Morgunblaðið - 30.12.1952, Síða 11

Morgunblaðið - 30.12.1952, Síða 11
r Þriðjudagur 30. des. 1952 MOKGUNBLAÐIÐ TiL frá Innfluíníngs- og gjaldeyrisdeild : um endtsrútgáfu eldri ieyfa o. fl. : Öll leyfi til kaupa og innflutnings á vörum, sem háðar : eru leyfisveitingu svo og gjaldeyrisleyfi eingöngu, falla : úr giidi 31. desernber 1952, nema að þau hafi verið sér- | staklega árituð um, að þau giltu fram á árið 1953, eða ; veitt fyrirfram með gíldistíma á því ári. : Deildin mun taka til athugunar að gefa út ný leyfi í * stað eldri leyfa, ef leyfishafi óskar og fært þykir. ■ I sambandi við umsóknir um endurútgáfu leyfa, vill : deildin veltja athygíi umsækjenda, banka og tollstjóra á ■ eftirfarandi atriðum: | 1) Eftir 1. janúar 1953, er ekki hægt að tollafgreiða : vöru, greiða eða gera upp ábyrgðir í banka gegn leyfum, [ sem falla úr gildi 1952, nema að þau hafi verið endur- f nýjuð. ■ 2) Endumýja þarf gjaldeyrisleyfi fyrir óuppgerðum | bankaábyrgðum þótt leyfið hafi verið áritað fyrir ábyrgð- f arupphæðinni. Slxka endumýjun mun deildin annast í : samvinnu við bankaua, að því er snertir leyfi, sem fylgja : ábyrgðum í bönkunum. f 3) Eyðublöð undir endurnýjunarbeiðnir leyfa fást á : skrifstofu deildarinnar og bönkunum í Reykjavík, en [ úti á landi hjá sýsíumönnum, bæjarfógetum og banka- f útibúum. Eyðublöðin ber að útfylla eins og formið segir : til um. Þess ber að gseta, að ófullnægjandi frágangur á : umsókn þýðir töf á afgreiðslu málsins. f 4) Ef sami aðill sækir um endurnýjun .á tveimur eða ; fleiri leyfum fyrir náfovæmlega sömu vöru frá sama landi, [ má nota eitt umsóknareyðublað. Beiðnir um endurnýjun [ leyfa, er tilheyra nýbyggingarreikningi og beiðnir um ; endurnýjun annarra; leyfa, má þó ekki sameina í einni [ umsókn. , f Allar umsóknir urn endurnýjun leyfa frá innflytjend- f m um í Reykjavík þurfa að hafa borizt skrifstofu deild- : arinnar fyrir kl. 5 þarra 4. janúar 1953. Samskonar [ beiðnir frá innflytjendum utan Reykjavíkur þurfa að j leggjast í póst til deildarinnar fyrir sama tíma. Leyfin verða endursend jafnóðum og endurnýjun [ þeirra er lokið. : Reykjavík, 29. desember 1952. f Innflutnings- og gjaldeyrisdeiltl. f k Ks’lstmann Guðmundss&n skrifar um KMENN er undirtitill bókarinnar. Á titil- blaði segir ennfremur: „Eitir eiginhandarritum samtíðamanna, Þorleifs Þórðarsonar (Galdra- Leifa) og Jóns Guðrnundssonar (læðra). Ásamt ýmsum samtíðar- sögum og hindurvitnum, Alþing- isbókum, dómsskjölum og ann- á’.um“. Skuggi er mjög frumlegur höf- undur, sem ritar fjörlega og er frásögn hans jaínan Iifandi og skerrimtileg aflestrar. Þó má það rétt vera, er hann sjálfur segir, að fáir lesi bækur hans, — en það er þeirn verst, sem lesa hann ekki. Þykir mér jafnan hin bezta hressing að fá í hendur nýja bók eftir hann, og enginn verður fyr- ir vonbrigðum af „Spánarvíni" hans. Er bókin hin læsllegasta i alla staði. Hrafnarmá!. Efíir Þorstein Vaidimarsson. Þetta unga skáld er listrænt og frumlegt í beztu Ijóðum sínum, öruggast í lýriskum nóttúru- stemningum, er oft eiga ferskan blæ heiðarsumra og svalbeiskan keim gróðurs, moídar og vatns. Fyrsta erindið í bókinni er ein- mitt táknrænt að þessu leyti: erj íegurð þina að spegla, hyiur lygn v - ; en Jaug að búa þér. Láí þvi verða að lind ástvin þjj'.n } álfacii Gít.iing — i gej ðu hr,n.n að lind i garði þinum“. f Þá er einnig tslsverður töggur í kvæðinu: „Heimspeki", og kenr.ske meiri en höf. hefur ver- ið Ijóst, er hann orkti það: „Margur heíur hrópað sig magnþrota og spurt: Hvaðan I og hvurt? i .1 En fcægt úr hug sér öðru, s(?m brýr.ni spurning var: Hvenær ' og hvar? /j Og næríækara er svarið en nokkur væriti sér: Auðvitað er þ?tta áróðurs- kvæði, oc svo magaað, að það cr jafntiltæh.t i áróðursskyni fyrir hverja sem vera skal! Geri aðrir betur. Valtýr á grænni trevju. Eld- raunin. Eftir Jón Björnsson. Bckaútgáfan Norðri. Jón Björnsson er mikilvirkur rithöfundur og vaxandi skáld. Góðan orðstír gat hann sér fyr- ir söguna um Jón Gerreksson, sem var vel tekið utan lands og innan. Eins og kunnugt er ritaði hann aúmargar bækur á dönsku, en fluttist heim eítir stríðið og hefur skrifað á íslenzku siðan. Hefur hann nú náð góðu valdi á íslenzku máli og verður sífellt leiknari í því með hverri bók. Það eitt út af fyrir sig er ekki lítið afrek, eftir að hafa ritað á útlenzku í firnmtán ár. En hann er einnig í öruggri og stöðugri framför sem rithöfundur. Skáld- sagan „Valtýr á grænni treyju“, er rituð af miklum dramatiskum kraft.i og sá’fræðilegri þekkingu. Stíll hans mætti vera tærari, er þó batnandi; stundum virðist ekki nógu vandlega unnið og fágað. En margar af mannlýsing- unum eru stórve! gerðar, og at- vikalýsingar með ágætum. Aftur á móti eru umhverfislýsingar talsvert misjafnar. — Valtýr sjálfur, kona hans og sýslumað- urinn eru prýðilega perðar og lífi gæddar persónur. Einkum er sálarlífslýsing Valtýs hreinasta snilld, en sýslumaðurinn gefur honum raunar lítið eftir. Þá hefur aldarfarslýsingin tek- izt vel og fæ' ég ekki séð, að neitt verði út. á hana sett. Les- andinn skvnjar blæ þessa horfna tíma og trúir þeim einkennum hans, er birtast í bókinni. Höf. tekst ágætlega að raunhæfa per- sónur sínar aldarfarslýsingunni. T.d. eru þeir síra Jón og Guð- mundur gamli flakkari mjög eðlilega í hana settir, auk þeirra þriggja persóna, sem fyrr eru nefndar. Sagan er bókmenr.talegt afrek þótt smáveais megi að he/mi finna. — Jón Björnsson er sá meðal ísle-'zkra höfunda, er minr, ir mest á Falkberget. án þess þó að um nokkurar eftirhermur sé að ræða. Jón er sjálfstæður rit- höfundur, sem fer sinar eigin leiðir, og er enn á hraðri þroska- braut. Nýjrsta bók hars: „EUlraunin“, er nokkuð þvngri í vöfunum en „Valtyr á grænni treyiu", og þó dramatiskt og efnismikið ve.rk. Bygging bókarinnar er helzti laus í rejpunum oa vi-ðist yialda þess, að skáldið hafi orðið að flýta sér um of. En persónulýs- ingar marsar og góðar eru í sög- unni, vel samhæfar aldarfars- og atburðalvsinpum. Höf. virðist hafa aflað sér staðgóðrar þekk- ingar á tíma þeim, er sagan ger- ist á og' honum tekst vel að miðla þei'-J’i þekkingn til les- andans. Þrátt fvri" losið á sam- tengingu atburðarásarinnar, er bók þessi að ýmsu leyti betur rituð en fvrri sö«ur skáldsins. Málið er á"ætt. atburðalýsingar marpar prýðisvel gerðar, sálar- lífslýsingar aðalpersónanna — Sturlu sýslumanns og Bergljótar — dýpri og margslungnari en flestar þær, sem höf. hefur áður gert. Og stíllinn er mun herinni en áður. Sránarvín. Eftir Skugga. „Sannar frásagnir, ásamt þjóð- sögum um spánverjavígin 1615“, „Holtasægjur, sætukoppar, lúsamuðlingar, moldarber, — aldrei hverfur bragðið ykkar ur munni mér“. Allmörg áróðursljóð eru í bók- inni og ílest misheppnuð, ein- feldnisleg, háspennt og mærðar- full. Undantekningar eru þó ein- stöku erindi, sem sýna að brar.d- ur skáldsins gæti orðið beittur, ef meiri sjálfsgagnrýni væri við- höfð, en mmni þjónustulund og ofsatrú; t.d. er annað erindið í ,,Herör“ mjög vel gert. „Leit“ er einnig gott. Sem betur fer gleymir skáldið oft goðdýrkun sinni og tekst því þá ósjaldan að skapa fagra list, sem að vísu er ekki gallalaus, en sérstæð og fersk. Vil ég benda á nokkur kvæði, þessu til sönn- unar: „Holtasægjur, sætukppar“, ,.í júní“, „Móðir“, ,.Jó!aljós“, ,.Söknuður“, „Sor'g“, „Haustlogn- ið hæga“, „Kvöldsól“ (mjög fallegt!), „Aldan“ og „Minning". Þorsteinn Valdimarsson hefur góða lýriska gáfu, en hann er enn ungur og,vinnubrögð hans standa til bóta. Bók hans er full af eftir- tektarverðum fyrirheitum og vonandi á hann eftir að efna þau. Þetta ljóðakver hans á það fyllilega skilið að bókmennta- unnendur lesi það, því að gull glitrar þar, þótt nokkuð beri á c'ðrum og óæðri efnum. Þessu til sönnunar hermi ég hér kveeðið „Þrá“: „Láttu verða að lind ástvin þinn alfaradrottning — gerðu hann að lind í garði þínum. Annað veit ei yndi í sólarheimi straumur tær en þorsta þinn að slökkva, flötur skær fer frá Reykjavík laugardagjnn 3. janúar til austur- og norðurlainls- ÍllS. — VlSkomustaðir: Vestmannaeyja Fáskrúðsf jörður \ Eskifjörður Rt yðarf jörður ^ * ; Norðfjörður Seyðisfjörður Húsavík '* Akureyri “ Siglufjörður H.f. Eimskípafélag fslaxitls* til .Snæfellsneshafna og- Flateyjar 1. jcr.. n.k. Tekið á móti flvtningi á mánudag. Farseðlar s«Mir á þriðjudag. „Skaflíellingur' til Vestmannaeyja. Vöruroöttaká á mánudag. — Tímarit Nj'aissinna er komið í bókaverzlanir. Flytur grein eftir Arna Óla um störf og kenn- ingar Dr. Helga Pjeturss. Greinar um spíritisma og fleira. 3

x

Morgunblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.