Morgunblaðið - 02.04.1950, Blaðsíða 9

' Sunnudagur 2. apríl 1950
•fOKGÍ/íVlfí 4 « I »
9
REYKJAVÍKURBRJEF
Laugardagur
1. apríí
Fundur í Iðnó
FUNDUR kommúnista, er þeir
hjeldu í Iðnó á fimtudagskvöld,
í síðastliðinni viku, átti að verða
málstað þeirra að liði. Svo varð
ekki. Þvert á móti. Nokkrir af
málskrafsmönnum þeirra fengu
tækifæri til að ryðja úr sjer
fjarstæðum og illmælum um
ýmsa nýtustu forystumenn þióð
arinnar. Og Æskulýðsfylking 5.
herdeildarinnar hjer í Reykia-
vík fjekk tækifæri til, að hlusta
á stóryrðin og fjarstæðurnar.
Þetta var hinn jákvæði árangur
samkomunnar, fyrir fundarboð
endur.
En fyrir Reykvíkinga alment
varð sá árangur af fundi þess-
um, að þar f jekkst enn ný sönn-
un fyrir því, að eftir því sem
kommúnistar tala meira, aug-
lýsa betur vinnuaðferðir sínar
og stefnu, eftir því verður meira
djúp staðfest á milli þeirra og
íslensku þjóðarinnar.
Verkamannafjelagið Dagsbrún
var látið vera fundarboðandinn
að þessu sinni. En það vakti
sjerstaka athygli manna, sem
fundinn sóktu, hve sárafáir fje-
lagsmenn Dagsbrúnar Ijetu sjá
sig þarna. Og þó var formað-
ur fjelagsins Sigurður Guðna-
son meðal ræðumanna. En
þarna var fólk, sem hefur lítið
fengist við líkamlega vinnu, og
leggur ógjarna á sig meiri á-
reynslu en útheimtist til þess,
að klappa saman lófunum. Og
þá helst til þess að hylla Stalin-
ismann og málsvara hans.
leitni í verki til að hypja sigi harih gseti stúdebað á staðnum
aangað austur, ér honum bauðst
tækifærið. — Málpípa þessar-
ar sjerkennilegu nefndar er Jó-
hannes úr Kötlum. Flokksmenn
hans sem hafa ekki yfirgefið
meðfædda vitglóru, skoða hann
einskonar hirðfífl Stalinismans
hjer á landi.
Hinn „móralska" styrk á
nefnd þessi að fá, við tilkomu
Hallgríms Jónassonar kennara,
sem fengið hefur þá aðstöðu í
þjóðfjelaginu, að móta barns-
sálirnar, eftir því sem komm
únistar telja sjer henta. Má
vænta þess, að Hallgrímur
hafi bæði vilja og fulla einurð,
til að blanda leiðbeiningum
skoðanabróður síns Áka í upp-
fræðslu þá, sem hann beinir að
hinni uppvaxandi kynslóð.
En þegar átti að tilnefna
Ragnár Ólafsson lögfræðing í
nefndina, sem á að „vernda“
rjettarfarið í landinu, eftir fyr-
irmælum og samkvæmt viður-
kendum „reglum“ kommúnista,
baðst Ragnar undan þeim
heiðri, og skaut öðrum manni
fram fyrir sig.
Leiðbeiningar
Áka Jakobssonar
EIN ummæli alþingismannsins
og málflutningsmannsins Áka
Jakobssonar lögfræðings á þess
um fundi, voru talsvert eftir-
tektarverð og táknræn fyrir
hugsunarhátt kommúnista, og
þá einkum forystumanna
þeirra.
Áki bað flokksmenn sína fyr-
ir alla muni að forðast það að
sýna þann barnaskap, að játa
nokkurntíma nokkurn hlut fyr-
ir rjetti af því sem þeír hefðu
íramið. Nokkrir af flokksmönn
um hans hefðu að þessu leyti
brotið flokksreglurnar í yfir
heyrslunum út af óspektunum
þ. 30. mars í fyrra. En eins og
menn ættu að geta Iært af sögu
kommúnistaflokksins, þá er það
fyrsta og aðalboðorð flokks
mannanna að segja aldrei satt
og allra síst fyrir rjetti.
Þeir hafa sagt skilið
við þjóð sína
FJÖLDA margir menn hafa
ekki skilið það til fulls, fyrri
en síðustu daga, að flokks-
bundnir kommúnista, þátttak-
endur í 5. herdeildum Moskva-
stjórnarinnar, hafa skilið við
ajóð sína, eiga enga samleið
með lýðræðisþjóðum.
Á þetta alyeg jafnt við menn
öllum flokksdeildum komm
únista vestan Járntjalds. I raun
rjettri eins í þeim löndum, þar
sem kommúnistar hafa með
svikum og ofbeldi brotist til
valda. En í þeim löndum ber
ekki rnikið á andstæðingum
kommúnista, sem kunnugt er,
af þeirri einföldu ástæðu, að
þeim er útrýmt, sem láta nokk-
ið á sjer bæra.
Að ganga í flokk kom'mún-
ista, hvort heldur er hjer á
landi eða annarsstaðar með lýð
ræðisþjóðum, er sama sem að
snúa.baki við þjóð sinni, meta
velferð hennar að engu, vinna
i'yrir þá „hugsjón“, að heims-
valdadraumar Moskvastjórnar-
innar rætist. Að smáþjóðir
verði þurkaðar út, eða þeim út-
rýmt, með ofsóknum og blóðs-
úthellingum, eins og á sjer stað
gagnvart hinum sárþjáðu balt
nesku þjóðum.
hvernig vinnuaðferðum sje
beitt, til að Moskvamenn geti
lagt undir sig lönd og þjóðir
„þegjandi og hljóðalaust“. En
það brá svo við, að Einar, þessi
gerfi-íslendingur, fjekkst ekki
til að segja orð um það, hvers
hann varð áskynja þar syðra.
Þeir sem enn hneigjast til beirr-
ar skoðunar, að einhver mann-
dómsneisti geti leynst með
kommúnistum, hjeldu, að Ein-
ari hafi runnið til rifja, eymd
sín, er hann kyntist því, hvaða
hlutverk honum er ætlað hjer
í viðureigninni við íslenska
þjóð. En við nánari viðkynn-
ingu verða menn að viðurkenna
að það er alger misskilningur,
ei menn halda, að flokksbundn-
ir kommúnistar beri nokkurn
snefil af umhyggju fyrir þjóð
sinni. Samviska þeirra er ai
dauð.
Þeir eiga ekki nema eina fóst
urjörð, ríki kommúnismans. Eða
öllu heldur stjórnendur komm-
únistaflokksins eiga þá með húð
og hári, stjórna orðum þeirra
og gerðum.
Það er vissulega einkennilegt,
að horfa kannski daglega upp
menn, sem líkamlega eru í
hinum vestræna heimi. en hafa
raunverulega skilið við land
sitt og ættjörð, eru ekki
nema skuggar af því, sem
þeir voru, meðan þeir voru
irjálshuga íslendingar, og sjálf
um sjer ráðandi. Það kemur
mörgum harla einkennilega fyr
ir sjónir, að fullfrískir náung-
ar, sem manni sýnist að hafi
fullkomin skilyrði til að gera
greinarmun á rjettu og róngu
skuli fá af sjer, að temja sjer
að snúa öllum sannleika við.
telja áþreifanlegar staðreyndir
lýgi, en hiriar fáránlegustu lyg
ar sannleika, nefna kúgunina
frelsi, en fullkomið lýðræði,
hina örgustu kúgun, ættjarðar-
ást glæp, en þjónkun við er-
lent herveldi fölskvalausustu
ættjarðarást.
Frumskilyrði til þess að vera
fullgildur kommúnisti, er, að
vera einbeittur og leikinn i slík-
um hræringum hugans.
áframhaldandi þjónustu, í þágu .
ættlands síns, getur eigandi
þeirra kommúnistaflokkurinn
riftað þeim samningi hvenær
sem er, tekið eign sína aftur og
notað hana eftir geðþótta sín-
um. Því flokksbundnir komm-
únistar eru jafnófrjálsir um,
hvaða stefnu þeir taka, eins og
hundar í bandi.
sem stofnað var í Osló á sunml
daginn var heitir „Forgöngu-
menn friðarins í Noregi“.
í fjelagi þessu eru aðeins
kommúnistar .og nokkrir ein-
feldingar, sem eru teknir "nrefl
sem „bandingjar á fleka“ til að
narra utanflokksmenn til þátt-
töku.
„Rjettarvernd
íslendinga“
NOKKRU eftir að Áki Jakobs
son hafði gefið hinni rauðu
kommúnistaæsku höfuðstaðar-
ins þessar mikilsverðu leiðbein-
ingar og lífsreglu var kosin
nefnd á fundi þessum, til að
veita „rjettarvernd“ íslendinga
forstöðu. Var þessi nefndar-
kosning boðuð fyrirfram. Virt-
ist hún eiga að vera aðalverk-
efni fundarins.
Formaður nefndar þessarar
var kosinn Þorvaldur Þórarins-
son, lögfræðingur, maðurinn
sem kunnastur er fyrir það, að
hann óskaði þess að taka sig
upp úr ættlandi sínu, og flytja
til hinnar nýju fósturjarðar
sinnar austan Járntjalds. En
reyndist ekki hafa þann mann-
dóm í sjer að sýna nokkra við
Friðarf jelag
Moskvavaldsins
HINIR rússnesku heimsvalda-
sinnar leggja að sjálfsögðu
rnikla áherslu á, að þeir geti
„víkkað bólið sitt“ fyrirhafnar-
laust eins og þeim tókst í
febrúarbyltingunni í Tjekkó-
slóvakíu í febrúar 1948.
Með ógnunum og blekking-
um á víxl, tókst Moskvavald-
inu að kúga Tjekkóslóvakíu,
svo þessi frelsisunnandi þjóð,
er síðan fjötruð í þrældóm, og
komin í ánauð Moskvavaldsins.
Þessa viðbót við valdsvið sitt
fengu Moskvamenn með til-
styrk þeirrar Fimtuherdeildar,
scm þeir höfðu skipulagt í
þjónustu sinni í því landi.
Á síðastliðnu vori var Einar
Olgeirsson boðaður á flokks-
fund suður í Prag, til þess að
Að láni
ÞEGAR það kemur fyrir, að
maður, sem hefur gefið sig
kommúnismanum á vald, gerir
ættþjóð sinni eitthvert gagn, þá
mega menn ekki gleyma því, að
á hvaða augnabliki sem er, get-
ur hann horfið frá því starfi,
jafnvel iðrast þessara gerða
sinna. Því þau verk hans eru
ekki unnin fyrir hina andlegu
fósturjörð hans í austrinu eða
flokkinn. Fái hann vísbendingu
um, að svíkja þjóð sína, og
svíkjast um að gera þau verk
sem honum eru ætluð í bágu
Islendinga, þá hefur hann sam-
stundis snúið baki við nytja-
störfum sínum, þá er hann ekk-
ert annað en Fimtuherdeildar-
maður, sem vill grafa undan
íslensku þjóðfjelagi, íslensku
þjóðfrelsi.
Menn verða að hafa það hug-
fast, að kommúnistar, sem af
hendingu eða af einhverri rælni
vinna íslenskri þjóð gagri, eru
eins og hvert annað leigugóss,
sem teknir eru að láni hjá
Fimtuherdeildinni. Og hváða
samning sem þeir gera um
Friðarfjelag
kommúnista
EIN aðferðin sem Fimmtuher-
deildirnar beita, til að blekkja
almenning, er hin upplogna
,friðarstarfsemi“ þeirra. Um
allan hinn vestræna heim eru
kommúnistar látnir halda þvi
á lofti, að þeir sjeu hinir einu
sönnu friðarvinir í heimin-
um(!) Og með því að aðhyllast
kommúnismann eða ganga hon-
um á hönd, sjeu menn að efla
friðarhugsjón mannkynsins og
stuðla að því, að komist verði
hjá styrjöldum um aldur og
ævi (!).
Á meðan þessu fer fram,
hervæðist Moskvastjórnin, með
svo miklum hraðá, að hundruð
miljóna þegna hennar standa
soltnar vrið erfiðisvinnu sína,
vegna þess, að fólkinu er ekki
gefið tóm til, að framleiða mat
handa sjer. Meðfram allri
strönd Eystrasalts fjölgar óð-
fluga þeim herstöðvum, sem til
þess eru albúnar, að senda eyð-
ingarsprengjur sínar yfir hafið
til tortímingar nágrannaþjóð-
unum í vestri.
Almenningur í næstu lönd-
um skilur og sjer í gegnum
blekkingarvef Moskvaagent
anna. Þeim mun hærra sem
friðarsöngurinn er kyrjaður á
samkomum Fimmtuherdeild-
anna, þeim mun meira vex
viðbjóður alls almennings með-
al Norðurlandaþjóðanna á kom
múnistum og öllu þeirra at-
hæfi. Þannig er .afstaða allra
friðelskandi marina, til uppgerð
ar friðarboðskapar Moskvu-
manna.
í stærsta blaði Norðmanna
segir á þessa .leið þann 28. f.m. 1
um „friðarhreyfing Komin-
form:
Kommúnistar beggja vegna
Járntjalds eiga annríkt um
þessar mundir. í hjálöndum sín
um hamast þeir við „útrýming-
ar“ sínar á pólitískum andstæð-
ingum. í Ítalíu og Frakklandi
efna þeir til verkfalla og ó-
eirða. Og á Norðurlöndum
stofna þeir svokölluð „friðar-
fjelög.“
Allt er þetta samkvæmt fyr-
irmælum frá Kominform. Það
skiftir auðsjáanlega engu máli,
hvort flokksdeildir kommún-
ista eru opinberlega í „Kom-
inform“ eða ekki. Allar flokks
deildirnar hlýða^ jafnt þeim
fyrirskipunum sem þaðan
koma.
í fyrra ákvað Kominform að
flokksdeildirnar ættu að stofna
„friðarfjelög“, í lýðræðislönd-
um Vestur-Evrópu- Og nú er
hvert fjelagið stofnað af öðru
Þar sem friðarfjelög eru fyrir
í löndunum, eru stofnuð ný allt
fyrir það. Því friðarfjelög, sem
vinna að friðarmálum, en eru
ekki í þjónustu kommúnista
eru ekki talin með. Fjelagið
„Forgöngumenn
friðarins“
ENNFREMUR segir á þessa
leið: „Forgöngumenn friðarins^
í Noregi lita svo á, að hver til-
raun, sem gerð er til þess varn-
ar lýðræðisþjóðum sje hættu-
leg fyrir friðinn. En enginn
veit hvort þeir hafa nokkuO
frjett um hærvæðing SovjetrA j
anna. A. m. k. sjá þeir ekki, a‘5'
heiminum stafi nein hætta af
henni.
Þeir segjast ekki vilja lá* •»
sjer nægja orðin tóm. Þeir vi!;ii
aðgerðir í málinu. Þeir vilja
koma í veg fyrir, að vopnis,
sem Evrópuþjóðum eru ser i
frá Ameríka verði nothæf. —-
Það er að segja „Forgöngumenn
friðarins“ vilja koma í veg fyr-
ir að lýðræðisþjóðir geti komiV
nokkrum vörnum við, gegn a-
gangi Sovjetríkjanna.
Daglega frjettist af hervæð-
ing Sovjetríkjanna. Stórfengl -t
um, fjárveitingum til rússnes’ a
hersins, feikna miklum her-
skipasmíðum rússneska flotans.
Og um herstöðvarnar miklu, tíil
V.-sprengjusendinga á Porkala
Ösel og á Dagey.
..Forgöngumenn friðarint'*
hafa ekkert um þetta heyrt. ■—
Eða það kemur þeim ekkert við. ■
Hlutverk þeirra er að æra ein-
faldar sálir í áróðursherferð
kommúnista gegn hinum frjálsu
þjóðum.
Engum þeirra getur til hugar
komið að gera neitt til þess að
mynduð verði samtök til að
hafa áhrif á, að dregið jrrði ur
vígbúnaði austanmegin.
Hlutverk þessara áróðurs-
manna. sem ætla sjer að vinna
skjóli þessara nýju fjelaga er,
að ryðja ofbeldinu braut, þv-í
ofbeldi sem þeir kalla frið,
segir í blaðinu.
Einkaskeyti til
Fimmtuherdeild anna
SVÍAR, eru slyngastir af Norð-
urlandaþjóðum, til að afla vit-
neskju um eitt og annað, sem
gerist austan Járntjaldsins og
ætlast er til, að sje hulið myrkri
innilokunarinnar þar eystra.
Þeir hafa nýlega fengið fregn
ir af sjerstakri frjettaþjónwstu
sem rekin er frá Moskvu, og
nær til Fimmtuherdeildanna í
vestrænum löndum.
Eins og menn muna, hafa-
liðsmenn Moskvavaldsins hvaT
eftir annað gert sig spreng-
hlægilega, vegna þess, að þeir
hafa ekkj haft færi á, að fylgj
ast með snöggum breytingum
í stefnumálum Moskvustjórn-
arinnar. Eins og t. d. þegar
kommúnistar urðu í águst
1939 að þegja eins og spýtur,
dag eftir dag eftir að Sta m
gerði hernaðarbándalagíð vi<5
Hitler, án þess að láta erind-
reka sina út um heim hafa no'- k
Frh. á bls. 12.