Morgunblaðið - 16.09.1951, Blaðsíða 8

\ K
MORGUNBLAÐIÐ
Sunnudagur 16. sept. 1951.
Frú Sigurjóna
iakobsdóHir sexiug
I DAG, 16. sept., á ein af ktmn-
ustu húsfreyjum Akureyrarbæjar
eextuítsafmæli.
Það er frú Sig-urjóna .Takobs-
idóttir, kona Þorsteins M. Jóns-
isonar, skólastjóra. Hún giftist
ung manni sínum, aðeins átján
ára gömul, og hefur því stýrt hinu
stóra heimili þeirra hjóna um
meira en fjóra tugi ára, fyrst
rúman áratug í Borgarfirði eystra
en síðan 1921 á Akureyri. En þótt
frú Sigurjóna hafi ætíð haft for-
stöðu fjölmenns heimilis við mik-
inn gestaganrr nir m’'kla gestrisni,
hefur hún ætíð tekið mikinn og
góðan bátt í morr’skonar starri,
er miðaði í menningarátt í bænum,
því að hún er kona fjelagslynd og
fjöihæf. Má þar nefna langt og
mikið starf í kvenfjelögum bæj-
arins, þótt þerm, er þetta ritar,
eje kærst að minnast skerfs þess,
er hún hefur lagt fram til lista-
lífs Akureyrarbæjar með þátttöku
isinni í söng og leik.
Frú Sigurjóna var einn af
ebofnendum Kantötukórs Akur-
eyrar og starfandi fjelagi kórsins
íe síðan og um nokkurt skeið for-
maður hatns, enda er frúin sörgv-
Sn og tónunnandi. Ekki tók frú
Sigurióna að stunda leikstarfsemi
feð ráði fyrr en hún var orðin full-
Prðin kona, en starf hermar í Leik-
fjelagi Akureyrar síðustu ára-
tugina hefur verið svo mikið, að
jbún er nú í fiemsíu röð ieikara
’á'Akureyri. Meðal hlutverka, sem
hún hefur leyst ágætlega af hondi,
má nefna: Mallst í Landafrxði og
‘úat, Helga í Ljenharði fógeta,
[Þórgríma í Fróoá, Vilborg grasa-
)kona í Gullna hliðinu, og Gróa á
Leiti í Pilti og stúlku o. fl. Nú um
yrrörg ér hefur hún átt sæti i
iBtjóm Leikfjelags Akureyrar.
Frú Sigurjóna er glæsileg kona
að vallarsýn og svo ungleg, að
fæatum mundi tii hugar koma, að
Lún hefði þegp.r fyllt sex tugi
Btörfum hlaðinna ára. Hún er ætíð
Jiress í bragði og ljett í lund, ó-
Bjerhlífin og mannasættir, hvar
Besn hún fer, enda nýtur hún
mikiila vinsæida allra, sem kynn-
iast henni.
i Við, vinir hennar hjer nyrðra,
Bendum henni hugheilar hamingju
’íiskir á þessum tímamótum, þökk-
Wm henni öil liðin ár og óskum
Jienni allrar gæfu á komandi ár-
wm, um leið og við óskum sjálf-
lim okkur þess, að við fáum að
tijóta kiafta hennar og starfsgleði
Bem allra Iengst.
Kunningi.
Áiþjéðlegfc auðhringar
skuii úr sðpnni
fíENEVE, 13. sept. — Efnahags-
r>g menningajTnálaráð S. Þ. sam-
þjfkkti í dag að hafnar skyldu al-
þjóðlegar aðgerðir gegn heimsauð-
Xiringum sem hafa skaðleg áhrif
ít alla utanríkisverslun, þróun
tefnahagsmála og afkomu þjóð-
anna. Var tillaga ameríkumanna
isamþykkt með 12 atkvæðum gegn
þrem, en hún gekk í þá átt að
istofnuð yrði sjerstök nefnd sem
í s*etu fulltrúar 10 ríkja og nefr.d
þeísi athugaði möguleika á að
stöðva starfsemi þe3sar alþjóð-
legu hringa. Kússland, Tjekkó-
sTóvakía og Póliand greíddu at-
kvæði gegn tillögunnL
Fimmíugur í dag:
Sr. Sigur|ón Guðjóns-
son prófustur í Suurbæ
FIMMTUGSAFMÆLI á í dag
gagnmerkur sveitaklerkur, sjera
Sigurjón Guðjónsson prófastur i
Saurbæ á Hvalfjarðarströnd.
Hefir hann með miklum mynd-
arbrag, alúð og samviskusemi,
þjónað Saurbæjar- og Leirár-
sóknum um tvo. áratugi. Hóf
sjera Sigurjón préstskaparstarf
jitt í sóknum þessum, en áður
nafði hann, að lökfiu píófi í
'uðfræðideild háskólans, stund-
>ð framhaldsnám og unnið að
jókmentastörfum um nokkurt
ikeið.
Það er alkunnugt, hve sveita-
klerkar áttu löngum, auk kenni-
mannsstarfsins, ríkulegan þátt í
menningar- og éfnahagsmálum
í sóknum sínum, voru leiðandi
hönd um fræðslu og menntun,
tóku virkan þátt í fjelagsmálum
og voru margir búhöídar góðir.
Hefir sjera Sigurjón í Saurbæ fet
að mjög dyggilega í fótspor þéss-
ara starfsbræðra sinna og rækt
með miklum myndarbrag og
skörungsskap þennan merka
þátt klerkastjettarinar í þjóðlífi
Islendinga.
Sjera Sigurjón er fjölméfintað-
ur gáfumaður. Rækir hann kenni
mannsstarfið af miklum innileik.
Hann er ræðumaður góður, frám
setning hans er skýr og skipu-
leg, enda er hann orðhagur vel.
Ljettir það honum gönguna í því
efni, að hann er skáldmæltur vél
Hann er frjálslyndur í skoð-
unum, gjörhugull og einlægur
trúmaður.
Sjera Sigurjón er gædd-
ur frábærum kennarahæfi-
leikum, og er honum það starf
mjög hugleikið. Hefir hann i
prestskapartíð sinni tekið mjög
mikinn þátt í barna- og unglinga-
fræðslu, bæði á heimili sínu og
utan þess. Það sýnir best, hvers
trausts hann nýtur í þeim efn-
um, að þegar stofnaður var gagn-
fræðaskóli á Akranesi, var til
hans leitað og hann til þess feng-
inn að leggja grundvöll að þeim
skóla með því að taka að. sjer
skólastjórn fyrsta veturinn, sem
skólinn starfaði. Mun skólinn
lengi að því búa, hversu vel
tókst og giftusamlega um byrj-
Unarstarf hans.
í fjelagsmálastarfsemi byggðar
Tagsins hefir sjera Sigurjón lagt
af mörkum mikið og gott starf.
Er hann hvorttveggja í senn
mjög áhugasamur og úrræða-
góður um alt, sem til framfara
og menningar horfir, auk þess
sem hann er hinn mesti mann-
úðarmaour. Hefir hann lengst af
síðan hann fluttist að Saurbæ
verið í hreppsnefnd í sveit sinni,
og mörgum fleiri trúaðarstörfum
hefir hann gegnt þar og ávalt
staðið framarlega í fylkingu
hinna framsæknu og athafna-
sömu sveitunga sinna. — Sr. Sig-
urjón er góður búmaður. Bænda-
éli J. Ólason stórkanp-
snaðnr ðimmtugisr
eðlið er ríkur þáttur í skapgerð
hans, enda af bændafólki kom-
inn og uppalinn í sveit. Hann
er mikill framfara- og framtaks-
maður í búskapnum, fyrirhyggju
samur og athugull. Hefir hann (
reist af grunni öll hús staðarins,
aukið stórum töðuvöllinn, ræst
fram mýrar til undirbúnings enn
aukinni ræktun og notadrýgri
bithaga. Er á öllum þessum fram-
kvæmdum hinn mesti myndar-
bragur og búreksturinn gagn-
samur. Hyggur sjera Sigurjón,
sem aðrir bændur byggðarlags-
ins, gott til aukningar bústofns-
ins, með því að fá á þessu hausti
nýjan fjárstofn í stað hins sjúka
og deyjandi, sem lagður var að
velli á siðastliðnu hausti.
Sjera Sigurjón er mjög vinsæll
maður í sóknum sínum og nýtur
þar óskoraðs trausts og virðing-
ar. Hann er góður heim að sækja,
gestrísinn, alúðlegur í viðmóti,
viðræðugóður og kann á mörgu
skil.
Sjera Sigurjón er kvæntur
Guðrúnu Þórarinsdóttur listmál-
ara Þorlákssonar, ágætri og geð-
þekkri konu, sem í hvívetna er
stoð og styrkur manns síns og
sómir sjer hið besta í húsfreyju-
stöðu á þessum virðulega stað,
þar sem Passíusálmarnir voru
ortir og helgustu tilfinningar
þjóðarinnar hafa verið tengdar
við um margar aldir. Hjer var og
langafi húsfreyjunnar í móður-
ætt, sjera Þorvaldur Böðvarsson,
þjónandi prestur um langt skeið
á síðari hluta nítjándu aldar.
í dag á hálfrar aldar afmæli
sjera Sigurjóns í Saurbæ, mun
hugur margra hvarfla til prests-
hjónanna þar, svo ástsæl sem
þau eru af öllum, sem af þeim
haía kynni.
P. O.
Mannyg kýr
OSLO — Bóndakona ein í Gaus-
dal sótti dag einn kýmar. Ein
þeirra vildi víst vera lengur úti
og rjeðist að konunni. Marði hún
báða handleggi hennar svo að taka
varð af, annan við olnboga en hinn
við öxl. Konan liggur nú í sjúkra-
húsi.
ÁGÆTUR vinur minn, Óli J.
Ólafsson, sem myndin er af ofan
þessara orða, á fimmtugsafmæli
í dag. Fjölmargir munu raunar
strax þekkja hann og segja:
„Heillakarlinn. Bravó fyrir Óla.
Ætli maður heilsi okki upp á hann
með kveldinu". Því miður, kæru
vinir. Hann er ekki heima. Þau
eru bæði hjónin einhversstaðar
suður á Spáni, og jeg er illa svik-
inn ef Óli er ekki strax búinn að
eignast þar nógu stóran kunn-
ingjahóp til þess að dagUrinn
vérði honum tækifæri til konung-
legra veitinga og mikils gleðskap-
ar, Við, vinir hans norður hjcr,
fyrirgefum honum fjarvéruha,
einkum vegna þcss, að hann cr
svö oft búinn að stofna með okk-
ur til mannfagnaða, scm vel hefðu
getað verið fullboðleg fimmtugs-
afmæli, enda fjelagsskapur hans
ailtaf eitthvað í ætt við hátíðar
og tyllidaga.
Þó að mjer hefði í dag þótt vænst
um að mega bregða upp nokkr-
um svipmyndum liðinna daga frá
atvikum og atburðum, sem hver
um sig hefðu sannfært alla um að
Óli J. ólason hefir mjög góðan
dreng að geyma, þá mun nú skyld-
ara að fullnægja öllu rjettlæti með
því að gera þeim lesenduin þessa
blaðs, sem fjær standa afmælis-
barninu, grein fyrir nokkrum þeim
áföngum þessara fimmtíu ára, sem
einkum hafa markað tímamót.
Óli er Snæfellingur, fæddur að
Stakkhamri í Miklaholtshreppi.
Foreldrar hans voru ágætra ætta,
faðirinn búhöldur mikill, ham-
hleypa til allra verka, múðirin
þrautseig og góðgjörn, en alla
ágætustu eðliskosti beggja finna
gamlir sveitungar í þessu fimm-
tuga barni þeirra Staklchamars-
hjónanna.
Óli fór ungur að heiman til
bóknáms, fyrst á Flensborg, síðar
f -Verslunarskólann og sóttist vel
róðurinn. Ekki veit jeg um versl-
unarstörf hans fyrr en í október-
mánuði fyrir rjettum 30 árum,
en þá stofnaði hann, ásamt bróð-
ur sínum, fyrirtækið Skóbúð
Reykjavíkur, sem hann hefir rek-
ið síðan og á nú einn. Það mun
hafa verið árið 1940 að liann gerð-
ist meðeigandi heildverslunarinn-
ar Th. Benjamínsson & Co. og
árið 1944 varð hann eini eigandi
hennar. Bæði þessi fyrirtæki hafa
vaxið svo, að Óli mun nú í góðum
álnum. Annars vita víst fáir hve-
nær Óli er ríkastur. 1 þau 25 ár,
sem jeg hef þekkt hann, minnist
jeg ekki annars en að hann hafi
alltaf verið sami burgeisinn þeg-
ar einhvern hefir skort skotsilfur.
Óli J. Ólason er djarfhuga, en
þó forsjáll, snarráður, traustur og
frjálslyndur og hefir því ekki
sloppið við að taka þátt í marg-
víslegum störfum, sem krafist
hafa leikni og manndóms. Hann
var einn af aðalstofnendum Loft-
leiða og hefir síðan verið í stjóm
þeirra, sat alþjóðaráðstefnu u:n
flugmál, stjórnarformaður Skó-
kaupmannafjelagsins, á sæti í
Verslunarráði, löngum cinn helsti
oddviti snæfellskra Reykvíkingá,
cr í stjórn Kauða krossins, kvað
vera einn af fýrirliðum fríniúrara
hjer í bæ, Sjálfstæðismaður mikill
en íhaldsmaður enginn. Af óllu
þessu og ugglaust ótal mörgu Öðru,
sem jeg man nú ekki að rekja, er
auðsætt að Óli er einn af hclstu
góðborguruni þessa lands og
myndu ókunnugir því e. t. v. ætla,
að þetta væri einn hátignarfullur
herramaður, sem talaði yfirleitt
ekki við seglskip, en því fer víðs
fjarri, Jeg tel það meira að segja
eina ókost hans, að hafa sætt sig
Við að eyða þessum langa nefnda-
og stjóniarfundatíma frá vinum
sínum, þar sem hann ætti helst
alltaf að vera hinn glaðværi og
góði lagsbróðir, eins og honum er
í rauninni lang eðlilegast, að hann
skuli ekki mega gefa sjer tíma
til þess að drepa lax öll sumur og
drekka dýrleg vín suður á Spáni,
hvenær sem hann lystir, og efla
„Hnapp" betur, en það er algjört
leynifjelag örfárra útvaldra heið-
ursmanná’, og verður því ekki
meira um það rætt, enda þótt það
sje einn gagrmierkasti hópurinn,
sem hefir Óla innan sinna vje-
banda.
Svö að ekkert oflof sje á Óla
borið, þá ber þess að geta, að
hann er vel kvæntur, og hefði
því ekki, án þessarar sinnar á-
gætu konu, getaS eignast hiS
fagra og vistlega heimili sitt, —
að jeg nú talí ekki um þau fjög-
ur börn, sem prýða það. — Jeg
hef aldrei vitað annað en að hún
varri jafnan boðin og búin til
þess að halda uppi allri þeirri
risnu, sem Óli hefur af sinni al-
kunnu höfoingslund talið sjálf-
sagða öllum þeim mörgu, sem að
garði þeirra hafa borið. Jeg ann
henni því vel sólskinsins suður
á Spóni, en þar má hún í dag
kiappa sínum karli hlýlega með
hamingjuóskum og hjartans
þökkum frá okkur öllum, hinum
ótal mörgu vinum og samferða-
mönnum hans. Sig. Magnússon.
MiJ'wmniMiNiaiiniiHNi
|V1arkú>
Efnr Kd IMI
'm.rr
U IAST UTEK D3. DAVIS CALLCD
. ME /03 HaP...5AID HIS t-K
r/AÍ^>v-4V Wc!>C BCTNO KI..CED At-'C
-I kfc / 1HAT, CAHVry..,r
< :d t'.'S tai o.y an clk
HA i . .0 O'JTSOE A :.C‘_
Hc3c /
r
11 í*7
/i yjfsá
i Milll: 1111111IIIMIM-l3lS':i 'i
LJT T.IAT5 NJT A.L/.Ki NEXl^
•ftGHT ThcV GOT DAvl? AO
LE=T KIM UMOOIAOA.-;;,. .
SOMEH3W CH=.3>V 'O ú |n
TKv HCU'SE...H£'S _______________^—i\
COWN WfTi
; W/iAT/
SU5PECTING THAT GAME
BUTCHE0S A0E KILLfNG ELK AT
.OST F00E5T PRESERVE, MARK
TRAIL GOES OIOECTLY TO HIS
FRIENDS AT Th'E STATE FiSH •
•- tuin camp DFDAOTMCNT
S.,~ . . .. .r. ^ ’ •
1) _ Markús grunar, að veiðÞ 2) — í si. viku hringdi Davíð fann þetta eyrnamerki á elgdýri,
þjófar hafi slátrað elgdýrprtx; í til mín og bað míg að senda að- sem hjekk við dyrnar á veitinga-
Týndu Skógum. Hann snýr sjer stoðarmenn, sagðí að elgdýrin húsi hjer í borginni.
beint til skrifsíofu náttúrufrið- hans væru drepin að næturlagi 4) — Já, en ekki er öll sagan
unarinnar og spyrst fyrir. um af veiðibjófum. sögð. Næstu nótt stóð Davíð sjálf
þetta. “ | 3) — Jég véit'það, Bjarni. Jeg ur á verði. Þeir rjeðust á hann
og skildu hann eftir meðvitund-
arlausan í kuldan. Með einhverju
móti kom Sirrí honum inn í hús.
En nú liggur hann í lungna-
bólgu.
— Hver ósköpin eru að heyra
, þetta! _
/
y