Forvitin rauð - 01.05.1974, Blaðsíða 25

tími hennar lengri en karlmanns. Þetta lœtur ekki senni-
lega, en er þó satt. Það sama á viS karlmenn með ólíku
lunderni. Umhugsunartími örgeðja manna er lengri en ró-
lyndra. Því skapstilltari sem maðurinn er, því auðveldara
veitist honum a3 einbeita eftirtekt sinni a3 ákveðnu atri3i,
og því styttri verður umhugsunartími. Sennilega er hár
a3 finna ástæðu til þess, aS hreyfingar kvenna eru ekki
eins öruggar og karla." bls. 24.
"Karlar og konur eru ólíkum gáfum gædd. X þetta við gerð,
og stærð líffæra og viðhorf þeirra gagnvart fimleikum. En
karlar og konur leysa einnig af hendi ólík störf í þjóð-
félaginu og ólík ætlunarverk í dýraríkinu." bls. 24.
"Réttstaða karlmanns sé stöðug, lýsi óbifandi jafnvægi.
Stellingin öll beri það með sér, að leikmaður búi yfir
orku og viljam*gni,reiðubúinn til starfa, þegar færi
gefst." bls. 39.
"Réttstaða kvenna sé svipléttari en karla og jafnvægi
ekki jafnskorðað. Eðlismunur, sem lýsir sér í líkamsútllti
þeirra sé fremur skýrður en máður. Sviplínur séu mýkri,
og síst má teygja háls né rétta um of. Ekki má þenja
brjóst né draga axlir til muna aftur á bak. Með því
hlýtur konan frekjusvip, sem sómir illa. Ekki má þess
gæta, að kona beri úthverfan hug jafnt og karlmaður. Henni
fer betur að dyljast. Réttstaða bendi til innrænnar
hvíldar konunnar, sprottin af eigin hvötum en ekki hlýðni.
KarXmaður þarf að geta brugðið við í réttstöðu snöggt og
hart, en viðbrögð konu eru rólegri, og gætir þeirra minna."
bls. 40.
"Karimaður stigi til jarðar með festu, líkt og hann fótum
troði fjandmann sinn. Með þessu er þó ekki sagt, að gang-
urinn skuli vera þungur. Gangandi maður hefur ákveðna
stefnu. Hann getur að vísu breytt henni og tekið sér
útúrdúra í ýmsar áttir, vikið til hennar aftur og valið
sér nýja, en jafnan er stefnan ákveðin. Karlmaður fylgir
beinum línum í göngu sinnl. Ætíð virðist hann fylgja fastri
áætlan. En þegar kona gengur virðist ekki sem hún hafi
ákveðið markmið. Ganga karlmanns spegli geðró hans, enda
sé hún örugg og stöðug. Því fellur áhorfendum illa að sjá
karlmenn haldast í hendur á gönguæfingum. Það ruglar þá.
Karlmaður getur gert sig broslegan með því að berast dans-
andi um leiksvið. Af sömu ástæðum vekur það hlátur, eða
andúð, þegar karimenn sýna vaggandi og líðandi gangæfingar,
sem algengar eru." bls. 48.
"Ganga kvenna er óskyld hergöngu. Kona treður ekki jörðina
undir fótum sér. hún svífur yfir hana. Hún brýtur ekki
leið gegn um torfærur og hún víkur ekki úr vegi-iyrxr peim,
en leið hennar liggur fram hjá. Hvorki fylgir hún beinni
stefnu eins og karimaður, né snarbeygir. Leið hennar liggur-
í líðandi bugðum. Stefna hennar er ekki eins ákveðin, jafn-
væglð ekki eins óbifandi. Oft ber við, að ungar stúlkur
leiðast, haldast í hendur, þegar þasr osfa dansspor og þykir
áhorfanda það vel hX^3a." bls. 49.
£3