Alþýðublaðið - 21.02.1958, Blaðsíða 11

Fcstudagur 21. febrúar 1958
AlþýSnblaSiS
11
í DAG er föstudag'urimv 21. York. Eer itl Osló, Kaupmanna-
febrúar 1958.
SlysavarSstoía Keyttjavncrar er
opin allan sólarhringinn. Nætur-
læknir L.R. kl. 18—8. Sími
15030.
Eítirtaíin apótek eru opin kl.
9—20 alla daga, nema laugar-
daga kl. 9—18 og sunriudaga kl,
13—16: Apótek Austurbæjar
(sími 19270), Garðsapótek (sími
34006), Ho’tsapótek (sími
33233) og Vesturbæjar apótek
(sími 22290).
Brejarbókasafn B^ykjavíknr,
Þingholtsstræti 29 A, sími
1 23 08. Útlán opið virka daga
kl. 2—10, laugardaga 1—4. L’és-
stofa opin kl. 10—12 og 1;—10,
laugardaga ki. 10—12 og 1—4.
Lokað á sunnudögum yfir sum-
armánuðina. Úíibú; Hólmgarði
34 opið mánudaga, miðvikudaga
og föstudaga kl. 5—7; Hofsvalla
götu 16 opið hvern virkan dag
nema Iaugardaga kl. 8—7; Efsta
sundi 36 opið mánudaga, mið-
vilcudaga og föstudaga kl. 5.30—
.7.30.
F L U G F E R Ð I R
Loftleiðir.
Saga, millilandgflugyél Loft-
leiða, er væntanleg 'til Reykja-
víkur kl. 7 í fyrrariiáiið frá New
Félagslíf
Meistaramóts Islands í körfu-
knattieik fyrir meistara-
flokk. Allir leikir hefiast kl.
20,00 og fai'a frarn í- íþrótta-
húsx ÍBR, að Hálogalandi.
Föstudagur 21: febr.
KR — IS
ÍKF — ÍS
Mánudag 24. febr.
KR — ÍR
KFR, b-lið, — ÍS
Þriðjudag 4. matrz;
ÍKF — KR
• KFR; a-lið, — ÍS ■
Fimmtudag 6. marz.
ÍKF — ÍS
KFR, a-lið', - KFR, b-lið
Miðvikudag 12. .marz.
KFR, to-lið, ÍKF
KFR, a-lið, — KR
Mánudag 17. rnarz.
KFR, b-lið. — K'R
KFR, a-íið. — ÍR
Föstudag 21. marz.
•KFR, a-lið, — ÍKF
ÍR — ÍS
Fimmtudag 23. marz.
ÍR — KFR, b-lið
úrslit í kvennaflokki
úrslit í n. flokki.
Framkvæmdariefnd mótsins
áskihu’ sér rétt til að breyta
um röð leikja, ef með þarf.
Framkvæniti anef n din.
hafnar og Hambor.gar kl. 8.30
Einnig er væntanleg til Reykja-
víkur Edda, sem kemur frá
Kaupmannahöfn, Gautaborg og
Osló kl. 18.30 annað kvöld. Fer
til New York kl. 20.
SKIPAFEÉ'f TIE
Ríkisskip.
Hekla er á Austfjörðum á
norðurleið. Esja fer frá Reykja-
vík kl. 13 í dag vestur um land
í hringferð. Herðubreið er vænt
anleg til Reykjavíkur í dag frá
Austfjörðum. Skjaldbreið fer
frá R: -kjavík kl. 20 í kvöld
vestur um land til Akureyrar.
Þyrill er í olíufluíningum á
Faxaflóa. Skaftfellingur fer frá
Reykjavík í kvöld til Vest-
mannaeyja.
Skipadeild SÍS.
Hvassafell fer væntanlega í
dag írá Kaupmannahöfn til Stet-
tin. Arnarfell fór 15. þ. m. frá
Borgarnesi áleiðis til New York.
Jökulfell fór 19. þ. m. frá Sas
van Ghent áieiðis til Fáskrúðs-
fjarðar. Dísarfell fór 19. þ. m.
frá Stettin áleiðis til Austfjarða
hafna. Litlafell er í Reixdsburg.
Helgafell er í Sas van Ghent.
Hamrafell fór frá Gibraltar 18.
þ. m. áleiðis til Reykjavíkur..
Finnlith fór 15. þ. m. frá Capo
de Gaía áleiðis til Fáskrúðs-
fjarðar.
Eimskip.
. Dettifoss fór frá Ves'tmanna-
eyjum í gær til Fáskrúðsíjarð-
ar, Eskifjarðar, Reyðarfjarðar,
Norðfjarðar og til Norður- og
Vesturlandshafna og Revkjavík
ur. Fjallfoss ier frá Beýkjaví-k í
dág til Keflavíkur, Sauðárkróks,
Siglufjarðar og Akureyrar og
þaðan til London, Rotterdam,
Antwerpen og Hull. Goðafoss
fer frá New York um 25/2 til
Reykjavíkur. Gullfoss fór frá
Kaupmannahöfn 18/2 til Leith,
Thorshavn og Reykjavíkur. Lag
arfoss fesm tíl Ventspils 16/2,
■fer þaðan til Turku, Gautaborg
ar og Reykjavíkur. Reykjafoss
fer frá Rey’kjavík í dag til ísa-
fjarðar, Siglufjarðar-, Akureyr-
ar, Húsavíkur og Raufarhafnar.
Tröllafoss fór frá Reykjavík
18/2 til New York. Tungufoss
kom til Reykjavíkur 18/2 frá
Hamborg.
DAGSKEÁ ALÞINGIS
Sa-meinað alþingi: 1. Kosning
fimm manna í raforkuráð. 2.
Skýrsla iðnaðarmálaráðherra
um fríverzlunarmálið. 3. Vernd-
un fiskimiða, þáitill. 4. Hlut-
deildar- og arðskiptifyrirkomu-
lag' í atvinnurekstri, þáltill. 5.
tvarpsresktur ríkisins, þáltill. 6.
Þang- og þaravinnsla, þáltill. 7.
Rafveita Vestmannaeyja, þáltill.
8. Sjálfvirlc símastöð í Vestm.-
eyjum, þálitill. 9. Glímukennsla
í skólum, þáltill. 10. Sjáifvirk
símastöð fjTrir ísafjörð, þáltill.
11. Vinnuskilyr.ði fýrir aldrað
fólk, þáltill. 12. Rétthidi vél-
stjóra á fiskiskipum, þáltill. 13.
Kafbátur til landhelgisgæzlu,
þálitill.
J. SVIagnús Bjarnason:
Nr. M.
ElRiKUR HANSSON
Skáldsaga frá Nýja Skotlandi.

LEIGUBÍLAR
Bifreiðastö'Si'a BæjarleiSb
Sími 33-500
BifreíðastöS Steindórs
Sími 1-15-80
Bifreíðasíöð Seykjavf&ni
Simi 1-17-20
SENDIBlLAR
SendiMlastöSIa Þrösíur
Sími 2-21-75
,,Já, voðalega víða, drengur
minn“, ,sagði Sing Song og:
horfði 'á eftir ámunni u:n leið'
upp "öngin. „Ég hefi komið í
öll voðaveldi heimsins, en ég
var ’iengst í Peking og Nan-
kir.gr bví að systir keisarans
þar' vildi ekki sleppa mér burtu
úr' ríkinu. Það var voðaleg
kona, drengur minn. Hún vildi
geráF' mig að Mandaríri, að
voðálegum Mandarín. Og' ég
var álinn á súpu, sem gerð var
úr fuglahreiðrum, —- en sú
voSásúpa! Og ég' var láinn
gangá á mjailhvítum skóm, og
látinn hafa voða langa hár-
flét'tu aftan úr hnakkanum. Ég
vai'ð að drekka tevatn daga og
nætur, alltaf að drekka sjóð-
andi tevatn. Og eftir því sem
sólárhitinn var sterkari, þvi
sterkara og heitara var te-
vatnið, sem ég var látinn
drekka, því að ©g átti að verða
að voðalegum Mandarín Ó, ó“!
„Vildi hún ekki slúppa þér,
systir keisarans?“ sagði ég.
„Nefndu hana ekki drengur
minn“, sagði Sing Song rauna
legur ,,Ó, það voða flagð! Ég
ber enn menjar eftir klærnar
á henni. Hún vildi eiga mig,
svo að ég gæti orðið að voðaleg
um Mandarín!“
„Og reif hún þig, jxiegar hún
vildi eiga þig?“ sagði ég.
,.Hún klappaði mér með ís-
köldurn járnklónum, drengur
minn“, sagði hann og lét hroli
fara um sig allan. „Hún klapp
aði mér, af því hún, — elskaði-
mig — e’skaði mig voðalega.
Hún klóraði mér með klónum,
af því hún unni mér út af líf
inu. Hún leitaði að hjartanu i
mér og vildi ná í það með
krumlunum til að kreista það,
— til að kreista það voðalega,
— svo að ég gæti fundið, hve
heitt hún elskaði mig og svo
að ég gæi að lokum orðið
Mandarín, voðalegur Manda-
rín. Ó, ó!“
„Hún hefur verið brjáluð“,
sagði ég.
„Voðalega brjáluð, drengur
minn“, sagði hann hnugginn.
„Hún reirði mig í rúm með
jökuiköMum járnviðjum. Svo
sleikti hún vöðvana af beinum
mír.um. Ó, ó!“
„En að hún skyldi geta ráðið
við þig“, sagði ég.
„Hún var sterk á þeim dög-
urn, drengur .minn“, sagði
hann. ,,Hún var voða sterk og
hafði móg til að styrkja sig“.
„Og hver hjálpaði þér á end
anum?“
„Voðalegur læknir frá Lund
únum, drengnxr minn“, sagði
hann. „Brögðóttur lækrir,
sem þekkti systur keisarans frá
fyrri ái'um' ,og vissi hvað
stöðvað. gat æðisganginn í
henrii, — það var voðalegur æð
isgangúr. Ó, ó!“
„En hefði systir keistarans
ekki verið brjáluð, mundir þú
þá hafa viijað eiga hana?“
sagði ég.
„Heyrðu, drengur minn“,
sagði harin lágt og laut ofan
að mér, „Ég ætla að trúa þér
fyrir leyndarmáli, — voðalegu
leyndarmáli. Taktu eftir! Syst
ir keisarans var engin önnur
en, — taktu eftir, engin önnur
en hin voðalega kólera! Ó, ó!“
Ég varð enn einu sinni alveg
hissa. Þetta hefði mér aldreí
getað komið til hugar, að kól-
eruveikin væri af nokkrum lif
andi mann kölluð „systir keis-
arans af Sinlandi41. Ég ætlaði
að fara að spyrja Sing Song
um meira af ferðalagi hans, því
að mér þótti hann vera farinn
að verða nógu skemmtilegur
maður, en rétt I því var blásið
í lúður uppi í göngunum, sem
gaf til kynna, að miðdagsverð-
artími væri kominn. Mér,
fannst þessi hálfi dagur hafa
verið undrunarlega- fljótur að
líða.
„Hvernig geðjast þér að pott
inum og Kínverjanum, kiðling
ur góður?‘ ‘sagði Harris vei’k-
stjóri við mig. þegar ég kom
upp á „;þiifarið“, , sem námu-
meimirnir kölluðu.
„Ég kann mjög vel við hann“,
sagði ég.
Harris veltist ua af hlátri.
„En hvernig fellur þér við
kiðlinginn, Sin.g Song?“ sagði
Harris og sló um leið tréfætin
um á feitasta partinn á líkama
K'ínverjans.
„Vél, herra minn“, sagði
Sing Song og fettist- aftur á
bak, „mér fellur voðalega vel
við hann. Ó, ó!“
Þetta var í eina skiptið, all-
an þann dag, sem ég áleit að
vinur minn, hann Sing Song,
hefði fulla ástæðu til að hrópa
„ö, ö!“ því að höggið, sem
hann fékk af tréfætinum, var
allmikið og vel 'fylgt á eftir
því.
Ég vann þarna í námunni
liðugt hálft ár. Lengur þurfti
Harris mín ekki við, það árið.
En hann hét að veita mér sama
starfið næsta vor, ef ég viidi.
En það kom áldrei til þess. að
i
S
s
s
s
$
s
s
s
ég þyrfti að sinna bví boðí'
hans,
Mér ieið vel í námimni, Ég
fékk kaup mitt á hverju laug
ardagsM’öldi og mætti aldrel
öðru en kátínu og meinlausu
glensi hjá samverkamönnum
mínum og Harris.
Ég get ekki stillt mig um að
minnast- á dálítið atvik, sem
kom fyrir námurxa okkur nokkr
um dögum eftir að ég för að
vinna þar.
Þannig stóð á einn -dag rétt
eftir hádegið, að -ovanatega
miklar sprengingar áttu a3 fara
fram í „pottinum", sem kallað
ur var, og var þvi engusn leyft
að fara niður göngin, fyrr en
sprengingin væri utn garð geng
in. Það gekk lengri tími í að
koma þessu í verk en í fyrstu
var búist við, oð sátu því allir
námamennirnir, að undanskild.
um þeim tveimur eða þremur.
sem áttu að sjá um sprenging-
una, — upp í kriaigum ©ámu-
munnann. Þar voru á að gizka
frá fjörutíu til fimmtíu menn
samankomnir. AUir þreklegir
og frísklegir menn, Von bráðar
lét einhver málmrtemanna það
í ljós, að gott væri aS menn
gerðu sér eitthvað til skemmt-
unar, á meðan að sprenging-
unni væri ekki lokið, og gat
hann þess sömuleiðis, áð engin
skemmtun væii ánægjulegri
og um leið óbrotnari en tusk.
— græzkulaust en þó fjörugi
tusk. Allir gerðu góðan róm
að máli þessa manns, <eg. ósk
uðu að éífihverjir tveir vlldu
tuskast. : '
Það stóð -allt í einu upp -mað
ur, sem bæði var hár og Æigur
og bar sig vel. Það var Kristó-
fer 0‘Bi'ían, sem talixm var
hraustari en nofekur annar mað
ur þar í þorpinu, og var ná-
skyldur tröllinu Kastili, sœi sá
langhraustasti maður, 'sem
Nýja Skotland hefur noikkru
sinni átt. — Þessi Kaskill,
tröllið með barnshjartað, var
dáhin fyrir örfáum árum, þeg
ar íslendingar komu þar í fylk
ið. Ég hafði heyrt ótal sögur um
þann jötuneflda mann, sögur
um hinar nærri ólrúlegu. afl-
raunir hans og hina dæmafáu
viðlcvæmni hans og hjarta-
gæzku. Ég hafði lika heyrt
margar sögur um frænda hans,
hann Kristófer 0‘Brían. Menn
þögðu, að hann jaínhattað:
tuttugu fjórðunga mjöltunnu
og' tæki fjörutíu fjórðunga
upp á öxl sér, án sjáanlegra erf
iðismu-na. Hann var alvanur á-
Áhrifán komu þegar í ljós.
Allar slöngurnar og allar aðrar
skepnur þarna uanhvei’fis
hrökkluðust í burtti og skriðu í
felur. Þegar Jón sneri sér við með slöngurnar. „Það eru marg
til þess að hjálpa Ucay-ba, tók í ar slöngur hér, kapteinn,'4 sagði
hann eftir því, að Indíáninn | Indíáninn aðvarandi og Jón
hafði ekki tekið eftir atvikinu l
bi'osíi dauflega, Það var þá sem
þeir tóku fvrst eftir furðuleg-
um málmbyggSitm hlut.