Alþýðublaðið - 15.05.1958, Blaðsíða 6

6
Alþýðublaðjð
Fimmtudagur 15. maf 1958
Sigurður Þorsfeirtsson:
Síðari grein
VEITINGA S ALTJR kvik-
myndaversins, gefur í engu eft-
ir beztu veitingahúsum og þeg-
ar okkur hefur verið gætt þar
á kaifi og kökum, er haldið út
i það allraheilagasta á þessum
.stað, senuhúsin.
Þegar við komum út í eitt
senuhúsið. er verið að enda við
að skjóta á senunni, og strax er
farið að f.era breytingar fyrir
næstu senu.
Það er m.yndin „Sea Fury“,
sem hér er verið að taka, en
aðalhlutverk í hennj leika þau,
Stanley Baker, Victor McLag-
len og Luciana Paluzzi.
Þegar við erum að koma inn
í senuhúsið mætum við McLag
len, en innj í því sjáum við
Báker staddan um borð í sökkv
andi skipi, þ. e. a. s. hann stend
ur á st.iór.'.palli skips, sem lengi
iiefur verið upp í loft í það
miklum halla, að allt virðist
vera að farast, þegar mvndir
eru tekna- þannig af honum,
að ekki sér neitt af húsinu
sjálfu til að miða við.
TIL SJÓS.
Eftir að Diana og John hafa
útskýrt nokkuð af leyndardóm-
uro. hins allra helgasta fyrir
okkur fávísum blaðamönnum,
er okkur skipað að hlaupa um
borð í skip. Þessi skipun hefði
verið skiljanleg, ef við hefðum
\erið að ílækjast um borð í
skipinu og verð skipað í björg-
unarb'átana, enda mölduðu
weir í móinn., en þegar sú skýr
ing var gefin ,að taka ætti mynd
ir af akkur með leikurunum,
kom strax annað hljóð í strokk
iriSi. Nú þurfti engan að neyða
iengur. Hver fer líka í raun og
veru að bera fyrir sig sjóveiki
á þurru landi?
KJAENADBVKKUR.
’Er um borð í skipið kom, þ.
e. a. s. á stjórnpallinn, byrjaði
aiit að rugga svo að óþægindi
fóru sem snöggvast um mann,
en þegar Baker bvrjaði að segja
mergjaðar fyiliríissögur frá suð
útheimskautinu, gleymdist „sjó
veikin“ brátt. Baker hefur eitt
sinn leikið í hvalveiðimynd frá
Suðurhcfum cg þá var með hon
um danskur skipstjóri. Þessi
skipstjóri var dugnaðaríorkur
við rommdrykkju og drakk það
úr stórum. föntum. Sagði Bak-
er að hann hefði blandað romm
ið þannig, að neðst í fantinn
hef ði verið látnar nokkrar mat-
.skeiðar af sykri og síðan hellt
vfir hann sterku kaffi, rétt svo
að sykurinn bráönaði. Þá var
þetta fyllt með rommi og reynd ■
ist sterk blanda. Af þessu drakk
skipstjórinn minnst 11 fanta á
dag. Baker vildi nú verða
l'.raustmenni til sjós engu síð-
ur en „kallinn“, en það hæsta
sem hann komst var 7 fantar
þa dó hann.
1 VÍNSTÚKU
Eftir að haf'a hlýtt á frásagn-
ir Bakers af ýmsu er að sjó-
mennsku hans laut þarna um
borð í skipihu, virtist ljósmynd
ari fyrirtækisins vera búinn að
skjótp sig saddah. Þá var næstá
skrefið að halda á ný til veit-
ingahússins, því að tíminn hafði
hlaupið frá okkur og nú var
k.ominn matur.
Fyrst var haldið tip hins
fræga bars Piniewood-versins,
þar sem flestir frægustu leik-
avar heims, hafa komið saman
til að spjalla um áhugamál sín,
rnilli þess, sem þeir voru á sen-
únni.
Og þar-na gat vissulfega að líta
ailfríðan hóp. Það var ekkert
óiíkt því að vera kominn á bar-
inn á Borginni áður en mann-
skapurinn fer að gerast drukk-
inn, því að þarna sá ekki vín
á nokkrum manni, enda allir
staddir í „vín-stúku“.
Þegar andinn hafði verið
glæddur, var svo setzt að borði
c.g snæddur enskur grilleraður
bauti, og svo náttúi’lega skimað
i kringum sig. John og Diana
hófðu varla undan að svara
sþurningum þsim. sem á þeim
dundu frá þessum þram borð-
íélögum, sem þau hcdðu valið
FRÆGÐARLJÓMI.
Þarna gat að líta svo marga
. fræga leikara i einu, að það
| varð bara úr þessu ósköp venju
legur mannsöifnuður, þar sem
: glorían sksin ekki af nei.num
: og enginn dvaldist heldur í
skugga annars. Eins og ég hefi
! áður sagt, er andrúmsloftið í

verinu mjög alþýðlegt
skemmtilegt.
Öðru. megi'n við okkur sat
McLaglen og frú, en hann er nú 1
að gerast allgamall. Að sjá
hann svona í fljótu bragði lík- 1
ist hann meir auðjöfri en kvik- |
myndaleikara. Hann e.r grá-
hærður, feitlaginn, vel klædd-
ur og með nokkuð stífan merk-
issvip á köflum.
DIRK BOGARDE.
I
Hihum miegin sátu nokkrir
vrigri leikarar við borð, þeirra
á meðal Dirk Bogarde, sem all
ir kannast við úr læknamyndun
um, sem Gamla Bíó sýndi.
Hann sat þarna ósköp „Gutta
ægur“ eins og sagt er, eða rét.
eins og hver annar sveitadreng
ur klipptur út úr íslenzku lands
lagi.
Hann var með annan fótinn
vel innpakkaðan í gips, sökum
þess, að í síðustu mynd, sem
h.vnn lék í, hafði honum tpkízt
að bráka á sér öklaliðinn. Þetta
iíom sér nú ekkí of vel, þvi að
innan tíðar átti hann ásamt
íleiri frægum leikurum, að
mæta í neðri málstofu brezka
þingsins, til að tjá 200 „póli-
tíkusum“ skoðun sína á
skemmtanaskatti. Hann gekk
enn við stutta hækju, en var
samt hinn kátasti þrátt fyrir
óll óþægindin.
Þegar svo snæðing var lokið
og rætt hafði verið við nokkra
leikara um daginn og veginn,
var á ný haldið út í senúhúsin
og út á opnu svæðin umhverfis
Pinewood.

Dirk Borgarde haltrar yfir að þinghúsinu, á fund stjórn
málamanna.
Greinarhöfundur ásamt Stanley Baker um borð í hinu
sökkvandi skini í mýndinnl „Sea Fury.
SKIPAKIRKJUGARÐUR.
Það voru hvorki mieira né
minna en 3 sökkvandi skip
þarna i umbverfmu um þessar
mundiir, því að nýlokið var töku
myndarinnar „A Night to Re-
m)ember“, sem fjallar um Titan
ic-slysið og er sú fyrsta sinn-
ar tegundar, sem segir frá at-
burðunum miskunnarlaust eins
og þeir raunverulega voru. Frá
cfsa fólks sorg þess og jafnvel
jafnaðargeðd, þar sem það var
að finna. Þarna úti á grundinni
stóð því Titanic hálft ofanjarð-
ar, en á dekki þessa flaks sam
I byggf vax’ þarna fór leikurinn
i fram, eða þá í þvottabölum
inni í senuxTúsinu.
Þá voru tvö flök úr mynd-
inni „.Sga Fury“ þarna, svo að
eiginliega var þarna aðallega
um skipasenur að ræða um þess
ar mundir. Þarna í kring gat að
i líta „bleikan akur og slegin
tún“ auk skóganna fögru er um
kringja staðinn. Mætti sem
bezt taka Tarzan myndir í
þeim.
KVEÐJUSTUND.
Okkur gestunum þi*em kom
nú samt saman um, er skoð-
un staðarins var lokið, að vart
mvndum, við komast hjá því að
hlæja. ef við sæjum einhvern-
tíma þessa - myndir og vissum,
er við sæjum skipalíkönin, að
stólplöturnar í síðunum væru
úr þakpappa og að bak við þessa
einu hlið sem við sæjum væri
aðeins stálvinnupallar, ekki ólg
ar.di haf.
Er Diönu hafði svo verið þökk
uð fylgdin og hún kvödd, var
á ný baldið tii London og vitan
lega aðeins rætt um leikara á
le'ðinni.
Sigurðúr Þorsteinsson.
4 Kvennapátmr •:
EINBYLISHERBERGI.
ÞAÐ er alþekkt vandamál
eldra fólks, sem vill gjai'nan
leigja sér eitt herbergi, að.það
á ekki að velja annað en fer-
hyrnta kassa^litil eða stór her-
bergi að vísu, en í öllum til-
fellum verður allt að vera í
þessu eina herbergi.
Þetta kostar oft, að taka verð
ur tveggja herbergja íbúðir, því
að fæstir, sem vilja láta fara vel
um sig á annað borð, vilja sofa
í sama herbergi og þeir bjóða
gestum í, eða eru kannski í mest
an hluta dagsins. Það orsakar
ryksöfnun og hvers konar óþæg'-
indi.
Stór herbergi má hins vegar
innrétta með litlum tilkostnaði,
pannig að út úr þeim fáist, setu-
;tofa, borðstofa og eldunarpláss
jainvel einnig svefnherbergi.
Með því að setja upp skilrúm,
ná skipta herberginu þannig, að
ár einu vel stóru herbergi sé
ferö skemmtileg eins manns í-
JÚð.
í einu horninu má innrétta eld
anarplássið. Er það þá aðskilið
a einn veg með heilum vegg
appúr. Innan á honum má hafa
skápa, en á þeirri hlið hans er
að stofunni snýr má hafa mynstr
iðan veggpappír eða jafnvel
hafa þá hlið úr harðvið.
Hitt skilrúmið er gert úr skáp,
sem er ekki hærri en svo; að
nota má hann einnig, sem eldhús
borð og jafnframt til að rétta
fram á matarílát og diska, fram

.%w .w^. •'•j >
$ 'wWwmwm*

í borðstofuhlutann, sem er þá
þeim megin.
Plerbergisveggurinn í borð-
stofuhlutanum er gjarnan klædd
ur með hillum, sem settar eru
upp á þann hátt, að færa má þær
til i festingum, sem liggja lóðrétt
éftir veggnum. Eru það svipaðar
hillur og hafa fengist í húsgagna
verzlunum hér í bænum,
Þannig myndast raunverulega
borðstofuhorn í stofunni, fram-
an við eldhúsið. í andstæðu
horni má svo háfa svefnherbergi.
Það er skilið frá stofunni með
heilum vegg, lítið eitt lengri, en
dívaninn, sem sofið er á og nátt-
úrlega er þetta þil það langt frá
vegg, að hafa má lítið náttborð
•vavmíw^v ■ .
við höfðalagið. Gjarnan má svo
draga tau fyrir endann o.g við
hann hafa fataskáp, eða þá jafn-
vel stofuskáp, með rúmi fyrir
föt.
Við heila vegginn, sem aðskil-
ur svefnherbergið frá stofunni
sjálfri, má svo hafa sófa, eða
annað hægindi, ásamt sófaborði
og aftur á móti við vegginn, serh
aðskilur elclunarplássið útvarps-
borð, eða jafnvel fallega drag-
kistu.
Eínn eða.tvo arm.stóla má líka
gjarnan hafa i herberginu, allt
; eflir því hvað lxver á mikið af
I húsgögnum, sem koma þarf fyr-
I ir í því.
Framhald á 8. síðu.