Morgunblaðið - 30.06.1955, Blaðsíða 5

r Fimmtudagur 30. júní 1955
VORGV N BLAÐIÐ
21
Samband ísl. lúðrasveita hélt fyrsta Landsmót sitt hér í Reykjavik dagana 25.—26. júnL — Á mynd-
Á S. L. ÁRI bárust
kirkjum í Staðarhólsþingum í
Dalaprófastsdæmi merkar og
fallegar gjafir. — Garpsdals-
kirkju var gefinn forkunnarfagur
höicull. rauður með gylltum
krossi og í krossinum miðjum
rauður, íslenzkur stemn. Er hök-
ull þessi hinn mesti kjörgripur,
gerður af frú Unni Ólafsdóttur,
en gefinn af hjónunum í Garps-
dal, Júlíúsi Björnssyni og frú
Haflínu Guðjónsdóttur. Sonur
þeirra hafði verið veikur af
berklum, en var nú batnað og
sem þakklæti fyrir þann bata
gáfu hjónin kirkju sinni þennan
fagra grip. Hökullinn var svo
vígður af sóknarprestinum sr.
Þóri Stephensen hinn 25. júlí
síðastl.
Garpsdalskirkja er hið ágæt-
asta hús, hituð með olíuofni og
á margt góðra g'ripa.
Kirkjan er raflýst og er hirð-
ing hennar og umgengni þar öll
til fyrirmyndar.
í Heimákirkjan Staðarhólskirkja
tveimur' dómi, enda má rekja hana tö
fórnra kirkjuhöfðingja hér-
lengra.
Þórír Stephensen.
Uðfíðl
áSfur
ÞANN 9. maí s.l. andaðist il
Reykjavík frú Guðriður __ Bené->
diktsdóttir Steinbeck. - ’
Frú Guðríður var fædd aöé
Kálfavik i Skötufirði 1. maí 1874,
dóttir Benedikts Þorleifssonár,
bonda þar og konu hans, Már-
grétar Sigurðardóttur. Benedikji
var sonur Þorleifs. hreppstjóra i
Unaðsdal. Benediktssonar bóndá
á Blámýri, Þórðarsonar stúdehtS
í Vigri, Ólafssonar lögsagnara &
' Eyri í Seyðisfirði. Margrét móðuí.
inni sjást allflestir þátttakendanna. Fremsí á myndinni standa stjórnendur lúðrasveitanna. Talið frá í Saurbæ er nú nær 55 ára göm- Guðríðar var dóttir Sigurðiuf
. . . . .. .. _ _ . - _ _ _ _ — . . , ___ - TJ/i n nw fn 11 rsrfé Víílo o rf 011 r't rie 1_ ! TT *' T. 1 / 'V tt. _
vinstri: Paul Pampichler stjórnandi Lúðrasveitar Reykjavíkur, Karl O. Runólfsson stjórnandi Luðra-
sveitarinnar Svanur, Aibert Klahn stjórnandi Lúðrasv. Hafnarfjarðar, Víkingur Jóhannsson stjórn
andi Lúðrasveiíar Síykkishólms, og Jakob Tryggvason stjórnandi Lúðrasveitar Akureyrar.
ul. Hún er fallegt hús og allstór. bónda í Hörgshlíð, Hafliðasonár,
sveitakirkja.
en systur hennar voru þær Hall-
Hefur söfnuðurinn gert mikið dóra, móðir Jóns heitins Bal<J->
til að hlúa að henni og árlega' vinssonar bankastjóra, Guðbjörg,
berast henni hundruð króna í móðir Jónu Guðmundsdóttur yf-
SUNNUDAGIMN 26. þ. m. var' Pampichler, l úðrasveitin Svan- árangur verði af þessu starfi gjöfum og áheitum. Kirkjan ; irhjúkrunarkonu í Kópavogi og
fjölmenni mikið samankomið í ur, stjórn.: Karl O. Runólfsson sambandsins þegar fram í sækir. búin mörgum góðum gripum; Krjst;n kona 4rna hei+íns Císla-
ekrúðgarði bindindishallarinnar tónskáld, Lúðrasveit Akureyrar, Með öllum menningarþjóðum bæði eldri og yngri. En á s. 1.
við Tjörnina, til að hlusta á stór- stjórn.: Jakob Tryggvason, heims era starfandi lúðrasveitir ári barst henni mjög rausnarleg
felldustu útihljómleika, sem Lúðrasveit Haínarfjarðar, stjórn.: og þær taldar ómissandi liður í gjöf, sem ber íagurt vitni um
etofnað hefur verið til á íslandi.
Voru hér samankomnar 5 lúðra-
sveitir, sem efndu til þessaraJ
hljómleika í sambandi við lands-
mót Samb. ísl. lúðrasveita á ís-
íandi.
til ættar-
! Komið hafði til tals heima fyr-
ir að raflýsa kirkjuna og var
f jársöfnun hafin. For'maður sókn-
Ólafur Skagfjörð,
_ _ -.v .... . bóndi í Þursnesi fór svo að at-
Það er mikið og óeigmgjarnt hu um kau , lö m öðm
t'JI'T emvt hnofif mn’nn tnrmn
því, er til raflysingarinnar
heyrði. Leitaði hann fyrst til
Elzti og yngsti þátítakandi á
Landsmótinu: Ólafur Ólafsson fyrsta búð, sem er í Austur-
frá Akureyri, 80 ára, og Jón
Svanur Pétursson frá Stykkis-
hólmi, 12 ára.
I — Ljósirf. P. Thomsen.
Þessir hljómleikar mega telj-
ast til stórviðburða á sviði tón-
lista hér á landi, enda í fyrsta
Bkipti, áð svo margir lúðrablás-
arar koma saman á einn' stað.
Hljómleikar þessir fóru í alla
Staði vel fram og nutu Reykvík-
ingar þeirra í ríkum mæli.
Hljómleikum þessum var hag-
að á þann veg, að fyrst lék hver
Mðrasveit ein síns liðs, 3 lög en
gíðan léku þær allar saman undir
Stjórn hins víðkunna hljómsveit-
arstjóra Alberts Klahn. Allar
skiluðu lúðrasveií.irn;.r verkefn-
um sínum með sóma, og það er
Albert Klahn og Lúðrasveit skemmtanalífi stórborganna. Svo sterkan kærleikshug
Stykkishólms, stjórn.: Víkingur er einnig hér. Lúðrasveitir okkar sveitar.
Jóhannsson. hafá lagt fram mikinn skerf til
Með stofnun Sambands ísl. eflingar tónlistinni, og það er
lúðrasveita, er brotið nýtt. blað von allra tónlistarunnenda að
í sögu lúðrablásara hér á landi. þær megi vaxa og dafna í ríkum
Markniið þessa sambands er, að mæli
glæða og auka áhuga ungra
manna fyrir lúðrablæstri, svo og stárf, sem þessir menn vmna,
til að stýðja og halda saman áílflestir án endurgjalds, en
þeim lúðrasveitum sem nú eru vonandi er að í náinni framtið £££ JúUtmr Björnsson-
fyra hendi. Áður en samband verði unnt að veita þessum ar rafvirkjameistara j Reykjavík
þetta var stofnað áttu lúðra- áhugamonnum viðurkennmgu sa ði jJúlíus ho að hann
sveúm her a landi eriitt upp- fynr^margra ára Þrotlausa bar- s£yldfsjá «m að vinna þetta verk
drattar, þar sem þær urðu að áttu td efhngar og viðhalds ton- ^ það%kyldi ekki dýrara hjá
honum en öðrum. Útvegaði Júlí-
_T' • , , . ,, _ __ , us síðan stóra, gullna, forkunn-
Nu eru runnm upp ny tíma- Sambands ísl. luðrasvei a er Karl f ljósak;.ó^u veggkerti
mot með stofnun þessa sambands, O. Runolfsson tónskald og er . ^ hana> sérs?aka krónu
lét hann á söngloft og hjálm í
fordyri. Auk þess eru ljós i skrúð
húsi og víðar og tvö útiljós. Raf-
magnskerti voru sett í gömlu
! kertakrónuna, sem er mjög svip-
uð hinni nýju krónti, en þó
nokkru minni. Svo lét Júííus
eirmig í té járðstreng úr velar-
ihúsi í kirkju.
— Við stofnun fyrstu sjálfsaf- til’ þess að geta gegnt hlutverki 1 Að öllu þessu vann Júliux sjálf-
greiðsluverzlunar á íslandi, geta sínu vel, svo og að skapa henni ur við annan mann í sumarfríi
orðið þáttaskil í matvaeladreif- sem fullkomnastar aðstæður. — sínu og fékk með þeim Sigurð
ingu hér á landi, sagði Erlendur Hann lagði einnig mikla áherzlu Lárusson bónda. í Tjaldanesi. Til-
Einarsson forstjóri SÍS, í ræðu á að auka sölumennsku fyrir ís- kynnti Júlíus síoan, að hann og
á aðalfundi SÍS. lenzkar afurðir erlendis, til þess kona hans frú Ingibjörg Guð-
Hann skýrði frá því, að þessijað vinna þeim tryggari markað, mundsdóttir gæfu-kirkjuimi'raf-
og mun SÍS gera ráðstafanir tií lýsinguna alla og áfallinn kostn-
þess, að sínu leyti. Erlendur að, en því fé, sem-sofnuðurinn,
kvað áherzlu mundu verða lagða hefði safnað, skyldu þeir verja
á að auka og bæta framleiðslu- til kaupa á ljósavéJ. Við messu
vörur samvinnuverksmiðjanna, á jóladag s. 1. var svo fyrst kveikt
sem nú. hafa mikla framleiðslu- á ljósum þessum. og var þá ljósa-
getu, ef hún fæst hagnýtt til hátíð hið ytra sem hið, innra í
fulls. Þá kvað Erlendur SÍS Staðarhólskirkju.
mundu leggja á það áherzlu, að Eftir leikmannsmati mun gjöf
fá að kaupa olíuflutningaskip þessi nema um 39 þúsund kr.
það, sem Sambandið hefur um Þegar um svo .stóra gjöf er að
vinna einar síns liðs, án þess að listarlífsins á voru landi.
og er þess að vænta að góður hann jafnan forrn. þess.
S./.S. vill kaupa olíuskip
09 stofna kiötvinnslustöð
stræti 12 í Reykjavík, var teikn-
uð af einum færasta húsameist-
ara danskra samvinnumanna og
mun taka til starfa næsta haust,
verði. notuð til að þjáifa starfs-
fólk frá kaupfélögum, sem geta
tekið upp hina nýju verzlunar-
hætti og mun SÍS á margvísleg-
an hátt ryðja brautina fyrir
þessari nýjtrng, sem Erlendur
kvaðst fullviss um, að myndi
gera vörudreifingu hagkvæmari
og ódýrari fyrir neytendur.
mál manna, sem á
aldrei hafi heyrzt jafn tiikomu-
mikill lúðrablástur, en einmitt
nú.
Að lokum léiui lúðrasveitirn-
ar sameiginlega íslenzka þjóð-
sönginn. Ég hygg að aldrei hafi
þjóðsöngurinn okkar notið sín
toetur, en einmitt nú, þegar um
100 manna sveit ]ék hann.
Eftirtaldar lúðrasveitir komu
fram við þetta tækifæri: Lúðra-
sveit Reykjavíkur, stjórn.: Paul
KJÖTDREIFING
Erlendur flutti ýtarlegt yfiriit
yfir starfsemi SÍS, og áformað-
ar framkvæmdir. Hann skýrði
frá því, að nú stæði aðeins á
endurnýjun fjárfestingarleyfis,
til þess, að SÍS hæfi byggingu
hlýddu að kjötvinnslustöðvar á Kirkju-
sandi í R.eykjavik, en nú stofn-
un mundi mjög bæta kjötdreif-
ingu í höfuðstaðnum.
OLÍUSKIP
Erlendur lagði í ræðu sinni
megináherzlu á verzlunina, sem
verið hefur og er höfuðviðfangs-
efni samvinnufélaganna. Kvað
skeið reynt að fá.
(Frá SÍS)
Vðtiar Bulgar.in
gsffen fí!!!
BULGANIN hinn rússneski, fer
í heimsókn til Indlands næsta
vetur.
Indverjar taka rausnarlega á
móti gestum sínum. Nehru for-
sætisráðherra upplýsti í ind-
verska þinginu nýlega, að heim-
sókn Títos marskálks, en hann
var í Indlandi síðastliðinn vetur,
hefði kostað ríkið 300 þús.
rupeur, eða sem svarar rúmlega
milljón íslenzkra króna. Þar með
hann margt mundu verða gert j er þá líka talinn fíllinn stóri, sem
til þess að tryggja verzluninni; Tito var gefinn áður en hann
aukið fjármagn, sem hún þýrfti i hélt heimleiðis,
, ræða þykir mönnum enn meir til
í koma, þegar það éru utanhéraðs-
I menn, sem gefa, en Júlíus er
fæddur að Lágafelli í Miklaholts
hreppi, Snæf., og kona hans að
Kálfárvöllum í Staðarsveit, En
Bjöm Björnssón faðir Júlíusar
var Saurbæingur, frá Hvamms-
dal. Bræður háns þeir Evert
Björnsson frá Hvammsdal og Jón
Björnsson í Tjaldanesi unnu við
kirkjubygginguna ásamt Jóakim
Guðmundssyni yfirsmið. Systur-
sonur þessara bræðra, sonur
Margrétar Björnsdóttur er svo
Ölafur Skagfjörð núverandi
sóknarnefndai'formaður. Heíur
því þessi ættleggur hlúð vel að
Staðarhólskirkju. Fyrst vinna
þeir bræðurnar við byggingu
hennar og svo koma systkinasyn-
irnir Ólafur og Júlíus með sín
verk og þessa stórmannlegu gjöf.
Ætt þeirra hefur jafnan verið
trú kirkju sinni og' kristnum
Kristín, kona Árna heitins GLsia-
sonar yfirfiskimatsmann á fsa-
firði.
Þegar Guðríður var 8 ára göm-
ul, dó faðir hennar frá fjórura
ungum börnum. Móðir hennar
hélt áfram buskap í Kálfavik og
tveimur árum síðar giftist hún
aftur. Seinni maður hennar vai’
Magnus Bárðarson. Var Kálfa-
víkurheimilið orðlagt fyrir rausn
og myndarskap.
Guðríður -ólst upp hjá rnóðúi*
sinni og stjúpa, og þegar þaw
hættu búskap 1901 og fluttu tíl
Bolungarvíkur, fór Guðríður
þangað með þeim. Móðir hennar
dó 1904 og var Guðríður ráðs-
kona'bjá stjúpa sínum næstu fjög
ur árin. Jafnframt tók hún að
sér frænku sína 10 ára gamía,
Kristínu að nafni, er móðir henn-
ar hafði tekið til fósíurs að föður
hennar látnum. Guðríður ól
Kristínu upp eftir það og gekfe
henni í móður stað.
Árið 1908 fór Guðríður til
Reykjavíkur og lærði þar mat-
reiðslu, en rúmu ári siðar settist
hún að á ísafirði og hóf þar mat-
'sölu, er hún rak í nokkur-ár, svo
fyrirmynd þótti að.
Árið 1915 giftisí Guðriður Óla
Steinbech, tannlækni á ísafirði.
Var heimili þeirra hjóna á fsa-
íirði, meðan bæði lifðu. Einn son
eignuðust þau, Baldur, sem nú er
starfsmaður á Keflavíkurflug-
velli.
Óli Steinbech andaðist 16. maf
1935. Eftir lát manns síns hélt
frú Guðríður heimili í nokkur ár
á ísafh’ði með syni sínum, en sið’-
ustu ár ævinnar áiti hún heima
í Reykjavík.
Frú Guðríður þótti allra
kvenna fríðust á vngri árum, og
alla tíð var hún hin glæsilegasta
kona í sjón og framkomu ailri,
svipurinn hýr og viðmotið hlý-
legt. Þau hjón kunnu allra manna
bezt að taka á móti gestum og
var þar jafnan ánægjulegt a9
koma, er.da voru þau vinmörg.
Stefán, faðir Óla Steinbeehs, sem
varð háaldraðiu', áíti öruggt at-
hvarf á heimilí þeírra hjóna sið-
ustu ár ævinnar. Einnig usi skeiO
dr, Jón Stefánsson, bróðir Stein-
baehs.
*Frú Guðriður varð fyrír alvar-
legu slysi nolckru áður h:m
missti mann sinn og var aldrei
heil heilsu eftir það, en hun átti
því láni að fagna, að Raldur son-
ur hennar annaðist hana af frá-
bærri umhyggju, ræktarsemi og
fórnfýsi allt frá>því að faðir hana
dó til hinztu' stundar.
Allir, sem þekktu Guðríði sál -
ugu, minnast hennar með virð-
ingu og hlýjum hug.
B. H. J. i
Frá landsmóti Sambands ísl. lúbrasveifa
Gfafir til kirkiia i
Staðarhofltsls'm'paan