Morgunblaðið - 06.01.1952, Blaðsíða 14

T »
MORGVNBLAÐÍÐ
Sunnudagur 6. janúar 1952
Framhaldssagan 37
nnmniiiiinmnimnnni
a annari
Sk'áldsaga eftir MILDRID DAVIS ...........
Eftir dálitla stund geispaði
hann og steig ofan á sígarettuna.
Svo teigði hann úr sér og stóð á
fætur. „Ég er að hugsa um að ,
fara upp og sækja bókina sem
ég var að tala um“, sagði hann
við Weymuller,_ Hinn leit undr-
andi á hann. „Ég hef ekkert að |
gera og ég get eins litið í hana
núna“. ^
Þjónninn virtist ekki ánægður
með það. „Ef þér liggur svo mik- j
ið á, þá get ég farið og sótt hana
fyrir þig strax“. Hann ætlaði að
standa á fætuf. í
„Nei, nei, vertu ekki að ho_fa
fyrir því“, sagði Swendsen. „Ég
get lesið blaðið hérna“. |
Weymuller horfði fyrst rann- *
sakandi á hann cn sneri sér síðan
aftur að verkinu. En við og við
gaut hann augunum til hans. |
Swendsen virtist niðursokkinn
í að lesa blaðið. Mínúturnar liðu. I
Þjónustustúlkan og matreiðslu-
konan unnu þegjandi og Wey-
muller fór að leggja á borðið í
borðstofunni fyrir miðdegisverð- I
inn. Eftir nokkra stund kom
Patricia og fór að undirbúa mið-
degisverð þjónustufólksins.
Swendsen leit ,á úrið. Klukkan
var að verða eitt. Það heyrðist
glamur í diskum innan úr brrð-
stofunni og lágar raddir. Wey-
muler gekk fram og aftur á milh
eldhússins og borðstofunnar hlað
inn diskum og skálum. Patricia
fór að tauta um fólk, sem sæti
og gerði ekkert gagn en Swend-
sen heyrði ekki til hennar. Við
og við fletti hann blaðinu og
horfði á síðurnar án þess þó að
sjá hvað á beim stóð. Næst burfti
Patricia að úthella sér yfir fólk
sem læsi blöð annarra. I
Loks sagði matreiðslukonan
þeim, að setjast við borðið og þau
fórú að borða. Þau snæddu þegj- .
andi og í flýti. f
Patricia lauk fyrst við að borða
og hvarf upp stigann. Swendsen
stóð næst á fætur og settist aftur i
á stólinn við vegginn og tók upp
blaðið. Weymuller gekk um með
hnífapör og diska og bjónustu-
stúlkan þvoði upp. Tíminn leið.
Neðri vörin á Swendsen var orð-
in dökkrauð, því hann beit sí-
fellt í hana. Klukkuna vantaði
kortér í tvö. Loks fór þjónustu-
stúlkan upp baktröppurnar.
Weymuller og matreiðslukonan
voru enn um kyrrt í eldhúsinu.
Swendsen ætlaði að segja eitt-
hvað um að það væri bezt að
leggja sig, en hætti við bað og
sneri sér aftur að blaðinu. Tíu
mínútur yfir tvö. Svitadroparnir
sáust greinilega á enni hans —
Hann losaði um flibbann.
Matreiðslukonan tók loks af
sér svuntuna og fór upp. Swend-
sen var einn eftir mcð V/eymuil-
er. Hann geispaði aftur en
hreyfði sig ekki. Swendsen tók
fastar um blaðið og stundi við.
Þá var hringt á forstofudyrn-
ar. Aður en Weymuiler var kom-
inn út, var bílstjórinn þotinn á
fætur, hafði gripið frakka sinn
og sagði: „Jæja, það er bezt að
fara út í bílskúrinn“, og geispaði.
Þjónninn fór aftur í jakkann og
hvarf inn í borðstofuna. Ekki var
hann fyrr horfinn, en Swendsen
varð rólegra um. Hann klæddi
sig í jakkann og sneri strax að
baktröppunum. Hann hikaði þó
miðja vegu og hlustaði. Ekkert
bærði á sér í myrkrinu fyrir of-
ar^hann. Hann stóð á neðsta brep
inu, þegar hann nam skyr.dilega
staðar.
„Swendsen!" sagði einhver að
baki hans.
Bílstjórinn sneri sér ekki strax
við. Akveðinn og kuldaleg rödd-
in bergmálaði um eldhúsið. Það
var auðheyrilega rödd þess sem
vanur er að sér sé hlýtt. Har.r.
fgnn að hendur hans urðu rakar.
Lcjks sté hann niðuf af( þrepi yu
opí'niður í eldhúsið.
Frú Corwith stóð í borðstofu-
t#'#
í framan.
„Hvert eruð þér að fara?‘
sagði hún og reyndi að hafa
stjórn á rödd sinni.
Bíistjórinn svaraði ekki strax,
en mætti augnaráði hennar :neð
sakleysislegum undrunarsvip. —
„Hvað þá?“
Frú Corwith átti fullt í fangi
með að halda höndum sínum kyrr
um, því hún kreppti hnefana. —
„Ég sagði, hvert eruð þér að
fara“, endurtók hún hægt.
„Nú“. Það var eir.s og ljós hefði
runnið upp fyrir Swendsen. „Ég
var að fara upp“, sagði hann
kæruleysislega og bjóst til að
leggja af stað aftur eins og sam-
talinu væri lokið frá hans hálfu.
„Swendsen!“ Röddin var ennþá
meira skipandi þetta sinn. „Vilj-
ið þér gera svo vel að segja mér
hvert þér eruð að fara og hvað
þér ætlið að gera?“
„Ég er að fara upp íil Wey-
mullers“, sagði hann. „Ég lánaði
honum bók og ég þarf að fá hana
aftur“.
Hann leit á hana eins og sá sem
hefur verið beittur óréttlátri íor-
tryggni. Frú Corwith starði á
hann á móti. Hún var eins og á
nálum. Loks var éins og drægi
úr henni allan mátt. Axlirnar
sigu og augun urðu sljó. „Ég skal
biðja Weymuller að ná í hana
þegar hann hefur tíma til þess“,
sagði hún, en hreyfði sig ekki.
„Má ég ekki sækja hana núna?“
„Weymuller skilar yður hók-
inni í kvöld“, sagði hún ákveðin.
Hann kom ekki með frekari
mótbárur. Hann sneri við, gekk
fram hjá henni og í gegnum eld-
húsið. Hann opnaði útidyrnar og
fór út án þess að líta við.
Þegar hann var kominn úr aug
sýn, hraðaði hann göngunni og
beit í neðri vörina, hugsandi á
svip.
Hann tók upp símatólið begar
hann var kominn upp í herbergí
sitt, án þess að fara fyrst úr frakl:
anum.
„Phranzer .... Matt? — Gene,
auðvitað, heldur hver? Þau ætla
að fara á sunnudaginn._ .... Já,
það hlýtur að vera. .. Ég reyndi
bað i dag, en frúin náði mér. ..
Ég var að fara upp. .. Nei, ég
þóttist ekkert skilja. .. Ég veit
það ekki, en á morgun á þjónustu
fólkið frí og frúin ekur þeim
venjulega á stöðina. .. Já,
kannske. .. Hvað? Já, ég reyni
það. Annars verður þú að setja
út verði. .. Já, ég skal reyna,
blessaður....“.
18. KAFLI.
Síðla morguns,
Hann beið þolinmóður. Frakk-
inn lá á rúminu og lyklarnir á
kommóðunni. Hann hafði dregið
stól að glugganum og reri sér á
honum fram og aftur með fæt-
urna uppi í glugffakistunni, eii
hafði þó auga með húsinu.
Brátt kom Hilda út. Hún var í
loðkápu og gekk hratt að bíl-
skúrnum. Hann heyrði fótatak
hennar niðri og síðan hljóð í vél.
Bíllinn rann upp götuna íyrir
framan húsið og nam staðar við
forstofudyrnar.
Frú Corwith kom út og í fylgd
með henni Weymuller og stúlk-
urnar. Frú Corwith settist við
hlið dóttur sinnar í fram sætið.
Þjónustufólkið settist í aftursæt-
ið. Svo hvarf bíllinn niður göt-
una. Klukkan var átta mínútur
yfir ellefu.
Hann sat kyrr við gluggann.
Þegar klukkan var tuttugu mín-
útur yfir ellefu birtist matreiðslu
konan við húshornið. Hún gekk
út götuna og upp að næsta húsi.
Tæplega fimm mínútum síðar
kom Dora út. í stað þess að fara
beina leið i bílskúrinn, fór hún
gangandi í sömu átt og hin höfðu
farið í bílnum.
Swendsen stóð á fætur. Hann
leit á úrið, klæddi sig í frakkann,
stakk lyklunum í vasann og fór
niður. Hann hikaði augnablik, en
stakk svo lítilli olíukönnu i vas-
ann áður en hann hélt áfram
upp að húsinu.
Hann sá gegnum gluggann að
eldhúsið var mannlaust. Hann
opnaði dyrnar hljóðlega, hlustáðí
og gekk svo inn. Hann gekk í
gegnum eldhúsið og ýtti upp hurð
inni inni í borðstofuna. Þar var
enginn. Síðan læddist hann hljóð-
lega inn í setustofuna. Þar var
kalt. Það hafði ekki verið kveikt
í arninum og gluggatjöldin voru
hálfdregin fyrir.
« sr» • ■ Tfíi W- m ••■(■■■ ■ a a emwmun'mmmárn Wm mmmmac temn am raa'*s riWVjl
Á ? (K ’ífcB 'ú ■ ® f;
DANSAD
b síðdegiskaffinu í dag
■miii
VETRARGARÐURINN — VETRARGARÐURINN
Afmennur dansleikur
í VETRARGARÐINUM í KVÖLD KL. 9.
Hljómsveit Baldurs Kristjánssonar.
Aðgöngumiðar verða seldir eftir kl. 8. — Sími 6710.
NEFNDIN
Gömlu dansurnir
Almennan danslcik hcldur Skipstjóra- og stýrimanna-
félagið Grótta að Þárskaffi i kvöld kl. 9.
Aðgöngumiðapantanir í síma 6497 frá kl. 1. — Miðaaf-
hending milli kl. 5—6.
NEFNDIN
i»<
S
Aðalfundur
■ Slysavarnadeildin Hraunprýði i Hafnarfirði
■
■
• heldur aðalfund sinn í Sjálfstæðishúsinu þriðjud. 8. jan.
■ kl. 8,30 e. h.
í DAGSKRÁ; 1. Venjuleg aðalfundarstörf. 2. Kvikmynda-
sýning. 3. Kaffidrykkja. 4. Félagsvist.
Konur eru beðnar að hafa spil með
! STJÓRNIN

ya^lP1 I frpiMHBiT Í WWWiWm _ • e
ARNALESBOK
MlowuiTblaðsins 1
Ævmfýri Afikka 118.
Veikgeðja risinia
Eftir Andrew Gladwin
12
PJsinn reis á fætur og gnæfði nú við loft. Hann rétti trölls-
lega hendina í áttina til Mikka og þegar þeir tókust í hend-
ur var eins og allur handleggur Mikka týndist inn í þenn-
an voðalega lófa.
— Velkominn, þrumaði risinn, þó honum sjálfum fyndist
hann tala lágt. — Hver ert þú? bætti hann við.
— Ég er Mikki, skipstjóri á „Víkingaskipinu11, svaraði
Mikki, tók ofan hjálminn og hneigði sig. Hann var ekki
alveg viss, hvort hann átti að hneigja sig fyrir risa eða heilsa
honum með því að lyfta hönd upp að deri.
— Þú kemur alveg mátulega, hrópaði risinn. — Mig hef-
ur lengi langað til að eignast ílota. Ég skal gera þig að flota-
foringja, ef þú villt hjálpa mér til að eignast flota. Villtu
það?
Áður en Mikki gæti svarað þessu furðulega boði, heyrðist
hávær bjöiluhringing. Það var eins og þrjátíu kiukkum
væri hringt samtímis. Það var næstum óþolandi hávaði.
— Það er verið að hringja til dóma, skýrði Gimbill fyrir
Mikka. — Komdu nú risatign, eða þú verður enn einu sinni
of seinn.
— Æ, hvaða vandræði, sagði risinn. — Mig langaði svo til
að negla fyrir músarholuna þarna. Jeg skal segja þér, bætti
hann við og sneri sér að Mik&á. — Ég ek ægílega' hræddur
við mýs.
:
flflWM ■ ■ HU ■ ■ ■ aruilUUI ■
■■n■■■■■■■■■■
I Málaskólinn Mímir
■
■
Námskeið í ensku og þýzku byrja 14. þ. m. — Upp-
; lýsingar og innritun næstu daga í Túngötu 5, 2. hæð,
; kl. 14—21, sími 4895.
Z Halldór P. Dungal.
Höfum opnað
sehdibíEaslöðina Þór
við Faxagötu.
Sími 81148
Höfum ávallt hreina og örugga bíla til hverskonar sendi-
ferða. — Reynið viðskiptin.
Áíta ellefu fjörutíu og átta.
Sendibílastöðin ÞÓR
Dyndiistaskólinn
i I
tekur til starfa aftur mánudaginn 7. janúar. — Barna- 3
deildin byrjar' 8. jan. — Nýir nemendur geta komist að 3
í kvöldnámskeið skólans. — Barnadeildin er fullskipuð. 3
Skólastjóri.
■^UWlo •
herra. sagöi .Gipibijl,
m þetta len^ur eða ‘skeiftúr,
FRONSKUNAMSKEIÐ ALLIANCE FRANCAISE =
■ m
; tímabilið jan.—apríl, hefjast bráðíega. Kennslugjald 250 »
■ . f *
: krónur. Væntanlegir. nemendur gefi sig fram í sírria 2012 :
\ fyrft 19, þ..m,| . ,J , . , :i
■ «■■•■■■■•■■«■•■■■a■■■■■■■m■■■■•■■■■■■■ r» ■■■*■■«■■■■■■■■■■«■■■■■*■ai■•■%4