Morgunblaðið - 29.01.1955, Blaðsíða 9

Morgunblaðið - 29.01.1955, Blaðsíða 9
Laugardagur 29. jan. 1955 MORGUNBLAÐIÐ 9 índi á Hólsfjölium yaí íé sínu liey aleins sjö sinnum í fyrravetur — cn sumarið var bœndum þar mjög erfitt Víkingur Guðmundsson SEINNI IILUTl síðastliðins árs var mjög slæmur hjá okkur, sagði .Víkingur Guðmundsson bóndi að Grundarhóli á Hólsfjöllum, er blaðið átti tal við hann í gær. — Það voraði heldur vel og hélzt gott veður fram undir miðjan júlí, en þá kom langur og harð- ur kuldakafli, svo að fyrir kom að gránaði í byggð. Hætti þá út- hagi að spretta cg sömuleiðis engi í lágsveitum, þannig að engjaheyskapur varð enginn. Féð flutti sig úr heiðalöndum og kom heim undir bæi. KULDI OG STÖÐUGIR ÓÞURRKAR — En hvoð um heyskapinn? — Þeir, sem byrjuðu á slætti snemma í júlí náðu inn fyrstu tuggunni, en síðan kom ekki þurrkur fy^r en um miðjan ágúst. Hélzt hann eina viku, en þá með skúrleiðingum. Eftir 23. ágúst j kom svo ekki þurrkdagur, og snemma í september byrjaði að snjóa. Síðar, þegar létti til með þurrkflæsum, var kafald yfir sllt. Um aðrar göngur voru svo miklar stórhríðar, að fresta varð réttardegi, þar sem sýnt var að ekki tækist að ná fénu saman,1 þótt það væri í heimalöndum. | í október brá svo til betri tíð-‘, ar. Náðist þá eitthvað lítilsháttar af heyjum, sem var á hávöðum, er komu fyrst upp úr snjó. Sumir höfðu þó hætt heyskap það snemma, að þeir áttu iítið úti. LANDGÆDI ERU MIKIL — En er þá ekki tilfinnan- legur heyskortur hjá ykkur? — Veturinn í fyrra var mjög góður og áttu bændur því miklar fyrningár. Til dæmis gaf einn bóndinn fé sinu aðeins sjö sinnum hey í fyrravetur, en hafði þó flest tvílembt i vor og einna bezta meðalvigt í haust. Það eru fyrn- ingarnar, sem björguðu ásetn- ingnum í haust. — Hvernig er með vetrarbeit- ina? — Hún er yfirleitt mjög góð. I*að hreinsar fljótt af rofabörðum, þannig að þau standa upp úr snjónum. Eru þau vaxin sand- töðu, sem stendur græn nær allt árið. Til dæmis um landgæðin má geta þess, að ef við getum látið aernar Iiggja úti um fangtímann, fáum við örugglega meirihlutann af þeim tvílembdar, en ekki þó við reynum að ala þær. Fé er aldrei gefið hey með beit, en síldarmjölið er okkur ómetanlegt. I*að er þetta, sem gerir lífvæn- iegt að stunda þarna búskap. — Snemma á vorin skýtur svo mel- urinn upp grænum öngum sín- um, jafnvel þó fannir liggi allt i kringum melkollana. — Þið byggið afkomu ykkar að sjálfsögðu eingöngu á fjárbú- skap? — Já, mjólk er aðeins til heim- ilisnotkunar. FIMM EÆIR — 38 IBUAR — Hólsfjöllin eru fámenn sveit? — Já, þar eru aðeins fimm bæir, en þrjú býli eru á Gríms- stöðum. t hreppnum eru 38 manns. — Hvað um félagslífið? — Ungmennafélag er starf- andi. Það hefur nú ekki starfað mikið, það sem af er vetri, en í fyrravetur gekkst það fyrir þorrablóti og sýndi leikrit. Einu sinni á hverjum vetri er svo sameiginleg skemmtun fyrir Efri- og Neðri-Fjöllin. VEGIR OG SAMGÖNGUR — Hvernig er með samgöngur hjá ykukr? — Mikið fé hefur verið lagt í Austurlandsveginn, og liggur hann nú um hlaðið á Grímsstöð- um. En annars er það með þessa vegi, að það er eins og þeir séu gerðir með það fyrir augum, að við getum sem minnst not haft af þeim innan byggðarinnar, fyrr en þá að þeir eru fullgerðir. T. d. Hólssandsvegur. Eyrjað var á honum fyrir norðan Hólssel og er hann nú kominn á móts við Hafursstaði í Axarfirði. Kafl- inn, sem fyrst verður ófær á þeirri leið, er á milli bæjanna á Fjöllum, Hólssels og Gríms- staða. Teppist hann í fyrstu snjó- um. Vegurinn til Mývatnssveitar er þannig, að miðkaflinn er oftast fær, en ófært er á báðum end- um, Mývatnsmegin 5—10 km., en um 15 km. Fjallamegin. Rúmir 20 km. eru venjulegast færir. •— Þegar unnið var við nýja Aust- urlandsveginn, var byrjað á milli Víðidals og Grímsstaða, og kom hann ekki að notum fyrr en veg- urinn var fullgerður. Þá eru víða lækir til farar- tálma, allir óbrúaðir. T. d. er ómögulegt að komast frá Gríms- stöðum í neina átt nema fara yfir óbrúaðan læk. Verða þeir strax á haustin ófærir bílum vegna krapa og klaka. Þá er sandbleyta í þeim fram eftir öllu vori. — Algengt er'að bílar sitji fastir vegna sandbleytu. Brýr á þessa læki yrðu allir undir 10 m., þannig að þær heyra ekki undir sérstaka fjárveitingu á Alþingi. Segja má að sveitin sé nógu einangruð, sagði Víkingur að lok- um, þótt eitthvað væri gert fyrir hana, sérst.aklega í þessum efn- um. —Þbj. Aðalfimdur matsvelnadeildar , S. M. F. AÐALFUNDUR fiskimatssveina- deildar SMF var haldinn 27. des. s.l. að Hverfisgötu 21 í Rvík, að aflokinni allsherjaratkvæða- greiðslu til stjórnarkjörs fyrir ár- ið 1955. í stjórn voru kosnir Magnús Guðmundsson, formaður; Harald ur Hjálmarsson, varaformaður; Ársæll Pálsson, ritari; Bjarni Þorsteinsson, gjaldkeri og Biarni Jónsson, meðstj. Norðurlandaráðíð kemur saman STOKKHÓLMI 27. jan. — í dag hélt dagskrárnefnd Norðurlanda- ráðsins fund til þess að undirbúa fund ráðsins. Fyrsti fundur ráðs- ins verður árdegis á föstudag og verður sá fundur settur af for- manni sænsku fulltrúanefndar- innar. — NTB. Methaii NÝLEGA barst sú fregn frá Los Angeles, að James Verdin, kapteinn í bandaríska flughern- um, hafi beðið bana á tilrauna- flugi í nýrri gerð þrýstiloftsflug- véla. Bandaríkin hafa því misst einn af sínum mestu flugmönnum — mann á borð við Lindberg — sem vogaði sér lengra út í kalt, ókann- að himinhvolfið og flaug hraðar en nokkur annar á undan honum. •Á yfir morava- EYÐMÖRKINNI Búizt er við, að Verdin hafi lifað örlagastund sína í 12 km hæð yfir Morava-eyðimörkinni í Kaliforniu, en þar heyrðist síð- ast til hans. Hann var að reyna litla Bantam-þrýstiloftsflugvél, sem fer með meiri hraða en hljóð ið. Sennilega verður aldrei upp- lýst með vissu, hvað kom fyrir, en að öllum likindum hefir vélin í flugvél Verdins bilað. James Verdin barðist í Kóreu- styrjöldinni og var foringi fyrir deild bandarískra flotaþrýstilofts flugvéla. Flotaflugvélar þessar voru staðsettar á flugvélamóður- skipi, tóku þátt í hörðustu orr- ustum Kóreustyrjaldarinnar og flugmennirnir komu heim skreytt ir mergð heiðursmerkja. Áður hafði Verdin skarað iram úr í bardögum við Japani yfir Kyrra- hafi í síðustu heirnsstyrjöld. Er hann kom heim frá Kóreu beið hans þar sá starfi, er nú hefir kostað hann lífið. Hann gerðist reynsluflugmað- ur bandarískra flotaflugvéla og hafði þann starfa að reyna allar nýjar gerðir flotaflugvéla. Verdin varð að fljúga flugvélum, sem hann þekkti ekkert til, stöðugt hærra og hraðar. * IIRAÐAMET í ÞRÝSTILOFTSFLUGI Verdin varð flughetja banda- risku þjóðarinnar, þegar hann vann í annað sinn fyrir hönd Bandaríkjanna gullin hraðaverð- laun flugsins og skaut þá þeim Neville Dukes og Mikael Lith- gows ref fyrir rass. Hann setti þá hraðamet í þrýstiloftsflugi, 1221 km. á klst. í flotaþrýstiloftsflug- vél — Skyray — og hefir þetta met enn ekki verið bætt. Flug- hraðakeppni þessi hófst frá banda ríska flugvélamóðurskipinu „Antietam". Reynsluflugmenn á borð við James Verdin lifa hættulegu lífi og margir þeirra deyja ungir. Þeir eru djörfustu brautryðjend- ur flugsins — þeir, sem leggja líf siít að veði til að reyna flug- vélar, sem aldrei hafa hafið sig til flugs áður. Smám saman, er kröfur hraðans sífellt aukast, fljúga þeir hærra og hraðar en nokkur annar á undan þeim. Þeir eru framverðir flugsins á ókunn- um slóðum. Þeir eru ekki aðeins flugmenn, sem stýra eiga flugvélum sinum. Flugvélarnar, er þeir stýra eru fljúgandi rannsóknarstofur með tækjum, sem rita allt niður í töl- um, jafnvel blóðþrýsting og slag- æðaslátt flugmannsins eftir þvi sem hraðinn og hæðin eykst. Erfiðleikarnir, sem há fluginu, margfaldast eftir því sem hrað- inn og hæðin eykst. Það er auð- velt að gefa nokkur dæmi um, hvaða þýðingu aukinn hraði hefir fyrir flugmanninn og flugvélarn- ar. í annarri heimsstyrjöldinni voru mikið notaðar „Spitfire“- orrustuflugvélar, er farið gátu með um 600 km. hraða á klst. Ef flugmaðurinn vildi snúa flug- vélinni alveg við, þurfti a. m. k. 214 km svæði til að taka beygj- una. Tók það hann 30 sekúndur og um leið varð líkamsþungi hans tvöfalt meiri en hann raunveru- lega er, vegna miðflóttaaflsins. Ef um Skray-þrýstiloftsflugvél er að ræða, tekur beygjan 11 sekúndur og líkamsþungi flug- mannsins sjöfaldast. Með sífellt auknum ílughraða og flughæð á þrýstiloítsiluffi lætur lífið Reynsluflug þrýsfiloftsflugvéla krefsf mikils hugrekkis cg snarrœðis Myndin sýnir James Verdin í þrýstiloftsílugvél sinni. kemur líka að því, að líkams- þungi flugmannsins minnkar nið- ur í ekki neitt, þar sem hraði flugvélarinnar og miðflóttaafls- ins gera að engu áhrif aðdráttar- afls jarðarinnar, og þessar breyt- ingar líkamsþungans geta að lok- um orðið svo miklar, að sérstak- lega útbúin klæði, er flugmaður- inn notar sér til varnar, mega sín einskis. Ef líkamsþungi manns fimmtáhfaldast á hálfri sekúndu, má búast við að maðurinn biði bana. ★ SÚREFNISSKORTURINN ER LÆVÍS ÓVINUR Hættulegasti óvinur flug- mannsins, sem flýgur hátt i ný- tízku flugvél, er baráttan gegn súrefnisskortinum. En það leyn- ast einnig aðrar hættur i háloft- unum, t. d. fall loftþrýstingsins, sem veldur miklum líkamlegum sársauka og að lokum leiðir manninn til dauða. Með nýtízku súrefnistækjum líður flugmönn- unum ágætlega upp í 10—12 km. hæð. Súrefnisskorturinn læðist að og kemur flugmanninum auðvcld- lega á óvart. Ef flugmaðurinn finnur allt í einu til vellíðunar í mikilli flughæð, er allur varinn góður og ráðlegt að lækka flugið eða a. m. k. athuga hvort súr- eínistækin eru í góðu lagi. Kæti er sem sé talin fyrsta merki súr- efnisskorts, síðan tekur drunginn við og flugvélin hrapar. Flug- manninum getur orðið það til lífs, ef hann rankar við sér, er hann kemur niður í súrefnisríkara loft. ★ í 19.000 METRA HÆÐ MÁ SEGJA, AD BLÓÐIÐ SJÓÐI Því hærra sem flogið er því erfiðara reynist að verjast áhrif- um lækkandi blóðþrýstings. Vörn flugmannanna eru ýmist klefar eða klæði, sem gera það að verk- um, að loftþrýstingurinn helst sá sami og nálægt jörðinni, Ef út- búnaður þessi bilar í háloftun- um, bólgna limir flugmannsins þar sem köfnunarefni myndast í vöðvunum við hinn lága loft- þrýsting. Óvarinn deyr maðurinn í 19.000 metra hæð. Loftþrýstingurinn er svo hár, að blóð flugmannsins sýður í bók staflegri merkingu. Flugmenn á reynsluflugi hafa margir hverjir sagzt hafa fundið til þessarar ó- þægilegu tilfinningar í líkams- hlutum er ekki voru varðir af þar til gerðum klæðum. Um leið og áhrif þessi ná beint til hjart- ans lamast það. Hvernig fer, ef flugmaður verð ur að kasta sér út í fallhlíf í svo mikilli hæð? — Nokkrir flug- menn hafa bjargast til jarðar í fallhlífum úr mikilli hæð, en venjulega kelur þá á andliti; fót- leggjum eða handleggjum. Flug- maður, sem varpar sér út úr flug vél, búinni venjulegum loftþrýsti klefa, í 15.000 metra hæð, deyr þegar vegna mismunarins á loft- þrýstingnum inni í klefanum og úti fyrir. Ef hann er í klæðum, ætluðum til að verja hann gegn hinum litla loftþrýstingi, getur hann að öllum likindum borgið lífi sínu í fallhlíf. Ef flugmaður- inn hefir ekki súrefnisgeymi með ferðis, er hans einasta tvon að opna fallhlífina og vona að hanri1' ranki við sér í súrefnisríkara lofti. En allt að einu er bezt að láta sig falla eins langt og mögu- legt er án þess að opna fallhlíf- ina vegna þess hve kuldinn er mikill og loftþrýstingurinn lítill svo hátt uppi. En allur björgunar- útbúnaður flugmanna tekur stöð- ugt miklum framförum, og smám saman mun takast að skapa flug- mönnunum öryggi, jafnvel í há- loftunum. James Verdin hefir oft komizt í hann krappan. í Kóreu varð hann að varpa sér út í fallhlíf yfir svæði óvinahersveitanna, en. var bjargað á ævintýralegan hátt af þyrilvængju, og gegndi störf- um sínum næsta dag eins og ekk- ert hefði ískorizt. ★ BJARGADIST í FALLHLÍF ÚR 12 KM HÆÐ Góður vinur Verdins, Arthur Hawkins, sem flaug með honum í Kóreu og er nú foringi einnar frægustu ílugflotadeildar Banda- ríkjanna — „Bláu englarnir“ — komst líka í hann krappan fyrir skömmu síðan. Á flugi í 12 km hæð frá New York til Texas bil- aði flugvél hans, þrýstiloftsflug- vél, sem flaug hraðar en hljóðið. Vélin hrapaði og Hawkins var í þann veginn að missa meðvit- undina. Hann gat ekki náð til handfangsins, sem lyftir þakinu yfir flugmannssætinu. Hann greip þá til þess neyðarúrræðis að snúa handfanginu, sem skýtur flugmanninum í sæti sínu gegn- um plastic-rúðuna. Hawkins hafði enga súrefnis- grímu og lét sig því falla nokkra km áður en hann opnaði fallhlíf ina og losaði sig við stólinn. Hawkins komst lífs af og hefir nú gert greinargóða skýrsu um hvérnig það sé að varpa sér út úr flugvél sem fer hraðar en hljóðið í 12 km hæð. Reynsla hans getur komið öðrum þrýsti- loftsflugmönnum að miklu gagni. E-sen. Mikil s’arfsemi Hún- velningaíélagsins VETRARSTARFSEMI Húnvetn- ingafélagsins í vetur hefur verið óvenju mikil. Voru haldnir tveir félagsfundir og eitt spilakvöld fyrir áramótin. Hafa nú verið ákveðnar sex skemmtanir að auki á þessum vetri og murlu þær verða haldnar í Tjarnarkaffi nema árshátíðin, sem verður að Hótel Borg. Á spilakvöldunum mun verða veitt verðlaun eftir hvert kvöld en auk þess lokaverðlaun þeim karli og konu sem flesta slagi hafa eftir veturinn,' og hafa fyrir- tækin Raftækjaverzlunin Hekla og Verzlunin Olympía gefið þau. Á spilakvöldunum hefur verið ákveðið að hafa ýmisleg skemmti atriði svo sem kvikmyndasýning- ar og spurningaþætti, og síðan dans. Hafa Skagfirðingafélagið og Húnvetningafélagið ákveðið að halda sameiginlega árshátíð og mun hún verða 11. febrúar. Næsta vor er fyrirhugað að efna til hópferðar norður í Húna- vatnssýslur. _____

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.