Forvitin rauð - 01.05.1974, Blaðsíða 20

Fyrsta skrefið í átt til þess, a5 sættlr taklst
mllll kynja í baráttunni um fllagslega stöfiu
þeirra, er þa8, aB karlmenn afsall slr hinum
sjllfteknu forrlttlndum, sem þeir hafa notað
m.a. til þess aB fl athafnaþr! sinni fullnægt
I ýmsum sviBum, undir því heiBarlega yfirskyni,
aB þelr væru aB afla heimilum sínum tekna. ÞaB
er löngu búlfi afi sjá í gegnum þetta töfrabragfi.
Starf er ekki bara ill naufisyn.sem menn játast,
til þess eins aB afla tekna fyrir brýnustu
þörfum sínum og slnna. Starf er líka líffræBi-
leg nauBsyn, og hifi leifiinlegasta starf gefur
mönnum árelfianlega meiri glefil en hokkur kona,
sem Inetj8st hefur þrælaspekinni, getur fundlfi
í því tilgangsleysi, afi hvarfla milli misjafn-
lega óteljandi vistarvera heimills síns í
öruggri vissu um afi finna ekkert, sem fullnægt
getur innstu þörfum hennar.
Sn englnn afsalar slr valdi sínu orBalaust, og
þrællinn óttast Jafnan frelslfi. Hvort tveggja
þyklr þó ósæmilegt aB viBurkenna berum orfium,
og hefur þtií veriB reynt afi dulbúa andstöfiuna
gegn Jafrltti kynjanna og þar meB breyttum
fllagsháttum, meB því aB beita því vopni, sem
tagltækast var, veikustu og sterkustu í senn -
barnlnu. ÞaB er geysl vlnsælt aB staglast.á
því sálartjónl, sem barn hlýtur aB bífia vlfi
þaB, aB báBlr foreldrar þess vinni fyrir því
og helmill þess. Sennllega kalla menn þafi
sálartjón, afi barn ÖBllst raunhæfara mat !
baBum foreldrum sínum og skynjl þaB, aB bæfil
faBlr þess og mófilr slu hæf tll þess aB ala
ðnn fyrlr því, hvort sem er innan efia utan
veggja heimllisins. Raunhæfara yrfil mat barns-
ins á báfium foreldrum vlB þaB, aB faBirinn
hætti afi vera hin óræfia stærB og undursamlega
vera, sem afieins fer og kemur, Itur og sefur
undir sama þaki og fjölskylda hans, en er
ÖBrum stundum innllokaBur í einkaheiml sínum,
andlegur, gáfafiur, ljótur og dýrBlegur. AB
sama skapi eru þá fyrst líkur fyrir því, aB
barniB hætti aB líta á mÓBur sína sem annars
flokks lífveru, enda þótt hún kunni afi vera
fyrsta flokks mamma í augum þess.
Vltaskuld getur þafi aldrei orfiifi barni tll
tjóns aB elga sjálfbjarga foreldra. ÞaB sem
hins vegar skafiar barnssállna mest, er aB
skynja þaB, aB þaB lífsform, sem sjálfu því
er fullkomlega efililegt og vifiunanlegt, dæmlst
afbrigfiilegt og óefilllegt af umhelminum. Þafl
veit s! best, sem ekki var búinn til í "ónýtu
hjónarúmi suBur í FlrBi." En þafi sem veldur
þó varanlegustu sálartjóni hjá barniy er aB
verBa þess áskynja, án þess afi geta fundifi því
nokkur skynsamleg rök, afi starf foreldra þess
efia foreldrls og fyrlrvlnnu s! ekkl metlfi
eftlr hæfni og verfileikum heldur kynferfil. Og
alllr vita hvort kynlB hefur þurft afi gjalda
þess aB vera fætt í slnni mynd.
Nei, gott fólk, börn verfia ekkert verri fyrir
þafi, þótt þau hangi ekki alla daga í pllsfaldi
eBa buxnastreng móBur slnnar. I þeim efnum
nægir ekki aB styBJa sig víb tómar kenningar
eBa getspekl. MáltæklB seglr:-Grelndur nærri
getur, en reyndur veit þó betur.-
Ef þJÓBfllaglnu er nokkufi annt um þegna sína
í raun og veru, þá hlýtur þaB aB stuBla afi því,
aB þelr ekkl einungis nýtist sem best um ævlna,
heldur fyrst og fremst njóti sín sem best viB
þau störf, sem unnln eru í þágu þess. Og þaB
stendur hvergl skrifspfi í sandlnn, afi konan
megl ekki líta Ivöxt annarra verka en helmllls-
starfanna, hvort sem hún er mófiir og elglnkona
eBur ei., ÞJÓBfelaglB verfiur aB mifia afi því
afi gera slrhvern einstakling sjálfbjarga og
ábyrga veru, sem hefur engin önnur en éunnin
forrlttindi umfram aBra, skipa kyntilveru
hans í hornsætl en tegundartilveru í öndvegi.
Þurífiur Kvaran
^SRMBÝd WEMENDft
K.H.r.
Oft ber það fyrir eyru að fólk hælir slr og
hefur x hávegum, ef svo ber undir,aö á Islandi
finnist varla eða ekki stéttaskipting.og að
allir hafi hér jafnan rltt til menntunar, því
skólaganga sl ókeypis og öllum jafn frjáls.
Gerir þetta fólk slr ekki ljóst að það fer
með ósannindi eða lokar það augunum fyrir
augljósum staðreyndum? Frumskilyrði námsstundunar
átta mánuði ársins er að hafa þak yfir höfuðið
og að fá undirstöðufæðiy
Það er ekki nóg að leiðbeinandi í hinum ýmsu
kennslugreinum og aðstaða í skólastofunni sjálfri
sl fyrir hendi.
Flest ungmenni, sem stunda nám, (nám er vinna),
eru neydd til þess að eyða sumarfríum sínum á
hinum ýmsum vinnustöðum.
Sumartekjur stúlkna eru lægri en pilta.
Samkvæmt könnun sem gerð var í MH 1972 reyndust
þær vera um það bil helmingi lægri en pilta,
og virðist mlr þá mesti glansinn vera farinn
af jafnrlttishjalinu.
Vandinn er augljós en samt hefur enn sem komið
er litið verið gert til að leysa hann. Aöeins
örfair skólar á Reykjavíkursva*inu sjá nemendum
fyrir þeirri sjálfsögðu aðstöðu sem heimavist
og mötuneyti eru.
&