Morgunblaðið - 11.01.1946, Blaðsíða 12

12
MORGUNBLAÐIÐ
Föstudagur 11. jan. 1946
— Stefnuskrá Sjálfstæðisflokksins
Frjálsl framtak í verslun og iðnaði
Framh. af 'bls. 11.
FYRSTU DRÖGIN að Reykja-
vík sem kaupstað og höfuðstað
landsins lagði Skúli Magnússon
landfógeti, er hann með djörfu
framtaki stofnaði hjer útgerð og
iðnfyrirtæki.
Verslun og iðnaður þjóðarinn-
ar hafa eflst mjög, einkum eftir
að landsmenn gátu notið frjálsra
viðskifta, og þá fyrst og fremst
hjer í Reykjavík.
Hjer hefir verið miðstöð alls
framtaks þjóðarinnar í verslun og
iðnaði, undir farsælli stjórn Sjálf
stæðismanna á bæjarfjelaginu.
Höfnin, rafveitan o. fl. fyrir-
tæki bæjarins hafa gert þróun at-
vinnulífsins öra og affarasæla í
hraðvaxandi höfuðstað, enda at-'
vinnurekendur í iðnaði hjer orðn-
ir 636 í árslok 1944, en rafknúnar
iðnvjelar rúmlega 2500 að tölu.
Hafði tala þeirra tvöfaldast á
næstliðnum sjö árum.
Sjálfstæðisflokkurinn vill hjer
eftir sem hingað til leggja megin-
áherslu á, að:
1. Efla frjálst framtak í verslun
og iðnaði.
2. Skapa þessum greinum at-
vinnulífsins sem best skilyrði,
m. a. með því, að hafa næga
og ódýra raforku fyrir hendi
og lóðir til hentugra athafna-
svæða fyrir fjelög og einstak-
linga.
3. Stuðla að aukinni fagþekk-
ingu í iðnaði og verslun.
4. Leggja sjerstaka áherslu á, að
efla þær iðngreinar, sem
vinna úr innlendum efnivör-
um, svo sem fiskiðnaðinn.
Góð fjármálastjórn undirslaða framfara
SAMFARA MIKLUM og ör-
um framkvæmdum í Reykjavík
undir forystu Sjálfstæðismanna,
hefir þess jafnan verið gætt, að
stjórna fjármálum bæjarfjelags-
ins af fylstu hagsýni og gætni.
Reykjavík hefir yfirleitt haft
til mikilla muna lægri útsvars-
stiga en önnur bæjarfjelög.
Eignir bæjarfjelagsins umfram
skuldir voru í árslok 1944 tæpar
68 miljónir króna eða sem svar-
ar 1533 kr. á hvern íbúa. — Fyr-
ir stríð, árið 1938, voru eignirnar
umfram skuldir rúmar 20 milj.
króna, eða 544 kr. á íbúa. 1930
eru eignir umfram skuldir tæp-
ar 11 og hálf miljón, eða 408 kr.
á íbúa. Þó eru fasteignir bæjar-
fjelagsins bókfærðar samkvæmt
fasteignamati, sem mjög lítið
hefir.hækkað, þannig, að ef meta
ætti eignirnar til raunverulegs
peningaigldis nú, mundu þær
stórkostlega hækka. Sama er að
segja um mannvirki fyrirtækja
bæjarins, sem bókfærð eru með
stofnkostnaði, sem miðast við
kostnaðarvcrð, þegar þeim er
komið- upp c g stofnkostnaður af- /
skrifaður áiiega. Ef þessi mann-
virki væru metin með núverandi
verðlægi, kæmi einnig fram
stórkostleg eignahækkun.
Skuldir bæjarsjóðs erlendis
eru nú naumast nokkrar, eða að-
eins 50 þús. kr. í árslok 1944. —
Erlendu lánin alls, að meðtöldum
lánum bæjarfyrirtækjanna, eru
nú aðeins 5,5 milj. kr.
Sjálfstæðisflokkurinn mun
hjer eftir sem hingað til leggja
höfuð áherslu á, að gætt sje hag-
sýni og varúðar í stjórn fjármála
bæjarfjelagsins. Hann vill beita
sjer fyrir:
1. Að borgurunum sje ekki í-
þyngt með álögum fram yfir
það, sem nauðsyn krefur.
2. Að gætt sje, sparnaðar í með-
ferð f jármuna bæjarf jelagsins
3. Að opinberar framkvæmdir
sjeu við það miðaðar, að
þjóna sem best þörfum horg-
aranna, bæta hag bæjarfje-
lagsins og stuðla að eflingu
atvinnulífsins.
Listi Sj álfstæðismanna
í Reykjavík er D-listi
Víinning Steinunnar Sigurðar-
dóttur frá Kópsvatni
í DAG verður hún til mold- 1
ar borin, þessi gagnmerka kona,
er var einn hinna hljóðlátu full
trúa eldri kynslóðarinnar og
átti að baki sjer langt og kær-
leiksríkt ævistarf.
Steinunn Sigurðardóttir fædd
ist að Kópsvatni 29. sept. 1865
og var því áttræð, er hún and-
aðist 3. þ. m. Hún var dóttir
merkishjónanna Sigurðar Magn
ússonar, hreppstjóra á Kóps-
vatni, og Kristrúnar Jónsdótt-
ur, konu hans. Ekki átti Stein-
unn kost á skólagöngu í æsku.
En á heimili foreldra sinna kynt
ist hún íslenskum fornbókment
um, því að þar voru fornsög-
urnar lesnar á hverjum vetri
spjaldanna á milli. Var Sigurð
ur á Kópsvatni annálaður gáfu
ig fróðleiksmaður, og frá hon-
um erfði Steínunn ást sína á
bókmentum, en kærleikslund
sína frá foreldrunum báðum.
Þegar fyrsta smjörbú hjer á
landi var stofnað að Syðra-Seli
í Hrunamannahreppi árið 1900,
tók Steinunn að sjer forstöðu
þess, en hún var í hópi þeirra
kvenna, er fyrstar luku prófi í
meðferð mjólkur hjá Hans
Grönfeldt á Hvítárvöllum. Árið
1902 var smjörbú þeirra Hruna
manna flutt að Áslæk, og veitti
Steinunn því forstöðu á hverju
sumri fram til 1911, er hún
sagði því starfi lausu til þess
að geta tekið við búsforráðum
hjá mági sínum, Skúla hjeraðs
lækni Árnasyni í Skálholti, en
hann misti þá konu sína Sig-
ríði, systur Steinunnar, frá um-
svifamiklu heimili og börnum
þeirra hjóna kornungum.
Starfið við smjörbúið var að
vísu ekki auðyelt, er það var
rækt með þeirri trúmensku og
prýði, sem einkendi öll störf
Steinunnar Sigurðardóttur, en
ólíkt var það þó áhyggju- og
umsvifaminna en búsforráðin á
læknissetrinu, því að bæði var
búið allstórt og sífeldar gesta-
straumur að garði allan ársins
hring. En Steinunn hafði áður
stjórnað stóru heimili, því að
eftir að frændi hennar, sjera
Guðmundur Helgason í Reyk-
holti, misti konu sína, hafði
hún verið bústýra hjá honum,
Þegar Skúli læknir brá búi I
og fluttist til Reykjavíkur árið
1927, fór Steinunn þangað með
honum og fjölskyld^. hans og
stýrði enn heimilinu um skeið.
Hún hafði ávalt gengið börnum
hans og fóstursyni í móðurstað,
og áttu þau sjer þá ósk heit-
asta, að hún fengi notið hjá
þeim hvíldar, er ævi tæki að
halla. En árið 1929 hlaut hún áfall
af byltu og bar aldrei barr sitt
eftir það. Og frá 1935 mátti
segja, að heilsa hennar væri
þrotin. Eftir það dvaldist hún
lengst af á sjúkrahúsi, en á
heimili sínu, er heilsan leyfði.
,,Sælir eru dánir, þeir er í
drotni deyja, því að verk þeirra
fylgja þeim“. Þeirra orða var
minnst við lát þessarar göfugu
kærleikskonu. Ævi hennar var
óvenjulega flekklaus og fögur.
Hún átti einlæga og öfgalausa
trú, svo sterka og sanna, að
hún mótaði alt líf hennar. Það
var hlutskipti Steinunnar ungr
ar að annast lítil, móðurlaus
börn, segja þeim sögur af frels-
aranum og kenna þeim kvöld-
bænirnar, áður en þau fóru að
sofa. Hún hugsaði um aðra
meira en sjálfa sig, og henni
var það nóg, ef hún sá gleði
þeirra og hamingju, sem hún
lifði fyrir. Hugsunarháttur
hennar og hjartalag minti á
orð Abrahams forðum: „Ekkert
handa mjer“. Þjónustustarfið
fyrir aðra var aðal hennar. Og
nú er hún horfin um stund ást-
vinum sínum, er geyma munu
minninguna um hana sem dýr-
mætan fjársjóð til æviloka.
. Frændi.
F.........................I
] x - 9 &&&&£, Eflir Roberl Sform j
P ■!
/ VEAH.3UT
IN LEQITIMATE
BU&INES'S’, VOU
DON'T C0A1PET6
, WITH Ö'/VIEN !
WELL, FRANKIE...NOW
yOU KNOW HOW WE OPERATE
THERE'ö A RI5K, OF C0UR£E
BUT THAT'E- TRUE OF ANV
n BUSINE££.' ,
A .r»Á WlUH/M
'op: | v 15 Kicg Fc-aturcs Syndicate, ínc , World rights rcscrvcd
I 6>EE VOUR POlNT..
IF I'M Ó0IN6 TO BE
A ETINKER, I /MAV
A4- WELL E3E A '
B\6 ONE!
A& A DRAFT EVADER, YCU
WERE C0MPETIN6 WiTH THE
6-MEN BEFORE VOU MET
ME — ONLV NOW, VOU 6ET
, PAID FOR IT ! _____
Glámur: Jæja, Franki, nú veistu hvernig við G-menn! — Glámur: Sem liðhlaupi varstu farinn
rWHAT A FUNK I TL'RNED OUT
TO BE.. DIDNT HAVE THE 6UT$
TO FACE A DRAFT CALL UKE
THE OTMER V0UN6 ÖUYð' .NOW
jeg eins orðið mikill þrjótur. — Mikill skelfingar
vinnum. Auðvita er áhættd í þessu fólgin, en hún að keppa við þá, áður en þú kyntist mjer. En nú ræfill var jeg annars, þorði ekki í herinn eins og
er nú í öllum viðskiftum. — Franki: En í lög- færðu borgað fyrir kepnina. — Franki: Jeg skil hinir piltarnir og er svo að grafa undan heima-
legum viðskiftum þarf maður ekki að keppa við þig, og ef jeg á að fara að verða þrjótur, þá get vígstöðvunum.