Morgunblaðið - 30.04.1949, Qupperneq 12

12
MORGLNtíLAÐlÐ
Laugardagur 30. aprii 1949.
Alþlngi
Framh. af bls. 1
Björn Jónsson fimmtugur
Katrín Thoroddsen gerði afar
, . -n * * • „ALLT FRAM streymir enda
bjalfalega og íllorðaða grem . ”
, zl _ • laust og þessvegna verða ungir
fyrir atkvæði sinu. — Kvað . menn fimmtugir áður en nokk.
hún Olaf Thors alS ills makleg t urn varjr. x dag er það Björn
an fyrir málflutning hans en|jonssori; forstjóri, Bræðraborg-
vildi þó ekk.i leyfa málshöfðun; arstíg 10, sem fyllir fimmta tug-
gegn honum. Var auðsætt að i in. Á morgun vafalaust einhver
þingfrökenin þorði ekki að af- yngri maður.
ljetta þinghelginni af ótta um
örlög sjálfrar sín.
Ólafur Thors sagði: Jeg tek i best kannast við Björn sem hann
Tónlistarunnendur, viðskifta-
menn og Vesturbæingar munu
Bjössa í búðinni, því þannig var
hann oftast kallaður í kunningja
hóp fram að fimmtugu. En frá
þessum degi skal jeg gjarna nefna
hann Björn af virðingu fyrir
aldri hans.
mjer mjö'g nærri ef jeg hefi
meitt viðkvæma sómatilfinri-
ingu okkar orðvöru og óvenju
prúðu ungfrúar, en það er þá
]íka hið eina hryggðarefni, sem
orðið hefir á mínum vegi með-
an á þessum fróðlegu og sjer-
stæðu umræðum hefir staðið.
Jeg hefi gert glögga grein fyrir
viðhorfi mínu til þessa máls og
einlægri fyrirlitningu á þeim,
er beiðnina bera fram. Samt
sera áður hefi jeg óskað að
beiðnin verði samþykkt og segi
þvl jg.
Sigurður Bjarnason kvaðst
telja þessa beiðni óþinglega og
hefði henni verið fylgt fram af
furðulegum barnaskap og hje-
gómleik. En vegna þess að Ol-
afur, Thors hefði fastlega ósk-
að þess af flokksmönnum sín-
ums að þeir greiddu atkvæði
með. henni, þá segði hann já.
Stefán Jóh. Stefánsson sagði
að. ,samþykkt beiðninnar væri
óheppilegt fordæmi,- og auk
þess teldi hann ummæli Olafs
TJiors um 5-menningana ekki °2 verður það
næstu 50 árin.
Björn Jónsson
Æfi Björns Jónssonar verður
ekki rakin hjer, enda ekki öll,
vonandi ekki
að.ástæðulausu sögð. Hann segði riæslu uu arl“- Slíkt, 7,æri °J
| efni í heila bok og su bok verð-
| ur skrifuð þegar rituð verður
ísaga Lúðrasveitar Reykjavíkur,
hina megnustu fyrirlitningu á | H1j6msveitar Reykjavíkur og
þessu svokallaða kvígumáli og Tónlistarfjelagsins. Sögur þess-
því nei.
Jóhann Hafstein kvaðst hafa ;
rjettast væri að ansa ekki þess-
ari skinhelgisbeiðni. Hann vildi
samt reyna að hjálpa 5-menn-
ingunum í þessu málshöfðunar-
brölti og segði því já.
Jón Pálmason sagði: Vegna
þeirrar beiðni sem hjer liggur
fyrir skiftir ekki máli, hvort
háttv. deíldarmenn segja já eða
nei. Hátty. þm. Gullbringu- og
Kjóse rsý'du hefir gefið biðjend-
upi ótakmarkað færi til máls-
höfðunar án þingsaniþyktar.
Fyrir vin minn og flokksfor-
ingja sem hjer á hlut að máli
vií jeg gera margt, en við þeirri
béiðrii hans 'að samþykkja þessa
málshöfðun get jeg með engu
móti orðið. Sem forseti Alþingis
tel jeg mig hafa tvöfalda skyldu
til þ.ess að vera andvígur því
að þinghelgin sje leyst upp.
Hún verður annaðhvort að gilda
eða gilda ekki og jeg. vil láta
hana gilda skilyrðislaust. Það
er nóg um deilur og óvild í
okkar stjórnmálum þó því sje
ekki bætt við nð þingmenn farj
að elta hvor anriari með mála-
ferlum enda bó ýms harðyrði
falli i samb ndi við heit deilu-
mál. Jeg s-.-gi bví nei.
^ifisra orða
FrH. fif
eigninni
ísarborg'
ingjar ei
ástæðun;
mgnnanr.a rr
rekia til aul
en'dá f”
•Skýrslur
Hls 8
við í
f-
epamenn Par-
r Jögreglufor-
r skoðunar, að
•orðfýsn glæpa
•ð nokkru leyti
’ :ölda innflytj-
Norður-Afrfku. —
'"lunnar svna, að
f,inn fimmti hluti íb'ianna í
París kcmur frá Norður-
Afríku, en einn þriðja allra
ara fjelaga til samans eru þó
ekki nema þáttur af sögu Björns,
en í þeim öllum hefur hann unn-
ið mikið og gott brautryðjenda-
starf. Drýgstur hefur þó orðið
þáttur hans í TónlistarfjeiSginu
og var það mikið happ íslensku
tónlistarlífi, er Björn gerðist
hvatámaður að stofnun þess fje-
lags og einn af hinum 12 stofn-
endum þess eða postulunum, eins
og þeir eru stundum kallaðir 1
-gamni, víst frekar vegna töl-
unnar 12 heldur en dygðug"s líf-
ernis eða annara postullegra eig-
inleika.
í starfsemi Tónlistarfjelagsins
hefur Björn frá upphafi verið
allt í öllu. Hann hefur verið sá,
sem fyrst og fremst hefur skipu-
lagt starfið og bróðurparturinn
af framkvæmdunum hefur ver-
ið hans. Hann hefur frá byrjun
verið aðalritari fjelagsins og með
svipuðum völdum og slíkir menn
eru vanir að hafa hjá hinum
pólitísku flokkum erlendis. Það
liefur komið sjer vel, að Björn
er afkastamaður og ósjérhlífinn,
því að lengst af hefur hann orð-
ið að vinna tónlistarstörf sín í
hjáverkum. Margan daginrt hef-
ur hann staðið í búðir.ni sinni
við Vesturgötu nr. 28 frá því
nokkuð snemma að morgni dags
og fram á kvöld við að afgreiða
allt frá marganrini og upp í að-
göngumiða að næstu hljómleik-
um Tónlistarfjelagsins. En um
leið og síðasti viðskiftamaður-
inn hvarf út úr dyrunum, varð
kaupmaðurinn að fara úr hvíta
jakkanum, grípa klarinettuna
sína og hlaupa á hljómsveitar-
æfingu, svo að hægt væri að
halda hljómleikana, sem hann
var búirin að auglýsa. Þá kom
sjer stúndum vel að hafa æft
í K. R.
Nú er Björn orðinn Iram-
ir fullt og allt og getur nú gef-
ið sig óskiptan að hugðarefnum
sínum til blessunar fyrir land og
lýð.
Jeg ætla ekki að lýsa mann-
kostum Björns, því þá kæmist
jeg ekki hjá því að bera lof á
manninn, en það myndi honum
síst að skapi. Læt jeg mjer því
nægja í því efni að vísa til hlið-
stæðra greina, sem áður hafa ver
ið skrifaðar um aðra menn. Hins
má þó geta, þó ekki væri nema
vegna Erlendar Pjeturssonar, að
Björn er bæði Vesturbæingur og
K. R.-ingur og lýsir það mann-
inum einkar vel.
Heill þjer fimmtugur, Björn!
Með postullegri kveðju.
Einn af minni spámönnunum.
glæpa í borginni má rekja til. kvæmdarstjóri Tónlistarfjelags-.
þessa fólks i ins. Búinn að loka búðinni fyr
FramJi. af bls. 9.
Yfirleitt byrjuðu bátar vertíð í
byrjun janúar, nema á Bíldudal,
en þar byrjaði vertíð í janúarlok.
Við afla bátanna er það að
athuga, að 50—80 smálestir af
veiði hvers báts er verðminni
fiskur, svo sem steinbítur og
keila. Sömuleiðis er lifrarmagn
minna og verður því heildarmagn
aflans verðminna en aflamagn
bendir til.
Aflamagn það, sem að framan
getur, er miðað við páska, en síð-
an má heita að aldrei hafi gefið
á sjó og þá sjaldan að gefið
hefur, hefur afli verið IV2 til 2
smálestir í róðri eða með öðrum
orðum sártregur.
15 til 30 smálesta bátar eru
nú að hætta veiðum og búast á
dragnótaveiðar. Er búist við mik-
illi þátttöku í þeim veiðiskap í
vor og sumar og einnig er búist
við, að margir opnir bátar stundi
veiðar nú í vor.
Ueykjavík:
Þá er loks að koma að höf-
uðstaðnum, sem nú er að verða
mikil vjelbátaútvegshöfn.
Línubátarnir, sem reru frá
Reykjavík veiddu vel framan af
vertíð og allt þar til loðria kom
á miðin, sem var fyrripart mars-
mánaðar. Gæftir voru þó mjög
erfiðar eins og í öðrum verstöð-
um. Eftir að loðnan kom á mið-
in var afli mjög misjafn og oftast
nær Ijelegur.
Skömmu eftir að vörubílstjóra-
verkfallið skall á um síðustu
mánaðamót, urðu bátar að hætta
róðrum, þar sem þeir fengu ekki
afla sinn losaðan. Eftir að verk-
fallinu lauk hefur aðeins 1 línu
bátur byrjað róðra aftur og farið
1 róður, en aflað lítið. Er þetta
vjelbáturinn Ásgeir, eign Ingvars
Vilhjálmssonar, en hann er afla
hæsti línubátur af Reykjavíkur-
bátum í vetur og hefur nú aflað
rúml. 400 smál.
Togbátarnir hafa aflað mjög
illa að undanskildum tveim bát-
uni, þeim Degi, eign Sveinbjarn-
ar Einarssonar og Helgu, eign
Sveins Benediktssonar og Ár-
manns Friðrikssónar, sem. hafa
fengið sæmilegan afla.
Eins og áður er að vikið, hafa
gæítirnar vcrið* mjög erfiðar og
bátarnir frá Reykjavík átt mjög
erfitt um vik á miðunum vegna
hins mikla .fjölda togara, sem
þar eru, einkum útlendra togara.
Sjómenn kvarta mjög undan
þessu og Ijelegri vernd varðskip-
anna. Útvegsmenn og sjómenn
vonast eftir bótum í þessum efn-
um í framtíðinni ekki síst, þeg-
ar þess er minnst hversu geysi-
mikinn hluta af útflutningsverð-
mæti þjóðarinnar vjelbátaflotinn
aflar.
Hiiuiing Evjé’fs Kristjánssonar
or.’
i
HANN var fæddur 2 júní 1873 í
Hafnarfirði og dvaldist þar til
dánardags. Eyjólfur kvæntist
eftirlifandi konu sinni Ingveldi
Jónsdóttur, ættaðri úr Þingvalla-
sveit hínn 26. nóvember 1897,
hinni mestu ágætiskonu. — Þau
hjónin eignuðust 12 börn: Þórð,
Frikrikku, Guðbjörgu, Kristján,
Sigurð, Lilju, Hjálmar, Theó-
dórú, Fanney, Ingólf og Jónu,
sem öll eru rómuð fyrir dugnað
og mannkosti. Eru þau öll gift
nema Kristján, og öll búsett í
Hafnarfirði, nema tvær dætur,
Theódóra og Jóna, sem eru bú-
settar í Reykjavík.
Einn son mistu þau hjón af
slysförum, Ingólf að nafni, 13
ára að aldri.
Eyjólfur eignaðist 2 syni áður
en hann kvæntist. Eru það:
Kristinn, sem er eftirlitsmaður
við Landssímann í Reykjavík og
Valdimar, er stundar skósmíðar
meðal annars. Hinn fyrnefndi er
kvæntur og báðir bræðurnir bú-
settir í Reykjavík.
Synir þeirra hjóna stunda ým-
ist sjómennsku eða landvinnu og
allsstaðar taldir dugandi menn
og lagvirkir að hverju sem þeir
ganga, og dæturnar hafa reynst
frábærar húsmæður. <
Foreldrar Eyjólfs voru Krist-
ján Friðriksson Welding og
Kristín Þórðardóttir, er lengi
bjuggu í svkölluðum Kristjáns-
bæ í Hafnarfirði. Var faðir hans
af hinni svokölluð Weldingsætt,
sem margir eldri menn hjer
kannast við og um langt skeið
átti bólfestu í Hafnarfirði. Voru
þau hjón sæmdarmenn í hví-
vetna.
Eyjólfur Kristjánsson er mörg-
um sem kyntust honum, hug-
stæður fyrir glaðlyndi sitt og
göfugmennsku. Hann var einn af
þeim mönnum, sem eru Ijós á
vegum samferðamannanna. —
Aldrei þrengdi svo að honum,
fátækt, erfiði eða sjúkdómur, að
hann gæti ■ ekki miðlað öðrum
af glaðlyndi sínu. Brosið hans
og gamanyrði, gat dauðinn einn
yfirbugað.
Hvort sem hann var við verk
sitt til sjós eða lands unnu sam-
starfsmenn hans honum og dáð-
ust að lífssgleði hans og æðru-
eysi á hverju sem gekk. Hann
stundaði sjómennsku mikinn
hluta æfi sinnar, bæði á skútum
og togurum. Á skútunurii var
hann talinn með bestu fiski-
mönnum siníiar tíðar. Óhætt er
að fullyrða það, að hið ljetta skap
lyndi Eyjólfs og dugnaður í lífs-
baráttunni fekk ómetanlega nær-
ingu frá hinni ágætu eiginkonu
hans. Prúðmennska hennar,
glaðlyndi og fórnarlund voru
sterkustu stoðirnar undir ham-
ingjuríku starfi Eyjólfs og gerði
heimilislífið bjart, brátt fyrir
baráttuna við að framfleyta hin-
urri stóra barnahóp í fátækt og
þægindsleysi. Samstarf þgirra í
uppeldi barnanna. var til fyrir*-
myndar ,enda bera börnin þess
bestan vott í allri framkomu bæði
innan heimilis þeirra og utan.
Eyjólfur andaðist 22. apríl að
heimili Iljálmars sonar síns,
Garðav. 11 B í Hafnarfirði og
verður lík haris. til grafar borið
í dag.
Nú ert þú horfinn af leiksviði
Hfsins, vinur minn, eftir 77 ára
þrotlausa baráttu við ólæknandi
sjúkdóm. Dauðinn hefur slökkt
þitt síðasta bros, en við trúum
því, að þú sjert horfinn þangað,
sem ljós gleðinnar og ylur hins
eilífa vors dvínar aldrei nje deyr.
Maki þinn, börn og vinir kveðja
þig og þakka þjer ljósið og lífs-
gleðina sem þú ljest skína um
vegu þeirra. Það gleymist ekki.
Blessuð sje mining þín.
Vinur.
Eyjólfur Kristjánsson
- Berlín
Framh. af bls.' 1 •
um Þýskalandsmálið. •— Frankr
tjáði blaðamönnum að fundin
um loknum, að hann teldi fulls.
ástæðu til þess að vera bjart '
sýnn um lausn Berlínardeilun:_
ar.
Álit Frakka
Talsmaður franska utanrii .s
ráðuneytisins sagði í París í
dag, að Vesturveldin væru r.ú
áð reyna að fá Rússa til þc- .s
að bera fram tillögur sínai’
varðandi mál þau, er vt .a
skyldu á dagskrá ráðstefnu 1 >
anríkisráðherr.anna. — Har.n
bætti því við, að líkurnaV á
því, að samgöngubanninu á
Berlín j'rði afljfett inr.. n
skamms, væru „mjög mikía:.-'1.
Loks sagði hrnn; að ekki ka ii
til greina, að stofnun ríkís í
V.-Þýskalandi yrði fresta'u,
enda hefðu Rússar marglýct
því yfir, að þeir settu eng'i.
slík skilyrði.
— Bolunp^ík
(Framh. af bls. 2)
allt að tvær millj. kr., sem Hólii
hreppur gæfi út til þess að afía
lánsfjár til virkjunar Fossái,
verði undanþegin framtals-
skyldu og öllum sköttum til
ríkis og sveitar, nema stimpiV
gjaldi. Telja forvígismenn virkj
unarmálsins mikla mökuleika í.
því að selja hin ríkistrygðu
skuldabrjef, ef þau yrðu undai.
þegin framtalsskyldu og skatt-
greiðslu, endn þótt verðbrjefa
markaður sje nú mjög þröngui
hjer.
lllltllllSIIIIIIIIICIIfllllllllfllHIIIEinMIIIIIIIIIIIIMIIKfllllir
I Vil skipta á nýrri sauma j
I vjel, Elna, og vjel, inn- i
i byggðri í skáp, Bemina, |
I eða Pfaff. Tilboð, nafn 1
i og heimilisfang, leggist á j
i ’ afgreiðsju Morgunblaðs- j.
í ins fyrir mánudag, 2. j,
i maí, klukkan 2, merkt- i
| „Saumavjel — 74“.
•HiiiiiiiimiiimiMiíiHiiimmiMirmiiMiiiMiiiiiiiiiiimii
i Sá, sem getur leigt mjer [.
I 2—3 herbergi og eldhús, jj
i getur fengið algjörlega j:
| fría sprauiingu á bíl. — j;
i Uppl. í síma 7524 frá.kl. j;
i * 1—4 í dag.
1111111111111111111111111llllIIIllllllll11111111111111111111IIIIIIIIC'J