Alþýðublaðið - 11.01.1958, Blaðsíða 4

4
A 11 ý 3 vl b 1 a 5 i B
Laugardagur 11. janúar 1958
TTVAN6t/k MffS/AfS
ÞAÐ VAR FAGUR og góður
draumur, sem rættist, þegar
Dvaiarheimili aldraðra sjó-
manna tók til starfa í Laugar-
ásnum. Lengi hafði verið taíað
um það og sjómennirnir sjálfir
háð langvinna baráttu fyrir því.
Eg gléymi því aldrei, að einn af
vinum mínum í mörg ár, sem
alla ævi hafði verið á hrakhólum
—- og oft hafður að bitabeini,
átti þann draum dýrastan, að
geta orðið fyrsti vistmaður þessa
héimilis. Honum auðnaðist ekki
að sjá þann draum rætast, því
að hann fékk lausnina nógu tím-
anlega til þess, að hann þyrfti
ekki að eyða s-ðustu dögum
sínum bæði blindur og heyrnar-
laus.
EN AÐKIK sáu drauminn ræt
ast. Þeir höfðu ekki verið á hrak
hólum eins og hann, og ef tii
vill hafa þeir ekki þráð það eins
heitt og hann að eignast þarna
heimili. En samt sem áður. Nú
•eru heimilismennirnir orðnir 50'
að töiu. Þeir eru komnir í höfn
eftir margvíslegt volk á langri
ævi — og sitja nú í fögrum stof-
um við ágæta aðbúð i glæsilégu
stórhýsi, sem stendur þar sem
•Reykjavík ber hæst og geta séð
út á sjóinn annað hvort spegil-
sléttan neöa úfinn og gráan, í
ölium þeim myndum. sem þeir
vönduts honum frá blautu barns
beini.
ÉG EFAST UM að val stjórn-
'enda og húsbænda á þessu heim
iíi hefðu getað tekist betur en
rau'n varð á. Sigurjón Einarsson
Um Hrafnisía, húsbænd-
urna og lífið þar.
Bréf frá visímönnum.
Áramótaannáll og guðs-
þjónusturnar.
hefur alltaf verið talinn góður
oð gætinn stjórnandi á sjó —og
það mun þegar hafa komið í
Ijós í hinu nýja starfi hans Ef-
ast ég og um, að hann hafi
nokku sinni haft á að skipa eins
góðri skipshöfn, að minnsta
kosti ekki hvað lífsreynslu
snertir. Og auk þess mun það
síst draga úr styrk hans á hinum
nýja stjórnpalli, að nú hefur
hann við hlið sér hina glæsilegu
konu sína RannVeigu Vigfús-
dóttur, sem af næmleik sínum
og alúð kynnist viðhorfum skips
hafnarinnar og á ekki lítinn þátt
í að gera vislina ijúfa og áhöfn-
ina ánægða.
ÉG SEGI ÞETTA af tilefni
i fyrsta bréfsihs, sem mér hefur
borist frá vistmönnum á Dvala-:-
heimilinu. að er undirritað:
„Gamall sjómaður“ og er á
þessa leið: ,,Ég er einn af gömlu
sjómönnunum á ,.Hrafnistu“. —
Hér líður okkur vel. Vistarverur
eru giæsilegai' og allar viðgjörð-
ir mjög góðar, enda vormh við
svo heppnir, að Sigurjón Einars-
son skipsstjóri og kona hans
Rannveig Vigfúsdóttir, gerðust
húsbændur okkar. Hið sama er
um allt annað starfsfólk hér. —
Betra verður ekki á kosið.
AF SÉRSTAKRI ÁST/EÐU
varð okkur éinn daginn tíðrætl
um þig og var ákveðið að senda
þér línu og var mér falið það
fyrir hönd okkar allra. Við
hlustum mjög mikið á útvarpið
og við lesum blöðin. Við hlustuð
um á annál ársins, en hvergi
sáum við minnst á Hrafnistu og
hófst þó starfsemin hérna á
liðnu ári. Hugsa ég að það verði
einhverntíma talinn merkisvið-
burður þó að hann hafi farið
framhjá þeim, sem helzt röktu
viðburði ársins. Við hlustuðum
líka á allar messur, sem útvarp-
að var um hátíðarnar, en enginn
prestanna lét svo lítið að minn-
ast á okkar lieimili og heidur
'ekki bað neinn prestanna' sér-
staklega fyrir sjómönnunum.
ALLTAF þegar ég var i iandi
fór ég í kirkju. Þá báðu pfestar
alltaf fyrir sjómönnum. Nú er
þessu hætt. Ef til vill er þet.ta
ein af breytingunum, en sú
breyting er ekki góð. — Jæja,
Hannes minn. Okkur langar til
að þú birtir þetta frá ckkur.
Svo þökkum við þér fyrir pistl-
ana á liðnum árum og við ósk-
um þér allra heilla.“
ÉG ÞAKKA bréfið og kveðj-
urnar. Mér þætti vænt um að
fá fleiri bréf frá „Hrafni'stu“.
Hannes á horninu.
Hlufhafafundur Hfufhafafundur
halda almennan hluthafafund í Silfurtunglinu
iaugardaginn 18. b. m. kl. 2 s, d,
Dagskrá:
1. Lagabreyting samkvæmt 4. og 27. grein fé-
lagssamþykktanna.
2ö Onnur mál.
Stjómin.
sem augiýst var í 85., 88. og 87. tbl. Lögbirtinga-
blaðsins 1957, á hluta í Melavöllum við Hlíðar-
veg, hér í bænum, eign Juno, kemisk verksmiðju
h.f. fer fram eftir kröfu Siguroeii's Sigurjónsson-
at hrl., á eigninni siálfri fimmtudaglim 16,- jan-
úar 1958 kl. 2,30 síðdegis.
Borgarfógetinn í Reykjavík.
Mhmingarorð
í DAG verður jarðsunginn
frá Dómkirkjunni Haraldur
Guðmundsson frá Háeyri á
Eyrarbakka, dyravörður í Bún-
aðarbanka íslands. Varð hann
bráðkvaddur síðast liðið mánu-
dagskvöld. er hann var að bú-
ast til heimferðar að loknu
dagsverki.
Haraldur Guðmundsson var
læddur að Stóru-Háevri á Eyr-
arbakka hinn 4. okt. 1888, son-
t;r hjónanna Sigríðar Þorleifs-
elóttur og Guðmundar ísleifs-
sonar, og þarf ekki að rekja hér
ættir hans frekar, svo kunnir
voru foreldrar hans og aðrir
forfeður. Svstkini Haráldar, er
upp komust, voru Guðbjörg,
Guðmundur, Þorleifur, Sylvía,
Geir, Sólveig og Elín, og var
Haraldur yngstur þeirra
bræSra. Aðeins 16 áfa gamall
'fór hann að heiman tíl tré-
smíðanáms hjá Vilhjálmi Ing-
varssyni, trésmíðameistara í
Eeykjavík, og vann að húsa-
femíðum og rnannvirkjagerð í
Reykjavík um 10 ára skeið.
FÍinn 4. júní 1910 kvæntist
Haral'dur eftirl'.fandi konu.
sinni, Þuríði Magnúsdóttur frá
Árgilsstöðum í Hvolhreppi.
A’orið 1914 fluttu þau hjónin
ibúferlum austur á Eyrarbakka
og hófu búskap á Stóru-Háeyri
á móti Guðmundi, föður Har-
aldar, o:g biuggu þar í þrjú á'r,
fluttu þaðan að Merkisteini á
Eyrarbakka og bjuggu þar
lengst af meðan þau voru bú-
sett eystra. Jafnframt búskapn
ém stundaði Haraldur dýra-
lækningar, en hann hafði geng-
ió á námskeið í dýralækning-
um hjá Magnúsj héitnum
Eiharssyni,
; Árið 1920, eða um þær mu .id
ir. hafði Landsbankinn eignazt
'Viðáttumiklar lendur í Eyrar-
bakkahrepþi og fól Haraldi um
sjá þeirra. Var þá hafizt handa
um þurrkun fúamýranna fyrir
ofan Eyrarbakka, og stjórnaði
Haraldar þeirn framkvæmdum
fyrir bankann og síðar fyrir
Haraldur Guðmundsson
ríkissjóð. Blasa nú við augum
vegfarenda hvanngræn tún og
engi þar, sem áður voru fen
ein og foröð. Var æði fjöl-
mennur hónur verkamanna,
sem vann undir stiórn Har-
aldar með frumstæðum verk-
færum að framkvæmdum
þessum. Um verkstjórn Har-
aldar mætti ýmislegt upp
rifja, þótt ekki gefizt kost-
ur á þessum vettvan'gi. En ekk:
get ég stillt mig um að greina
hér frá atviki, er samverkamað
ur Haraldar sagð: mér frá og
ég hygg að varpi Ijósi á við-
horf Haraldar til manna sinna.
Haraldur hafði einu sinni sem
oftar féngið því framgengt, að
menn hans fengu að vinna verk
eitt í ákvæ’t svi’nnu, og var
vitað, að tekjur þeirra voru
mun hælri en tímakaup. Meðal
verkamanna var gamall og siit
inn maður, er eigi mátti leng-
ur inna af höndum full afköst.
Ungur afkastamaður kom áð
máli við Harald og innti hann
eftir því, hvort ekki væri hægt
að halda gamla manninum ut-
an við ákvæðisvinnuna. „Jú,
sjálfsagt, þið vinnið þá bara
allir upp á tímakaup", gegndi
Haraldur.
Árið 1933 flutti Haraldur
með fjölskyldu sína til Reykja
víkur, en hélt áfram umsýsiu
og verkstjórn fyrir ríkissjóð,
austan fialls og víðar, þar til
1. október 1935 að hann gekk
í þjcnustu Kreppulánasjóðs og
síðar Búnaðarbankans. Vann
hann þeirri stofnun til ævi-
loka.
Haraldur Guðmundsson og
Þuríður kona hans eignuðust
sjö börn, er á legg komust. Þau
eru: Lsifur, Sigríður, Magnús,
Sylvía, Guðmundur, Unnur og
Anna, öll á lífi, nema Anna,
er lézt um tvítugt.
Eins op; að líkum lætur og
framan greint ágrip ber með
sér, hafði Haraldur kynni og
skipti af fjölda manns á löng-
um starfsdegi. Drenglund hans,
skaphiti og hrein skil í öllum
greinum, svo og meðfædd lífs-
gleði verða þsim hópi minnis-
stæð.
Þagalt og hugalt
skyli Þióðans barn
ok vígdjarft vera.
Glaðr ok reifr
skyli gumna hver
unz sinn bíðr ba'na.
Við samstarfsmenn Haraldar
minnumst hans með söknuð:
og' virðingu og vottum konu
hans, börnum og ættingjum
samúð okkar.
Trvggvi Pétursson.
DAHSLEIKUR
í Iðnó í kvöld klukkan 9.
* Valin fegursta stúlka kvöldsins.
* Sigrún Jónsdóttir syngur dægurlög.
* Ragnar Bjarnason.
syngur dægurlög úr Tommy Steel
myndinni.
* K. K. Sexieítinn leikur nýjustu
dægurlögin.
* Hinn vinsæli Óska-dægurlagatími
kl. 11.
Aðgöngumiðasala frá kl. 4—6.
Síðast seldist upp.
Komið tímanlega — Tryggið ykkur miða á f jöl-
mennustu og vinsælustu skemmtun kvöldsins.
I-ÐNÓ
IÐNÓ
t Ð N Ó