Morgunblaðið - 03.02.1955, Síða 14
14
MORGVNBLAÐIB
Fimmtudagur 3. febrúar 1955
t
EfTSRLEIT
EFTIR ECON HOSTOVSKY
Framhaldssagan 11
erfitt með að tala, að minnsta
kosti að tala rólega og yfirvegað.
Hann átti bágt með að hafa
stjórn á sjálfum sér og hann
hvíslaði: „Ég skal segja þér hvers
vegna, jafnvel þó að þú neitir
öllu eins og þú hefur gert hundr-
að sinnum áður. En í þetta sinn
œtla ég ekki að rökræða þetta við
þig. Ég veit allt og ég hef sann-
anir, og ég ætla ekki að hindra
það, að þetta ástarævintýri við
Kral verði að hjónabandi eða
verði bara frjálst ástalíf, eins og
áður en við kynntumst. Ég dáist
o.ðeins að þér, hve þú ert sterk,
að hlaupa svona frá einum manni
til annars“.
Hún tók þessári móðgun ró-
lega, en bros hennar breyttist nú
í glott. Hún sagði hugsandi: „Mig
langar aðeins til að vita, hvaða
vinur það var, sem langar til að
kvelja þig svona. Þig, en ekki
mig, því að það, sem þú segir,
særir mig ekki lengur“.
Hann sló út hendinni og nú
var hvísl hans næstum óheyran-
legt: „Vífilengjur og undanbrögð
eins og alltaf! Þú hittir kannske
Kral bak við mig til þess að ráða
krossgátur. Ég geri líka ráð fvrir,
ef þú játar að hafa hitt hann, að
þú segir, að það hafi verið mér
íyrir beztu. Núna, þegar öllu er
lokið, skiptir ekkert lengur máli,
fyrst þú gleymir honum aldrei,
og varst alltaf frilla hans í hvert
skipti, sem hann var í Prag“.
Hann rétti aftur fram höndina,
reis á fætur og revndi að ganga
um gólf. En við fyrsta skrefið,
rak hann fótinn í bókaskápinn,
saup hveljur, og leit óttasleeinn
í kringum sig og settist niður
aftur.
„Ég skal taka dótið mitt í dag
eða morgun, það er ekki svo mik-
ið hvort sem er, og svo skal ég
íara. Ég ætla til móður minnar
og vera þar. Heldur þú, Eric, að
ég mundi ljúga að þér á þessari
stundu, ég hef enga ástæðu til
oð hlífa þér lengur? Það er þess
vegna, sem ég ætla að svara
Af öllu, sem hún hafði sagt,
var það mest áberandi, að í dag
hafði hún ekki talað um hann
sem Kral heldur sem Paul.
Hann var lengi þögull, og að
lokum muldraði hann: „Það er
kalt hérna“.
„Já, Eric. Okkur er alltaf kalt
núna, jafnvel þótt það sé funhiti
hérna. En ég ætla ekki að þegja
núna. Þegar ég er farin, getur þú
hugsað um það, sem ég segi þér
núna. Þangað til núna, hefur allt-
af verið erfitt að tala við þig,
þótt þú hafir viljað, að við vær-
um hreinskilin hvort við annað.
En þegar ég talaði, varst þú alltaf
særður eða móðgaður við hvert
orð. Það veit hamingjan, hvað
það var sem, þú vildir heyra.
Kannske falskar játningar? Eða
vildir fá einhver ný högg til þess
að þú gætir haldið áfram að
sleikja sárin?“
„Geturðu ekki hætt þessu?“
stundi hann og lagðist aftur á
legubekkinn og sneri sér upp í
horn.
„Nei, í þetta skipti hætti ég
ekki. Nú ætla ég að tala út, ég
á það skilið, og þar að auki ætla
ég ekki að ásaka þig, ég hef eng-
an rétt til þess, því að það varst
ekki þú eða ég eða Paul, sem um-
turnaði öllu okkar lífi eða hjóna-
bandinu okkar. En það er kominn
tími til þess, að þú vitir sann-
leikann. í fyrstunni var eitthvað
enn sterkara en ást, sem batt
okkur saman. Það var með-
' aumkun. Já, ég vil, að þú heyrir
það. Ég vorkenndi þér afskap-
lega mikið þessa fyrstu daga eftir
Miinchen-sáttmálann og seinna,
þegar Þjóðverjarnir komu. En þú
snerir mér á móti þér, þú gast
ekki fyrirgefið okkur Paul fyrir
að skilja, þótt það leiddi af sér,
að við giítumst, og gat komið í
veg fyrir að þú yrðir sendur á
brott í mörg ár. Þú gast ekki
þolað, að þú ættir einhverjum
líf þitt að þakka og ættir að vera
þakklátur einhverjum, jafnvel
þótt enginn kærði sig raunveru-
lega um þakklæti þitt. Seinna,
þegar þú varst í fangabúðunum,
ákvaðst þú að fyrirgefa ekki
neinum þjáningar þínar. j
Eric, og þú lézt Gyðingaupp- |
runa þinn og ofsóknirnar bitna
mest á mér. Ég veit, að þú ert
góður maður og vilt vera sann-
gjarn og fullkomnun er þitt
æðsta takmark, en þessir fáu
mánuðir í fangaþúðunum rændu i
þig allri starfsorku. Þú kannt |
ekki að berjast fyrir neinu, ekki j
einu sinni til að fá sómasamlegt i
húsnæði, ekki einu sinni fvrir ;
örlitlu persónulegu frelsi. alls j
ekki neinu! Þú ert eins og köngu- ;
lóin í vef sínum, bíður eftir að j
tíminn komi og þú beiðst eEtir !
hefnd þinni. Það var þess vegna, i
sem þú gekkst í flokkinn, þar sem
þú átt alls ekki heima og þar sem
þeir fyrirlíta þig. Þú veizt það
sjálfur, en þú lokar augunum
fyrir því Það breytir engu, þótt
við lifum eins og betlarar. félag-
ar þínir nota þig og úthúða þér,
hlæga að klaufaskap þínum og
sleikjuhætti. Þetta er sannleikur-
inn, Eric! Og það hefur ekkert
að segja, þótt þú vaknir upp
öðru hverju og sjáir hlutina í
rétt.u ljósi, því að oftast er það
orðið of seint. Ég segi þér þetta
allt, því að ég er að fara, því að
það £etur yerið að einn góðan
veðurdag staldrir þú við og farir
að huesa, og það getur verið, að
þú sjáir þá, hvaða áhrif sjálfr,-
meðaumkunin hefur haft á þig“.
Eric lá hreyfingarlaus og starði
á vegginn. Hann heyrði aðeins
rödd konu sinnar í fjarska, hann
deildi ekki við hana. ekki einu
sinni í huganum. Reiði hans var
horfin og sjálfsmeðaumkunin
blundaði.
Olga fór að framreiða kvöl.d-
matinn. Nú hafði hún losnað við
það, sem hafði lengi legið henni
á hjarta, og nú var hugur hennar
rólegur.
Dyrabjallan hringdi. „Bara að
þetta séu ekki neinir gestir",
sagði Olga óttaslegin um leið og
spurningum þínum. Ég giftist
þér vegna. þess, að Paul vildi
ekki giftast mér, og vegna þess,
að hann ætlaði að fara af landi
brott, eins og hann reyndar gerði.
Ég gleymi honum aldrei, það er
alveg satt, en það var vegna þess,
að þú reyndir á allan hátt að
lialda honum Ijóslifandi fyrir
augunum á mér og reyndir að
láta mig sjá muninn á ykkur
tveimur. En frá þeirri stundu,
scm við Paul skildum, hef ég
ekki verið frillan hans, við höf-
um jafnvel ekki kvsstst, og við
höfum ^ldrei talað um fortíðina.
Ég hef hitt hann nokkrum sinn-
nm síðan hann kom heim. Það er
líka alveg satt, en það var vegna
jiess, að hann vissi ekki, hvað
liann átti að gera við þessa fóst-
urdóttur sína, sem var að veslast
u pp fyrir augunum á honum. Ég
kvatti hann til að fara aftur til
Ameríku með hana, vegna þess,
að hann var heldur ekki ham-
ingjusamur hérna, en Paul vildi
ekki hlusta á það, og sendi að-
eins stúlkuna. Hann er mjög
samrýmdur henni, hún er eina
konan, sem honum hefur þótt
raunverulega vænt um, og þessi
stúlka, sem er raunverulega
barn ennbá, er að deyja þarna
meðal' allra ókunnugra, og það
er ekki nema mikil umhygg.ja og
peningar, sem geta hjálpað henni.
Ég gat ekki sagt þér þetta, vegna
þess að þú varst svo afbrýðis-
samur og hataðir hann eins og
pestina sjálfa“.
Skrifstofumaður
óskast sem fyrst. — Tilboð sendist
afgr. Mbl. merkt: „Skrifstofuiriaðor
— 69“, fyrir föstudagskvöld.
Bak úr bílsfól
tapaðist af vörubíl frá verzl. Friðriks Bertelsen að h.f.
Ræsi við Skúlagötu. Finnandi vinsamlegast geri aðvart
í Coca-Cola verksmiðjuna í Plaga.
Aðalfundur
Slysavarnadeildarinnar Ingólfs í Reykjavík verður
haldinn í fundarsal Slysavarnavarnafélagsins Gróf-
in 1 n. k. sunnudag 6. febr. kl. 2 e. h.
Stjórnin.
Morgunblaðið með morgunkaffinu
Heimsfrægar
snyrtivörur
Flestar tegundir fyrirliggjandi.
HEKLA H.F.
Austurstræti 14 — sími 1687.
jfáetuimd
Hrœrivélar
fyrirliggjandi. — Kynnið yður margvíslega
kosti þessara hrærivéla.
Hekla h.f.
Austurstræti 14 — Sími 1687
R ö s k u r
SENDISVEINN
óskast strax
Sími 1600
Bútasala
í dag og næstu daga seljum við alls
konar búta.
Ennfremur seljum við með afslætti:
kvenundirkjóla
kvennáttkjóla
kvenbuxur
barnaútiföt og
kjólatau
Uerzf/4 n Uncjiljarcjar J/ohnóoa
Lækjargötu 4 — sími 3540