Alþýðublaðið - 20.02.1958, Qupperneq 6

A 1 þ ý 8 n b 1 a 3 l 8
Pimmtudagur 20. febrúar 1958
ur verið að ger
Sjáifsfæðismenn neituðu tilboði stjórnarinnar um samvinnu ti
þjóðareiningar um mélið.
ÞAÐ HBFUR verið einróma |
ólit ríkisistj'órnarinnar marga:
undanfarna mánuði, að nauð-1
synhgt væri að varðveita þjóð '
araininguna í' Iandbelgismólinu,
þar sem fyrir dyruim eru næstu
stóriskrefin í því máli. Þatta er
•orsök þess, að lítið 'hefur verið
rætt eða ritað um málið opin-
•berl ga af há fu stjórnarfloSík
anna eða ráðherranna sjálfra,
en því rneira unnið að málinu í
Jkyrrþay. |
Nú hofur ifar’ð svo, að Þjóð-
yilunn hsfur ekki getað neitað
sér um að nota þetta viðkvæma
mál til árásar á utanríkisráð-
herra og tala um „andstöðu“
hans við víkkun lardhelginnar.
Slík skrif geta aðeins gert mál-
stað þjóðarinnar ógagn. i
Svo som vænta mátti graip
Morgunb’aðið þetta háim-trá
•og brrgmálaði firru Þjóðvilj-
ans í foreíðuramma með kröfu
úm skýringar. Þó er Sjálfstæð
ismönnum fullkunnugt um all-
an gang þessa máls og þeir vita
mætavel, að það gerir ekki mál
stað ísl. þjóðarinnar gagn, að
-stærsta blað landsins skuli, rétt
•áður en hin mikilvæga ráð-
sfcefra um landhelgismál n h fst
í Genf, bera út gróusögur um
„ágreinmg stjórnarflokkanna"
í þessu máli. Enn er ekki vitað,
Sivort þeir Morgunblaðsmenn
haifa sent um þetta fréttaskeyti
út um öll lönd. Enda þótt svo
væri ekki, vita þeir mætavel,
að fulltrúar þeirra ríkja í Genf,
sam eru á öndverðum m°iði
við hagsmuni íslands í má’inu.
munu í’á af bessu fregnir Þann
ig eru skrif Morgunblaðsms
. beml'ms °kaðleg fyrir málstað
I þjóðarinnar.
«.T 4 LFS'í’ÆfilSMÖNNIJM
FrmiM «AMVINN4.
fiú -r f'írsaga þessa máls,
að r'kiiss+jómin ha.fði sw-
ba~d við f-rustum-nn Sjálf
s+i”;'b']«'ksins snfl^mi í
októ1vermánuði r>g ósVa^i 'ft-
ir samvinnu við stió’Mnava~cl
st'fi-'n'i tíl að tr»'írgia s"m
mesta i in"u inn»r«Ja~ds í
landhelgismiálinu. Var Inld-
inn fundur með ráðherrum og |
þeim Ólafi Thors og Bjarna
Benediktssyni.
Á þessum fundi óskuðu
þeir Ólafur og Bjarnj eftir ít- j
arlegri, skriflegri greinargerð
um allt má'lið, svo og að Hans j
And sen yrði kallaður heim1
frá París, svo þeir gætu við
hann rætt um má'ið, en hann
er fremsti sérfræðsngur þjóð-
arinnar í Iandhelgismá1i”u.
Ríkisstjórnin varð við báðum
þessunv óskum foringja Sjá'f- j
stæðisflokksins. Grsrð vsr ítnr J
leg greinargerð um málið fvrir
•þá, og Hans Andersen beðinn
°ð koma heim til að ræða- við
þá.
í hinni skriflegu greinárgerð
var Siá’fstæðís'nönnum g'rð
grein fyri” öllu því, sem gerzt
hafði í málinu, s'ðan þeir fóru
úr ráðherrastólum. Vildi sjáy-
arútvegsmálariáðherra þá færa
út strax, en Wi utanrPTsráð-
herra og allir helztu sérfræð-
ingar ríkisstjórnarinnar, beirra
á meðal menn eins og Hans
A nr),Qngen og Tbor Thors tö’du
sjálfsagt fyrir ísland að biða
eftir niðurstöðum ráðstefnunn-
ar í Genf. Bentu beir á, að skiln
ingur á sérstöðu íslands í land-
og öll þróun í máhnu stefndi
til viðurkenningar bæði á stór
->ukinni landhrfgi og sérstöðu
beirra þjóða, sem lifa að mestu
eða öilu leyti á fiskiveiðum. Ef
íslendingar gerðu róðstafanir
nokkrum mónuðum fyrir slíka
ráðsrffnu, mundi það mælast
mjög illa fyrir og stórspilla fyr
ir m'álstað þjóðarinnar, en óséð
fyrir afleiðingar þeirrar stefnu.
Þannig stóð málið, þegar
stjórnin sneri sér til Sjálf-
stæðismanna ,með ósk iim sam
vinnu. Ólafur Thors svaraði
og kvað Sjálfstæðismenn
s&ilja málið svo, • aS stjórnin
væri búin að taka ákvörðun
og tald* það misté'k °ð hafa
ekki talað við Sjálfstæðis-
mean fyrr. Þessu var svarað
af stiórnarinnar hálfu með
mótmælum og á það bent, að
ákvörðun hefði ■ ekki verið
tekin, en æskilegt væri að
mfökih
á hjúkrbnarheimlli
drykkfélldar konur
Skýrsla um starfsemi sámtakanna
AA-SAMTOKIN hefja nú út-
komu tímarits sem nefnist Bláa
stjarnan. Kcmur það út 6 sinn-
um á ári. Ritstjóri er Ágúst
Guðmuudsson. I þessu fyrsta
tölublaði er m.a. skýrsla um
starfspmi samtakanna 1957.
Á yfirstjórn AA-samtakanna
varð sú breyting á árinu, að til
viðbótar beim mönnum sem
voru í stofnráði 1956 var bætt
við þrem mönnum, svo þeir eru
nú tólf alls. Formaður stofn-
ráðsins var Jónas Guðmunds-
son og í framkvæmdanefnd sam
takanna eru þeir með honum
Guðmundur Jóhannsson og Vil-
hiálmur Heiðdal. Stofnráðið
hélt 11 fundi á árinu og var
starf þess einkum fólgið í því
i að tryggja framtíðarrekstur
samtakanna og leggja sem bezt
an grundvöll að starfseminni
ibæði fjárhagslega og félagslega.
heyra tillögu Sjáifstæðis-
manna £ málinu.
Sjálfstæðismenn fengust
ekki til að segja orð um mál-
ið, og neituðú meira að segja
að tala viiY' Hans Andersen,
þegar hann kom heim frá Par
ís samkvæmt beinni ósk
þeirra • sjá'fra! Varð afstaða
þéirra ekki ski'in á annan
hátt en að þeir vildu ekkert
samstarf við stjórnina hafa
um málið, enda kom það á
daginn, ao þeir töiau sér hent
Ucrvo O A frínlco,,
C*-1* »ÍM*M lAJUlJUX JUi UUUl
og ráðist á stjórnina, þótt það
gæti skaðað málstað lands-
manna.
Þannig brugðust Siá'fstæðis-
menn við, þegar leitað var til
þ=irra um samvinnu í einu mik
ilsverðasta móli þjóðarinnar,
þar sem engin ástæða var til að
ætla, að nokkur málecfnaógrein
ingur væri fyrir hendi milli.
þeirra og stjórnarflokkanna. —
Þeir slógu á útrétta hönd.
ÁKVEPIÐ AÐ BÍÐA
GENFARFUNDARINS
Niðurstaðan innan stiórnar-
innar varð sú, að fylgt var ráð-
um utanríkisráðherra og sér-
fr-wðinga r'kisins í b°ssu máli
að bíða Genfarfundarins, en
grípa ekki til ráðstafana fyrr
en að honuim loknum. Það var
og er á valdi sjávarútvegsmála
ráðherra að gefa út raglugerð
um útrfkkun, en hvert manns-
barn getur séð, að ekki er á-
greiningur um málið. á þeirrf
staðr°vnd, að betta h°fur ráð-
herrann ekki gert og hann fer
nú með utanríkisráðherra til
á G'vnfarfundinurn. Mun
það án efa koma í ljós miög
sú stefvla. s°m utan
ríkisráðherra markaði og stjórn
in ge'kk inn á, er h;n '■V-°nsam-
legaista og farsselasta f'-'r5c- þjóð
ina.
fslendingar ættu al’ir "“ta
sameinaist um að óska fuú+rú-
um sínum fararh"i1la +ii Genf
og vnrta b°s.s, pð ráðst"fnqn
verfi +ii °ð stvrkm. v°rulega
málstað bjóðaiinnar.
B. Gr.
BLÁA BANDIÐ.
Bláa Bandið — hjiikrunar-
og dvalarheimili fyrir drykju-
sjúklinga — er sjálfstæð stofn
un, en er þó áfram í nánum
tengslum við AA-samtökin. Um
starfsemi þess verður gerð sér-
stök skýrsla nú í ár eins og í
fvrra, og verður hún, eða út-
dráttur úr henni, birt þegar
hún liggur fyrir.
Sarrkvæmt séstöku sam-
komulagi milli AA-samtakanna
og heilbrigðismálaráðheri’a er
svo ákveðið, að AA-samtökin
skuli reyna að liðsinna þeim,
sem koma frá gæzluvistarhæl-
inu í Gunnarsholti að aflokinni
dvöl bar, ef beir óska bess sjálf
ir, og ef þeir eiga hvergi at-
hvarf, er þeir koma þaðan.
Þetta var framkvæmt nú í ár
með: samo hætti og 1956.
FJÁRMÁL.
AA-samtökin gera ekki með-
N
S
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
ý
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s'
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
BÆJARBÍÓ sýnír nú mynd-
ina „Barn 312“, sem er ein
af mörgum, er túlkar hörmu
leg ör’ög barna stríðsáranna
í Þýzkalandi.
Kona, sem nú er hamingju
samlega gift, uppgötvar að
barn bað. sem hún hafði týnt
í umróti styrjaldarinnar, er
enn á lífi og einnig unnisti
hennar. sem áður hafði ver-
ið sagður fallinn. Allt kemst
vitanlega í upnnám oð vanda
málin verða óskapleg.
Endir myndarinnar er
snjall og nokkuð óvæntur,
en bað væri illa gert að leyfa
fólki ekki að sjá, án þess að
bað viti nm hann fyr'rfram.
Því v°rður efnið ekki rakið
nánar hér.
Leikur í mvndinni er afar
góður. en bó einna beztur
hiá barnrnu Ingrid Simon.
Aðalhln+v-’rk leika annars
Inge Eg'rer. hina hrjáðu
konu o« Paul Kling°r mann
henr'”’ Jo T’c+ur hans l?ik-
ur N°M Finkenzeller með
afbrio'ð”,~' vel o? er bað
einna b'+’egasta hlutverkið
af fu11n"*:nna hlutverkum í
Yrv)/-! i —< ■»-» i
L°ik=++érr1 annast Gustav
Maeba+” r->á sorb að bó
hann fó r.r«ivin n.okkuð eam-
all. b° b-f”r v>nnum b”<3rrri
föi’ia"+ t .-iVctinrn hans er
mark-”'— n— a.rncío'. cirn pVV-
ert af rnni til áhr+fa-
rfVro onrmblika er látið ó-
notað.
H-i’or °á er ann góðum
kvikmvr,+I’’ni. verður að sjá
þessa
NÝJA BÍÓ sýnir Æfintýri
Hajja Baba, sem segja má
að hafi verið hálfgerður Ali
Baba, í bað minnsta í bví að
komast átfram, því að rakara
sonurinn endar auðvitað sem
konungur í riki sínu, með
prinsessun. sem hann er bú-
inn að vanmeta nógu mikið
+il að hún verði ástfangm af
honum. — Austurlenzkar ást
ir, grimmd og valdafíkn, er
sýnt barna í ríkum mæli með
þúsund og einnar nætur blæ.
— — Myndin cr annars
skemmtileg og vel þess virði
að siá hana.
Ur myndíiini „w*—jW
s
,s
s
s
s
s
s
s
s
s
V
s
V
s
s:
s.
S;
s
s
s:
s.
s
'S’
V
s
s
S:
S:
s
s
s
s:
s
V
s-
s:
'S’
■’V
s
V
s-
S.
V
S'
.V
s
S'
S'
V
V
s.
s
s
s
s:
S-
s
s-
V
s
V
S'
V
V
V
V
s
s
V
s.
s
V
s.
s
s
V
V
V
V
V
S'
limum sínum að greiða nein
gjöld til d'’í1'ianna eða samtak-
anna í heild. Þetta byggist á
bví að hv'v'’+um og einum er
bað í siálLvpld sett hvort hann
sækir fund1 d°i]danna eða t?k-
ur á annan hátt bátt í starfi
félagsskaparins lengur eða
skemur.
FjárhagcP”undvöllur samtak-
anna er bví eingöngu frjáls
íramlög ei”.s+aklinga, sem vilja
styrkja þau. eða opinberir
styrkir.
AA-samtökin nutu 40 þús.
króna stvrks frá Áfengisvarna-
ráði á sl. án, en sú fjárhæð
nægði hv“~gi nærri til að greiða
bau útgiöld. s°m félagsskapur-
inn óhiákvæmilega verður að
bera. Var b--{ stofnað til al-
mennrar f’ársöfnunar á s.l.
sumri oe söfnuðust þannig, á-
samt giöfum áheitum, sam-
tals 70 þús. krónur.
| Vegna fjársöfnunar þessarar.
S hafa samtökin haft rýmri hend
| ur fjárhagslega en annars hefði
j verið. og eigi þau að geta starf
I að áfram, með svipuðum hættí
| og og hingað til, veröa þau ann
að hvort að fá hærri styrk frá
'bví opinbera, eða safna fé með.
al almennings.
Á árinu 1957 var haldin nor
ræn ráðstefna AA-samtakanna,
en íssland átti þar engan full-
trúa að bessu S’nni, þó að það
hafi' tekið þátt í samstarfi
bessu frá byrjun.
AA. camtökin hafa, í félagi
við Bláa Bandið. unn’ð að því.
á b°scu ári að reyna að koma á
fót hiúkrunar- og dvalarheim-
ib f-'rir drykkfelldar konur. Af
f'-p’-kvæmdum hefur þó ekki
orðið enn, vegna bess að ekki
Vfur fengizt kevpt hentugt-
hús fyrir slíka starfsemi, og er
Framhald á 8. síðu, »