Morgunblaðið - 22.09.1953, Blaðsíða 12

12
MORGUNBLABIB
Þriðjudagur 22. sept. 1953
Hafnarfjörður er faliegur og kyrr-
látur bær, þar sem fóikinu líður vel
Stuft afmælissamfal við frú Maffhildi Hansen
RÉTT fyrir ofan höfnina í Hafn-
arfirði, að Vesturgötu 4, stendur
ein elzta verzlun bæjarins, ný-
lenduverzlun Ferdinand Han-
sen, sem lézt árið 1949. Hann var
sonur Jörgens Hansen kaupm. í
Hafnarfirði, sem ættaður var frá
Sönderborg á Als, en kom hingað
15 ára gamall og starfaði lengst-
um sem kaupmaður í Firðinum.
Kona hans var Henriette, dóttir
H. A. Linnets kaupmanns, sem
fæddur var í Hafnarfirði árið
1825 og stundaði þar kaup-
mennsku.
Mbl. heimsótti s.l. laugardag
frú Matthildi Hansen, ekkju
Ferdinand Hansen, sem í dag á
65 ára afmæli. Hún rekur ásamt
syni sínum, Hans Jörgen, verzl-
un manns síns af dugnaði og skör
ungsskap. Er heimili hennar eins
og áður í öðrum enda verzlunar-
hússins á Vesturgötu 4. Annar
sonur þeirra hjóna er Skúli Han-
sen rennismiður.
Þetta heimili hefur um langt
skeið verið eitt af mestu mynd-
arheimilum Hafnarfjarðarkaup-
staðar. Yfir því hvílir blær
smekkvísi og siðfágunar.
FERÐIN YFIR ÍSLANDSÁLA
Hvernig stóð á því, að þér
lögðuð leið yðar hingað til ís-
lands?
— Ástæða þess, var engin önn-
ur en sú, segir frú Matthildur
Hansen, að ég var þá trúlofuð
manninum mínum. Hann hafði
verið úti í Kaupmannahöfn og
ætlun okkar var að reisa þar bú.
En hinh 3. janúar 1915, þegar
hann var staddur heima á íslandi
fékk ég skeyti frá honum um að
koma heim með Vestu, sem átti
að leggja af stað frá Höfn þann
10. jan. Ég hafði því ekki nema
7 daga til þess að ákveða mig
og að sjálfsögðu ákvað ég að
fara til íslands.
Vesta fékk versta veður á leið-
inni yfir íslandsála og þar sem
þetta var í fyrsta skipti, sem ég
kom á sjó, var ég hræðilega sjó-
veik. Við vorum aðeins þríí far-
þegarnir, Hjalti Jónsson skip-
stjóri og síðar konsúll var einn
þeirra. Ég mun aldrei gleyma
því, hve hann var góður og hjálp
samur við mig á leiðinni. En við
komumst heilu og höldnu til
Reykjavíkur og fórum með bíl til
Hafnarfjarðar. Af þeim farar-
tækjum var víst ekki mikið í þá
daga.
ÓLÍKT UM AÐ LITÁST
— Hvernig leizt yður svo á
Hafnarfjörð?
— Það voru ákaflega mikil
viðbrigði að koma frá Kaup-
mannahöfn í þennan litla bæ. En
mér var tekið frábærlega vel,
bæði af tengdaforeldrum mínum
og öðru fólki, sem ég kynntist.
Ég minnist sérstaklega fjölskyldu
Ágústar heit. Flygenrings, en
heimili hans var fyrsta íslenzka
heimilið, sem ég kom á. Frú
Flygenring reyndist mér eins og
bezta móðir.
í Hafnarfirði voru þá um 1500
íbúar. Nú eru þeir orðnir yfir
5 þúsund. Ég kom til Hafnarfjarð-
ar 21. janúar 1915. Hinn 7. febr.
giftum við okkur svo og bjugg-
um fyrst í stað í gamla Hansens
húsinu við Strandgötu. En hinn
14. maí fiuttum við í verzlunar-
húsið við Vesturgötu 4. Þar hef ég
átt heima síðan, þegar undan er
skilinn stuttur tími árið eftir,
meðan verið var að breyta hús-
inu.
— Hvernig hafið þér kunnað
við yður hér?
— Mjög vel. Ég gæti ekki hugs-
að mér að flytja héðan. Ég hef
kynnst hér ágætu fólki og mér
reyndist auðvelt að venjast hér
öllum aðstæðum.
Mér fannst það í upphafi dá-
lítið einkennileg tilhugsun að
eiga að flytja búferlum til ís-
lands. Fólk í Danmörku þekkti
svo lítið til íslands í þá daga. En
ég á margar góðar minningar um
dvölina hér. Og miklar eru fram-
farirnar, sem hér hafa orðið þau
38 ár, sem ég hef átt hér heima.
Mér virðast íslenzk heimili nú
orðið síður en svo ófullkomnari
en dönsk. Ég hef heimsótt Dan-
mörku 11 sinnum síðan ég flutti
hingað. Auðvitað hef ég hlakkað
til að heimsækja ættland mitt.
En ég hef líka hlakkað til að
koma aftur heim til íslands, þar
sem mér hefir liðið bezt og þar
sem heimili mitt hefur verið. —
Hafnarf jörður er fallegur og kyrr
'látur bær og fólkinu líður hér
vel, segir frá Matthildur Hansen
að lokum.
Mbl. óskar þessari geðþekku
og virðulegu konu, sem nýtur
vinsælda Og trausts meðal sam-
borgara sinna til hamingju á
þessum tímamótum lífs hennar.
____________ S. Bj.
— Þjóðleikhúsið
Framh. a 1 bls 2.
Að spurður um tónlistarmál
leikhússins kvaðst þjóðleikhús-
stjóri vilja taka það fram, að tón-
listarnefnd sú, sem skipuð hefði
verið fyrir nokkru hefði verið
ætlað aðeins ráðgefandi hlutverk
að inna af hendi.
Hljómsveitarstjóri leikhússins,
dr. Urbancic, myndi halda starfi
sínu áfram.
Þjóðleikhússtjóri gat að lokum
um nýbreyttni, sem tekin yrði
upp í veitingamálum leikhússins
á komandi vetri, en hún er sú, að
á frumsýningarkvöldum verður
hægt að kaupa mat í þjóðleikhúss
kjallaranum frá kl. 6 síðd. Verð-
ur þar á boðstólum miðdegis-
verður og músík meðan á mál-
tíðinni stendur. Mun sú ráðstöf-
un vafalaust réynast vinsæl.
Söngvari frá „Covenl Oarden
óperunni" syngur hér í kvöld
UM þessar mundir er staddur hér
á landi óperusöngvari að nafni
Ronald Lewis frá „Covent Gard-
en Óperunni" í London. Hefur
hann sungið á einni söngskemmt-
un í Reykjavík og syngur aftur
í kvöld og verður það síðasta
söngskemmtun hans hér í bæn-
um. Blaðið átti tal við Lewis í
gær, þar sem hann var á æfingu
með Fritz Weisshappel, sem ann-
ast undirleik fyrir hann meðan
hann dvelzt hér á landi.
Hefur Ronald Lewis verið fast-
ráðinn söngvari hjá
Garden óperunni í sex ár og
síðustu þrjú árin sem fyrsti bari-
tón söngvari óperunnar. Hefur
hann sungið undir stjórn jafn
frægra hljómsveitarstjóra og Eric
Kleiber ög Barbirolli, ennfremur
Kaupm.h.bréf
hlj ómsveitar st j ór ans
söngvari meðan ég dvel hér“, því
að mér skilst að erlendir lista-
menn komi það fáir hingað á
ári hverju. Hinsvegar heyrði ég
í hinum þýzka tenórsöngvara
Ficher-Dieskau og finnst mér
hann frábær ljóðsöngvari. Færi
ég Birni Jónssyni, framkvæmda-
rússneska
Dobrowen, stjórnanda Scala1 stjóra Tónlistafélagsins beztu
óperunnar í Ítalíu, Capuana 0g, þakkir fyrir að hafa veitt mér
eins hefur hann komið fram sem j tækifæri til að heyra í þessum
einsöngvari með Philadelphia i ágæta söngvara.
symfóníuhljómsveitinni undir Þegar Ronald Lewis fer héðan
stjórn Ormandy, þegar hljóm-jmun hann hefja starf sitt á ný
sveitin kom til
tveimur árum.
Englands fyrir
FJOLBREYTT EFNISSKRA
Það hittist illa á“, sagði Lewis,
við Covent Garden óperuna, og
byrja æfingar þar fyrsta október.
Eins og kunnugt er syngur Þor-
steinn Hannesson við Covent
Garden óperuna og hefur Lewis
að hér skildi vera annar baritón-! sungið í óperum með honum.
- SIÐGÆÐISVAKIMIIMG
Framhald af bls. 7
175 þingmenn auk fulltrúa
Færeyinga og Grænlendinga,
sem standa utan danskra
stjórnmálaflokka. Ef atkvæði
skiftust á milli flokkanna eins
og við kosningarnar í apríl,
þá ættu jafnaðarmenn að fá
71 þingsæti og róttæki flokk-
urinn 15 eða til saman 86. Nú-
verandi stjórnarflokkar ættu
að fá til samans 70, nefnilega
ihaldsmenn 31 og vinstrimenn
39. Þar að aulri ætti „réttar-
sambandið" að fá 10, kommún
istar 8 og þýzki flokkurinn á
Suður-Jótlandi 1 sæti.
BARÁTTA UM TVÖ ÞINGSÆTI
Af þessum tölum má sjá, að
jafnaðarmenn og róttæki flokk-
urinn þurfa ekki að bæta við sig
nema 2 þingsætum til að fá meiri
hluta í þinginu eins og á stjórn-
arárum Staunings, þegar þessir
flokkar sátu við völd.
Kosningarnar snúast fyrst og
fremst um þessi tvö sæti, skrifar
„Berlingske Tidende“, því um
það er barizt hvort núverandi
stjórnarflokkar eða jafnaðar-
menn skuli fara með völd á næsta
kjörtímabili.
Páll Jónsson.
Framh. af bls. 8.
Upp skal rísa máttug hreyfing
um víða veröld í anda guðs lif-
anda. Hún skal heita siðgæði-
vakning. Ávextir þessa hafa
veitzt mörgum víða um heim.
Stundum freistumst við til að
halda, að önnur leið sé líkleg til
árangurs. Einstaklingar allra
þjóða virðast hafa sína eigin
lausn, en þá situr vitaskuld í
fyrirrúmi persónulegur og þjóð-
ernislegur ábati þess, sem í hlut
á. En leyndardómurinn er fólg-
inn hér: „Ekki mínir vegir, held-
ur guðs vegir, ekki minn vilji,
heldur guðs vilji“.
Þetta er læknisdómur vand-
Coverit' ræðanna» að guð ráði. Það er
j ekki nóg að játa með vörum ein-
um, játning okkar verður líka að
! koma fram í hlýðni okkar, lífi
okkar. Það gerir menn eðlilega,
það gerir menn sanna. Menn
þurfa aldrei að sýnast vitrari og
betri en þeir eru í raun. Slíkir
eru þeir menn, sem fólk laðast
að og fylgir.
Undanlát skapar ringulreið. —
Sinnaskipti skapa öryggi, sið-
ferðileg umskipti eru til þess
fallin að slá jafnvel klettinn til
hljóms og hreinsa dreggjar úr
göróttum miði.
Oft tölum við um frið og ein-
ing, en gleymum, að enginn, sem
býr yfir illgirni getur hoggið
fjötra haturs af þjóðum. Við
finnum að sjálfbyrgingskap ann-
arra, en okkur sést jrfir sjálfs-
hyggjuna, sem býr í okkar eigin
barmi. Við tölum um guðlega
handleiðslu, en gleymum að það
eru hjartahreinir, sem guð sjá.
Ekki eru það þeir, sem masa
heldur hlustendur, sem hreppa
handleiðslu hans.
í dag verð ég 75 ára. Ég styðst
við langa reynslu í mörgum
löndum. Uppistaða hennar er
sannleikur, alger heiðarleiki,
óeigingirni og fullkominn kær-
leikur, handleiðsla guðs og und-
irgefni undir vilja hans. — Án
þeirrar reynslu stöndum við uppi
slyppir. Með hlutdeild í henni
eigum við allt. Nýr heimur hvíl-
ir á herðum nýrra manna.
Siðferðivakningin er hljóm-
kvísl, sem vísar okkur á hinn
nýja brag.
I dag:
Hentugur skóla- og vinnuklæðnaður.
Oóó
Pils, margar gerðir
Peysur og peysusett
Jersey blússur og peysur
í fjölbreyttu úrvali.
CJlfo*
^Akalótrœti
M A B K Cl S Eftir Ed Dodd
SHUT UP DiCKSOM... au:
LOOK,\ DOM'T LET TMAT OOG
I fC-TT TOO CL05S OR
TOLD \ iQ BLOW 'SAA HULL
YCLJ O' MOLE-a
AAY... MWA TiE K.,V\
Ui'.UR GIMPYJ
'■'í \________________,
141
2) — Hér er um misskilning 3) — Ég sagðist heita.... —
að ræða. — Vertu ekki að þessu Þegiðu, Siggi. Sjáðu aðeins um
— Ándy, vertu stilltur. — Ég' blaðri, Sigurður, við förum nú að hundurinn komi ekki of ná-
heiti Markús, en ekki Sigurður.1 með þig til Karls. 1
1) — Sigurður, hentu byssunni
og upp með hendurna'
lægt mér, annars sendi ég hon-
um kúlu. Grímur, handjárnaðu
hann.