Forvitin rauð - 01.05.1974, Qupperneq 30

SJALFSGAGNRYNI
Samkvrsmt þessa á konan ein börnin og ber ábyrgð
á þeim. Hennar vinnudegi lýkur ekki þegar
skilningsríkur eiginmaðurinn kemur heim úr sinni
vinnu og leggur sig fyrir matinn. Vinnutími
húsmóður er ótakmarkaður. Hún á að vera til
taks, seint og snemma, til að sinna manni og
bömum. I>á er ekki talað um 40 stunda vinnuviku
eða lengingu orlofs. Maðurinn "sér fyrir henni",
og hún má vera þakklát, ef hann gefur henni
nýjan kjól eða kápu. Ekki er minnst á að henni
beri laun fyrir heimilisstörfin, þau eru
"eðlilegur vettvangur konunnar", og ánægjan
af fallegu heimili og mannvænlegum bömum ætti
að nægja henni.
1 áraraðir hefur mikið verið rætt um að skortur
á dagheimilum standi í vegi fyrir því að konur
leiti út á vinnumarkaðinn. Þetta er að v£su satt,
en ekki bindur þetta karlmenn heima. Margar
þeirra kvenna sem gjama vildu vinna úti, segja
að það borgi sig ekki fyrir þær, þv£ að mestur
hluti launanna færi til að greiða barnagæslu.
Ekki eru það allar konur sem hafa efni á að tala
svona, margar hafa ekki um annað að velja en að
sjá sér og fjölskyldu sinni farborða. Hins ber
l£ka að gæta, að konunni ber ekki að greiða nema
helming bamagæslukostnaðarins, faðirinn á
auðvitað að greiða hinn hlutann. Þetta ætti þv£
ekki að standa £ vegi fyrir þv£ að konur vinni
utan heimilis.
Hér að framan hef ég aðeins drepið á fáein dæmi,
fleirum getið þið bætt við. Aðalatriðið er, að
við tökum hugmyndir okkar og alla afstöðu til
gagngerrar endurskoðunar. 1 þeim tilgangi er
gott að slá sér nokkrar saman og ræða málin
opinskátt og heiðarlega. Ef við berum saman
reynslu okkar, komumst við oft að þeirri
niðurstöðu, að við eigum við sameiginleg vanda-
mál að str£ða. Við leysum þessi vandamál ekki,
nema með sameiginlegu átaki. Pað hefur að
v£su verið sagt að konan eigi að þegja £
samkunduhúsinu, og það löngum verið talin dyggð
hjá konum, að þær kunni að hlusta. Pegar við
látum £ okkur heyra, verður ef til vill sagt
að við "tölum eins og fáv£sar konur". En hve1
leagi getum við þagað?
El£sabet Gunnarsdóttir.
Kosningar fara í hönd - karlar stöndum
saman. sem elnn maður um saetin
FriXn ( þéttskipuGum
utTEtisvagnitnim: — Ksnnski'
•» herrann tB* stsmls upp?
- Ekkl tU aft tafat am. M
I bara satM mlttí
SAMBYLI frlt. n
þá fengum við nú svo sannarlega aö kenna á því.
Fyrri part vetrar var einn rekinn fyrir að
virða ekki umgengnisreglur, en þaö var meÖan
reglurnar voru ennþá virtar af meirihlutanum.
Svo er eitt annaö ónefnt. Einn eÖa fleiri
töldu sig hafna yfir allar reglur og almennar
samþykktir og töldu sig vita betur en aörir um
flesta hluti. Þegar ekkert tjáöi að ræöa viö
þá eöa rífast tóku sumir bara upp sama hátt
og þeir.
Þrátt fyrir þaö, aö ágæt og efnileg byrjun
endaöi frekar leiöinlega vil ég meina aö
sambýlisform sem þetta geti vel heppnast,
en þá auðvitaö meö svolítið ööru móti.
Hlutfalliö milli kynjanna veröur aÖ vera
jafnara, þannig aö viÖ getum notið atkvæöis
okkar og ekki sé hægt aö afgreiða okkur sem
nöldursaman minnihluta.
Ráöskona eöa kokkur ætti aö vera á staðnum
sem sæi um matargerö og frágang í eldhúsi.
Einnig einhverskonar vísir aö húsveröi, sem
sæi um að húsreglum væri framfylgt.
Ibúarnir veröa helzt aÖ stunda samskonar vinnu,
þ.e.a.s. ef um er að ræöa skólafólk þá ætti
þaö aö stunda nam í sama skóla þannig að frítími
og hagsmunir íbúanna séu samræmanlegir.
Menntamálaráöuneytiö gréiddi eftir lok
skólaársins eftirstöövar húsaleiguskuldar aö
upphæö u.þ.b. 80 þús.
En hvaða ályktun draga stjórnvöld nú af til-
rauninni?
Rauöi krossinn hefur nú fest kaup á Hótel Nesi
svo aö x þaÖ hús eiga ekki peningalitlir og
husnæðisþurfa nemendur aö venda framar enda
fullnægir staðurinn ekki þörfinni hvorki varðand
stærö né gerö.
Þarna tóku.inemendur sjálfir frumkvæöiö og
bíöa nú meö óþreyju eftir framhaldi £ formi
jákvæðra undirtekta sem því miöur
ekkert hefur boriö á enn sem komiö er.
Ingibjörg Rán Guðmundsdóttir
.Rauösokkum kennt um skort á einkariturum.
Það vantar yfir 30,000 einkaritsra í
New York, aÖ því er segir í tímaritinu
Majority Report. Vinnumiölunarskrifstofurna
kenna rauðsokkum um þetta ástand og segja a
þær hafi lýst einkaritarastarfinu sem
þrælavinnu, án framtíöarmöguleika.