Morgunblaðið - 05.06.1953, Side 14

14
MORGUNBLAÐIÐ
Föstudagur 5. júní 1953
l,
I
N
JULIA GREER

SKALDSAGA EFTIR DOROTHEU CORNWELL
Framhaldssagan 23-
)2n Truda hélt áfram. „Þú hefur
alltaf hjálpað öðrum þegar þú
)iefur getað komið því við. Fyrr
iíða síðar hlaustu að lenda í gildr-
unni. Þannig er gangur lífsins. Þú
} ilauzt að verða ástfanginn fyrr
i-ða síðar af því sem þú hafðir
tekið þér fyrir hendur. Eg ætla
okki að móðga þig. Þannig er
-gangur lífsins“. Þó að það verði
•i í þess að hjörtu annarra bresti,
í ugsaði hún með sjálfri sér.
Hann svaraði ekki strax. En
i(Ún vissi að þögnin var honum
j-ægileg. Hann leitaði ekki að orð
um til að svara henni, því auð-
vitað hafði hann fullan rétt á því
itð. verða ástfanginn .... hann
ieitaði fyrir sér í huga sínum, á
hyaða grundvelli þau mundu
geta mætzt og haldið áfram að
vera kunningjar . . og hvort þau
mundu geta talað saman hrein-
í kilnislega um ást hans, eins og
vera bar á milli tveggja vina.
Loks sagði hann: „Þú mátt
ekki hafa andúð á Júílu. Það var
ekki henni að kenna. Ég lokkaði
i ana til að kasta af sér fjötrun-
um .. koma á móti mér .. ég
h allaði á hana“.
„Hefur þú hugsað um það, hve
þetta getur orðið erfitt fyrir
) ana“ sagði Truda. „Þegar henni
verður ljóst, hverju hún verður
að. fórna til að fá þig? Þegar hún
vill fá þig allan, og kemst að
raun um að það getur engin kona
far.ið fram á slíkt?“
„Heldurðu að ég geti ekki séð
fyrir því?“
„Fyrirgefðu“, sagði Truda.
„Ég er viss um að ég finn lausn
því“, sagði hann hægt.
„Ekki ef þú reynir að gefa
henni þig allan“.
„En það ætla ég einmitt að
;:era“.
„Fyrir þrem árum, óskaði ég
)<ess sama. Ég vildi eiga þig all-
án . . hugsanir þínar og sjálfan
þig. Heldurðu að ég hefði þá ver-
>Ó ánægð núna? Heldurðu að ég
hefði getað borið virðingu fyrir
}>ér?“ Hún stundi við. „Vertu
sjálfum þér líkur, Mike Walton.
Qg láttu ekki máli skipta hvernig
henni líkar þú þá. Þú færð að
þola nóg, ef það rekur hana aftur
til þess innilokaða loftþétta
heims, sem hún kemur úr. Láttu
hana ekki draga þig á eftir sér
c<g loka hurðinni“.
„Ég hef líka hugsað um það“,
sagði hann. „Ég verð að hætta
á það“.
„Með öðrum orðum .. þú fórn-
;,r lifi þínu til að fá Júlíu til að
koma út undir bert loft, ef svo
mætti að orði komast".
„Kavimenn hafa hætt lífi sínu
íyrir minr.a“.
„Rétt“, i gði Truda. „Mundu
(' ég ; > .úur ekki sagt, að
j.ún sé pess virði“. Aftur
:tundi h 'i n íi. „En hún er líka
og v sem Dalila hún
eki 1 iiik völd hún gæti
nl.að -k. Gættu þín, þegar
uppgötvar það. Á ég að nefna
fyrrta merkið?“
„Gættu þin nú, Truda“.
„Skílti á dyrunum þar sem á
tendur: „Engir gestir óskast“. Á
ég xð segja þér fleiri dæmi?“
„Gættu þín“.
„Gættu þín sjálfur“, sagði
' uda. „Það ert þú sem ert í hætt
únni“.
„Vertu ekki eins og illgjarn
köttur“
„Mér hefur aldrei á ævi minni
fyrr fundist ég minna lík ketti“.
ann skrifar undir samning fyr-
lífstíð. Hvers vegna getur hann
ékki talað um þetta við mig eins
cig hvert annað verkefni, sem
hann tekur sér fyrir hendur?
jjþters vegna þi^rfa hiqir beztu
menn allt af að verði viðkvæmir
og fara undan í flæmingi, þegar
um er að ræða atriði sem ein-
mitt er bezt að tala sem mest um
frá öllum hliðum? En hún hag-
ræddi sér rólega í sætinu.
„Þú mátt ekki yfirgefa okkur“
sagði Mike. „Ég veit að þú hefur
tekið þetta hús á leigu til sum-
arsins . . og þú hefur nóg að
gera“.
„Vitieysa", sagði Truda. „Ég
fer til New York á morgun, en 1
ég kem aftur. Það getur verið að
Júlía vilji þiggja ráð frá þér, þó
að þú viljir það ekki“.
„Stundum er svo komið að
menn taka ekki við ráðum frá
neinum“, sagði Mike.
„Vitleysa", sagði Truda.
„Satt að segja hef ég ekki enn-
I þá beðið Júliu að giftast mér“.
t „Jú, víst hefur þú það“, sagði
Truda. „Þú veist það bara ekki“.
klappaði á hönd hennar. Loks-
ins gat hún lofað tárunum að
koma . . og það var dimmt í bíln
um. Guði sé lof fyrir að það er
löng leið til bæjarins. Þá verð ég
búin að jafna mig áður en við
komum þangað. Nógu vel til þess
að gefa honum aftur blessun
mína. Og ganga svo upp stíginn
heim að húsinu alveg eins bein
í bakinu og stolt eins og Júlía
gekk inn í kofann í kvöld með
hjarta hans á milli handa sinna.
Tveim stundum síðar ók bíll
Scotts læknis inn á Concord
stræti og nam staðar fyrir utan
hliðið heima hjá Júlíu. Litli lækn
irin beygði sig yfir Júlíu til að
opna dyrnar. Hann var ekki viss
um það hvort hún svæfi eða
hvort hana dreymdi með hálflok-
uð augun. Þannig hafði hún setið
við hlið hans næstum í heilan
klukkutíma, alla leiðina frá stöð-
inni i Clanford.
Læknirinn opnaði hurðina var-
lega eins og hann væri hræddur
um að hljóðið mundi vekja íbú-
ana í Sherryville. Óþarfa varúð-
arráðstöfun, hugsaði hann.
Agatha Greer situr á bak við
fallegu gluggatjöldin sín og bíð-
ur eftir dóttur sinni. Hann velti
því fyrir sér, hvort Agatha mundi
geta leyst þá gátu sem stóð skrif-
U
• iviKV'awmnfmi
i K.R.R.
uð á andliti dóttur hennar í kvöld
Það var að vísu sagt að mæður
hefðu sjöttta skilningarvitið,
hvað slíkt snerti.
„Vaknaðu barnið mitt“ sagði
hann. „Þú ert komin heim“.
_„Ég er vakandi11, sagði Júlía.
„Ég ætlaði ekki að vera ókurteis"
„Allar konur undir þrítugu
hafa leyfi til þess að vera þöglar,
þegar tunglið skín“, sagði lækn-
irinn. „En úr því við erum hvort
eð er farin að tala um það, þá
gætir þú kannske sagt mér, hvers
vegna þú vildir endilega koma
með mér og Phil Avery til Clan-
ford í kvöld“.
„Mig langaði til að kvöldið ent
ist sem lengst“, sagði hún. Svo sté
hún út úr bílnum. „Þakka þér
fyrir .... þakka þér fyrir allt. .“
Scott hló vTið. „Þakkar þú mér
líka fyrir það að ég togaði þig
i'it í?“
„Já, líka fyrir það“, sagði hún.
Læknirinn horfði á eftir henni
þar sem hún gekk heim að hús-
inu. Eins og drottning, hugsaði
hann, úr Artúrsögunum, sem
hafa gefið Tennyson svo margar
góðar hugmyndir. Hún vakir yfir
sinum fjársjóði. Hún er eins og
Elaine, með hinn hreina skjöld
Lancelot. Hann brosti með sjálf-
um sér þegar hann horfði á hana
hverfa inn í hús móður sinnar.
Svo snéri hann bílnum sínum í
Concord-götu og ók heim.
7. kafli.
Þegar Júlía kom næsta dag út
úr lyfjabúð Cole hélt hún á
fyrstu ilmvatnsflöskunni, sem
hún hafði nokkru sinni átt. Það
var lítill ferhyrndur böggull, vaf
inn inn i silkipappír. Þegar hún
var komin spölkorn niður eftir
götunni uppgötvaði hún, að hún j
hélt á pakkanum með báðum
höndum eins og dýrgrip sem hún
yrði umfram allt að gæta. Hún j
stakk honum undir annan hand- í
legginn en vafði bandinu fyrst
vandlega utan um einn fingur-
inn. Það var eiginléga fyrst núna J
sem hún var að vakna til með-
vitundar um heiminn í kring um ]
sig. Allt frá því um morguninn
hafði allt fólkið umhverfis hana '
verið eins og skuggar í draumi og
raddir þeirra voru næstum eins
og úr fjarska.
Símísb^hJ^
lle
filcv
bún
}>ér
RÆNDA KÓNGSDÓXTIRIN
f J J Eftir Tojo
5.
Þegar þeir, sem næstir voru, sáu, að maðurinn stóð ekki
upp, ruddust þeir þangað, sem Jakob stóð. Þetta voru sem
sé vinir mannsins, sem Jakob hafði barið niður — sömu
illmennin, sem gert höfðu mikinn usla í bænum undanfarna
daga. Þeir réðust þegar á Jakob, sem varðist kröftuglega
árásum þeirra. En enginn má við margnum. Mennirnir
voru fjórir, sem sóttu að Jakobi. Eftir langa bardaga gátu
þeir loksins þjarmað það að honum, að ekki var um frekari
vörn að ræða. Illmennin bundu svo Jakob og höfðu hann
á brott með sér.
Mennirnir yíirgáfu bæinn seint um kvöldið. Þeir voru á
hestum og fóru allhratt. Menn tóku eftir því. að þeir höfðu
beitt einum hesta sinna fyrir vagn, sem breitt var yfir. —
„Skyldi þetta vera hinn ólánssami maður, sem þeir
bundu?“ hvíslaði fólkið. Tilgáta þess var rétt. Jakob lá bund-
inn í vagninum.
Illmennin riðu í einum spretti alla nóttina. Þegar fór
að birta af degi, komu mennirnir í dalverpi nokkurt. Þar
leystu þeir af hestunum og tóku Jakob ofan af vagninum.
„Það er víst óhætt að leysa þrjótinn,“ sagði einn mann-
anna. „Hann er áreiðanlega það lerkaður eftir allan velt-
inginn í vagninum. Ég efast jafnvel um, að hann sé fær
um að ganga,“ bætti hann við.
Það varð eins og maðurinn sagði. Jakob var svo eftir sig, að
hann gat tæplega staðið upp. — Mennirnir tóku nú fram
nesti sitt og vín og borðuðu af góðri lyst.-Jakob fékk hins
vegar ekkert annað en það, sem þeir leyfðu, og var það
t.B.R.
Heimsókn Waterford F.C.
Síðasti leikur
Reykfavíkurijrvafl getfo
Waterford FX.
verður á íþróttavellinum
í kvöld klukkan 8.
Dómari:
Guðjón Einarsson.
Aðgöngumiðasala hefst á
íþróttavellinum kl. 4 i dag
Stæði 10 krónur.
Forðist biðraðir.
Kaupið miða tímanlega.
Leikskrá með nöfnum keppenda verður seld á vellinum.
Móttökunefndin.
17. |úní 1953.
Þeir, sem hafa hugsað sér að sækja um leyfi
til veitingasölu í sérstökum skálum eða tjöldum
I sambandi við hátíðarsvæðið 17. júní, fá umsókn-
areyðublöð í skrifstofu bæjarverkfraeðings, Ingólfs-
stræti 5, II. hæð.
Umsóknir skulu hafa borizt nefndinni fyrir
hádegi hinn 8. júní n. k.
Þjóðhátíðarnefnd Reykjavíkur.
SOLUBORIM
SELJIÐ NEYTENÐABLAÐIÐ
Upplýsingar í Grófin 1
Verzlunarhúsnæði
á góðum stað í Hlíðunum, til sölu nú þegar. Tilboð sendist
afgr. Mbl. fyrir 9. þ. m. merkt: Verzlunarhúsnæði—553.
Bifreiðar til sölu
WILLY'S JEPPI, AUSTIN VÖRUBÍLL, —
stærri gerðin og NASH FÓLKSBIFREIÐ
til sölu á Suðurgötu 30, Keflavik. — Sími 219
DECOMTC YOUR HOMÍ W /T H
MEYERCORD DECALS
^7?»* KITCHENS / 8ATHS / OVO PIECES !
Myndir til skreytiraga {
í eldhús, bað' og barnaherbergi.
— Mikið úrval. —
Sími 1496 — 1498
■ ■ Uk