Morgunblaðið - 09.10.1948, Síða 2

2
MORGLNBLÁÐIÐ
Laugardagur 9. okt. 1948. ]
svartlistarsýning Norræna listabanda-
sýningarskóla myndlistarmanno
' NORÐURLANDAÞJÓÐIRN-
AR fjórar sem sýna hjer sam-
*iginlega. hafa um langt skeið
'átt ágæta myndhöggvara og
í.vartlistarmenn, sem hafa orðið
feunní-r langt út yfir landamæri
|>cij ra. En það er í fyrsta sinn,
®ð höggmyndir og svartlist
Uorðurlanda er sýnd hjer á
’landi.
Það var ekki hægt að sýna
hjor stór myndhöggvaraverk.
€n svartlistin er aftur á móti
vcl og auðuglega kynt á sýn-
ingu þessari. Alt í alt eru um
2T30 verk á sýningunni. sem
skiftast nokkurn veginn jafnt
á millí fjögra landa. Sýning
|>essi er hin fjölbreyttasta að
efni og listgildi. Hjer verður þó
aðeins rakið það helsta. Mönn-
um gefst kostur á að kynnast
aflnagðs verkum í trjestungu.
bæði með litum og án lita, sýru
stungu, stálnálarstungu, kopar
stungu, steinprenti, með litum
og án lita. Höggmyndum í
gibrú, kopar, marmara, granit
og gj ásteini.
Danir sýna níu höggmyndir
eftir þrjá myndhöggvara. —
Amo Axelsen, Gottfred Eiek-
hoff og Henrik Starcke. — Eru
þetta alt vel þektir myndhöggv
arar. Henrik Starcke sýnir
„Danmark eftir 4. maí“, sem er
stór lágmynd, fagurlega bygð;
hiriar mörgu fígúrur mynda sam
ræma heild á myndfletinum.
„Fi/Ttjr i halv störrelse" og „Hov
< d i Elaagranit", eru báðar form
fastar og vel gerðar og minna
nokk.uð á hina fornu Etruscan--
list.
Góttfred Eirkhoff sýnir m. a.
tfallegt konuhöfuð og Arno Ax-
elsen „Brostensfugl“ í granit,
efnisminni en einföld í formi.
Þrcttán listamenn sýna svart-
listarmyndir. Meðal þeirra eru
hinir þektu menn J. F. Wllum-
sen sem sýnr tvær trjestungu-
myndir. Johannes Larsen með
shi i fögru trjestungu „Flyv-
enda Svaner“.
Þá er Axel Salto með lita-
trje.stungu af „Hjort i Korn-
muL'1. Af hinum yngri má
nefúa Hjort Nielsen. Mogens
7Áe)er Reidar Magnus og Eirk
Chrístensen. Alt eru þetta kunn
átíinnenn hver á sínu sviði.
Dðmk -svartlist er fjölbreytt,
enda er svartlist mikið notuð í
Dantnörku við bóka- og blaða-
«erð.
Kínnland sýnir sex högg-
myndir eftir þrjá listamenn
Mikho Hovi. er auðsýnilega
maður sem ræður við efnið. —
Mytid hans „Pá badstranden“,
er fcigur* mynd, höggvin t
grátt granit. Sakari Tohka,
sýnir ágætlega gert unglings
höfuö og Carl Wilhelms tvær
myndi: ' bronse. — Svartlist
þeirra Finnanna er kynt með
veilcum eftir 29 menn, sem
morgir hverjir eru sjerlega eft
írtoktai. verðir. Sýning þeirra
ber þo:;3 vott. að Finsk svartlist
er í vexti. Lennart Segerstrále
sýnii fjögur verk, mjög vel
gétðjr stálnálarstungur. Harry
H ••••'tks-on sýnir einnig mikla
lci'mi í að fara með stálnálina
SVÍÞJOÐ:
Ivar Johnsson: „Kvinna vid havet“ — (Bronze“)
Svíþjóð sýnir mest, eða 13 útfæra myndir sínar með mik-«i
höggmyndir eftir þrjá lista- j illi nákvæmni og kunna hand-«
menn. Stig Blombergs „Flores , tökin út í æsar- Þetta gefuí
ock Blonseflor“, steypt í bronse j verkum þeirra víst aðdráttarafj
er egta sænsk í frásögninni, sjerstaklega þar, sem það sam«
mjúk og fáguð, en annars vel einast hugmyndaauðgi og list—
samræmd. Ivar Johnsson, færir ræmri þjálfun. Roland Svens-*
meira í stíl hinna eldri klass- j sen, Bertil Bull Hedlund og Stig
ikara. Edvin Ohrström er breyti Asberg, svo nokkrir sjeu nefnd«
legrj og ekki eins stílhreinn, en ir. —
mjög duglegur myndhöggvari. j Sýning sú, sem hjer um ræð«
Svartlistin er mjög fjölbreytt j ir, er hin eftirtektarverðasta og
og er það sameiginlegt einkenni ættu menn að nota þá tvo daga
þeirra allra tólf svartlistar- j sem sýningin verður enn opins
manna, þótt þeir sjeu að öðru til að skoða hana vel.
leyti ólíkir hver öðrum, að þeir | Orri,
og Erkki Tanttu fer sjerlega
vel með trjestunguna. t. d. í
mynd hans .Anrtalkande storm‘.
Norðmenn sýna höggmyndir
eftir Stinius Ftedriksen „Hode“
ágætlega gerða mynd. Per Hur-
um „Fölunge". Hin litla bronse
mynd ér mótuð með næmleika
og tilfinningu fyrir nýfædda
folaldinu, er það stígur fyrstu
sporin. Sigurd Nome hefur eftir
tektarverða smá ,.Statuett“ og
Per Palle Storm hefur kopar-
mynd af „Kalkun“, sem einnig
er eftirtektarverð. Það er sam-
eiginlegt öllum þessum ungu
Norðmönnum, að þeir eru raun
sæismenn, lausir við allar stíl-
stælingar, en nema af náttúr-
unn sjálfri.
Svartlistarsýning Norðmann-
anna hefur að bjóða verk eftir
12 menn. Það eru aðallega lita-
trjestungur, sem þeir sýna og
hefur sú listgrein þróast ört í
Noregi eftir að Munck hafði
’ rutt veginn. Frithjof Tidemand
Johannessen sýnir þrjár lita-
trjestungur, hugmyndaríkar og
fínlegar í hinum mörgu, mjúku
j litum. René Gouguin er með
; stóra trjestungu í litum og Hen-
j rik Finne sýnir einnig litatrje-
stungu í tilbreytilegum litum.
Sigurd Winge á eftirtektarverð
jar sýrustungur.
Tanttu Erkki: „Det gamle ankoret".
Roland Svensson: „Kortspclara“.
„Skyssur“ Þjóðviljaos.
Brávallagata og brunatryggingar.
TIL ÞESS að reyna að draga
athygli almennings frá hinni
ágætu fjárhagsútkomu bæjar-
sjóðs á síðasta ári, varpar Þjóð
viljinn í gær fram tveimur
„bombum“, með feitu letri á
fremstu síðu: „Reykjavíkurbær
verður að borga 77 þús. kr. fyr-
ir 2 skyssur borgarstjóra og
byggingarnef ndarmanns".
Eærinn hefur ekkert þurft að
borga vegna Brávallagötu 18.
Annað tilefnið er húsið Brá-
vallagata 18. Byggingarnefnd
ákvað í sumar af skipulagsá-
stæðum að breyta teikningu af
þv: húsi frá því sem samþykkt
hafði verið í fyrra. Þjóðviljinn
segir, að bærinn hafi orðið að
greiða 39 þús og 365 kr. í skaða
bætur út af þessu. Þetta eru
hrein -ósannindi. Bærinn hefur
ekki borgað einn einasta cyri
vegna þessarar breytingar.
Brunatryggingarnar.
Hin bomban er sú að „slóða-
skapur“ borgarstjóra við að
segja upp brunatryggingasamn-
ingnum í sumar hafi kostað bæ
inn 37 þús. og 500 kr. Hjer er
staðreyndunum svo endavelt
sem mest má verða. Morgun-
blaðið hefur áður skýrt ítarlega
frá gangi þessa máls. En hvað
varðar Þjóðviljann um sannleik
ann, þegar þarf að búa til
bombu. Það er rjett að rifja
málið upp enn einu sinni vegna
almennings.
Bæjarráðið vildi ekki segja ipp;
Brunatryggingasamnin ;ur-«
inn var gerður 1944 til 5 ira.
Væri honum ekki sagt irip J
síðasta lagi 1. júlí í sumar. f ant
lengdist hann um næstu 5 ár„
Borgarstjóri lagði máli.” ví-
vegis fyrir bæjarráð til J að
spyrjast fyrir, hvort >. . tr-
ráðsmenn óskuðu að gjg
samningnum upp. Engio; .ej-
ariáðsmaður vildi flytja tiUögil
um uppsögn. Borgarstjóri ;álí
ur kvaðst telja hagkvæir. : ; fyg
ir bæinn og bæjarbúa í h ilcj
að samningurinn yrði f m-
lengdur, og fór hann j ar að
ráðum tryggingasjerfræð: ga,
sem hann hafði leitað til.
Bæjarráðsmönnum clljm,
þar á meðal Sigfúsi Sigui ':' rt-
arsyni, var það því kur. iug(j
strax snemma í vor, h æg
uppsagnarfrestur væri ú n-
inn. Auðvitað lögðu þeir . ál-
ið fyrir sína flokka eir ; og
venja er'um öll þýðinga. 'kií
mál. Bæjarfulltrúar vissu bvl
hvernig sakir stóðu.
í allt vor og sumar kom o. ,g-
in tillaga fram á bæjarstj jrn-
arfundum um uppsögn, fyn erí
loks síðasta daginn, 1. júii. Sá
bæjarstjórnarfundur stóð íram,
á kvöld. Strax að honum iokn-
um hófust starfsmenn bæjt’nng
handa um að koma tiikynningu
um uppsögnina til skila, bæði
með brjefum og símskeytum.
Sigfús viðurkenndi að þeií
(Framh. á bls. 12) J