Morgunblaðið - 31.03.1955, Page 7

Fimmtudagur 31. marz 1955
MORGVNBLAÐIÐ
7
Sundmófið í fyrrakvöld:
Ari var maður dagsins — en sveit
KR og Sigurðar ÍA settu metin
SUNDMÓX KR fór fram í gær og
ná'ðist í einstöku greinum m jög
góður árangur. Sigurður Sigurðs-
son, Akranesi, setti drengjamet í
100 m bringusundi og sveit KR
bætti íslandsmetið í 4x50 m
bringuboðsundi um 1/10 úr sek.
Maöur dagsins var Ari Guð-
mundsson, þessi gamalkunni
sundmaður, sem árum saman var
fremsti skriðsundsmaður lands-
ins, varð þjálfari félags síns og
kemur nú fram á ný og sigrar
bæði Pétur, Helga og Gylfa. —
Kannske er þetta ánægjulegasti
sigur, sem Ari hefur unnið á sín-
um langa sundmannsferli.
Árangur var nú heldur dauf
ari, en t. d. á mótinu er Sví-
arnir kepptu í. Er það skilj-
anlegt. Þó náði Þorsteinn
Löwe 1:15,4 í 100 m bringu-
sundi (1/10 frá meti hans) og
staðfesti að tími hans frá síð-
asta móti er engin tilviljun og
hann er líklegur til að bæta
metið enn að mun.
AÐVÖRUN'
Þátttaka í mótinu var allmikil
og þessi atriði, sem nefnd hafa
verið gáfu mótinu lit. En þó vant-
aði einhvern neista, eitthvert líf.
Fylking sundmannanna er of
þunn. Það er t. d. eftirtektarvert
að utanbæjarmenn sigra í 4 grein
um af 10. Það er gleðilegt að
mörgu leyti. En svo virðist sem
næsta fáir reykvískir unglingar
leggi suhdiðkun fyrir sig. í
bringusundi keppti t. d. enginn
Reykvíkingur nema einn úr Ár-
manni. í skriðsundi drengja voru
allir þátttakendurnir utanbæjar-
menn nema 3 úr ÍR. Með þessu
er ekki verið að kvarta yfir að
utanbæjarmenn sigri, heldur að
benda á að hjá Reykjavíkurfélög
unum er nú, að því er virðist,
næsta fátt fólk til að taka við af
þeim er eldri eru, er þeir hætta.
• Boðsundskeppni kvenna var
að þessu leyti undantekning.
Þar komu fram og sigruðu
fjórar ungar og næsta óþekkt-
ar stúlkur frá ÍR, Sigruðu þær
m.a. Keflavíkurstúlkurnar,
sem til þessa hafa verið jafn-
astar og beztar. Þessar ÍR-
stúlkur og fleiri, t. d. Sigríður
Sigurbjörnsdóttir, Æ, er sigr-
aði í bringusundi telpna, end-
ast vonandi til þess að í bringu
sundi kvenna verði í framtíð-
inn fleiri en tvær er keppa —
eins og nú var.
Einna iiflegast virðist bringu
sundið vera nú. Hin nýja „kaf-
aðferð“ hefur hleypt nýjum lífs-
neista í þá grein og margir eru
þar líklegir til afreka eins og t.d.
Sig. Sigurðsson frá Akranesi (sem
á þessu móti vann 2 sund og varð
annar í hinni þriðju grein) og
Þorgeir Ólafsson Á, sem er sterk-
legur og bráðefnilegur. — Aldrei
hefur skriðsundskeppnin verið
jafnari en 200 metrarnir nú. Ari,
Pétur og Helgi á sömu sekund-
unni og Gylfi rétt á eftir, sá ungi
maður, sem enn kann ekki að
synda 200 m. En hvað skeður þeg
ar hann hefur lært það?
Helztu úrslit mótsins urðu sem
hér segir:
100 m bringusund karla
1. Þorsteinn Löw KR 1:15,4
2i Sigurður Sigurðsson ÍA 1:18,3
3. Þorgeir Ólafsson Á 1:18,9
4. Ólafur Guðmundsson Á 1:22,7
Hinn sterki og snöggi Sigurður Sigurðsson frá Akranesi, sem sett
hefur hvert drengjametið af öðru í vetur, hann hcfur fært drengja-
metið í bringusundi niður í þann tíma, seni var gildandi Islands-
met fyrir fáum árum — og spá margra er, að hann eigi sérstak-
lega glæsilega braut framundan á sviði sundsins. Ilann sigraði í
tveim greinum í fyrrakvöld og varð annar í hinni þriðju.
100 m skriðsund kvenna
1. Helga Haraldsd. KR
2. Inga Árnadóttir KFK
1:14,8
1:17,1
100 m baksund karla
1. Jón Helgason ÍA 1:18,6
2. Sig. Friðriksson UMFK 1:23,9
3. Birgir Friðrikss. UMFK 1:24,9
200 m skriðsund karla
1. Ari Guðmundsson Æ 2:21,1
2. Pétúr Kristjánsson Á 2:21,5
3. Helgi Sigurðsson Æ 2:21,8 j
4. Gylfi Guðmundsson ÍR 2:22,8 ,
50 m bringusund telpna
1. Sigríður Sigurbjörnsd. Æ 44,0
2. Ásl. Bergsteinsd. UMFK 44,6
43,9 í umkeppni)
3. Sigr. Ingvarsd. SH 44,6
4. Vilborg Guðleifsd. KFK 44,6
100 m bringusund kvenna
1. Inga Árnadóttir KFK 1:36,3
2. Vilborg Guðleifsd KFK 1:36,9
50 m skriðsund drengja
1. Sigurður Sigurðsson ÍA 30,5
2. Ragnar Eðvaldsson KFK 30,8
3. Guðm. Gíslason ÍR 34,0
4. Jón Benediktsson SH 34,8
4x50 m bringusund kvenna
1. SveitÍR 3:01,2
2. Sveit KFK 3:01,3
3. Sveit KR 3:05,3
100 m skriðsund drengja
1. Sigurður Sigurðsson ÍA 1:19.0
2. Birgir Dagbjartsson SH 1:26,4
3. Ágúst Þorsteinsson Á 1:27,0
4. Ragnar Eðvaldsson KFK 1:27,7
4x50 m bringusund
1. Sveit KR
2. Sveit Á
3. Sveit Æ
4. Sveit ÍR
karla
2:21,9 (Met)
2:26,0
2:27,1
2:31,6
Gefraunaspá
Á LAUGARDÁG voru háðir und-
anúrslitaleikir bikarkeppninnar.
Fengust hrein úrslit í öðrum, er
Manch. City sigraði Sunderland
með 1:0, og er það þar með komið
í úrslit, sem fara fram hinn 7.
maí á leikvellinum í Wembley
við London. Svo langt hefur það
ekki komizt í keppninni siðan
1934, en þá bar félagið sigur úr
býtum.
Hinum leiknum lyktaði með
jafnteíli, og var hann milli York
og Newcastle, 1:1, og verða þau
að reyna með sér að nýju á mið-
vikudag og verður leikið í Sund-
erland.
Skipt hefur um forystu í 1.
deild og er Chelsea komið í
efsta sætið. Chelsea hefur aldrei
unnið neina keppni og „mun
aldrei vinna neina keppni“ hef-
ur lengi verið fastur brandari í
grínleikjum og sýningum í
London, enda hefur árangur fé-
lagsins iengi verið hafður að háði
og spotti, því að það hefur komið
á óvart með að sigra sterkustu
félögin glæsilega, en tapa síðan
ekki minna fyrir hinum lakari.
Félagið hefur nú leikið í 1. deild
síðan 1930 og hefur alltaf verið
meðal hinna lægri.
Manch. City hefur nú eitt allra
félaganna tækifæri og möguleika
til að sigra -í báðum keppnunum,
en nú taka leikmennirnir að
hugsa um að komast heilir í úr-
slitaleikinn, og þá er ekki að
sökum að spyrja í þeim leikjum
deildakeppninnar, sem enn eru
eftir.
Næsta laugardag verða þessir
leikir:
England — Skotland 1
Aston Villa — Burnley 1
Bolíon — WTBA 1
Blackpool — Everton 1 2
Charlton — Newcastle 1
Huddersfield — Arsenal 1x2
Manch. Utd — Sheff. Utd 1
Portsmo.uth — Manch. C. 12
Sheff. Wedn — Cardiff x2
Sunderland — Leicester 1
Tottenham — Chelsea x2
Wolves — Preston 1
Frh. á bls. 11.
Leikmannsþankar wm list
FYRR á öldum dýrkuðu menn
herkónga og ofurmenni. Nú
á dögum tilheyrir dýrðin hinni
, vinnandi stétt, eins og vera ber.
I Ofdýrkun ofurmennisins leiddi
smá msaman til þess að þeir of-
( metnuðust í hjörtum sínum, eins
I og ritningamar greina, og þau úr
j kynjuðust svo fólkið varð leitt
á þeim, hætti að líta upp til
þeirra og hengdi þá að lokum.
Svo bjó það til sína eigin for-
ingja, sem buðust til þess að veita
því þjónustu af lítillátu hjarta
sínu. En allt fer á eina leið í
þessum heimi og ekkert stendur
í stað. Jafnvel ein aukapersóna
í skáldsögu gerir kröfur til að
fá að fara sínar eigin götur gegn
öllum hugsanlegum varúðarráð-
stöfunum höfundar síns, hvað þá
þeir einræðisherrar, sem gæddir
eru raunverulegu holdi''og blóði.
— Og nú fer ég að velta því fyrir
mér hvort þetta kynni ekki að
vera ein orsök þess hve brúðu-
leikhús tíðkast nú mjög austan
tjaldsins. Hinar mjúklimuðu
tuskubrúður virðast vera eina
fólkið, sem enn ekki hefir gert
tilraunir í þá átt að beita hús-
bændur sína verulegu ofriki.
j Alræði fjöldans hafa verið víg-
orðin undanfarin ár, og má i
ýmsu sjá þess heillandi merki.
Þó virðist vera farið að bóla á
því að fólkið sé að missa trúna
á þá fullyrðingu, að öllu megi
í skyndi bjarga í heiminum með
sameiginlegu átaki, ef þeir sem
beita því, fá nógu óskorað vald
yfir fjöldanum sem lætur að
stjórn eins auðveldlega og tveir
handleggir á einum bol.
Áður fyrr varð hver og einn
að bjarga sér eins og bezt gekk,
þola súrt í dag og njóta sætleika
lífsins á morgun, deyja drottni
sínum ef skort eða sjúkdóm ber
að gerði. Smám saman fæddi
lífið af sér menn, sem sáu lengra
fjöldanum og „með eins manns
anda ávannst oft stórvirki þús-
und handa“. Nú er menningin i
ýmislegri mynd í algleymingi og
allsráðandi í víðri veröld, með
sínum kostum og göllum og sínu
frelsi og lýðræði, og í kjölfar
þess að sjálfsögðu snobbið fyrir
fjöldanum, sem á í stæltum vöðv-
unum hið ósigrandi afl er næst
að beisla þann kraft. Allt snýst
nú um það að auðvelda mann-
eskjunum lífsbaráttuna — og er
það sannarlega góðra gjalda vert
— tryggja þær gegn öllum hugs-
anlegum vandamálum og slysum.
Ekki aðeins gegn sjúkdómum.
eldsvoða og atvinnuleysi, heldur
jafnvel gegn hugsanlegum ein-
földum óvitaskap. Það er jafn-
vel hægt t. d. að tryggja sig gegn
þjófnaði, sem orsakast kann af
því að maður gleymir að loka
búðinni sinni eða peningaskápn-
um og býður þannig þjófunum
í heimsókn. Allt er þetta sannar-
lega gott og blessað, enda eigum
við án efa framundan miklu víð-
tækari tryggingarplön. Hvert fót-
mál okkar verður tryggt og end-
urtryggt, öll víxlspor í stjórn-
' málum, fjármálum og ástum.
Þetta eirðarlausa kapp allra við
að létta byrðunum hver af öðr-
I um og koma þeim yfir á alla
, sameiginlega, er jafnvel komið
á það stig að borgarastyrjöld
gæti hlotizt af, vegna óþolinmæði
þeirra, sem hafa að hugsjón að
tryggja fólk hvert gegn öðru. En
svo skýtur skyndilega smámál
upp kollinum, sem allir standa
róðþrota gagnvart. Þó allar
vinnuhendur heimsins væru kall-
aðar, og að baki þeirra stæðu all-
ir bankar heimsins og fjármála-
sjení, gætu þeir ekki sameigin-
lega lyft því Grettistaki. Þetta
átak, sem enginn veit ráðið að
dreifa, skifta á fleiri herðar, er
kannske ekki ákaflega stórvægi-
legt í augum þeirra, sem hafa
ráð heimsins í hendi sér. Það
er ef til vill fólgið í því að spila
eitt lítið lag á píanó eða fiðlu,
segja fram eina setningu, sem
verður að hitta í mark, leggja
hönd í lófa barns svo frómu
hjarta að það finni Drottins raust
tala til sín. Með öðrum orðum:
Hinn skapandi andi stend-
ur ennþá, á öld trygg-
inganna, algerlega berskjaldaðnr,
einn og óstuddur og verður að
vaða eld berfættur eins og áð-
ur. Væri það því nokkuð undar-
legt þó ýmsir þeirra heltust úr
lestinni, þegar alræði hugsjón-
anna hefir gert allt fyrir alla
nema þá. Menn sem áður lyftu
með hnýttum vöðvum kössum
upp á bílpalla með eigin afli,
þurfa nú að gæta sín að verða
ekki fyrir krananum, sem verk-
ið vinnur undir stjórn þeirra,
skrifstofumaðurinn, sem áður sat
sveittur við að pæla í óskiljan-
legum tölum, stingur nú öllum
vandamálum sínum inn í eina
alvitra vélasamstæðu, sem skil-
ar honum réttum niðurstóðum,
og peningamaðurinn, sem áður
varð að sætta sig við að labba
sig ofan í bankann sinn með aur-
ana og skila um hver áramót
vöxtunum í ríkiskassann, fær nú
„okraranum“ sínum seðlabunk-
ana og sækir jafnvirði höfuð-
stólsins annað hvert ár eða svo,
og þarf engum að standa reikn-
ingsskil nema Drottni sínum.
Þessar og aðrar iskyggilegar
hugleiðingar náðu tökum á mér
í gærkvöldi er ég hugfanginn.
stóð andspænis ungri listakonu,
húsfreyju og móður, sem stóð
ein og óstudd af hinum samvirku
máttarvöldum gagnvart því ör-
lagaspori að flytja þroskuðum
listunnendahópi sjálft „ORÐIГ
í stærstu salarkynnum landsins.
— Hún stóð hér bókstaflega í
sömu sporum og kinsystir
hennar fyrir þúsund árum. —
Enginn mannlegur máttur gat
komið henni til hjálpar. Ef henni
tækist ekki að knýja guðs fing-
ur til þess að gefa hverjum ein-
stökum tón þá lifandi spennu,
sem bræðir ísinn af hjörtum á-
heyrendanna, þá hafði hún beðið
þann ósigur, sem engin tryggi^ig-
arstofnun er nógu rik til að endur
borga, og hún er dæmd til sömu
örlaga og sá, sem verður hung-
urmorða á eyðimörk lífsins. Þeg-
ar þetta er haft í huga — og það
hlýtur hver sá ævinlega að hafa
efst í huga, er fylgist með lista-
mq.nnunum á þeirra þyrnum
stráðu braut, sem stórvirkustu
heilar heimsins kunna ekki ráð
til að ryðja eða stytta — verða
tónleikarnir i Austurbæjarbíói í
gærkvöldi öllum minnisstæður at
burður. Og svo sannarlega beið
listakonan ekki ósigur, heldur
voru tónleikar hennar viðburður,
andlegt átak, sem gerir s r >-
tryggingar þúsundanna næslu .i
því broslegar og skammariey ir,
eitt af þessum ótrúlegu afrekiun
mannlegs anda, sem kunna þrátt
fyrir allt að bjarga manneskjun-
um aftur úr klóm múgsefjunar-
innar.
Meðferð frúarinnar á einu af
allra erfiðustu viðfangsefnum
tónlistarmannanna, Brahms-
Handel-tilbrigðunum, var með
miklum glæsibrag, persónlegur
og djarfur leikur þar sem hug-
myndaflug tónskáldsins naut sín
ótrúlega vel. Sameinaði píanó-
leikarinn fallega og smekklegá
kraft og innilega póesí, sem verk-
ið er svo ríkt af. Hið háróman-
tíska Schumannverk spilaði frú-
in þó ekki síður, og náði afburða
vel hinum margbreytilegu og
ríku geðbrigðum, sem tónskáldið
hefir gætt þetta meginverk sitt.
Efnisskránni laum með tveim
verkum eftir Chopin, sem hún
túlkaði með skáldlegri andagift
og næmleika.
Að lokum lék frúin mörg auka-
lög og var henni fagnað af mik-
illi hrií'ningu og þakklátum hug.
22/3. ’55.
R. J.
Krictián Guíllaugssou
hæstaréttarlögmaður
4,usturRtrH>ti 1 Slmi 3400
Vrifstofutími kl. 10—12 og i 6
Horður Ólafsson
Málf lumingsskrifslofa
L&ugavegi 10. - Símar 80332,