Alþýðublaðið - 27.06.1958, Blaðsíða 5

Föstudagur 27. júní 1958
Alíjýðublaðið
Ritstjóri:
Vilhí. Sieinn
s
NY UMFERÐARLÖGGJÖF
gengur í gildi 1. iúlí. í hinum
nýju lögum eru ýmiskonar og
jpýðingarmiklar breytingar frá
hinum eldri umferðarlögum
sem nauðsynlegt er fvrir alla
bifreiðaeigendur og bifreiðar
stjóra að kynna sér.
Frumvarpið til hinna nýju
íiimferðarlaga vr.r upphaflega
samið af nefnd sem fyrrverandi
dómsmálaráðherra skipaði
snemma árs 1955, í nefndinni
áttu sæti: Sigurión Sigurðsson
iiögreglustjóri, Geir G. Zoega
vegamálastjóri, Benedikt Sig-
ur j ónsson hæstaréttarlögmað-
ur, Theódór B. Líndal prófess
Or og Sigurgeir Jónsson bæjar
fógeti. Nefndin starfaði í hálft
annað ár og fóru surriir nefnd
armerin til annarra landa til
þess að kynna sér umferðalög
gjöf þeirra, en ennf-remur afl-
aði nefndin sér nákvæmra upp
lýsinga frá ýmsum þjóðum.
Hún skilaði síðan áliti og þar
pneð talið fr'umvarp til nýrra
íimferðarlaga í lok ágústmánað
ar 1956.
Ríkisstjórnin lagði síðan
frumvarp nefndarinnar fyrir
alþingi og olli það miklurn
deilum, og var meðal annars
sent hvað eftir arnnað fram og
aftur milli efri og neðri deild-
ar, þar til það loks náði sam
Jþykkti síðla vetrar eða. þann
22. apríl 1958.
Frumvarpið er í 99 köflum:
inngangur, Ákvæði um öku-
tæki, Um ökumenn, Umferðar
regiur. Umferðarstiórn og um
ferðarmerki, urn fébótaábyrgð
o'g vátryggingu, Reísingar o.
fl., Um urnferðarfræðslu o. fl.
og ýms ákvseði.
Telja verður það mikla um
foót að nú er ein löggjöf um
öll þessi mál, en áður voru
tvenn lög urn þau og fjöldi
reglugerða.
BÚNASUR ÖKUTÆKJA.
Hér skal nú í mjög stórum
dráttum gerð grein fyrir helztu
nýjungum í hinum nýiu um-
ferð.iriögum:
15. 'gr. segir:
; 1 hverri bifreið skal vera:
@) Stýris. og hemlautbúnaður.
fo) Ljósker, er lýsi fram fyrlr
bifreiðina, a. m. k. eitt rautt
Ijós, er lýsl aftur fy.rir hana,
og ljósker til lýsingar á aftara
skráningarmerki hennar. Enn
femur rauðlitað glitauga aftan
á bifreiðinni. Þó skulu vera
rauð glitaugu á báðum pall-
hornum vöftbifreiðar að aft-
an„ Sama gildir, þótt pai’urinn
sé yfirbyggður.
c) Tæki -'til þess að gefa ineð
i Iiljóðmerki og stefm.un.erki.
d) Hraðamælir.
e) Búnaður, er tryggi nauðsyn-
lega, útsýn ökumanns.
f) Gúmbarðar á hjólum.
g) Ef tólt er, skal hafa snjó-
keðjur á hjólum eða annan
búnað, sem bifrei.ðaeftiriit rík-
isips viðurkennir.
It) Búnaður til aksturs aftur á'
'bak, sé eigin þyngd bifreiðar
yfir. 400 kg.
i) Merki, er sýni framleiöslu-
verksmiðju og framleiðsiunúm
er bifreiðarinnar.
j) Á útblásturspípurn hreyfla
skulu vera tæki, er dragi úr
hávaða.
í fólksbifreiðum, som flytja
mega yfir 30 farþega, ska.l vera
ökurit, er sýni farna vegalegnd
og hraða bifreiðarinnar á hverj
um tíriaa. Eiganda bifreiðar ber
að geyma árituö eyðublöð tæk
isins í eitt ár, og er skylt að
sýna þau lögregiumönnum, ef
óskað er. Eigi má nota aðrar
tegundif'ökúrita en þær, er bif-
í DAG cr SIÐAN eingöngu helguð hinum nýju urn
fer&a!ögum sem samþykkt voru á Alþingi í vctur efíir
miklar umrœður, og upphaflega voru samin af nefnd sér
fróðra manna. Það e; brýn nau&syn að hver eúin og
einastj bifreiðareigandi og bifreiðarstjóri kynni sér ná-
kvæmlega bessi nýiu lög, því að í þeim felast ýmiskonar
breytingar frá hinum gömlu lögum. — Eg vi1 eiudregið
hvetja til hess r.S bifreiðaeftirlit ríkisins sendj hverjum
einasta bifreiðaeiganda hin nýiu lög, preptuð í hand-
hæga, liíla bóks sem hægt sé að hafa í hanzkahólfi bif-
reiðarinnar. — En hó að ég hafi hér aðallega snúið
máli ir.ínu t>í bifreiðareigenda og bifreiðarstjóra, þá vil
óg vekja athyglj á því, að hin nýju lög leggja og öllum
öðrum skyldu.r á herSar og þeir þurfa því einnig að
kynna sér Iögin.
Reykjavík hefur ekk; byggzt fyrir þá miklu bifreiðaumferð,
sem í hennf er. Lögreglumenn verða oft að Ieysa úr öngþveiti,
Hér er „hnútur“ á einu versta horni borgarinnar, við Leskj-
artorg.
lllllllllll

Lögrsgluþjónarnir stjórna umferðinni cg reyna að forða á-
rekstrum og slysum. Síundum. er liæíta samíara þessu starfi.
Fyri.r nokkru ætlaði lögr.egluþjónn á bifhjóH að háfa hendur
í háti ökupíðings, en rakst þá á vörubifreið með þcim ai'leið
ingum, að hann.stórslas&ðist.. Myndin sýnir hjól hans mölbrotið.
reiðariftirlit ríkisins vikurkenn
ir.
Bifhjól skal búið sömu tækj-
um og bifr.iið, þó ekki iækjum
til að gef-a með stefnumerki
Helztu nýiungarnar í þess-
ari grein eru: Steínumerkin,
snjóhjólbarðar og ökuritin,
VÍNNUVÉLAR.
I 6. og 7. gr. er í fyrsta sinn
sérstck ákvæði um dráttar og
vinnuvélar.
í þeim segir:
„Dráttarvélar skulu búnar
öruggum tengiútb'únaði og
tækjum. þeim, sem um getur í
5. gr., eftir þvi sem við á og nán
ar skaf ákveðið í reglugerð.
í hverri vinnuvél skai vera:
a) Stýris- og hemlabúnaður.
b) Rauðlitað glitauga aftan á
vinnuvélinni og hvítt að fram-
an, ef þar er ekki Ijósker.
c) Ljósker, ef yinnuvélin er not
uð á Ijósatíma. SÍa! annað
lýsa fram fyrir, en hitt aftur
fyrir vélina.“
SKYLDA VIÐGERÐAR-
MANNA.
I 19. gr. er það nýmæli að
viðgerðarmönnum bifreiða sé
skylt að tilkynna ef þei.r verða
varir við að öryggisútbimaður
bifreiðar sé ekki í fulikonmu
lagi. Þar segir:
„Lögreglustjóri eða bifreiða-
eftirlitsmaður getur, hvenær
sem er, krafizt .þess, að skrán-
ingarskylt ökutæki, sem skráð
er eða notað í umdæmi hans, sé
fært til sérstakrar skoðunar á
þann stað, er hann akveður.
EfH>rIitsrnönnuin og lög-
reglumönnum er heimilt, hve
nær sem er, að stöðva ÖKutæki,
skoða það samstundis og at-
huga ckuskírteini.
Avallt skal skoðn ökutæki, 'er
umskráning þess fer íram.
VerSi starfsmaöúr viðgerðar-
verkstæðis þess var, að- öryggis
útbúnað: véiknúins ökutækis,
sem þar er til viðgeroar cða
breytinga, sé áfátt, skal hann
skýra yfirmanni verkstæðisins
frá því, en hc.num her að gera
eiganda ökutækisins aðvart og
súðan tilkyrrn það bltreiðáeft-
irlitsmanni eða lögreglustjóra,
ef eigi verðu • úr bætt.“
OLVUN VIÐ AKSTUR:
I 25. gr. er þau ákvæðin. sem
mest var deilt um á alþingi, um
ölvun við akstur. í þei.rri grein
segir svo:
„Enginn má neyta áfengis við
akstur vélknúins ökutækis.
Énglnn má aka eða revna að
| aka ökutækl, ef hanr. vegna
| áfengismeyzlu verður eigj tal-
• inn geta stjórnað því örugglega.
; Ef vínandamagn í bléði
tnanns. er 0,50Só til 1.2Q.9Ó eða
! hann er. undir áhifum áíengis.
íiSSÍ í o -
i! | bótt' vínandamagn í blóði han's
sé minna, telst hann ekkj geta
stjórnað ökutæki örugglega.
Ef, vínandamagn í blóðj öku-
manns.nemur 1.20% eða meira,
telst hann óhæfur til að stjó.rna
vélknúnu ökutæki.
Enginn má stjórna eða reyna
að stjórna hestvagni eða reið-
hjóli. ef hann er með svo mikl
um áfengisáhrifum, a'3 hann
eind
íærf.
ínar,
æc.j,
unnt
a- i
VA-
geti ekki með fullu ð|'ygg.',
stjórnað hestvagninum eði re: ö
hjólinu. |
Bannað er að fela mannií sem
er í því ástandi, sem um géiur I
2.—5. mgr., stjórn vélkáúins
ökutækis, reiðhjóls eða Qies^ •
vagns.
Ef ástæða er til að ætiþ, &ð
maður bafi brotið framang
ákvæði, getur lögreglan
hann til læknis til rannsó
þ. á. m. blóð- og þvagrannáókn-
ar, og er honuni þá,,skyjt að
hlíta þeirri meðferö, sem lp?kn-
irinn telur nauðsynlega yégna
rannsóknarlnnar. ..Dómsfliála-
ráðherra setur nánari rþglui'
um, þessi efni.
Það leysir ekki undan^sök,
þótt maður ætli vinandamagn í
blóði sínu vera minna, en ^rein,.
ir í 2. og 3. mgr. j
Nú hefur ökumaður neytt á~
fengis vlð akstur eða fyrir nam..
bannig að vínandamagn í pióði
hækkar eftir að akstrj lauk. og
skal þá litið svo á, ...sem hið
aukna vínandamagn hafi verið
í blóði hans v'ð.„aksturinnt
Þegar maður hefur neytt á-
fengis á opinb j 'um veit.ingBitað
og veitingamaður eSa þfónar
hans vita, éða hafa ástæöu Jil að
ætla, að hann muni verðajbrot
Iegur v:ð framangreind ák
ber þeim p.ð geva það, sem
er, til co hindra bfouð, !
meðal a5. rL-ra óg-vg u'.nrj
vart.
Bannað er að selja eði af-
henda ökumanni yélknú:n| cku
tækis eJdsneyti eða ar.naðj «<sto
harf t.l aksturs. eí harin erjméð
áhrifum áfengi.s."
ÞEGAR SLYS E-IGA. SÉR
STAÐ.
1 41. og 43. gr. er xæti! utn
öryggismálin á vegum úti. I
þessum greinum segir svœ:
„N'ú verður umferðafslys,
sem vegfarandi á hlut a|, og
skal hann þá þegar nema siitðar,
hvort sem -hann á"'nokkrgf sök
á eða ekki. Veita skal fiaim
hverja þá hjálp og aðstoðSsera
þörf er á. Hver sá, sem hffi|t á
að umferðarslysi eða hefurlver-
ið sjónarvottur að því, slcál, ef
þess er óskað, skýra frá iaíp
'sínu og heimillsfahgi. Elgj rfjl
hann hverfa- af vettvangi,;fy%
en þær. ráðstafanir hafa ve%||
garðar, sem slysíð getur .ef*’
til. Ef meiðsl hefn.f orðið1
mönnum eða dýrum e^
skemmdir á ökutækjum, njtíl
urn éða mannvirkJuiTv, ‘sl
hann, svo fiiótt seny verð,^ n®
sjá um, að lögregiunni vei '
skýrt frá slysínu. Niyhefur uí
ferðamerki- eða varúðarmeij
laskazi eða færzt tij. vio um-
ferðarslys, og. skat þá hver feá,
ssmJjlut á að bví slysi. skyld-
ur. til að lagfæra m.érkið lafar-
iaust-, svo 'em honum ev. unnt,
og tilky.nna síðan lögreglunni
hið fyrsta. Sama skylda hvilir
á h-verjum þeim, sem veröur
þessrvar, að-umferðar- eða var-
úðarmerki er veruleg* laskáð,
numið brott eða. fa?r; úr stað.:!
„Eig; má án leyfis lögregluim
ar skilja eftir eða geyma á al-
faravegum muni eða tæki, sem
Framhald á 8. síða.

í i
14