Morgunblaðið - 03.10.1952, Síða 11

Föstudagur 3. okt. 1952
MORGUNBLAÐID
11 >
ífsýia áMgi
sma
Líflömb í Gunnfaxa.
Siuti samial við Guðjón í Ási
g§ Sverri Jónsson flugsijóra
Þykkvabæ I. okt. 1952. | Flutningarnir hafa gengið greið
ÉG BRÁ mér í dag á Helluflug- lega. „Við erum tæpan klukku-
völl, og var þar á meðan f lug- tíma á leiðinni að austan ( hverri
vélin „Gunnfaxi“ lenti og var ferð“.
affermd, en hún er í fjárflutn-1 — Hversu margir eruð þið á
ingum úr Öræfum hingað í Rang-
árvallasýslu.
Hitti ég þar að máli Guðjón
Jónssob bónda í Ási, er hefir á
hendi yfirumsjón með fjárskipt-
unum hér í héraði, og spurði hann
frétta. Lét Guðjón vel yfir, og
sagði að f járflutningarnir gengju i
mjög vel. „Við erum um það bil j
hálfnaðir með flutningana“, sagði j
Guðión. „Ur Öræfunum fáum við
600 lömb og eru þau flutt með
flugvélum hingað á Helluflug-
yöll, og'hefir flugvélín nú farið
fjórar ferðir og flutt 3S0 dilka. Af
Síðunni og úr Fijótshverfi fáum
við 3000 dilka, en þaðan eru þeir
fluttir með bílum. Eru horfur á
að fjárflutningunum að austan
verði “lokið um miðja næstu
Viku“.
— Hvernig líst ykkur á nýja
yélinni?
„Auk mín er Björn Guðmunas-
son flugmaður, og gæzlumaður til
þess að líta eftir fénu. Einnig var
með í þessari ferð Vigfús Sigur-
geirsson ljósmyndnri, sem hefir
kvikmyndað fjárflutningana.
— Magnús.
IiÁSKÓLARNIR í Vestur-Þýzka
landi banna aliir einvígi stúdenta
nema skólamir í BæjaralandL
' Hver sá, sem staðinn er að ein-
j vígi er brottrækur gerr. En 159
ára gömul venja í þessum efnum
er öllum bönnum sterkari. Á há-
skóla einum í Suður-Þýzkalandi
er sagt, að háð hafi verið 5000
einvígi eftir stríðið, án þess hend-
ur væru hafðar í hári nokkurs
hinna brotlcgu.
Á HAUSTNÚTTUM
I Háskqlastúdehtarnir heyja ein-
vígi sín að haustnóttum, því að þá
geta þeir farið beint heim til r.ín
án þess að sár þeirra sjáist í skól-
anum.
Höfundur þessarar greinar hef
ur 12 sinnum verið áhorfandi að
einvígi. Afskekkt þorp var jafn-
an valið til einvígisins og mikil
laun höfð á. Gamall lögreglu-
þjónn úr þorpinu var viðstadd-
ur. Kráin í þorpinu á gamla
hlöðu, sem breytt hefir verið í
danssal. Hlaðan er hljóðeinangr-
uð og þar er rennandi vatn, scm
ér nauðsynlegt fyrir lækninn
þegar kemur til hans kasta að
gera að sárunum.
Margir stúdentar voru viðstadd
ir og nokkrir af eldri kynslóð-
inni. Fylgzt var með af mikilli
athygli. Margir stúdentanna, sem
háð höfðu einvígi, báru engin ör.
SETTU HROSSIIÁR í SÁRIÐ
Einn þeirra sagði við mig: „Við
berjumst ekki með þungum
sveðjum. Þau skilja eftir of mikil
ör. Og hjá okkur eru engin brögð
í tafli eins og hjá sumum gömlu
fauskunum, sem settu hrosshár
í sárið og saumuðu svo saman.
Þá bólgnaði sárið upp og af varð
mikið 5r.
fjárstofninn?
„Vel ‘, sagði Guðjón. „Að vísu
er í bessu töluvert af smálömbum,
18—22 kg., en flest eru lömbin
það væn, að hæst verður að
hleyoa til þeirra í vetur. En aðal-
atriðið er, að við fáum heilbrigt
og hraust fé, og getum komið upp
fjártölu okkar á ný. Fjárstofn
mar"ta bænda hér var rærri al-
dauða af völdum mæðiveikinnar,
þegar niðurskurður fór hér fram
á síðpstliðnu ári“ nagðí Guðjón
að 'o'-”m.
Á flucvellinum átti ég einnig
tal við f'ugstjórann, Sverri Jóns-
son ov flugmanninn, Björn Guð-
mundsson. Ég bað þá að segja
mér ‘htthvað um ílutningsstarfið.
„ITm bað er ekkert sérstakt að
segja. Það er árægjulegt að flytja
slíkan „varning“ sem vonandi
leggi”- grundvöllinn að nýjum
völdum fiárstofni fjölda bænda
hér í sýslunni.“ sagði Sverrir.
Bæjaifuiltniar Efsa stuðníngi vil
kaupín á Skálatúni sem hæli
fyrir sdloya vanheii hörn
'MEÐALLANDID — e.t.v. kann-
ast lesanöinn ekki við þá sveit
nema í sambandi við skipaströnd.
Það er ein af sveitunum „milli
sanda“ í Vestur-Skaftafelissýslu
— liggur að sjó austan Kúða-
fljóts fyrir neðan Skaftárelda-
hraun, enda heitir einn af efstu
bæjunum Undirhrau i (= Mel-
lióll).
Meðailand mun ekki þvkja
byggileg eða aðlaðandi sveit við
fyrstu sýn eða lauslega kynn-
ing — flatlent og sendið og víð-
ast hvar blautar mýrar þar sem
graslendi er. All-mjög hefur fóiki
fækkað í Meðallandi undanfarin
ár og það frekar en í flestum
öðrum sveitum hér í sýslu. Hafa
nokkrar jarðir eða^ jarðarhlutar
farið í eyði og eru nytjaðir frá
nágrannabæjum. í sveitinni eru
nú 22 bæir í byggð og fólkið hátt
á annað hundrað.
Nýlega aflaði fréttaritari Mbl.
á Síðu sér nokkurra frétta úr
Meðsllandi. Fara þær helztu hér
á eftir.
TÍBARFAR OG
GRASSPRETTA
Vorið var kalt og þurrviðra-
samt og jörð því seinsprottin.
Nokkur gróður kom þó snemma
og kom það sér vel hvað fénaðar-
höld snerti. Um sauðburðinn viðr
aði vel og var lambadauði með
minnsta móti. Þegar siáttur hófst
var óvenju grasiítið en fór tals-’
vert fram þegar á sumarið leið,
svo að gras varð í fullu meðal-
lagi sérstaklega á mýrlendi. Kal
gerði talsveran skaða bæði í nýj-
. um sáðsléttum og gömlum tún-
| um.
í HEYSKAPUR
Slátturinn var nú úrkomulaus
og hinn hagstæðasti vinnutími.
Mýrar unnust óvenjulega vel
vegna þurrkanna, einkum halla-
litlar mýrar svonefndar „nýgræð-
ur“ upp úr söndum þar sem vatn
KAUP á nýbýlinu Skálatún í Mosfellssveit fyrir hæli handa and-
lega vanheilum börnum, kom til umræðu á fundi bæjarstjórnar
í gær. Eftir þær umræður, sem þar urðu, er óhætt að fullyrða, að
I æjaryfirvöldin muni gera allt sitt til þess að kaupin á nýbýlinu
geti farið fram.
Dsuðarebing ekki
BONN 2. okt. — Lagafrumvarp
uai að innleiða á ný dauðarefs-
ingu í Vestur-Þýzkalandi er nú
til meðferðar í sambandsþinginu
vestur-þýzka. Fellt var í dag að
vísa málinu til nefndar og er tal-
ið að það muni úr því ekki ná
fram að ganga. Stjórnarskrár-
breyíingu þarf til að lögleiða
Hæli þetta á samkvæmt skipu-
lagsskrá að vera sjálfseignar-
stofnun. - Jón Gunnlaugsson full-
trúi hefir haft forystu um að
koma þessu mikla nauðsynjamáli
í framkvæmd, og hefir hann
skrifað bæjarráði og óskað eftir
100 þús. kr. vaxtalausu láni til
kaupanna.
30—40 BÖRN
Nýbýiið Skálatún er af kunn-
ugum talið sérlega heppilegt með
rekstur slíks hælis fyrir augum.
Þar eiga að geta dvalizt 30—40
börn, sem eru örvitar eða fávitar
eða á annan hátt andlega van-
heil.
Kaupverðið ásamt gripum er
G50 þús. kr., að því er í bréfi
Jóns Gunnlaugssonar til bæjar-
ráðs segir, en útborgun aðeins
250—300 þús. kr.
Borgarstjóri gat þess við um-
ræðurnar um málið, að það hafi
verið alllengi á döfinni, og við
afskipti sín af því, hafi Jón Gunn
laugsson sýnt mjög lofsverðan
áhuga og dugnað.
Borgarstjóri taldi sýnt að reisa
þyrfti 3 hæli fyrir andlega van-
þroska fólk, eitt fyrir konur, ann-
að fyrir karla og hið þriðja fyr-
ir börn.
dauðarefjingu í Vesl
landi. — Reuter-NTB.
IIÆLI I KOPAVOGI
estur-Þýzka-j í Kópavogi er risið af grunni
h'ælL fýrír fávita, dg muri það
rúma 20 manns. Þörfin er þó
margfalt meiri. Varðandi erindi
Jóns Gunnlaugssonar kvað borg-
arstjóri engan ágreining vera um
hvernig taka bæri. Á næstu fund
um bæjarráðs muni málið verða
afgreitt, því að aðeins sé eftir
að ganga úr skugga um, hvort
fé sé fyrir hendi til að kaupin
geti farið fram nú þegar.
MANNKÆRLEIKS OG
MANNÚÖARMÁL
Guðrún Jónasson tók einnig til
máls í umræðunum um fávita-
hælið, og kvaðst ekki heitari ósk
eiga, en að bæjarráð sæi sér fært
að veita hið umbeðna lán. Hér
væri á ferðinni slíkt mannkær-
leiks og mannúðarmál, áð hún
teldi það eitt merkasta, sem með
þjóðinni væri í dag.
Katrín Thoroddsen bar fram
tillögu þess efnis, að á þessum
fundi yrði þegar i stað ákveðið
að veita lánið. Var tillögu hennar
vísað til bæjarráðs ,sem eins og
fj'rr segir hefir málið til at-
hugunar.
hefur oft bagað. í aðalhverfi
byggðarinnar — Út-Meðailandi
— eru hey almennt með mesta
móti enda eru mýrar þar aðal-
slægjurnar og í allri sveitkini
eru heybirgðir í meðallagi eða
rúmlega það. — Þrjár nýjar drátt
arvélar hafa komið í sveitina á
þessu ári. Létta þær mjög bú-
störfin sérstaklega um heyskapar
tímann því að víða eru engjarn-
ar véltækar að töluverðu leyti.
BYGGINGAR
Á bæjunum Efri-Ey og Strönd
er verið að byggja ný íbúðarhús.
Undirbúningur er hafinn að bygg
ingu.þriðja hússins. Er það á nýr
býii, sem verið er að stofna. Þá
er í ráði að byggja viðbót við
skólahúsið í Efri-Ey, sem jafn-
framt er samkomuhús íyrir sveit-
ina. Hafur þetta húsnæði oft ver-
ið bagalega Htið, þegar samkom-
ur eru sæmilega vel sóttar.
SANDGSÆBSLA
í sumar er verið að setja upp
sandgræðslugirðingu milli Kúða-
fljóts og Eldvatns. ErU með henni
girtir af allir sandar, sem liggja
milli sjávar og byggðar („Sjávar-
melar“). Sums staðar eru beir
vaxnir mel, er hefur verið í hnign
un í síðari tíð. Hafa sendskemmd-
ir þaðan verið að verki sérstak-
lega á einum stað og hnignun
melgrésisins þykir skapa öryggis
leysi. Girt er aðeins á einn veg.
Ár og sjór annast vörnina á þrjá
vegu. Girðingin er 25—30 km.
að lengd.
Fyrir nokkrum árum var gerð
önnur sandgræðslugirðing innar í
byggðinni, nærfellt 40 km. á
lengd. Voru þá girt mikil mel-
svæði' og sandar. Síðan girt var
hefur tekið fyriir eyðileggingu frá
því svæði og innan girðingarinn-
ar hefur melgróðurinn aukizt
mjög. Er þar eingöngu um sjálf-
græðslu að ræða.
(ann fii hlítar eniili 50 scj
60 miini, samkvæniiidania.
Statl somfai m Sigurð Sutandsson
ssm fengizt hefyr viff dansksnnsly sí^an 1919
SIGURÐUR Guðmundsson klæð-
skeri, sem einna lengst hefur feng
izt við danskennslu hér í bænum,
er fyrir skömmu kominn að utan.
í Lundúnum, París og Kaup-
mannahöfn kynnti hann sér ný-
ungar í dansi.
Sigurður varð sextugur 31.
ágúst síðastl. Hann lætur engan
KHÖFN — Danska stjórnin sat á
fundum í dag og athugaði mót-
mæla orðsendingu þá er henni
hefur borizt frá Rússum í sam-
bandi við hugsanlegawjþerstöðv-
ar A-bandalagsins í Danmörku.
Ekki er enn vitað hverju verður
svarað.
Sigurður Guðmundsson.
biibug á sér finna og ætlar í vet-
ur að fást við danskennslu af
I sama krafti og í gamla dara, að
því er hann segir sjálfur.
Á árinu 1919 hóf Sigurður dans
kennslu hér í bænum. — Síðan
hefi ég nærri því ár hvert fengizt
við kennslu, en vegna heilsuleysis
hefi ég ekki getað rekið skólann
samfleytt þau 33 ár, sem nú er
liðin síðan, sagði Sigurður.
Sigurður kveðst ekki.vita hve
margir nemendur hafi verið frá
öndverðu. Þeir skipta nokkrum
þúsundum. Hjá mér hafa lært að
taka snúning ýmsir þjóðkunnir
menn og konur, eins og t. d. Einar
skáld Benediktsson er var mikill
virur minn, sagði har.n.
Ég kom opinberlega fram í
fyrsta skipti í Iðnó á árinu 1919,
dönsuðufn við þar saman Guðrún
Indriðadóttir og ég. Ágóðinn af
fvrstu kvöldsýningu okkar létum
við renna í Leikhússjóðinn svo-
nefnda. Eins var ég um skeið við
danskennslu ásamt Ástu Norð-
mann. Það var gott að vinna með
henni og af henni lærði ég tals-
vert.
Sigurður sem alltaf hefur kost-,
að kapps um að fylgjast með því'
nýjasta í dansinum, einkum sam-H
kvæmisdönsum, telur Svía standa;
öðrum þjóðum fremur sem hanrf
hefur kynnst um að kunna acfi
Framh. á þls, U. *•