Morgunblaðið - 19.12.1944, Blaðsíða 12

12
MORGUNBLAÐIÐ
Þriðjudagur 19. des. 1944.
— Sjónarvottur segir frá
Framh. af bls. 9
sje stranglega bannað að
hafa nokkur mök við er-
lenda verkamenn eða stríðs
fanga, hefir hinum síðar
nefndu samt tekist að ná
sambandi við landsmenn.
í Beriín er nú meirihluti
erlendra verkamanna Rúss
ar. Þ»eir eru þegar orðnir all
vel að sjer í þýsku, og hin-
ir þýsku samverkamenn
þeirra, sem eru orðnir mót-
tækilegir vegna hins óbæri-
lega ástands, hlusta á mál-
flutning þeirra með athygli.
Sökum þess, að menn um
alt Þýskaland skynja nú
komu ósigursins, ber mjög
á því, að Þjóðverjar vilji
kaupa sjer grið, aðallega hjá
Rússum. Þeir, sem hafa
Rússa í þjónustu sinni, gera
sjer sjerstakt far um að
koma vel fram við þá, svo
sem vxkja að þeim vindling-
um, mat eða sælgæti, sem
þeir gætu aldrei að öðrum
kosti komist yfir. Æ sjer
gjöf gjalda. Jeg hefi orðið
þessara sömu vinahóta var
gagnvart stríðsföngum Eng
il-Saxa, en ekki í nærri
eins ríkum mæli.
Skemtanalíf —
almenningseldhús.
Með tilskipuninni um als-
herjar-hervæðingu, var end
ir bundinn á alt skemtana-
líf í Þýskalandi. Að vísu eru
enn starfandi nokkur leik-
hús og kvikmyndahús í Ber
lín, en hermenn einir hafa
aðgang að þeim. Frá því að
vera eftirsóttur skemtistað-
ur fyrir nokkrum árum, er
Berlín nú ekki orðin annað
en nauðungarvinnu-raiðstöð
sem eyðilegging og rústir
blasa hvarvetna við.
Sökum þess, að flestir
Berlínarbúar matast nú á
vinnustöðvum sínum, þ. e.
a. s. í almenningseldhúsum
verksmiðjanna, hafa flestar
matvælaverslanir borgar-
innar orðið að hætta starf-
semi sinni, jafnvel hinir auð
virðilegustu grænmetiskjall
arar. Húshald þekkist varla
lengur. Enginn hefir tíma til
þess að standa í biðröðum
við þær fáu matvælaversl-
anir, sem enn halda velli. —
Allir verða sem sagt að mat
ast í aimenningseldhúsum.
Hinar glæsilegu bjórstofur
og kaffihús, sem áður settu
svip sinn á Berlín, sjást nú
ekki lengur, annaðhvort hef
ir þeim verið eytt í loftá-
rásum eða það er búið að
breyta þeim í almennings-
eldhús.
En mitt í öllum þessum
hörmungum lifa embættis-
menn nasista góðu lífi.
Hótel Adlon við Unter den
Linden, eða öllu heldur það,
sem eftir er af þeirri frægu
götu, er enn við lýði, sömu-
leiðis Hotel Ésplanade við
Potsdammer Platz.
Það virðist hreint og
skært kraftaverk, en bæði
hafa þessi gistihús sloppið
við allar loftárásir. En þar
fá engir aðgang nema hátt-
settir embættismenn nas-
ista og ferðamenn, sem njóta
sjerrjettinda, svo sem sendi
menn erlendra ríkja, meiri
háttar quislingar o. s. frv.
Veðjað á öfugan hest.
Á Adlon-gistihúsinu má
enn fá góðar máltíðir og vín
með matnum. Bæði þar og
á Esplanade-gistihúsinu. —
Það síðarnefnda er aðalsam
komustaður þeirra fáu er-
lendu frjettaritara, er menn
hafast við í Berlín — er nú
selt vín í stórum stíl. For-
stjórar þeirra ljetu það að
kenningu verða þegar
Kaiserhof-gistihúsið var
sprengt í loft upp í loftárás
en þar fóru forgörðum mörg
hundruð þúsund flöskur af
dýrum vínum, sem áttu að
geymast vandlega til ,.betri
tíma“.
Mest ber á embættismönn
um nasistaflokksins og utan
ríkisráðuneytisins í hinum
tveimur svonefndu blaða-
manna-klúbbum Berlínar-
borgar. Annar þeirra er við
Leipziger Platz og undir
stjórn áróðursráðuneytisins.
Hinn er undir verndarvæng
utanríkisráðimeytisins og
eru vistarverur hans í glæsi
legu húsi í útborginni
Dahlem, en eigandi hússins
er enginn annar en utanríkis
ráðherrann sjálfur, Joac-
him von Ribbentrop. Ann-
ars eru klúbbar þessir þeir
einu, sem eftir eru í borg-
inni, og svo yfirfullir af emb
ættismönnum nasista og
gæðingum þeirra, að það er
frjettariturum enginn hægð
arleikur að smokka sjer þar
inn.
Háttsettur embættismað-
ur sagði eitt sinn við mig í
Ribbentrop-klúbbnum, og
deplaði augunum um leið:
,,Það getur komið fyrir alla,
að þeir veðji á öfugan hest“.
Það breytir ekki mikilvægi
þessara orða, þó að höfund
ur þeirra væri ný-búinn að
drekka nokkur glös af víni.
Margir starfsmenn, áróðurs-
ráðuneytisins og embættis-
menn nasista yfirleitt, hafa
nýlega breytt um skoðanir.
Það er jafnframt skoðun
mín, að sumir þeirra sjeu nú
að leita fyrir sjer um land-
vist, þar sem þeir geti leitað
sjer hælis og hafi þegar gert
ráðstafanir til þess að kom-
ast á brott.
Lítil útvarpsorka
London: Útvarpsstöðin í Ly-
ons getur ekki útvarpað í bráð
ina, sökum þess að raforku
skortir. Hafði stöðin endurvarp
,að dagskrám Parísarútvarps-
ins.
wiuimnimamii^awaftBEaamL^nnBiini
| Greni j
H selt til jóla, mjög ódýrt. =
H Skreyttar greinar á leiði. E
= Blóm í miklu úrvali. =
Hanskagerðin
Austurstræti 5.
uuuuiiuiiiiiiiiuiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiimimiiiiiumiuia
niiiiiiiimiiiiiiiiumiiiuiiiimiuiimiiiiiiiiiiiiiiiiuuim
i Bílstjóri |
óskar eftir atvinnu við að M
I keyra fólksbíl, helst á Bs. §
Hreyfli. — Tilboð merkt i
| „Hreyfill“, sendist blaðinu i
[ fyrir hádegi á miðvikudag. =
— Læknar og læknakjör
Framhald af bls. 4.
SAMKVÆMT orlofslögunum
eiga allir opinberir starfsmenn
heimtingu á hálfsmánaðar sum
arfríi .sjer að kostnaðarlausu.
Þessi lög eru brotin á hje-raðs-
læknum landsins. Okkur var
neitað um hækkun taxtans
fvrstu 3 styrjldarárin, en urð-
um þó að borga staðgöngu-
manni um 100 krónur á dag, ef
við ætluðum að fá okkur frí,
og heilbrigðisstjórnin neitaði að
ljetta nokkuð undir með okkur
við það. Við höfum því flestir
farið á mis við orlof, þótt við
hefðum engu síður þörf á því
en aðrir.
Jeg hef haft betri afkomu
en margir aðrir hjeraðslæknar,
af því jeg hef stærri skurð-
lækningapraxis en flestir
þeirra og álti það miklar lyfja-
birgðir, þegar styrjöldin hófst,
að jeg hafði hagnað af verð-
hækkun þeirra. Það breytir
engu í þessum niðurstöðum.
Jeg viðurkenni ekki rjett þess
opinbera til þess að hefnast á
mjer og öðrum hjeraðslæknum
í stærri hjeruðunum nje eftir-
mönnum okkar fyrir það, að
ýmsir okkar njóta trausts hjá
hjeraðsbúum okkar eða sýnum
hagsýni í innkaupum.
Almenningur og yfirvöld í
þessu landi verða að fara að
skilja það, að það fer alveg eft-
ir þeirri aðbúð, sem hjeraðs-
læknar njóta, hvort hæfir lækn
ar eða yfirleitt nokkurir lækn-
ar fást til að gegna störfum úti
á landsbygðinni í framtíðinni.
Sjálfir hafa hjeraðslæknarnir
ekki staðið nógu vel á verði
fyrir hag og sóma stjettar sinn-
ar í viðureign hennar við skiln
ingsleysi heilbrigðisstjórnarinn
ar bæði í þessari styrjöld og
þeirri fyrri, og þar með fvrir
framtíðarhagsmunum þess
fólks, sem við störfum fyrir.
Það er kominn timi til að
spyrna við fótum og það mun
verða gert. Við mótmælum
þeiríi síðustu óbilgirni, sem
kemur fram í okkar garð, lækk
un hjeraðslæknataxtgns. Við
mótmælum því, að sú hjálp,
sem við sveitalæknar látum
sjúklingum okkar í Ije, sje met
in margfalt minna en læknis-
hjálp handa sjúklingum í stóru
kaupstöðunum. Við mótmælum
því, að hjeraðslæknastjeitin sje
dregin svo niður, að hæfir menn
vilji ekki í framtíðinni taka að
sjer læknisstörf í sveitahjeruð-
unum. Við mólmælum því, að
hjeruð okkar og sjúkrahús þau,
sem við vinnum við, sjeu svipt
hæfum starfskröftum í fram-
tíðinni. Jeg fyrir mitt leyti
neita að vinna fyrir lækkaðan
taxta, þótt það verði leitt í lög,
og læt það kosta burtrekstrar-
sök úr embætti mínu, ef í það
fer. Það munu fleiri hjeraðs-
læknar gera.
P. V. Kolka,
formaður Læknafjelags
Norðvesturlands.
Sprengjur í sýninsar-
skála
London: Eldsprengjur fund-
ust í sýningaskála Rússa á sýn
ingu í Johannesburg í Suður-
Afríku fyrir skömmu. Sýning
þessi var haldin, til þess að
styrkja átökin til hernaðarins.
niiiiuiiiiiiiuniMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiuiauuiiiimiDm
12 sjómenn
H óska eftir góðu herbergi,
1 helst í Austurbænum. —
1 Tilboð merkt „2 sjómenn
H sendist blaðinu fyrir fimtu
dagskvöld.
iiiiiiiiiiiiiiuuiuuiuinimumuuuuiiiuuuiiiiiiiiuiii
niiiiiiiiiiiiiiiiiuuiuuuiuuiiiiiumiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiii
Hráolíuoln
g til sölu og sýnis í Þver- =
holti 15.
íiíiHiiiiiiiiiiiiuiiiuiuiiinniiiiiiniiiiiiiniiiiiiiiiiiimiif
UlllUHIIimiiniHIIIUIIHHIIIUHIIIIIIIIUIIIHIIIllUIIIIIIIII
er
es ^
Nýtt, Persneskt
Gólffteppi f
i
til sölu. Stærð 3x4 yards. S
S
Uppl. í síma 4116.
uiiitiiiitiiiiiiniuuiiiuiiiiiiuiuirnniuiiiiiiiiiiiimimu
X-9

Eftir Robert Storm I
^JACK? *-9 HAS ^
AIOVED UP5T4IR5, |
50UTHEA5T, j
FRONT! jmAvIÍ ^
jGf Æ-vjý"' ÖOOD!
g/ FLOOD THE
Éj KjL FIP5T FLOOP^j
yj [M? WITH TEAR- ái
mrWL gazI rM
Á FEVi AtO/VieNT5 IATER
60TCHA
%-9!
MEV, BLUE-JAWÍ W£ CAN'T
1-iOLD OUT AGAINST THOSE
HAND ACK-ACK5! TWO
OF OÚR GUVé HAVE .
Esa 6cEN HITi
W HOPE THI5 ONE'CANDLE-POWEf?
BPOADCAC-T, BEAMED AT TH05E
G-MANDQS, LET5 'BM KNOW 3
1HAT X-9 A1ARK6 THE GPOT/ j
HOðAN'5 <50NE
AND ITCHV'5
DEAD.' ,
r WHAT?
ÖET ROXV
. HEREf
BRIN6
HOOAN
HERE.'
1—2) X-9 (hugsar); — Jeg vona að þetta eins-
kerta-útvarp nægi til þess að láta lögregluliðið vita,
að X-9 merkir sinn stað. — Lögreglumaður: Nei,
sko, X-9. — Annar: X-9 hefir fært sig upp á loftið
í suð-austur-horninu.
í símanum: Ágætt, sprautið táragasi á neðri hæð-
ina. — Einn bandíttinn: — Hey, Blákjammi, það
er tilgangslaust að vera að veita viðnám, við stönd-
umst aldrei gegn vjelbyssunum. Tveir strákarnir
eru særðir. — Blákjammi: Náðu í Hogan. — Nokkr-
um mínútum síðar: Bandíttinn: Hogan er á bux't
og Ilchy er fallinn. — Blákjammi: Hvað? Náðu þá
í Roxy.