Morgunblaðið - 07.01.1956, Blaðsíða 11

Morgunblaðið - 07.01.1956, Blaðsíða 11
Laugardagur 7. janúar 1956 WORGUNBLAÐIÐ 11 íivað veldiir! JOTT var að lesa grein Gísla iigurbjörnssonar um „afmælis- xveðjuna tit gömlu konunnar". ! Hér var sannarlega hreyít börfu máiefni. Oft hef ég orðið var við þann sársauka gamals fólks, sem Gísli minnist á. Og margir eru gjörsamlega ráðalaus- ir og eyðilagðir yfir slíkum í kveðjum. Eldrai íóík tekur aliar þess báttar orðsendingar miklu alvarlegar en ’vdð hin yngri. Það ! er yfirleitt ntjög viðkvæmt gagn- vart rnannorði sínu í fjármálum, ábyrgðartilfinning og samvizku- J ásamt vanmáttarkennd á ....■■■ • ' háu stigi. 051 hef eg sóð glitra j tár í augum aldraðs fólks bæði t,Balletæfing á leiksviðinu“. Degas naut þess að mála myndir af | karla og kvenna yfir þessum öalletæfingum — að festa á léreftið slíkar andstæður sem svart-: ^öldu kveðjum, sern eru óneitan- klæddan, patandi balletmeistara mitt á meðal ljósklæddra, svif- léttra dansmeyja, og öðrum megsn við sviðiö sitja tveir menn og , íeygja letilega úr sér, og er það mikil andsiæða við hraðan og | Sólveig f jörlegan dans balletflokksins. Þetta er eitt frægasta verk Degas.) grimmilegar í tillitsleysi sínu og formföstu lagamáli. En bað skal samt tekið fram, að alltaf hefur því verið vel tek- Framh af bls a BALLETTÐ AN SME Y J ARN AK Sians eru ekki lengur þokkafullar — þær líkjast einna helzt kyn- íegum. grimmdarlegum fuglum eða stórgerðum hitabeltisfiðrild- Bm. Hann hættir við pastellitina Og tekur aftur til við olíuliti — og málar þykk lög hvert ofan á annað. Sennilega á þessi ger- breyting einnig rætur sínar að rekja til sjóndeprunnar, sem hann átti við að stríða. Hann gat ekki iengur séð fíngerðar línur, enda eru þær horfnar úr teikn- ingum hans. í rökkri sjóndeprunnar snýr hann sér fyrir alvöru að högg- myndalistinni, sem hann hafði til þessa látið sitja á hakanum íyrir málaralistinni. Mótaði hann einkum úr vaxi, og er hann lézt, fundust 150 vaxmyndir, sem aldrei hafði verið steypt eftir, í Vinnustofu hans. Helmingur þeirra vár meira eða miuna brot- inn, en 22 afsteypur voru gerðar af öllum þeim vaxmyndum ,sem heilar voru, og af slíkri varkárni, að engin frummyndanna skemmd ist. — (★} {*} (★} HÖGGMYNDIR hans eru af sama heimi og málverk hans — af balletdansmeyjum, nöktum kon- um og hestum. Þær, sem hann mótar síðustu árin eru gæddar nýjum krafti, þó að þær séu margar hverjar grófgerðar. SÝNDI AÐEINS EINA HÖGGMYND í LIFANDA LÍFI Nýlega var haldin sýning á vaxmyndum hans í Manhattan í New York. Vafalaust hefur Degas samt aldrei ætlazt til þess, að vaxmyndirnar kæmu fyrir al- menningssjónir. Þær eru tæplega j fullgerðar sem slíkar — ennþá má sjá á þeim förin eftir titrandi, afkastamikla fingur hans. Hann var mjög óánægður með sjálfan sig sem myndhöggvara: „Aldrei tekst mér að afreka neitt í höggmyndalistinni," varð hon- um eitt sinn að orði. í lifanda iífi sást aðeins ein höggmynd eftir hann opinberlega á sýningu. (★}■ :★} (★} ER Renoir vinur hans hafði séð þessa styttu og nokkrar vax- myndir hans, hrópaði hann upp yfir sig: „Degas er mesti mvnd- höggvari okkar tíma.“ En Degas var fullur efasemda: „Það er mikill ábyrgðarhluti að láta eftir sig höggmyndir úr bronzi. Bronz er einn varanlegasti málmur, sem þekkist!" ið, ef ég hef komið með þessi málefni allsleysingja til þeirra yfirvalda, sem hlut eiga að máli. Greiðslur annað hvort lækkaðar mjög eða strikaðar út, og næst- um aísökunarblær yfir orðum og framkomu skrifstofufólksins gagnvart þessum greiðslum. Þessar bréfaskriftir og hótanir til öreiga virðast því byggðar á lagastaf, sem er úreltur og rang- látur og ekki tii annars en hrella þá er sízt skyldi. Vil ég eindregið taka undir orð Gísla Sigurbjörnssonar og biðja sem prestur eða réttara sagt skora á Alþingi að breyta þess- um ákvæðum laganna, sem beitt er í skattaálagningu og inn- heimtu gagnvart ellihrumu eða allslausu fóiki. Einsætt að draga slíkar greiðsl- ur, ef nauðsynlegar eru af opin- berum styrkjum öreiga eða fella þær niður ella. Vart mun hinum, sem vinnuþol og lífsorku hafa til að afla tekna og eigna bregða við úr þvi sem komið er þótt eitt- hvað hækki skattar af slikum sökum. Sem sagt, burt með þessa skatta af eignalausu og farlama fólki. Þeir hljóta að koma rétt- látar niður annars staðar. Alþingismenn, gjörið svo vel að breyta þessu fyrirkomulagi. Það bætir hvergi menningu okk- ar né þjóðarafkomu að hafa þessa ómynd svona lengur. Reykjavík, 4. jan. 1956. Árelíus Níelsson. Fædd 20. Dáin 21. ágúst 1879 apríl 1855 Skrifstofuhúsnæöi 3—5 herbergi, í eða við Miðbæinn óskast ti' leigi. sera fyrst. Tilboð sendist afgr. Mbl. fyrir 10. janúar merkt: „Skrifstofuhúsnæði —17“. Stúlka — Atvinna Stórt fyrirtæki óskar að ráða vélritunar og símastúlku nú þegar, —Eiginhandar umsókn, með upplvsingum um aldur, starfsreynslu og inenntun, leggist inn á afgreiðslu Mbl fyrir 10. jan., merkt: „Skrifstofustmf — 94P“. 1 eða 2 herb. 03 eídhús óskast til leigu, heJzt sem næst miðbænum. — Tilboð merkt: „Tvennt í heimili —13”, sendist afgr Morgunbl. fyrir mánudagskvöld. J. ilagnúsdóttir hana í störfum og lifi. Þau hjón- in nutu jafnan mikilla vinsælda sveitunga sinna í Alft.averi og er þau fluttu burt þaðan var fjöl- skyldunnar mjög saknað af öl 1 - um þár eystra í Vestmannaeyjum hófst nýr þáttur í ævistarfi þeirra hjón- anna og þar rrutu þau fljótí bæði vinsælda og -virðingar. Þar fædd- ust tvö yngstu börn þeirra, en þar urðu þau líka á bak að sjá tveim- ur efnilegum sonum, Sverri pg Einari, ér fórust með véibátnpm „Mínervu". í ársbyrjun 1927 og 1945, skömmu eftir að þau flutt- ust hingað suður, lézt dóttir þeirra Aðalheiður, sem vat gift og búsett í Eyjum og tóku þau þá til fósturs dóttur hennar og ólu upp. Síðasti þátturinn í ævi frú Sól- veigar og þeirra hjóna, snertir árin hér í Reykjavík, er þau dvöldu hér í skjóli' barna sinna, sem bjuggu foreldrum sínum kyrrlátt og ánægjulegt ævikvöld- Er það mjög til fyrirmyndar, hvað börnin öll hafa verið sarn- baka taka í því að láta fara sem bezt um foreldra sína. Frú Sólveig J. Magnúsdóttir var óvenju vel gerð kona um alla hiuti, bæði hvað snerti starfsþrek og myndarskap og skapgerð alla. Hún fór að engu óðslega, en af- köst hennar i störfum voru ótrú- iega mikil og með stillingu sinni og ljúflvndi greiddi nún úr öil- um vandamálum, hávaðalaust. Sambúð þeirra hjóna og hins stóra barnahóps var jafnan mjög til fyrirmyndar og ógleymanleg þeim, er til þekktu. Öllum þótti gott að koma á heimili þeirra og njóta þar gestrisni og glaðværð- ar. Það er sagt um eina konu 1 Nýja-Testamenntinu, að þegar hún hafði brotið smyrslabaukinn við fætur Jesú, hafi ylmur smyrslanna fyllt húsið. Það ma segja hið sama um. frú Sólveigu. Þegar hún gekk um hús sitt, leið öllum vel í návist hennar, enda var þjónustan á heimilinu henni eitt og allt. Síðustu árin var heilsa hennar mjög tekin að bila og mátti því búast við því, hve- sælt og þar ólst Sólveig upp hjájnær sem var, að komið væri a<5 VIÐ áramót lítum við til til ársins, sem hefur kvatt með öllum sinum minningum, og allt- af grípur okkur einhver trega- blandinn söknuður, þegar við hugsum um minningar liðna árs- ins, og þá ekki sízt, þegar við hugsum um þá samferðamenn á lífsieiðinni, sem hafa kvatt okk- ur á liðnu ári, eftir langa og ánægjulega samfylgd. Kynslóðir koma og fara, það er lögmál tilverunnar, en gott er jafnan að minnast góðra vina, sem með grandvöru lífi og merki- legu ævistarfi hafa orðið mörg- um til blessunar. Þannig var líf og ævistarf frú Sólveigar J. Magnúsöóttur sem lézt að heimili sínu hér í bæn- um, þann 21. apríl fyrra árs. Frú Sólveig Jónína Magnús- dóttir var fædd að Fagradal í Mýrdal 20. ágúst 1879 og voru foreldrar hennar Magnús Bjarna- són bóndi þar, og Solveig Sig- urðardóttir, Þórðarsonar, Brynj- ólfssonar, prófasts að Felli í Mýrdal. í Fagradal er sólrikt og frið- foreldrum sínum og dvaldi þar, þangað til hún giftist eftirlif- leiðarlokum. Um nærri 57 ára skeið höfðu — Nixson Framh af bls. * skap. Hann hælir sér aldrei af því, sem hann hefur til leiðar komið, en segir aftur á móti, að verk sin muni dæma sig sjálf — ©g meira geti hann ekki sagt um það. Hann vill kynnast and- stæðingum sínum, og aldrei hef- ur örlað á óvild né hatri til þeirra manna, sem hafa sýnt honum andstöðu eða reynt á einhvern hátt að setja fót fyrir hann. Hann hefur reynt að kynna sig — og kynnast kjósendum af fremsta megni, og í því sam- bandi mætti. t. d. nefna það, að hann skýrir alltaf frá því hve, tekjur hans og skattar eru háir, Fleira því um líkt mætti nefna, sem yaldið hefur þyí, að Nixon hefur öðlast frægð um öll Banda- ríkin.á tiltölulega stuttum tíma. SAS iær heiðursverðlaun andi manni sinum Jóni Sverris- þau Jón og Sólveig verið í hjóna - syni, fyrrv. fiskimatsmanni, en I bandi, er hún lézt. Ævitryg'gð hann er ættáður úr Meðallandi. ‘ þeirra var því reynd í löngum | Fyrstu búskaparár sín bjuggu skóla. Þau stóðust sitt próf meö þau að Skálmarbæ og Skálmar-' prýði. bæjarhraunum í Álftaveri, en j Hér hefur aðeins verið drepið fluttust síðan að Holti og bjuggu 4 örfáar af þeim góðu minning- þar til ársins 1919. Eftir Kötlu-' um, sem geymast um. frú Sól- Duglep sendisveinn éskasl allan daginn SILLI & Valdi, Langholtsvegi 49 gosið 1918 spilltust imargar jarðir vigu. í Verinu, svo að nokkrir bændur segja urðu að flytja þaðan burt. Flutt- ist þá Jón Sverrisson með fjpl-. skyldu sinni til Vestmannaeyja og tök, að stunda útgerð og af- greiðslustörf, en varð síðan fiski- matsmaður í Eyjum í mör'g ár. Hingað til Reykjavíkui* fluttu þau 1943 og bjuggu síðan hér, í skjóli barna sinna. Þeim hjónum varð 15 barna auðið og eru 12 þeirra á lifi, öll búsett hér í Reykjavík, nema ein dóttir, sem búsett er í Nöregi. Af því, sem hér hefur verið sagt má nokkuð ráða um ævi- starf frú Sólveigar, enda er það mála sannast, að það var bæði mikið og merkilegt, þó að það kunni að hafa dulizt þeim, sem litt þekkja til, eins og reyndar oft vill verða um störf húsmæðr- anna, sem helga heimilunum alla sína þjónustu. Þegar þau Jón og Sólveig bjuggu í Holti, var lífsbaiáttan oft ærið hörð, enda jörðin fremur Um fráfall þetta: hennar mátti „Deyi góð kona er sem daggeisli - h\rerfi úr húsum . verði húm eftir“. En þó að skarð sé fyrir skyídi á heimili frú Sólveigar. þá verð- ur jafnan bjart yfir mmningu hennar og vissulega mun hennar lengi minnst verða, þegar getiö er góðra kvenna. Óskar 3. Þorláksson mm SKANDINAVISKa flugfélagið SAS hefur nýlega reist mikið stórhýsi í New York. Stendur það kostarýr og barnahópurinr. stór. í borgarhlutanum Qaeens, miðja vegu miili La Guard’a flugvall- arins og alþjóðaflugvallar New York borgar. Verzlunarmalaráðu neytið í Queens hefur sæmt SAS sérstökum heiðursverðleunum fyrir bygginguna, sem er talin sú íburðarmesta og giæsilegasta i borgarhlutanum. S'ikum verð- launum hefur ekki verið úthlut- að síðan árið 1929. vika hjá Austin verksmiðjunum LONDON. 6. janúar. — Austin verksmiðjurnar ætla að taka upp í fjögurra daga vinnuviku. Stjórn ! verksmiðjanna hefir skýrt frá • því, að ráðstöfun þessi um stytt- an vinnutíma, sé aðeins til bráða- birgða. >' Stjórnin skýrir frá því, að bíla útflutningur fyrirtækisins hafi í V.-Skaftafellssýslu fæddust 13, af börnum þeirra og ólust öll upp hjá þeim, að tveimur dætrum undanteknum, sem að mestu ólust upp hjá vinafólki þeirra í Álftaveri. Þeir, sem muna heimili þeirra í Holti frá þeim árum, munu lengi minnast dugnaðar og hag- j verið meiri síðastiiðið ár, heljf sýni frú Sólveigar og þeirrar ur en nokkru sinni aður i festu og rólyndis, sem einkenndi fyrirtækisins. sogu

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.