Morgunblaðið - 24.12.1931, Blaðsíða 14

r-J C
14
MORGUNBLAÐIÐ
Hútel Sklaldbreið.
Á jóladaginn verður að eins opið frá kl. 12—2 síðdegis.
Miðdegisverður á kr. 3.00:
Spergelsúpa.
Svínakjötssteik.
Hrísgrjónabúðingur.
Kaffi.
Á annan jóladag verður opið allan daginn eins og venjulega„
Miðdegisverður á kr. 2.75:
Reykt lambakjöt með grænum baunum.
Ananasbúðingur.
Kaffi.
Eftirmiðdagskaffi með kökum á 85 aura.
Hljómleikar frá kl. 3—5 síðd. og kl. 8y2—1114 um kvöldið.
Jðlaftrfe geflnsl
Þerr, sem kaupa í dag á J ólabazarnum fyrir kr. 10.00, fá.
Jólatrje eftir eigin vali í kaupb æti.
n
BATAN A
Sími: 472. Austurstræti 4.
NB. Lokað klukkan 4!
Tilkvnnlng frí útvarplnu.
í dag 24. desember klukkan 16,10 síðd. verður eftir
frjettum útvarpað jólakveðjum frá kaupsýslufyrirtækjum
og iðnaðarstofnunum.
— Jæja, þá er þetta útrætt, leit út.
sagði hún. Nú skulum við tala um — Það er auðvelt.Að minsta kosti
eitthvað annað. Er ekkert að þriggja álna maður, geysilega
frjetta frá spilasalnum? Hefir eng- herðibreiðurfölur og skarpleitnr
inn reynt til að sprengja bankann ? með svört. augu og feikna mikið
grátt hár. Hann er sá myndarleg-
asti maður sem jeg hefi sjeð um
GLEÐILEG JÓL!
Klæðav erksmið ja/rt, Álafoss.
GLEÐILEG JÓL!
Marteinn Einarsson & Co.
Þakkaráuarp.
Kæru vinir mínir!
Jeg hefi, því miður, dregið allt
of lengi að birta eftirgreint, eins
og svo oft vill verða, þegar ekki
er gjört þegar í stað það, sem
gjöra skal.
En nú með komu blessaðrar
jólahátíðarinnar, finn jeg sterka
hvöt hjá mjer til að hafa það
eigi lengur þannig, og læt svo af
því verða.
í nafni minnar ástkæru dóttur,
Láru Ingibjargar, sem andað-
ist hinn 28. mars s. 1. vil jeg
nú samkvæmt ósk hennar á
síðasta degi þessarar jarðlífs-
dvalar, færa ykkur öllum nær
og fjeær sem hafið verið henni
svo góð, kveðju hennar og þakk-
læti fyrir alt hið góða sem þið
hafið auðsýnt henni. Fyrir sam-
verustundirnar björtu, sem voru
henni svo ljúfar og veittu henni
yl og ljós á hinni stuttu æfi-
braut hjer í heimi.
1 sátt og friði kvaddi hún
þetta jarðneska líf, með kveðju
og kærleiksorð á vörum, sem
hún bað að færa til allra sem
hefðu verið sjer góðir.
Og ykkur kæru systur! sem
á allan hátt hafið umvafið hana
ástríkum móður og systurörm-
um, í anda kærleikans, og ávalt
stytt henni þunga dagsins í veik-
indum og sorgum. Ykkur þakka
jeg af hjarta, og þeim hinum
mörgu er hafið verið okkur
sannir vinir í reynslustundun-
um, og sýnt okkur samúð og
kærleika og á ýmsan hátt heiðr-
að minningu hennar.
Jeg tilgreini engin nöfn. Þið
eruð svo mörg og drottinn þekk-
ir ykkur. „Hver sem sáir hinu
góða sæði í akur sinn, mun upp-
skera ríkulega og njóta þeirra
ávaxta er þar þrífast. Og hann
mun gleðjast í sál sinni“.
Vinir! Og um leið að þessi
kveðjuorð okkar flytjast ykkur
með gleði jólahátíðarinnar, ná
þau og einnig til vinanna þeirra,
sem fluttir eru yfir hafið, til
friðarins heimkynna.
Algóður guð, veiti ykkur öll-
um af ríkdómi sinnar náðar.
Guð gefi ykkur Öllum gleðileg
jól!
Lifið heil!
Pjetur Ó. Lárusson.
Innflutningurinn: Fjármálaráðu-
neytið tilkynnir FB: Innflutning-
rinn í nóvembermánuði nam kr.
.702.449.00, þar af til Reykja-
víkur kr. 2.111.979.00.
Branöa-iól,
í ár enx stóm-brandajól, þriðji
jóladagur er sunnudagur.
Þrír helgidagar í röð er talsvert
langur tími, fyrir starfsama menn
og atorkusama.
Ef ekki er hafðm* nokkur and-
vari á sjer, gæti svo farið, að sum-
um þætti nóg um þá löngu hvíld.
Þess vegna er ráð, þegar í byrjun,
að gera sjer grein fyrir hvemig
eigi að nota tímann, gera eins-
konar jólaáætlun.
Fyrst og fremst eru nú kirkju-
göngumar sjálfsagður liður.
Þá er að athuga hverjum eigi
að bjóða heim til sín á jólunum,
og livenær. Og næst ei', hverja
maður eigi að heimsækja 0. s. frv.
Þetta verður síðan alt §.ð falla
saman í mátulega stranga áætlun,
sem útfyllir alla dagana, — með
liæfilegum hvíldum.
— Það fyrirbrigði er ekki óþekt
hjer í bænum, að þeir sem á annað
borð hafa nóg fyrir sig að leggja,
þeir blátt áfram borða of mikið á
jólunum. Það eru máske fáir, sem
vilja kannast við það. Og það em
máske fleiri, sem telja það hálf-
gerð helgispjöll að tala um það.
En gætum að. Jólaát hefir lengi
legið hjer í landi; a. m. k. jóla-
skamtur, svo mikdl, að fimu'm
sætír. Menn muna eftir frásögum
gamla fólksins, er það segir frá
jólaskamtinum, sem var svo mikill,
að fólk treindi sjer matinn langt
fram yfir þrettánda.
En nú er hætt að skamta hverj-
um einum, á sama hátt og gert
var hjer áður. Aftur á móti helst
það enn í dag, að borða ríflega á
jólunum, —■ og það k.jamgóðan
íslenskan mat. „Styðjið innlenda
framleiðslu“.
Norðmaður einn, sem hjer var á
ferð fyrir nokkru, og ritað hefir
um ferð sína, segir frá því, að
hanri haf'i hitt hjer Þ.jóðverja, sem
var orðinn h.jer talsvert kunnugur
í Reykjavík, og Þjóðverjinn hafi
sagt sjer, að hjer ríkti sá „bar-
bariski“ siður, að bera fyrir gesti
sína bæði súkkulaði og kaffi. Og
eí menn hefðu slæðst til að drekka
tvo bolla af súkkulaði, þá 'væri
heimtað, að maður gerði kaffinu
sömu skil.
Miki'l fenglegri kökuframreiðslu
lýsir útlendingurinn með skelfingu.
En niðurstaða þessara tveggja
ferðalanga, virðist hafa orðið sú,
að hjer \ þessum vaxandi
höfuðstað okkar, sje gleðin og
ánægjan yfir mikilli næringu ó-
notalega nálægt því sem tíðkast
meðal þjóða, sem stutt eru á veg
komnar, á hinni svonefndu menn-
iiigarbraut.
Nú má ekki skilja það svo að
þetta sje sagt hjer, til þess að
menn fái ól.yst á hangik.jötinu. En
á Brandajólum er rjett að hafa
það á bak við eyrað, að fleira er
matur en feitt kjöt“, þegar menn
gera sina jólaáætlun, þá sje vert
að taka ými.slegt annað með x
reikninginn en blessaðan matinn.
Og stundum gæta menn þess
ekki, að með kjamgóða matnum
ðarf helst hreyfingu og útiloft,
göngutúr, t. d. suður í Öskjuhlíð,
ef veðrið er ekki því verra, er
eiginlega mátulegur ábætir á eftir
hangikjöti. Annars sækir á mann
svefn og værð, og úr jólaánægj-
unni verður helst til mikill rökkur-
svefn.
Úfriðarskulöimar.
Washington 23. des.
TJnited Press. FB.
Öldungadeild þjóðþingsins hefir
samþykt skuldagreiðslusamninga
Hoovers forseta frá í sumar. Sam
þyktur var viðauki við frumvarp-
ið þess efnis, að það sé gagnstætt
stefnu þjóðþingsins að frestað sje
greiðslum slíkra skulda, enda megi
ekki búast við því, að málaleitun-
um í þá átt verði vel tekið í fram
tíðinni. — Áður en gengið var til
atkvæða um frumvarpið sjálft,
höfðu verið feldar tvær tillögur,
var önnur þeirra þess efnis, að
knýja skyldi fram endurskoðun
Versalafriðareamninganna fyrir
lok þess tjímabils sem skulda-
greiðslufresturinn nær yfir, og
hin þess efnis, að ívilnanir skulda
greiðslufrestssamninganna falli úr
gildi, nema hernaðarskaðabóta-
b.yrðinni verði ljett af Þjóðverjum
Viðaukatillögur þessar voru feldar
með 63:15 atkvæðum.
Geitnasjúklingum fækkar nú
óðum hjer á landi, og má ein-
göngu þakka það ötulli framgöixgu
dx. Gxxnnlaugs Claessen. í skýrslu
dr. G. Cl. í Læknablaðinu, segir
hann, að 9 sjúklingar hafi komið
ti! lækninga 1929, en 3 árið 1930.
Á yfii'standandi ári hefir aðeins
einn sjúklingur komið til Rönt-
gen-lækningar. Til samanburðar
getur doktorinn þess, að árin 1923
—1924 hafi koxnið 40 s.jxiklingar
með geitur. „Jeg er að vona, að
ekki sjeu eftir, nexna nokkxxrar1
'.gxxkindxxr, sem muni nást
segir dr. G. Cl. „Mjer ekki
kunnugt um geitur nema í einxx
keknishjeraði'i
Dutluirar ðstarfnnar.
En frænka mín hefir býsna á-
kveðnar skoðanir á ýmsum mál-
efnum, og til þess að það megi
takast, sem hún er að hugsa um,
megum við ekki eignast hjer kunn-
ingja. Jæja, lávarður minn góður,
hefi jeg nxx ekki verið yður eftir-
lát? Sjálf vildi .jeg fegin njóta
góðs af leiðsögu yðar hjer í sam-
kvæmislífinu, en eins og nú er
ástatt get jeg fullvissað yður um
að jeg legg mig \ aillmikla hættu
með því að fara þessar smáferðir
með yður.
— Þjer hafið ekki gefið mjer
neina skýringu, sagði hann fýlu-
lega. Jeg get ekki skilið það enn
þá, hvers vegna þjer megið ekki
kannast við mig; hvers vegna syst-
ir mín má ekki heimsækja yður,
og hvers vegna við inegum ekki
bjóða yður og fi’ænku yðar til mið-
degisverðar. Jeg er ekki kominn
skx-cfi lengra an áður.
Hún andvarpaði.
— Verið nú ekki reiðir við mig,
mælti hún. Er þjer vissuð hve mjer
finst lífið hræðilega leiðinlegt, og
hve innilega þakklát jeg er yður
fyrir þessar stuttu samvemstundir,
þá mxxnduð þjer verða vingjam-
legri. Leyfið mjer að taka í hend-
ina á yður í þakklætisskyni og svo
skulum við vera vinir.
Þetta var í fyrsta sinn sem hún
hafði sýnt honxxm nokkurn þakk-
lætisvott fyrir viðkynninguna. Að
eins það að snerta við hendi henn-
ar fór í gegn um liann eins og
rafmagnsstraumur. Greip hann
hendi hennar og helt í hana fáein-
ar mínútur; svo dró hixn hana til
sín hægt en ákveðið.
— Jú, það var eitt sem jeg ætl-
aði að segja yður, ansaði Gerald,
sem mundi alt í einu eftir atvik-
inxx frá kvöldinu áður. — Þegar
jeg var að borða hjá Ciros í gær-
kvöldi, þá sat jeg hjá manni sem
var sagt að hefði hvað eftir annað
sprengt bankann í gær. Jeg held
hann hafi verið talinn Rxxssi. En
annars hljótið þjer að vita alt um
hann.
— Jeg? lirópaði hún. Hvers
vegna ætti jeg að vita um hann?
— Vegna þess að hann skrifaði
brjef við miðdagsborðið. Hann sat
rjett hjá mjer og jeg gat ekki
komist hjá því að sjá utanáskrift-
ina. Hxin var til frú de Poniére.
Hún horfði á hann steinhissa.
— Til fi-ænku minnar. Endur-
tók hxxn. En við fengum ekkert
brjef í gærkvöldi.
— Jeg sá að það var sent af
stað, þegar klukkan var um tutt-
ugu mínútur gengin í txu, svaraði
Gerald.
Pálína hugsaði sig um.
— Við fórum úr klubbnxxm
klukkan hálf tíu, sagði hún hugs-
andi. En jeg er viss um að það var
ekkert brjef komið til okkar þeg-
ar við komxim heim. Hvernig leit
maðurinn út?
— Það var sagt að hann væri
Rússi og hjeti Zubin, svaraði Ger-
ald. Annars. var líka alltalað að
hann hefði grætt tvær miljónir
franka í gærdag.
-— Zubin, hi'ópaði hún og hrökk
við. Segið mjer strax hvernig hann
mína daga.
Hún lagði lófana á hönd hans.
— Gerið þjer það nú fyrir mig
að snúa við og aka heim eins hratt
og þjer getið, mælti hún.
G.erald sneri vagninum við á
hliðarveg og' hjelt aftur til Monte
Carlo.
— Hefði jeg vitað, að þessi
,fregn jrði til þess að stytta ferð-
■ ina, þá hefði jeg steinþagað, nöldr-
aði hann.
Hxin svaraði alvarlega:
—- Það sem þjer sögðuð mjer
núna, getur orðið mjer mjög mfkil-
vægt.
— Þekkið þjer þá manninn ?
— Það er sennilega ráðsmaður
fi'ænku íninnar, svaraði hún eftir
nokkura umhugsun. Jæja, nú sjá-
ið þjer sjálfur að jeg segi yður
leyndarmáí okkar. Vitið þjer hvort
lxann var að spila í gærkvöldi?
Lfsa os Pútur
er fallegt æfintýri eftir
Óskar Kjartansson, með
myndnm eftir Tryggva
Magnússon listmáJara.
Það er tilvalin jólagjöf
jafnt fyrir telpnr og
drengi. — Fæst í öllrnn
bókaverslunum. — Kost-
ar í bandi 2 kr.