Morgunblaðið - 19.06.1952, Blaðsíða 14

14
MORGU NBLABIB
Fimmtudagur 19. júní 1952.
R AKE L
Skáldsaga eftir Daphne de Maurier
Fram'haldssagan 43
saman, dóttir yðar og skjólstæð-
ingur“. Louise heyrði það líka
Vesalings stýlkan eldroðnaði. Ég
reyndi að bæta úr fyrir henni og
spurði hana hvenær hún murdi
fara næstu ferð sína til London
Eftir máltíðina var aftur farið
að ta!a um London. „Ég vona að
ég komi til London innan
skamms", sagði Rakel. „Ef við
erum þar um sama leyti, þá verð-
ur þú að sýna mér markverða
staði, því ég hef aldrei komið
þangað". Hún beindi orðum sír,-
um til Louise.
Guðíaðir minn hafði heyrt pað
sem hún sagði og var ekki seinn
á sér: „Þér ætlið þá að yfirgefa
okkur hér“, sagði hann. „Það er
heldur ekki hægt annað en að
segja að þér hafið þolað vel
vetrartíðina hérna á Cornwall“.
Hann snéri sér að Rainaldi. „Verð
ið þér í London um sama leyti?“
„Já, ég þarf að ganga frá ýms-
um málum þar, og verð þar nokkr
ar vikúr, þá verð ég auðvitað
hennar auðmjúkur þjónn. Ég
vor.a að þér og dóttir yðar geri
okkur þá ánægju að snæða með
okkur kvöldverð einhvern dag-
inn, þegar þið komið“.
„Með ánægju“, sagði Kendali.
„London er skemmtileg borg á
vorin“.
Míg langaði mest til að gefa
þeim utan undir öllum saman, en
mest gramdisl mér þegar Rain-
aldi notaði orðið „við“ um sig og
Rakel. Ég þóttist vita fyrirætlan-
ir hans. Hann ætlaði að fá hana
til að koma til London, skemmta
henni þar á meðan hann lyki
erindum sínum og síðan lokka
hana til að koma með sér til
ftalíu. Og guðfaðir minn mundi
styðja hann í þessum áformum
af sínum eigin ástæðum.’
Kvöldið leið. Ég fór ekki aft-
ur inn í stofuna þegar Kendall-
feðginin voru farin. Ég fór upp
og háttaði, en lét hurðina að her-
bergi mínu ekki. falla alveg að
stöfunum. Ég ætlaði að fylgjast
með því þegar Rakel og Rainaldi
kæmu upp. Langur tími leið.
Klukkan sló tólf, og ekki komu
þau upp. Ég fór fram á ganginn
og hlustaði við tröpurnar. Dyrn
ar inn í stofuna stóðu hálfa gátt
svo að ég heyrði óminn af sam-
tali þeirra. Ég læddist hálfa leið
niður tröppumar og hallaði mér
yfir har.driðið. Ég minntist þess
að ég hafði gert þetta sama ;
æsku, þegar ég vissi .að Ambrose
var niðri með gestum. Ég fann
sömu sektartiifinninguna núna.
En það var þýðingarlaust að
hlusta á samtal Rakel og Raír.-
aldi, því þau töluðu á ítölsku. V;ð
og við heyrði ég að þau nefndu
mitt nafn og nafn guðföður míns
Kendall. Rakel bar óðan á, og
mér fannst ég varla þekkja rödd
hennar. Það var eins og Rainaldi
leggði fyrir hana spurningar og
hún svaraði.
Skyndilega varð þögn í stof-
unni. Hafði hann gengið til henn-
ar og tekið hana í fang sér?
Kyssti hún hann núna eins og
hún hafði kysst mig á jólakvöld-
ið?
Hatur til hans gagntók mig svo
að við lá að ég gætti mín ekki og
stykki niður tröppurnar og inn í
stoíuna. En þá heyrði ég rödd
" hennar aftur og skráf í pilsum.
Þau voru að koma upp.
Ég læddist upp aftur, eins og
krakki, sem veit á sig sökina.
Ég heyrði að Rakel gekk inn
ganginn tii herbergja Binna og
hann í hina áítina. Ég mundi
sennilega aldrei fá að vita, hvað
þau höfðu talað urn allan þennan
tíma. Þetta var. guði sé lof, síð-
asta nóttin hans úndir mínu þaki.
Næstu nótt mundi ég geta sofið
Vært.
Ég gaf mér varla tíma til að
borða morgunverðinn næsta
morgun, þvi mér lá svo mikið á
að koma honum af stað. Póst-
vagninn sem átti að flytja ha'
til London, ók upp að húsinu.
Rakel kom niður til að kveðja
| hann. Ég hélt þó að hún hefði
I gert það kvöldið áður.
| Hann tók hönd hennar pg
kyssti hana. Hann talaði ensku
fyrir kurteisissakir, vegna þess að
. ég var viðstaddur.
I „Þú skrifar mér þá um áfo' m
: þín“, sagði hann. „Muridu að és
bíð þín í London, þangcð til þú
ert reiðubúin til að knma“.
,Ég tek engar ákvarðanir ívrir
fvrsta apríl“, saaðf hún. Hún leit
yfir öxlina og brosti íil :nín.
„Er það ekki afmælisdagur
frænda þíns?“ sagði Rainaldi um
leið og hann steig upp í vagninn.
„Ég vona að dagurinn verði hon-
um ánægjulegur oe hann bo’ði
ekki allt of mikið af kökum“. Og
með þeim orðum fór hann og
vagninn hvarf niður brekkuna og
út um hliðið.
„Ég leit á Rakel.
,,Ef til vill hefði ég átt að bjóða
honum að koma þann dag til að
. halda daginn hátíðlegan“. sa^ði
, hún. En svo brosti hún, tók lilju
I blómið sem hún hafði í kiólnum
sínum og íesti því í hnappagatið
mitt. „Þú hefur verið mjög góð-
| ur“, sagði hún, ,.í sjö daga. Og ég
hef vanrækt störf mín. Ertu feg-
inn því að við erum ein aftur?“
I En hún fór út í garðinn á eftir
Tamlyn og beið ekki eftir því að
ég svaraði.
Vikurnar sem eftir voru af
marz liðu fljótt. Með hverjum
degi jókst trú mín til framtíðar-
innar og mér varð léttara um
hjartarætur. Og þessi gleði mín
virt’st líka hafa áhrif á Rakel.
„Ég hef aldrei vitað að ruil-
orðnir menn hlakki svona til af-
mælis síns“, sagði hún. „Er það
þér svo mikils virði að losna við
j vesalings herra Kendall og um-
jhvggju hans. Hvernig ætlar þú
að halda daginn hátíðlegan?"
| „Ég hef ekki ákveðið neitt um
það“, sagði ég. „En þú verður að
muna það sem þú sagðir einu
sinni, að afmælisbarn verður að
fá uppfylltar allar óskir sínar“.
„Aðeins til tíu ára aldurs",
sagði hún, „en ekki eftir það“.
„Það er ekki sanngjarnt",
sagði ég. „Þú talaðir ekkert um
aldurstakmörk".
„Ef þú ætlar að fara í göngu-
ferð og^borða úti undir berum
himni, eða sigla á bátnum, bá
|kem ég ekki með þér“, sagði hún.
„Það er allt of snemmt til að
jsitja í grasinu og ég þekki ennþá
minna á báta en hesta. Þú verður
að fá I ouise með þér í staðinn".
) „Ée fæ ekki I ouise með méf",
sa^ði ée. „og við fö’-um ekke’t
s".m ekki er samboð'5 virðingu
þinni“.
| Satt að segja hafði é“ alls eb'--
ert hugsað um daginn siálfan. Ég
hafði aðeins ákveð’ð að hún
skvldi fá skiöhn á bakkanum
með morgunm-tnurn. H'-o’’nig
dagurinn yrði að öð-u le'di. æti-
aði ég bara að láta ráðast af
sjálfu sér.
Þegar þrítuoastl oCT fyrsti marz
rann upp, datt mé’-.í huv að e-n |
eitt laugaði mig til pð ?°ra. Ég j
mundi eftir ættarskartsripunum I
í bankanum o” mér grsmd;st -ð ,
ég skvldi ekki hafa mu-að eftir 1
bví að sækia bá fvr--. Ég burfti
því að Ijúka tveim e’'mr,um benr-
an dag. Annpð erindið á-t’ éo vjð
he-ra Coueh og hitt við guðföður
minn.
Fyrst setiaði ée sð hitt.s herya
Couch. Mér datt í hug að böggl-
arnir yrðu of fyrirferðamiklir til
að reiða þá á Gypsy, en ég vildi
ekki biðja um stóra vagninn af (
ótta við að Rakel mundi frétta
um það og óska eftir að koma i
með mér til þorpsins. Ég fór því
fótgangandi, en lét hestasvein-
inn sæk.ia mig í kerrunni. Herra ’
Couch tók mér með virktum I
bankanum eins og fyrri daginn.
„Nú er ég kominn til að taka
allt út“, sagði ég.
Hann leit á mig stórum auv-
um. „Ég voea, herra Ashley, sð
þér ætlið ekki að flytia innstæð-
ur vðar í annan banba?“
,,Nei“, sagði ég „Ég á aðeins
við skartgripina. Á morgun verð
ég tuttugu og fimm ára og þeir

ARNALESBOK
JTlorguiitHa&sins *
Heiðarlegi Jón
Eftir GRIMMSBRÆÐUR
'8.
„Er ekki hægt að koma í veg fyrir þetta?“ spurði annar
hrafninn. „Að vísu er það hægt, en þá verður einhver að
vera nógu fljótur til að ná í byssu, sem geymd er undir
hnakkneíinu og skjóta hestinn. Ef það tekst mun kónginn
J ekki saka. En. það veit bara enginn um þetta. Og ef einhver
skyldi vita það, verður sá sami að steingervingi frá iljum
| cg upp að hnjám.“
| „Ég veit meira um þetta,“ sagði annar hrafninn. „Þó að
hesturinn verði dropinn, þá fær kóngurinn ekki heldur að
. njóta kóngsdótturinnar. Þegar þau koma í höllina hans, þá
'mun liggja í rúminu brúðkaupsskyrta, sem er þannig úr
garði gerð, að kóngurinn mun halda, að hún sé oíin úr
gulli og silfri, en í sannleika sagt, er hún úr biki og brenni-
steini — og ef hann fer í hana, mun hún brenna hann til
bana.“
I „Er ekki hægt á einhvern hátt að bjarga honum frá
þessu?“ spurði þriðji hrafninn.
) „Það er að vísu hægt,“ sagði hinn. „En þá verður einhver
að vera nógu fljótur að setja upp vettlinga og þrífa skyrt-
una og kasta henni í eldinn. Með þessu er hægt að bjarga
kónginum, en það yrði mjög dýrkeypt björgunarmanninum,
því að sá, sem ljóstaði því upp, myndi verða að steingerv-
ingi frá hnjám og upp undir hjartarætur.“
! „Ég veit enn meira um þettasagði nú þriðji hrafninn.
, Því að þótt það myndi heppnast að brenna skyrtuna, fær
kóngurinn ekM heldur að búa með brúði sinni. Á brúðkaups-
Hássfa vanfi3i7
á lúJuveiSiskip. Upplýsingar
i síma 5532 og 4933.
HERBERGS
/
til leigu á Ðárugötu 34. Uppl
frá kl. 5—8 í kvö'd.
Spírað
(gullauga) til sölu á A-gctu
39A. Kringlumýri, 1 kvö’.d
kl. 5—7. —
I líurip-
2 stofur m-j5 húsgögnum til
leigu. Uppl. í síma 6430.
Tapað
17. júní tap.aðlst af híl 5 kar-
ton af Raleigh-sigarttlum og
eLHhússtóll. Finnandi vinsaml.
beðinn að hringja i síma
81182. Fundarlaun.
Ný amerísk
Siápa
til sölu, Lauíásvegi 10, efstu
hæð, til vinstri.
Nýlegur, enskur
BARNAVAGIVI
á háum lijólum til sölu. Upp
lýsingar í sima S0817.
Hárgreiðslustoía
mín verður lokað nokkra daga
vegnn fjarveru úr bænum.
Hárgrciffislustnfa
Hönnu Ingólfsdótlur
Skólastræti 3.
E5£'intavIní:o
óskast. Er vön að sauma kven
kjóla, kápur og dragtir. Alvön
að sniða. Titbcð merkt; —
„Saumaskapur -— 395“ send-
ist blaðinu.
IVáatreií-jlifi-
, óskast, végna sumarleyf i
Hressingarskáiinn.
Til sölu.
L10J*
I. fl. hvanngrænar mosalaus
ar. Uppl. rnilli kl. 3 og 6 í
sima 1198. —
Ford 41—42 óskast 1:1 kaups.
Æskilcgt að 5 manna fólks-
biíll gangi upp í kaupin. Til-
boð séndist Mbl. fyrir 22. júní
merkt; „5 manna oill — 3ffV'‘
til sölu. — Biflinn er í göðu
lagi. Til sýnis á CðinsJ:orgí
kl. 5—8 eii.
BARNAVAGN
Nýlegur, enskur barnavagn
á háum hjólum til sölu
Njarðargötu 9.
V iðskipiavinir
minir eru vinsamlega beðnir
að aShuga. að Sokkaviðgerö
in iokar 21. júní vegna suin
arlevfa. SokkaviSgerð líúnu
GuSnrandsdóttir. — Hatta-
búð SoIIia Pálma, Laugav. 12
JEPP3
Góður landbúnaðarjeppi til
sýnis ag solu við Leííssty't-
una frú kl_ 11—2 og 5—8.
TIl SÖLI)
er [ÆötLrspilíirl og plötur. —
F.irinig kveniiápa, Skeggja-
götu 37, milli kl. 6—8.
BÍLABÓN
Esso Mlaibóníð cr kom;ð aft-
ur. VéiSir. 8.75 pr. 7 oz. dós.
Olíufélagið h.f.
Ný, aincrísk
KÁPA
tíl sSlu (stórt númer) á
Ivu k juteigi 7. —
S T Ó 11
tli^'L'sas’skúr
járnklæddur, þiljaður að inn
an nieð tinrhri tii sölu og
niðurrifsu Simi 9286, Hafnar-
firðL —
Nýfegnr
BARNAVAGN
á Isúum lijólum til söiu. —
Uppl. á Haganiel 16, kjall-
aranurn fná 1—6 í dag. t—
Shni BG614.
KÁPA
Ný. útlend gaiber3ine-kápa,
séríega falleg til sölu á Sól-
vallagótn 74, I. hæð. Simi
83052. —
Tapast hefur litill
úr lihri, gulur og steingrár
að ltt frá húsinu nr. 72 við
Söí villagíitu.. Finnandi geri
aðvarl í síma 4853.
Plyeioutb ’42
tí! solu. Uppl. í dag kl. 12—3
í sínia 4223. —