Morgunblaðið - 20.11.1953, Blaðsíða 14

14
MORGVNBLAÐIÐ
Föstudagur 20 nóv. 1953 j
LJONID OC LAMBID
EFTIR E. PHILLIPS OPPENHEIM
kj
uð
Framhaldssagan 34
Maður að finna hana. Hún átt-
aði sig ekki einusinn á því, að
henni hafði láðst að spyrja um j
nafn mannsins. Það var bara einn
sem viss um dvalarstað hennar,
auk þeirra austurfrá, og enginn ■
þeirra myndi koma. Hún reyndi
að líta í blað og láta sem ekkert
væri. Árangurslaust; hún fleygði
því frá sér. Hvað gerði það til?
Látalæti voru fjarstæða. Hún
þráði David. Hún þráði að sjá
hann meir en nokkurn annan á
allxi æfinni. Og nú var hann að
koma. Hvað það var fallegt af
honum! Því hafði hann ekki
strax lofað henni þvi að koma.
Nú var dyrabjöllunni hringt.
Hún reyndi að gera sig rólega.
„Kom inn!“
Dyrnar að lyftunni voru opn-
aðar. Hún beið grafkyrr. Það,
sem gerðist var svo óvænt að
jafnvel vonbrigði urðu að þoka.
Þarna stó lítill, látlaus maður,
skolhærður og freknóttur —
maður sem hún hataði þegar í
stað fyrir að vera annar en sá,
sem hún þráði.
„Hver eruð þér?“ tókst henni
að^pyrja. „Hvað viljið þér mér?“
„Ungfrú Belle Morgan", sagði
hapn og hneigði sig lítið eitt.
Nafn mitt er Milson. Eg hef gerzt
svo djarfur að heimsækja yður í
einkaerindum, í þeirri von að þér
viljið svara einni eða tveimur
spurningum."
„Hvað eigið þér við með einka-
erindum?" spurði hún. „Hver er-
uð þér? Ég tek ekki á móti fólki,
sem ég þekki ekki“.
Hann lagði nafnspjald á borð-
ið.
„Ég er Milson leynlögreglu-
maður frá Scotland Yard, ung-
frú“, tilkynnti hann. „Ég var í
Johnstræti 17A, lokaður inn í J
llaranum, þegar þér heimsótt- j
Newberry lávarð."
, Sagði hann yður frá dvalar-
stað mínum?“
„Hann gerði það ekki, ungfrú
Og honum var svo umhugað um
að við hittumst ekki, að með
hjálp sinni greip hann til mjög
frumstæðra ráða, og lokaði mig
inni. Ég hefði getað sagt honum
strax að það tæki því naumast,
en hann hefði sennilega ekki
trúað mér“.
„Hvað eigið þér við með „tæki
því naumast"? spurði hún. „Og
hvernig dirfist þér að koma
hingað? Ég hef ekkert við yður
aé tala.“
„Ég vona, ungfrú“, sagði hann
„að þér skiptið um skoðun. Það
var mjög auðvelt að finna yður.
Newberry lávarður er undir eftir
liti lögreglunnar, vegna þess að
háin hefur neitað að veita upp-
lysingar, sem við eigum heimt-
ingu á að fá. Þessvegna höfum
vio líka eftirlit með þeim, sem
hmmsækja hann. Bíl yðar var
vaitt eftirför hingað. Ég vissi fyr-
ram að það yrði gert. Þess-
?na sætti ég mig við að vera
^aður inni.“
t,Væri yður sama þó þér segð-
u^ mér blátt áfram til hvers þér
ei-iið kominn?“ spurði hún. „Mér
lelðist þetta tal.“
f,Ein ástæðan er sú, að mér
Íí hug, að yður væri ekki
g sama hvað kæmi fyrir
berry lávarð.“
„Mér er alveg sama“, sagði
hýn. „Mig skiptir engu hvað um
hann verður".
„Hversvegna heimsóttuð þér
hann þá?“ spurði Milson.
a.Hvaða leyfi hafið þér til að
klma hér inn og spyrja mig per-
sqpulegra spurninga?"
|,Óbeinlínis, ungfrú, hef ég
laialegan rétt til þess. Ég skal þó
vitfurkenna, að éi er ekki kom-
inn hingað í embættiserindum.
Þessvegna bið ég yður að hlusta
á mig, því þér getið þannig kom-
ist hjá meiri óþægindum."
„Ég hef ekki aðhafst neitt ó-
löglegt“, hreytti hún úr sér.
„Mér hefur verið tilkynnt“
svaraði Milson rólega, „að þér
væruð í félagsskap lögbrjóta Það
eitt er nóg til að sakfella yður“.
Hún fleygði sér í stól og horfði
ólundarlega á hann.
„Ég er búin að fá nóg af þessu“
sagði hún geispandi. „Ég veit
ekki hvað þér viljið, og er ekki
forvitin. Það eina, sem þér getið
gert mér til þægðar, er að fara.
„Ég kom hingað“, sagði hann,
„af því mér kom til hugar að
yður væri ekki sama um New-
berry lávarð, eins.og ég sagði áð-
an. Ég vil fá yður til að bjarga
lífi hans“.
„Á þessari stundu“, sagði hún
næstum sannleikanum sam-
kvæmt, „er mér alveg sama
hvort hann lifir eða deyr“.
„Þá viðurkenni ég að mér hef-
pr skjátlast í því að biðja um
hjálp yðar“, sagði hann. „Mætti
ég spyrja hvenær þér hugið yður
að fara aftur til vina yðar?“
Hún hló háðslega.
„Aðferðir yðar eru vafalaust
afar glúrnar. Reyndar hef ég
aldrei talað við leynilögreglu-
mann áður, en ég er enginn græn
jaxl. Þér álítið auðsjáanlega að
ég eigi að hringja eftir bíl og
vísa yður leiðina til mannanna,
sem yður er svo mikið í mun að
þefa uppi. Farið og finnið þá
sjálfur hr. hvað þér nú heitið.
Þér hafið nógu lengi spurt mig
bjánalegra spurninga. Þó ég viti
eitthvað um bófaflokkinn, segi
ég yður það aldrei.“
„Ekki einu sinni til að bjarga
lífi vinar yðar?“ spurði hann.
„Ég hef þegar sagt yður, að
mér er sama hvort hann lifir eða
deyr“, svaraði hún hvatskeyt-
lega.
Milson tók hatt sinn.
„Meðal annara orða, það er
heitið tveimur þúsund pundum
fyrir upplýsingar, sem leiða til
handtöku morðingjanna í íþrótta
skólanum“, sagði hann.
„Álíka merkilegt og þurrt
brauð“, sagði hún háðslega.
XXIV. KAFLI
Belle starði á bakið á þjón-
inum, sem komið hafði hljóðlega
inn og var að raða nokkrum
glös'um á borðið í stofunni henn-
ar. Það var eitthvað við hann,
sem henni kom svo undarlega
kunnuglega fyrir. Hún færði sig
nær.
,,Reuben!“ hrópaði hún.
Hann leit til dyranna til að
fullvissa sig um að þær væru
lokaðar, snéri sér síðan glottandi
að henni.
„Laglega af sér vikið, he?“
sagði hann rogginn. „Tottie
Green getur náð þeim úr dauðs-
mannsklefanum, að því er hann
segir sjálfur, svo þetta ætti ekki
að þvælast lengi fyrir honum.“
„Segðu mér, Reuben, hvernig
þú komst í þessa stöðu. Ég er
að verða taugaóstyrk. Það er
litið eftir mér hérna og Davids
er gætt bæði af lögreglu og okk-
ar mönnum. Þeir hafa lengi ver-
ið að snuðra eftir okkur og ég
held að þeir fari að þefa okkur)
uppi. Segðu mér nákvæmlega
hvernig þú fórst að þessu “
„Enginn vandi“, svaraði hann
drjúgur. „Þú þarft ekki að fjarg-
viðrast um það. Ég kom að bak-
dyrunum í dag með grænmeti. |
Tim kom því til leiðar. Ég á
kunningja, sem er þjónn hérna
og fór til hans. Hann lánaði mér
búning og kaffibakka, og ég fór
hingað. Það kann að vera fullt
af leynilögreglumönnum í gisti-
húsinu, en enginn þeirra hefur
litið á mig.“
„Þetta virðist gott og blessað“,
viðurkenndi hún, „en þeir eru
hérna, það get ég sagt þér. Líttu
á nafnspjaldið þarna á borðinu.“
Hann tók það og las:
„Milson umsjónarmaður í leyni
íögreglunni Scotland Yard.
„Það lítur ekki sem bezt út“,
sagði hann og brá snögvast. „Hve f
nær kom hann?“ j
„Hann veitti mér eftirför frá i
David Newberry.“
Kvenfatnaður Barnafatnaður
Kápur, verð frá kr. 750.00
Prjónakjólar, verð frá 650.00
Síðdcgiskjólar
Takkar, m. 2 pilsum
Samkvæmispils og blússur
Vatteruð pils
Ullargaberdine-pils, slétt og
plíseruð
Nælon blússur
Peysur, 18 tegundir
Náttföt
Náttkjólar
Undirkjólar, 24 tegundir
Undirpils
Undirbuxur, 22 teg. verð
frá kr. 15,00
Nælon sokkar
BómuIIar sokkar
Stönguð brjóstahöld
Magabeltí, allar stærðir
Silkislæður
UHarhanzkar
Nælon hanzkar
Regnkápur
Regnhlífar
Útigallar, 17 teg.
Kápur
Telpukjólar
Flauels skokkar
Vatteraðir skokkar
Flauels pils
Vatteruð pils
Peysur
Buxur
Undirkjólar
Náttkjólar
Náttföt
Matros-kjólar
Matros-föt
Drengja sportskyrtur
Drengja manchetteskyrtur
Drengja peysur
Drengja buxur
Sokkar
Mynda vettlingar
S.mábarnafatnaður
Telpu regnkápur
og margt, margt fleirg.
Eros
Hafnarstræti 4 — Sími 3350
HVOR TVÍBURINN NOTAR TONI?
HVOR NOTAR DÝRA HÁRLIÐUN ?
(Sjá svar að neðan)
Uppreisnin á Pintu
eftir Tojo
17.
Blæjalogn var og svarta myrkur. Þegar þeir áttu eftir
um 10 metra að Pintu, hættu þeir að róa og lögðu við
hlustirnar. Ekkert hljóð heyrðist. Eftir nokkra stund héldu
þeir áfram róðrinum.
Skipafélagarnir lögðu nú að Pintu og fikuðu sig hægt
og hljóðlega upp á skipið. — Þeir læddust hljóðlega aftur
á. Allt í einu datt einn hásetinn um eitthvað á dekkinu.
Þegar betur var að gáð, reyndist það vera látinn skipsfé-
lagi. —
Eftir því, sem þeir fikruðu sig aftar eftir skipinu, urðu
þeir varir við æ fleiri menn, bæði skipsfélaga og villimenn,
sem voru þó miklu fleiri. Þarna hafði auðsjáanlega átt sér
stað ofsalegur bardagi milli manna þeirra, sem um borð
höfðu verið og villimanna. — Skipsmennirnir höfðu orðið
að lúta í lægra haldi fyrir ofbeldinu.
Þegar James kom aftur að stigaopinu, þar sem gengið
var niður í káetuna, heyrði hann lága stunu, sem virtist
koma frá einhverjum manni, sem var niðri. — James fikr-
aði sig niður stigann og hinir félagar hans komu fast á hæla
honum.
Þegar niður kom, sá hann smáljósglætu inni í skipstjóra-
herberginu. Hann læddist hljóðlega að herberginu og leit
inn. —•
James rak upp undrunaróp þegar hann leit inn á gólfið.
Á því lá enginn annar en Philip stýrimaður og virtist vera
hálf rænulaus. — Mennrmir voru nú allir komnir niður,
3
om
ffenr
Láriíí mjúlt ocj e^íiíeat
Fleiri nota TONI , en nokkurt
annað permanent.
Þér munið sannfærast um, að
TONI gerir hár yðar silkimjúkt.
Hárliðunin verður falleg og end-
ist eins lengi og notað væri dýr-
asta permanent, en verður mörg-
um sinnum ódýrara.
Engin sérstök þekking nauð-
synleg. Fylgið aðeins myndaleið-
beiningunum.
Permanent án spóla kr. 23,00
Spólur ........... kr. 32,25
Munið að biðja um
T
Með hinum einu réttu TONI
spólum, er bæði auðveldara og
fljótlegra að vinda upp hárið.
Komið lokknum í spóluna, vind-
ið og smellið síðan. Þetta er allt
og sumt.
Þér getið notað sþólurnar aft-
ur og aftur, og næsta hárliðun
verður ennþá ódýrari.. Þá þarf
aðeins að kaupa hárliðunarvökv-
ann.
Jafnvel fagmenn geta ekki séð
mismuninn. Dorothy Coggins,
sú til vinstri, notar Toni.

Heima permanent
með hinum einu réttu spólum og
gerir hárið sem sjálfliðað.

H E K L A H.F. Austurstr*ti 14. Sími 1687.