Forvitin rauð - 01.05.1980, Blaðsíða 19

19
MIKILVÆGT AÐ GETA LE/TAG STUÐNINGS
Viðtal við Sigrúnu Ágústs-
dóttur:
Ég gerði mér óljósar
hugmyndir um þetta í byrj-
un. Ég lét skrá mig í
grunnhóp um leið og ég
gekk í Hreyfinguna. Og
eftir fyrsta fundinn var
ég mjög efins. Ég sá ekki
almennilega tilganginn
með því að sitja svona og
ræða sín persónulegu mál.
Síðan sæti maður bara
eftir með einhverjar
flækjur en enga lausn.
Kannski var það vegna þess
að það vantaði alveg í
kynninguna í Forvitinni
Rauðri, að það væri mein-
ingin að setja þessa per-
sónulegu reynslu í víðara
samhengi. Það var eigin-
lega bara sagt að það ætti
að ræða sín persónulegu
vandamál í grunnhópunum.
En það kom að vísu fram á
fyrsta fundinum að það
stóð til að setja þessa
persónulegu reynslu í víð-
ara samhengi.
Svo hélt ég kannski að
þessir hópar myndu fæla
utanaðkomandi konur frá
Hreyfingunni, konur sem
eru ekkert sérlega inni í
þessum málum og ég fann
það á þeim sem ég ræddi
við að þeim þótti þetta
hálfskrítið , að sitja
svona og ræða sín einka-
mál við ókunnuga.
í höfuðdráttum fannst
mér það mjög jákvætt að
kynnast reynslu og bak-
grunni annarra kvenna. í
mínum hópi vorum við sjö,
á aldrinum 17 til rúmlega
þrítugs, og það var furðu
margt sem við áttum sam-
eiginlegt þrátt fyrir mis-
munandi reynslu. 1 svona
hóp læra menn líka að
hlusta á aðra - það er
kostur - velta vöngum og
spyrja nánar út í málin
og mér fannst það mikil-
vægt sem nýliða í Hreyf-
ingunni að kynnast öðrum
konum svona náið. Ég
þekkti enga þeirra þegar
ég byrjaði en það var
furðu auðvelt að opna sig
og segja frá reynslu sinni.
í umræðunum gengum við
útfrá okkur sjálfum og
reynslu okkar og tengdum
það síðan þjóðfélaginu.
Þegar við t.d. ræddum \jm
fjölskylduna, byrjuðum við
á bernskufjölskyldu okkar
tókum síðan fyrir fjöl-
skyldu okkar í dag og
núna erum við að ræða um
fjölskylduna sem slíka,
sem stofnun í nútíma þjóð-
félagi.
Það er eitt sem mér
finnst góð umræða og nauð-
synleg fyrir grunnhópana,
en það eru punktarnir frá
miðstöð um grundvöll og
skipulag Rauðsokkahreyf-
ingarinnar. Og gaman að
heyra afstöðxma sem konur
hafa haft til hreyfingar-
innar áður en þær komu
inn.
Svo er afskaplega
mikilvægt að hafa einhvern
hóp sem maóur getur sýnt
trúnað, sérstaklega ef
upp koma persónúlegj-1' erf.ið
leikar hjá félögum. Þá
ættu þeir ef allt er með
felldu að geta leitað stwé-
ings hjá sínum grunnhóp.
frh. af bls. 14
veitingamaðurinn í Holly-
wood, Ólafur Laufdal. í
fimmta lagi fannst okkur
eðlilegt að það kæmi full-
trúi utan af landsbyggðinni.
Við fengum ungan framkvæmda-
stjóra norðan af Akureyri
til að koma í bæinn og
vera í þessari dómnefnd.
Og eftir hverju er svo
dæmt? Er það bara hvað
mönnum "finnst"?
Dómnefndin eyðir tfcls-
verðum tíma með stúlkunum.
HÚn ræðir við þær hverja og
eina til að kanna hvaða
skynsemi er þarna á bak við.
Hún l.ítur einnig á það
hvernig stúlkurnar eru vaxn-
ar. Einar Jónsson hefur
leitt þetta ásamt þeirri
fegurðardrottningu, sem er
í dómnefndinni. Núna komu
t.d. allar stúlkurnar í bæ-
inn á miðvikudegi, það var
rætt við þær á miðvikudags-
kvöld og á fimmtudag. Þær
voru látnar læra að ganga um
senu og annað þvíumlíkt.
Dómnefndin fylgdist með því.
Er ekkl verið að taka þarna
stelpur utan af landi og
gera þær að gljápíum?
Ég skal viðurkenna að
stelpur utan af landi eiga
erfiðara með að taka þessu
Stúlkurnar hér í Reykjavík
eru miklu meiri heimsborg-
arar. Þær eru í flestum
tilfellum miklu vanari að
koma fram. Margar hverjar
hafa verið eitthvað í
sýningarsamtökum og þær
hafa yfir sér alþjóðlegan
svip. Staðreyndin er sú
að þeim gengur vel í
þessum úrslítum, og hefur
gengið það vel undanfarin
ár.
Áttu dóttur á þessum aldri?
Nei, ég á það ekki.
Ef þú ættir dóttur á
þessum aldri, myndirðu þá
vilja sjá hana í fegurðar-
samkeppni?
Það kæmi ekki til greina
að dóttir mín færi i þessa
keppni á meðan ég stjórna
henni.
Ef þú værir hættur, mynd-
irðu þá hafa ánægju af að
vita dóttur þina í svona
keppni?
Ég get nú ekki alveg
gert mér grein fyrir því,
get ekki sett mig í þau
spor. Ég á ekki nema sex
ára gamla dóttur, þannig að
ég hef næstu tíu ár til að
hugsa það mál.
Það sem kannski er
neikvætt er að ekki hafa
verið næg tengsl milli
hóþanna innbyrðis. Það
var að vísu haldinn tengla-
fundur, en það var svo
seint. Hefði hann kcanið
til fyrr, held ég að það
hefði getað hjálpað þeim
hopum sem áttu ekkert of
auðvelt uppdráttar í
byrjun. Það hefði líka
verið gaman ' ef hóparnir
hefðu getað hist allir
saman t.d. einhvern tima
um helgi.
Svo hefur mér fundist
minn hópur ekki vera í
nægum tengslum við það
sem er að gerast í Hreyf-
ingunni að öðru leyti,
það hefði kannski mátt
eyða einhverjum tíma af
fundunum í að ræða stöðuna
í dag og það sem er að
gerast í Hreyfingunni.
Það er auðvitað óljóst
hvað verður um hópana í
framtíðinni, en ég held
að það sé gott skipulag
að allir tilheyri ein-
hverjum grunnhóp, sem
5afnframt tekur að sér
einhver praktísk verkefni.
Annars er hætta á að hóp-
arnir týnist, einangrist
einhvers staðar én tengsla
við Hreyfinguna.