Morgunblaðið - 08.02.1955, Side 14
14
MORGVNBLAÐIÐ
Þriðjudagur 8. febrúar 1955
n
EfiTIRLEIT
EFTIR ECON HOSTOVSKY
Framhaldssagan 15
njósnir af FBI. Því næst spurði
Matejka mig, hvort nokkur
kommúnisti í Prag hefði komið
illa fram við mig, og ég svaraði
sannleikanum samkvæmt, að ég
hefði ekki yfir neinu að kvarta,
ílestir væru þægilegir í viðmóti,
livort sem þeir væru með rautt
einkennismerki eða blóm í
hnappagatinu. En þá hallaði hann
sér fram í stólnum, svitnaði og
glotti.
Ég varð leiður á að horfa á
hann, og sagði svona til tilbreyt-
ingar, að mig langaði til að spyrja
hann spurningar. Vinstra augað
kipptist saman, en honum tókst
að stynja upp einhverju, sem ég
tók fyrir já. Þá spurði ég hann,
hvort hann væri í deildinni, sem
maður ætti að leita að glötuðum
munum, því að annars væri ég
bræddur um, að ég væri að tefja
hann. Eða ef hann væri í ein-
hverri annarri deild og vissi
hvar Prochazka væri, hvort hann
vildi ekki segja mér það strax.
Ég vildi fá greið svör, jafnvel
þótt það kostaði mig eitt eða tvö
karton af sígarettum, ég er eng-
inn nirfill. Ég held, að maðurinn
hljóti að hafa orðið veikur, því
að rétt í þessu kom ínn einhver
konuherfa, ég geri ráð fyrir, að
hún hafi verið einkaritari hans,
og hann bf ana um kalt vatn.
Hann hellti mestu af því niður
á sig, áður en hann gat komið
því upp í sig. Jæja, þetta var nú
alit. Hann hneigði sig fyrir mér
og gaf mér til kynna, að nú ætti
ég að fara strax, en hann nefndi
aldrei Prochazka eða ferðatösk-
un mína. Ég hef ekki sagt Kral
frá þessu enn“.
Borek-hjónin hlustuðu af svo
mikilli athygli, að þau gleymdu
að bragða guðaveiginn hans
iterra Johnsons. f sannleika sagt,
Voru þau dálítið undrandi. Þessi
ei'lendi gestur var jafnvel enn
undrandi en þau höfðu búizt við.
Þau spurðu bæði spurninga sam-
tímís, Oldrich aðeins til að riúfa
þögnina, en Irene af hreinni for-
vitni.
„Hvað var í ferðatöskunni?"
„Ég sé, að það vilja allir fá að
vita, er ég segi söguna. En ég á
ékki svo gott með að skýra það
í viðurvist kvenna. Það er mjög
jiersónulegt....“
| „Fyrirgefið.... Ég get sagt
yður, hvar Prochazka er“, sagði
Borek hugsandi, „en það gagnar
j*ður . ekki mikið. Hann kom
4ldrei til Prag, heldur fór til
Íondon. Hann vissi hver ástæðan
var, og þeir mundu taka hann
íástan, ef hann kæmi til Prag“.
| „Jæja, hvað heyrir máður, svo
,-ítð hann er þá í London og ég er
áð leita að honum í Prag. En
hvað hefur hann gert af sér?“
„Ég veit ekki, hvernig ég á að
svara yður, herra Johnson. Þér
eruð ókunnugur í þessu landi
og munið ef til vill ekki skilja
það, ef ég segi yður, að hann
bafi ekkert gert af sér, að
minnsta kosti er það mín skoðun
og þúsunda annarra. En í augum
manna eins og dr. Matejka er
liann landráðamaður. í stuttu
máli sagt, er þetta stjórnmála-
Jegs eðlis“.
„Já, en ég er ekki flæktur inn
í stjórnmál. Ég er bara að leita
að ferðatöskunni minni. Ef ég
vissi á hvaða hóteli Prochazka
er í London....“
„Hann er ekki á hóteli, herra
Johnson. Bezti vinur minn, Paul
Kral, sendi yður hingað til mín,
og þér hafið gefið okkur góðar
gjafir, þess vegna ætla ég að
segja ýður dálítið, sem verður að
vera leyndarmál okkar á
milli....‘
„Ég skil, herra Borek, þetta er
afskaplega mikið trúnaðarmál, og
ég vil ekki koma neinum í vand-
ræði“.
„Ég veit um heimilisfang Proc-
hazka í London, en ef maður
eins og dr. Matejka vissi, að ég
vissi það, mundi ég verða settur
í fangelsi á morgun. Ég skal láta
yður fá heimilisfangið, en þér
. verðið að læra það utan að, og
þér megið alls ekki skrifa það
neins staðar niður. Það er eins
mikið yðar vegna eins og mín“.
' „Þér segið nokkuð, herra Bor-
ek. Það er hægt að reiða sig á
mig í trúnaðarmálum, þegar allt
kemur til alls rek ég hótel. Ég
get þagað eins og steinn. En þetta
er einkennilegt, að verða að læra
heimilisfangið utan að rétt eins
og maður sé þorpari eða njósnari.
Og svo er það allt og sumt sem
ég vil, er ferðataska, mín eigin
ferðataska! Jæja, gott fólk. skál!“
Irene var að hugsa um, hvað
hún ætti að segja vinum sínum:
Þið skiljið það, stúlkur, að það
er ekki beinlínis hægt að segja,
að hann sé laglegur, þvert á móti,
er hann mjög hversdagslegur út-
lits og hann er svo grannur, að
hann gæti afklætt sig bak við
staur, og það er ekki hægt að
segja, að hann hugsi alltaf um
dollara, eins og sagt er að flestir
Ameríkanar geri. í sannleika
sagt er hann mjög venjulegur
maður og gæti jafnvel verið afi,
en samt sem áður gæti hann kom
ið ungri stúlku til við sig.
Oldrich hugsaði líka: Fjand-
inn hafi það, er þessi maður
kjáni eða lætur hann aðeins eins
og hann sé það? Það sannaði
ekkert, að Kral hafði sent hann
til hans. Kral átti til að gera
alls konar fíflalæti. Þegar hann
var fyrirlesari fyrir útgáfufyrir-
tækið Tékkneska bókin og Old-
rich leiðbeinandi fyrir Tékkneska
lesendur, kom það oft fyrir, að
einhver síðhærður fábjáni kom
með handrit og meðmæli frá Kral
og Borek eyddi mörgum nóttum
og dögum yfir þessu handriti og
leitaði án árangurs að einhverj-
um huldum sannleik eða fegurð,
sem hlyti að vera þar, úr því að
Kral hefði uppgötvað það, — og
svo hló Kral að Borek, þegar
hann játaði fyrir honum seinna,
að leit hans hefði verið árangurs-
laus. Nema kannske að Kral hefði
elzt síðan þetta var og hann
mundi varla vera með slíkt gam-
an nú á þessum timum, en hver
gat verið viss?
Jæja, hugsaði Borek, hér er
mjög gott tækifæri til að reyna
gáfur og smekk þessa Ameríkana.
„Trúið því eða ekki, herra John-
son, ég er mjög góður enskumað-
ur, en ég hef aldrei komið til
Englands og aldrei talað við inn-
fæddan Englending, en ég þýði
mikið af enskum og amerískum
bókmenntum, lítið á bókaskáp-
inn þarna, í þessari hillu eru ein-
göngu þýðingar eftir mig.“
Herra Johnson las nöfnin á
kjölunum með áhuga og upphátt,
stundum las hann yfir gleraugun
og stundum gegnum þau, svo að
Oldrich fór að velta því fyrir sér,
hvort litli maðurinn væri nær-
sýnn eða fjærsýnn.
„Joseph Conrad .. mmm ..
Erskine Caldwell . .mm .. sjáið
nú til, G. K. Chesterton ....
William Faulkner .. Faulknes ..
en hvað sé ég, þetta er einkenni-
leg tilviljun! Vitið þér, að eini
keppinauturinn, sem ég hef, það
er að segja raunverulegi keppi-
nauturinn í Nebraska er lítið hó-
tel með veitingastofu og bar við
sömu götu og ég er, og forstöðu-
maður þessa fyrirtækis heitir líka
William Faulkner. Er það ekki
einkennilegt?"
Hann er þá kjáni, hugsaði Old-
rich dapurlega.
En dagdraumar Irene komust
að allt annarri niðurstöðu: Og,
stúlkur, þið yrðuð alveg hissa,
hve þessi maður er vel lesinn!
Oskar litli kom hlaupandi inn
Jéhann handfasti
ENSK SAGA
100
bláu augu sín. Hvergi leið honum eins vel og á sjónum, og
honum var alveg sama hvort hafið var slétt og kyrrt eins
og spegill, eða himinháar öldurnar æddu hvítfyssandi kring-
um skipið. Feginn vildi ég hafa verið eins. Það bezta við
hverja sjóferð finnst mér alltaf vera það að komast í land
aftur þegar henni er lokið. Þessi sjóferð varð ekki til að
auka álit mitt á sjónum. í samfleytt sex vikur urðum við
að berjast við sífelld hvassviðri og okkur gekk seint og
þunglega að koma skipinu áleiðis. Þó að rokinu slotaði litla
stund, skall það von bráðar á aftur með ennþá meiri ofsa.
Hafið breiddist út framundan okkur, endalaust eins og eilífð-
in, að því er virtist, með tröllauknar öldurnar, sem risu og
hnigu og byltust um án afláts svo langt sem augað eygði.
Ég er stundum að velta því fyrir mér, hvað mennirnir geti
verið heimskir að vera að hætta sér út á saltan sjóinn í valtri
bátskel, úr því að Guð hefur skapað blessað þurrlendið þeim
til gagns og unaðar og fjöruga hesta til að bera þá hratt
' yfir það með tign og prýði. |
í fyrstu ætlaði konungur sér að lenda í hafnarborginni
Marseilles og fara landveg um Frakkland heim aftur, því
að hann sem var ekkert nema drenglyndið og göfugmennsk-
, an, gat ekki hugsað sér að Frakkakonungur gæti verið svo
svikráður að fara að vinna krossfélaga sínum og samkon-
ungi mein, þegar hann færi með friði um ríki hans. En við,
sem þekktum fjandskap og öfundsýki Filippusar konungs,
lögðum fast að Ríkarði, konungi okkar að gefa sig ekki
Frakkakonungi á vald. Hann gerði ekki annað en að skopast
að áhyggjum okkar í fyrstu, en loks fór hann þó áð ráðum
Heimsfrægar
snyrtivörur
Flestar tegundir fyrirliggjandi.
HEKLA H.F.
Austurstræti 14 — cími 1687.
i:
i =
Kœliskápar
7 cub. fet fyrirliggjandi — Verð kr. 6.975.00 :
■|
Hekla h.f.
■
Austurstræti 14 — Sími 1687
■
mmmmummwnmmmnnmmmmmm...........................aaaaa..a.........aaaa^
SMJÖRPAPPÍR
) :
33 x 54 cm.
J. Unjnjólfteovi & Jóv
uaran
Ljósböð
m
fyrir börn byrja á morgun kl. 13.30—15. :
■
Talið við yfirhjúkrunarkonuna. ;
■j
Sólvangur [
AL HJÓLBARÐAR
fyrirliggjandi.
Eftirfarandi stærðir:
650—16
600—16
670—15
550—15
825—20
750—20
900—20
Hjólbarðaviðgerðir afgreiddar samdægurs.
HJÓLBARÐIl H.F. Hverfisgötu 80