á móti þeim til að sýna þeim beztu leiðina. Svo
heyrðu þeir Richardo hrópa af neðsta stallinum.: — Hún hefur
ekki beinbrotnað, læknir. Ég gat komið svolitlu koníaki ofan í
hana. Ég færði hana til þegar hún fékk meðvitundina, en hún
Seljum og útvegum liin heimsþekktu
JAWA
motorhjól og hjálparmótorhjól.
SMYRILL húsi Sameinaða, sími 1-22-60.
Kristmn 0. Guðmundsson hdi.
Málflutriiiigur — Innheimta — Samningsgerð
Hafnarstræti 16. — Sími 13190.
E. R. Rurroughs
■TARZAM'
‘-734
Pappírspokar
allar stærðir — brúnir úr
kraftpappír. — Ódýrari en
erlendir pokar.
Pappírspokagerðin
Sími 12870.
Hver getur verið átt
STAKKS ?
Verzlunin Stakkur
Laugavegi 99.
SKIPAUTGCRÐ
RIKISINS
M.s. Skjaldbreið
v'estur um land til Akur-
eyrar hinn 14. þ.m.
Tekið á móti flutningi til
Tálknafjarðar, áætlunar-
hafna við Húnaflóa og.
Skagafjörð svo og Ólafs-
fjarðar í dag.
Farseðlar seldir á mánudag.
Kuldaúlpur
(ytra borð)
í úrvali.
,,Hvað get' ég' gert *til að ;,Þú hefur með röngn' tekið aþá-maðurinn djarflega. — fram í fyrir þeim. ..Ludon
þóknást „Hinum ■ mikla?“ Fawnu drottningu ’ af Zo- ■ „LSttii ' hand Iausá!“ — — 'æðstipreStuY víll heilsá guð-
spurði Kotan skjálfandi. — mangani;‘ti'l fanga,“ svaraði ■' ,;Biðið!“'" kállaði ■' séndiboði ■ inum okkar.“
Verðandi h.f.
Tryggvagötu.
Sendrsveinn
óskast hálfan daginn.
Uppl. í síma 33251.
Nýkomið
Kápuefni, fallegir litir.
Gardínuefni, þykk.
Fiðurhelt léreft,
á gamla verðinu.
Ungbarnagallar, nylon.
Nylonsokkar, mikið úrval
á gamla verðinu.
Iþróttagallar,
margar stærðir.
Morgunkjólar, amerískir
frá kr. 100,— stk.
Sængurveradamask.
Vefnaðarvöru-
verzlunin Týsgötu 1
PASSAMYNÐIR
teknar í dag
tilbúnar á morgun
PÉTUR THOMSEN,
Ingólfsstræti 4. Sími 10297.