Forvitin rauð - 01.05.1974, Blaðsíða 21

Forvitin rauð - 01.05.1974, Blaðsíða 21
fig náði tali af einum íbúanna, Þuríði Bernódusdóttur. Aður en hún flutti inn að Nesi haföi hún búið í ii^illi kvistherbergiskytru ulgjörlega óíbúðarhæfri að hennar mati og þess vegna tók hún tveim höndum boði um betri vist þrátt fyrir mun hærri leigu. Eflaust hafa oft verið gerðar tilraunir til að koma hreyfingu á málin, en jafnan verið talað fyrir daufum eyrum. Þá er komið að tilgangi skrifa þessara. Á landsþingi sambands íslenzkra kennaranema veturinn 1971 var samþykkt eftirfarandi áskorun til stjórnvalda: "Þingið skorar á stjórnvöld að beita sér fyrir viðunandi lausn á hinum gífurlegu húsnæðis- vandamálum nemenda sem þurfa að dvelja fjarri heimilum á meðan a nami stendur. Þingið skorar á stjórnvöld að beita sér fyrir byggingu heimavistar í Reykjavík og lýsir furðu sinni á því skilningsleysi sem verið hefur ríkjandi í þessum efnum. Bendir þingið á HÓtel Esju sem bráðabirgðalausn, en þar eru 134 eins og tveggja manna herbergi sem flest gtanda ónotuð þann tíma sem skólar standa". Þessi áskorun fékk sömu afgreiðslu og flestar aðrar. Þá tók nemendaráð K.H.Í. málið í sínar hendur og nú hófst hin langa ganga milli hinna ýmsu stofnana, hver vísaði á annan og hvorki gekk né rak. Seinni part sumars 1972 var sent opið bréf til stjórnvalda og loks tok að rofa til. Þof og, samningar er ekki tókust fyrr en rétt í þvi að skólaárið var að hefjast. Nemendur fengu leigt Hótel Nes og styrk frá Menntamálaráðuneyti að upphæð 150 þús á þeim forsendum að hér væri um tilraunastarfsemi aö ræða. An þessa styrks hefði þrotlaust starf nemendaráðs verið unnið fyrir gíg. Hótel Nes hafði fram að þessu verið starfrækt sem gistihús, þar eru 17 herbergi, 11 2ja manna og 6 einstaklings herbergi, þar er og setustofa, eldunaraðstaða, tyær sturtur og tvö salerni. 1 setustofu er sjonvarp og sími. Upphaflega var ætlunin að heimavistin að Nesi yrði aðéins fyrir kennaranema, en sökum seinagangs af hálfu yfirvalda þorðu fæstir að treysta á framkvæmdir þessar og festu sér því húsnæði, hvar sem var annarsstaðar. Vegna þessa komust aðeins þeir að, sem hreinlega voru á götunni. 28 manns,-22 karlmenn og 6 stúlkur, ekki aðeins frá Kennaraskólanum, heldur einnig frá Myndlistaskólanum, Háskólanum,.Tækniskólanum og kokkaskólanum. Hún segir svo frá starfseminni á Nesi og dvöl sinni þar: "Ég bjó í tveggja manna herbergi og borgaði fyrir það 2.800 á mánuði. Leigan fyrir einstaklingsherb. var 3.400. Lýðræðislegir fundir voru haldnir ef ræða þurfti mal sem snerti alla .íbuana. Upphaflega tókum við krakkarnir sjálf að okkur alla starfsemina og settum reglur varðandi rekstur, hreingerning- ar og annað. Hreingerningum var skipt niður á herbergin. Hvert herbergi sá um eina viku. Rúmföt voru send £ þvottahús en síðan sá hver um sitt. Engar truflanir eftir kl 11 á kvöldin og vinnufriður átti aö ríkja allan daginn. Framanaf sá ég um að elda allan matinn, en það var auðvitað allt of tímafrekt svo við stofnuðum matarfélag og réðum ráðskonu. Fyrir að nota símann borguðum við 5 kr. hvert skipti en afgangurinn rann í afborganir ljóss og hita. Leigan fyrir húsið var 100 þús. á mánuði þannig að styrkur Menntamálaráðuneytisins dugði skammt. Ég reyndi að lifa spart en sat samt uppi með 45 þús. kr. víxil fyrir páska. Það bjargaðist nú með því að vinna £ páskafr£inu. Matarfélagið rann fljótlega á rassinn vegna þess að við gátum ekki borgað ráðskonunni. Það má segja að við værum eins og ein stór fjölskylda,en mér fannst nú samt fólkið ekki alltaf nógu jákvætt. Það vildi til dæmis brenna við að karmennirnir, sem voru £ hlut- fallslegum meirihluta, gengju upp á gamla lagið, trössuðu eða gengju með hangandi hendi að hreingerningum og uppþvotti vitandi það að röðin kom að okkur. Það var bara einhvernveginn svona, við þoldum illa að sjá forug gólf, ohrelna dlska og matarlelfar út um allt. Einhver'varð að þr£fa ef ekki þeir þá....... Vitaskuld mótmæltum við þeim rökum þeirra , að hér væri um kvenmannsverk að ræða. Subbulegt umhverfi og deilur um jafn sjálfsagt mál og jafna verkaskiptingu sköpuðu leiðinlegan "móral". Krakkarnir urðu tillitslaus £ garð hvers annars. Umgengnisreglur og reglur um vinnufrið og kyrrð eftir kl 11 voru að engu virtar. En þarna var l£ka samankomið fólk úr sitthvorri áttinni með mismunandi áhugamál og fr£t£ma. Sumir áttu fr£ £ miðri viku, og ef svo vildi til aö þeirra fristundar- iðja væri danshúsaráp og "partý"-hald á eftir frwnK. bli- 2i

x

Forvitin rauð

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Forvitin rauð
https://timarit.is/publication/56

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.