Morgunblaðið - 18.12.1932, Blaðsíða 13

Sunnudaginn 18. desember 1932.
13

A iólunum nota allir það besta
?•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••*••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••«»•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
**••••••••••••••••••••••••••••••••••......•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
•••• ••••
•••• ••••
!••• ••••
•••• ••••
;••• —
••••
;•••
••••
••••
••••
!•••
• •••
• •••
• •••
• •••
• •••
;•••
••••
••••
••••
••••
••••
••••
••••
••••
•::•
•::•
:••
•••
•• •
•• •
•• •
••••
•••i
I "Rl'- L i
i Ei bord
nn

• /✓ | /| •
lorliki
»••:
»••:
»•••
»•••
»•••
»•••
»•••
*•••
»•••
*•••
*•••
»•••
»•••
»•••
»•••
*•••
*•••
>••:
>•••
>•••
>•••
>•••
>•••
>•••
>•••
:••
:••
*••
>•••••<
>•••••«
••••••<
••••••i
• ** |/ j *

imjórlílí
jmjo
Þjer þnrfið ekki að hafa neinar ðhyggjnr nt af smjörlíkinn,
„Blái borðlnn" tryggir yðnr bestn köknrnar.
á jðlaborðið berið þjer „Bláa borðann“f '|2kg. pappaöskjnm.
Reynið þessa kökuuppskrift:
500 gr. „Blái borðinn“ (eða rjómabússmjör).
375 gr. sykur.
165 gr. kartöflumjöl.
335 gr. hveiti.
4 egg.
(15 dropar ananasessens).
„Smjörlíkið er hrært mjög vel, því næst er sykurinn látinn
saman við, og hrært saman í þjetta froðu. Eggin þá látin
í, eitt og eitt, hveitinu og kartöflumjölinu er blandað vel
saman, og látið í smátt og smátt, síðæn ananasessensinn.
Bakað í móti í % til 1 klst.
••••••••••••••••«
•••••••••••••••••
»••••••••••••••••«
»••••••••••••••••
• ••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••• ••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
• •••••••••••••••••••••••••••• •••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
»••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
••••••••
••••••••
••••••••
••••••••
»
Isfiskssala og
rnarkaðsfrjettír
Kiiin af loftslceytamönnnm tog’-
a\'aflotans hefir sent blaðinu eft-
l,'farancli eftirtektarverða yrein
«1 birtingar:
Með daglegum markaðsfrjettum
b'á sölustöðunum gætu fiskiskipin
feHííið vitneskju um livar bestar
ei'U söluhorfur.
f>að fer vart hjá því, að þeir
er fiskiveiði stunda, liafi orðið
l>ess tilfinnanleg-a varir, hversu
Pá skortir nákvæmar markaðs-
b'jettir frá helstu sölustöðunum
1 Bretlandi og Þýskalandi. Því
ftirðulegra er það, að ekkert hefir
Verið gert í þá átt, að afla fiski-
botanum slíkra frjetta, nema hvað
e,nstaka útgerðarmenn fá við og
v'ð skeyti frá sölumönnum sínum,
°8‘ þá oft. misjafnlega nákvæm.
beir sem á hafinu eru, frjetta
^úldan neitt um markaðshorfur,
r'f,Hia. hvað þeir geta getið sjer til
af frjettum um sölu einstakra
^ipa, er þeir vita hvað hafa haft
^iikinn afla. En þessar frjettir
('rast skipunum stundum ekki fyr
*n ait að fimm dögum eftir að
ealan fór fram.
begar athugað er hve mikið
St°rútgerðin á undir ísfisksölunni,
?i tað ástand lítt þolandi, að
Sv° að segja sje rent, blint í sjóinn
111 eð sölu ísfiskjarins.
^ f*að sem gera þarf liið allra
1 áðasta er, að útvega útgerðar-
lillUlum og skipstjórum fiskiflot-
ans nákvæmar daglegár markaðs-
frjettir frá öllum aðalstöðum skip
anna í Bretlandi og Þýskalandi.
Frá Aberdeen, Hull og Grimsby
yrði símað daglega til Reykjavík-
ur, hve mörg skip hefðu selt á
hverjum stað, hve mikinn afla þau
liefðir haft, tiltekið hvað mikið
af hverri tegund lielstu fiskteg-
undanna, hvaðan skipin komu
(Hvítahafi eða Bjarnarey, Norð-
ursjó, frá Færeyjum og íslandi)
og hvaða verð fekst fyrir hverja
fisktegund. 'Með lientugum dul-
málslykli má koma slíkum frjett-
um sem þessúm í 15 orða skeyti
frá hverjum stað, eða 45 orð dag-
lega, svo skeytakostnaðurinn vrði
ekki tilfinnanlegur.
Ekkert vil jeg um það segja,
bverjum skyldi falið að safna
frjettum þessum og síma þær. —
Útg-erðarmenn munu t. d. geta um
það sagt, hvort umboðsmönnum
þejrra í fiskiborgum þessum væri
1il þess treystandi, eða þeir fá-
anlegir til þess. ITpplýsingaskrif-
stofur munu vera til, er fylgjast
með öllu á þessu sviði, og gefa
út skýrslur sínar daglega. Jeg
geri ráð fyrir að eft.ir að frjett-
irnar væru komnar til Reykjavík-
ur, mundi ríkisstjórnin leyfa að
þær yrðu sendar fiskiskipunum
endurgjaldslaust loftleiðis.
Að sjálfsögðu vrðu frjettir þess-
ar sendar skipunum- á morse og
þá í gegnum útvarpsstöðina, því
nauðsyn ber til, að skipin geti
náð frjettum þessum, án þess það
sje neinum vandkvæðum bundið,
að minsta kosti suður að Humber-
fljóti, svo þau á síðustu stundu,
geti vaiið um þýskan eða enskan
markað, ef svo ber undir.
Jeg hefi fyrir satt að útvarpið
hafi leyfi til að birta þýskar út-
varpsfrjettir, enda gert dag’lega.
Frá Þýskalandi er daglega útvarp-
að markaðsfrjettum frá Cuxhaven
og Wesermiinde. Er þar tekið til,
hve mörg skip seldu í hvorum
stað, hvaðan þau komu og hve
mikinn afla þau liöfðu. Þá er
talið upp það verð, er fekst fyrir
hverja fisktegund (ýsu, þorslt,
upsa, karfa o. s. frv.) alt miðað
við pfennig pr. % kg. Þessar
fregnir er nauðsynlegt að fá, og
lóta fylgja bresku frjettunum,
sjeu þær skoðaðar sem almennar
frjettir. Ef svo er ekki, þarf að
öðlast rjettinn til að taka þær og
birta.
Gefa þarf út skýrsluform fyrir
frjettir þessar, er allar upplýsing-
ar yi’ðu færðar inn á, að sínu
leyti eins og veðurskeytablöð, svo
greinilegt yfirlit fengist yfir þær
og samanburður yrði hægari. Þá
þyrfti að útbúa eyðublöð með línu-
ritun, yrði prentað á þau m'ánað-
arnöfn, mánaðardagar, nöfn fisk-
tegundanna, eyður hafðar fyrir
vikudaga. Iiínurnar væri látnar
marka verðið. Þegar frjettirnar
bærust væru dregnar línur fyrir
meðalverð hverrar fisktegundar
og mætti því með tímanum fá
glögt yfirlit yfir markaðinn á
hinum ýmsu stöðum, yfir lengri
tíma, og tækifæri gæfist til að
veita athygli, hinum miklu sveifl-
um, er á markaði þessum verða
og gfafast fyrir af hverju þær
stafa. Þá þarf að fylgja frjettum
þessum sem allra nákvæmust veð-
urlýsing á þeim stöðum, er skipin
stunda veiðar, frá Bjaimarey, úr
Hvítahafinu, af Norðursjónum og
frá Færeyjum. Geti Yeðurstofan
ekki gefið veðurlýsingar þessar,
sem varla er að efa, sendir sama
þýska útvarpsstöðin (Norddeich
Rundfunk) sem markaðsfrjettirn-
ar sendir, einnig veðurlýsingu frá
öllum þessum slóðum.
Hefðu útgerðarmeun og togara-
skipstjórar í höndum þær upplýs-
ingar daglega, er hjer eru nefnd-
ar að framan, tel jeg að þeir
þyrftu ekki að renna eins blint
í sjóinn hvað ísfisksöluna snertir,
og nú gera þeir, og tel jeg að
þeir mnndu innan skamms geta
með talsverðri nákvæmni sagt fyr-
ir um markaðsliorfur og læra að
haga sjer eftir því.
I. M.
A lanönorðan
(Sbr. Tímann 17. des. og gömul
ummæli M. T.).
,,Nú andar suðrið sæla vindum
þíðum“,
senn verður öllum norðangarði
ljett.
Heiptin mun seint til líknar
hrjáðum lýðum,
„lof sje þeim drottni, er gaf
oss — — —
(Lausavísa að sunnan).
Lelðangurlnn f Hafnir.
Um kl. 10 á föstudagskvöld komu
tvær ljóslausar bifreiðar akaidi
í Kirkjuvogshlað. Þar var kominn
Björn Blöndal við sjöunda manu.
I-fófu þeir fjelagar þegar leit að
áfengi, og sögðustu mundu leita
í hverju húsi í hreppnum. BlöndaL
hóf leitina í Traðarhúsum. Þar
stóð svo á, að enginn var heima,
nema 18 ára veikluð stúlka, sem
mist liafði móður sína nú í nóv.
Blöndal veður þarna inn, hittir
stúlkuna og segir:
„Hvar er húsbóndinnf'
„Hann er ekki heima“.
„En hvar er þá húsmóðirin“.
„Hún er nú engin“. En er yfir-
valdið gengur fastar eftir svariliu
segir stúlkan: ,Hún er dáin.“
Blöndal segir þá, að hann hafi
leyfi til að leita að áfengi í hús-
inu. Sjer þar kommóðu, rífur upp
allar skúffur, rótar í skápum, hand
töskum, rúmum o. s. frv., en á
meðan liggur stúlkan, sem er tauga
veikluð og hjartveik, grátandi í
rúmi sínu. Þegar Blöndal finnur
ekkert niðri, þýtur hann upp á
loft, þangað sem bróðir stúlkunn-
ar býr. Þar umsnýr hann rúmföt-
um í hjónarúmi og barnavöggum,
fer síðan út, hittir ekkilinn (hús-
bóndann) á tröppunum, og segir
við hann með þjósti miklum:
„Þjer bruggið“.
„Nei.“
„Þjer bruggið víst“.
Þá var. Birni boðið að leita
betur, og það gerði hann.