Morgunblaðið - 14.10.1956, Blaðsíða 2

2
MORGVNBL'AMÐ
Sunnuáagur T4. oH. 1956
— Ræða Bjarna Benediktssonar
Framh. af bls 1
för vamarliðsms, en þeir fara
ekki dult með heldur taka ber-
um orðum fram, að hér sé að-
eins um áfanga að ræða, markið
sé að fá ísland úr Atlantshafs-
bandalaginu.
Svo langt förum við aldrei,
segja Alþýðuflokks- og Fram-
sóknarmenn. En hvernig halda
menn að fara muni, ef alvarlega
verður tekinn sá áróður að í
reyndinni sé ómögulegt að
stjóma landinu án kommúnista,
því að þeir geti með völdum
sínum í verkalýðshreyfingunni
ráðið úrslitum um efnahags-
ástandið og vinnufriðinn? Fyrir
þessari kenningu er ekki aðeins
rekinn harður áróður innan
stjómarflokkanna. Heldur
hefur sjálfur forsætisráðherr-
ann nú beitt sér fyrir að
hindra samstarf lýðræðis-
flokkanna innan verkalýðs-
hreyfingarinnar, en slíkt leið-
ir óhjákvæmilega tii alræðis
kommúnista þar. Með slíkum
aðförum eru kommúnistum
fengin lokaráðin í íslenzkum
stjórnmálum, og vitanlega eru
það fyrst og fremst utanríkis-
málin, sem þeir vilja ráða.
KOMMÚNISTAR ÆTI.A
AÐ TOGA HINA
STIG AF STIGI
En er ekki einmitt búið þann-
ig um í þessari ríkisstjóm, að
kommúnistar ráði engu um utan-
ríkismálin , heldur hafi hinir
flokkamir um þau samvinnu sín
á milli og öll ráð?
Víst veit ég ekki, hvernig nú-
verandi ríkisstjórn hagar vinnu-
brögðum sínum. Og ég játa, áð
bæði Guðmundur I. Guðmunds-
son og Emil Jónsson hafa með
fyrri framkomu sinni unnið til
trausts einmitt í utanríkismálun-
um. Kemur það og sannarlega
vel á vonda, þ. e. kommúnista
og sálufélaga þeirra í stjórnar-
flokkunum, að umboðsmenn nú-
verandi ríkisstjórnar í vamar-
málum eru einmitt Guðmundur
I. Guðmundsson og Hans G.
Andersen, sem nýlega hefur ver-
ið gerður ambassador í Atlants-
hafsráðinu, mennirnir sem voru
í vamarmálanefnd, þegar eg fjall
aði um þau mál, og unnu þar
mjög gott verk, en við miklar og
ómaklegar árásir kommúnistá og
sumra Framsóknarmanna.
En ráða þeir Guðmundur I.
Guðmundsson og Emil Jónsson
raunverulega stefnunni nú? Eða
láta þeir teygja sig stig af stigi
þangað til þeir eru komnir með
ísland miklu lengra út á hina
Fáar sýningar effir
á Kjarnorkunni
Nú er búið að sýna gamanleik-
inn „Kjarnorku og kvenhylli" 58
sinnum alls og er ráðgert að sýn-
ingum ljúki fyrir næstu mánaða-
mót, enda eru nú tveir leikir í
uppsiglingu hjá Ieikfél. Reykja-
víkur, og lýkur brátt æfingum á
þeim. — I*að eru þvi aðeins fáar
sýningar eftir á Kjamorkunni, og
því hver síðastur að sjá þennan
skemmtiiega leik.
kommúnistisku ófæru en þeir í
upphafi ætluðu?
VERZLUNARSAMNING-
ARNIR
í þessu eru verzlunarsamning-
arnir gott dæmi. Við Sjálfstæð-
ismenn höfum ætíð talið sjálf-
sagt að hafa eðlileg skipti við
Austur-Evrópuríkin og höfum
raunar haft alla forystu í þeim
efnum. Við gerðum þetta af því
að við viljum forðast að efna-
hagslíf okkar verði háð dutl-
ungum nokkurs eins viðskipta-
lands, heldur festi sem víðast
rætur.
Margir af ráðamönnum
stjórnarflokkanna hafa þung-
ar áhyggjur af því, hvernig
nú horfir í þessum efnum, en
hafa þeir kjark til nauðsyn-
legra gagnráðstafana, eða láta
þeir Hermann og kommúnista,
sem hann á sitt pólitiska iíf
undir, ráða ferðinni?
SENDIFÖR
VILHJÁLMS ÞÓRS
Vilhjálmur Þór er einnig ein-
kennilega valinn umboðsmaður
kommúnistiskrar ríkisstjómar til
að semja um varnarmálin í
Washington. Allir vita um sér-
stöðu Vilhjálms í þessum efn-
um á Framsóknarflokksþinginu
síðasta. En spumingin er nú:
Hvort fylgir Vilhjálmur í þess-
um erindrekstri eigin sannfær-
ingu eða fyrirmælum forsætis-
ráðherrans, sem miðar sínar
gerðir í þessum efnum fyrst og
fremst við að halda kommúnist-
um í stjóm sinni?
Er Vilhjáimur valinn til vest-
urfarar vegna þess að Framsókn
kunni nú betur að meta ráð hans
í þessum efnum en i vetur, eða
til að breiða vestur þar álitleg-
an hjúp yfir raunverulegar fyr-
irætlanir Framsóknar?
ÓLÍKIR STARFSHÆTTIR
Eins og ég áður sagði, veit
ég ekki, hvað er í huga þessarra
manna né hverjar fyrirætlanir
þeirra í sannleika eru. Hitt
verður að segja að stefnuyfir-
lýsingarnar eru ekki heillavæn-
legar og að vinnubrögðin til að
framfylgja þeim eru nýstárleg.
Á meðan ég var utanríkisráð-
herra lagði ég megináherzlu á
að halda samstarfi lýðræðis-
flokkanna allra um utanríkis-
málin. Þetta tókst lengst af, ekki
aðeins meðan lýðræðisflokkamir
allir voru saman í ríkisstjóm,
heldur og eftir að Alþýðuflokk-
urinn fór úr stjóminni.
Við undirbúning og gerð
varnarsamningsins 1951 var
t. d. fullt samstarf við AI-
þýðuflokkinn, þótt hann væri
þá í eindreginni stjórnarand-
stöðu. Um varnarsamninginn
tókst m. a. s. víðtækara sam-
starf en um inngöngu íslands
í Atlantshafsbandalagið 1949,
því að, eins og kunnugt er,
skárust þá nokkrir úr leik af
lýðræðissinnum, þ. á m. þrír
núverandi ráðherrar Her-
mann Jónasson, Gylfi Þ.
Gíslason og Hannibal Valdi-
marsson, áuk hins fjórða,
kommúnistans Lúðvíks Jósefs
sonar.
SLIT Á SAMVINNU
LÝÐRÆÐISMANNA
Því miður reyndist Framsókn
eftir að hún tók við meðferð ut-
anríkismálanna ekki þeim vanda
vaxin að halda þeim utan og
ofan við innanlandsdeilurnar.
Samþykktin illræmda á flokks-
þinginu í vetur rauf algerlega
einingu lýðræðisflokkanna um
þessi mál og gerði þau að gjald-
eyri til kaupa á fylgi kommún-
ista.
Sá maður, sem öðrum fremur
bar ábyrgðina á öllum þeim að-
förum, er núverandi forsætisráð-
herra. Það er þess vegna ekki
við því að búast, að stjóm hans
reyni úr að bæta. Enda er raun-
in sú, að einskis samstarfs hefur
af þessari stjóm verið leitað við
Sjálfstæðisflokkinn um meðferð
utanríkismálanna, né hann lát-
inn í nokkru fylgjast með því,
sem þar er að gerast.
Sá flokkur, sem 42,3% af
kjósendum landsins fylgir,
mest vann á við kosningarnar
og áreiðanlega túlkar vilja
meirihluta landsmanna ein-
mitt í utanríkismálunum, er
nú hvergi kvaddur til um
meðferð þeirra. I þess stað
virðist allt miða að því að
finna úrræði til fullnægingar
kröfum kommúnista, sem í
þessum efnum umfram allt
ganga algerlega erinda er-
lends stórveldis.
ÍSLENZK
UTANRÍKISSTEFNA
Gegn þessum staðreyndum
stoða engar innantómar yfirlýs-
ingar um fylgi við Atlantshafs-
bandalagið. Það eru athafnir en
ekki orð, sem úrslitum ráða.
Það stoðar lítt, þótt Emil Jóns-
son lýsir því á blaðamannafundi
í Washington, að gagnstætt
þriðja stjómarflokknum vilji
bæði Alþýðuflokkur og Fram-
sókn gott samstarf við Atlants-
hafsbandalagið og séu m a. s.
Bandaríkjunum mjög vinveittir,
ef það er þriðji flokkurinn, sem
ræður förinni og færir okkur óð-
fluga í faðm einræðisaflanna
austrænu.
Af hálfu íslendinga er vinátta
við allar þjóðir sjálfsögð. Við
höfum ekki varnir hér af vin-
áttu við annan eða fjandskap við
hinn, heldur af því að þörf ís-
lands segir til um þær. Það er
íslenzk utanríkisstefna, sem
fylgja ber og hún verður ekki
ákveðin nema með frjálsri, heil-
huga samvinnu lýðsræðismanna
Iandsins.
Við Sjálfstæðismenn munum
hvarvetna vera á verði, en
hvergi ríður meira á árvekni og
ötulli málafylgju en í utanríkis-
málumun, því að undir réttri
lausn þeirra kann í senn að vera
komið sjálfstæði íslands og
heimsfriðurinn.
Eitt margra atriða á Blaðamannakabarettinum sem geysihrifningu
vekur eru hundarnir, sem leika stuttan leikþátt. Þeir tala í síma,
spila á píanó og gera marga aðra nýstárlega hluti.
(Ljósm. vig.)
Röpv. Siprjónsson kominn
úrvelheppnaðri hljómieikaför
17'OMHNN er til landsins Rögn-
valdur Sigurjónss., píanóleik-
ari, eftir snögga hljómleikaför til
Noregs og Danmerkur. Varð
hann þess heiðurs aðnjótandi að
vera einleikari með Filharmon-
isku hljómsveitinni í Ósló undir
stjóm hins víðkunna stjómanda
Thor Johansons.
f gær átti Mbl. stutt samtal
við Rögnvald um förina. — Ég
er mjög ánægður með hana og
það var einstakt tækifæri, sem
mér bauðst er ég lék undir stjórn
Thor Johansons c-dúr konsert
Beethovens. Hann tók við hinni
kunnu NBC-hljómsveit er Tosca-
nini dróg sig í hlé. En aðalfrægð
sína hefur hann hlotið fyrir stóm
Sinfóníuhljómsveitarinnar í Cin-
cinnati.
— Voru dómar blaðanna hag-
stæðir?
NÝ VON FYRIB HÁLFBLINDA
NEW YORK, 12. okt.: _ Á árs-
þingi, sem Samtök blindra í
Illinois héldu í New York nýlega,
kom fram merkileg nýjung, sem
veita mun fjölda fólks nýja von.
Hér er um að ræða nýtt sjón-
tæki, sem hjálpa mun mönnum
með mjög takmarkaða sjón. Það
er bandarískur augnlæknir, dr.
William Feinbloom, sem fann upp
þetta nýja tæki, og sýndi hann
fulltrúum þingsins það.
Sýningin fór fram með þeim
hætti, að 20 mönnum með 2%
sjón eða þar fyrir neðan, var
fengið tækið, og síðan var björt-
um ljósgeisla rennt yfir spjald
fyrir framan þá. 14 þeirra sáu
ljósið og stafina á spjaldinu, og
þeir komu út úr skrifstofu lækn-
isins hlæjandi og grátandi af
gleði. „Það var eins og maður
hefði lifað árum saman bak við
læstar dyr og kæmi svo allt í einu
út í dagsljósið“, sagði kona ein.
„Ég hef ekki getað lesið síðan
1947, og nú sá ég bæði stafina á
spjaldinu og myndirnar“.
Onnur kona grét hljóðlega og
hvíslaði: „Nú get ég séð báðar
litlu dætur mínar vaxa upp“.
Stúdent, sem varð að hætta há-
skólanámi, fékk á ný vonina um
að geta lokið prófi.
Tæki dr. Feinblooms lítur út
eins og óvenjuleg gleraugu, og
það er notað eins og gleraugu.
Fyrir hvoru auga eru tvær „rúð-
ur“, og er sú fremri íbjúg með
sterku stækkunargleri í miðju.
Spegill á aftri „rúðunni" eykur
ljósið. Stækkunarglerið stækkar
myndina. Og íbjúga „rúðan“
víkkar sjónhringinn.
Fossvogskirkja
Ferming
Ferming kl. 10,30 14. okt. Séra
Gunnar Árnason.
Ragnhild Dyrset, Hólmgarði 28
Lilja R. Eiríksdóttir, Réttarholti
Sogamýri.
Rafnhildur Björk Eiríksdóttir,
Réttarholti, Sogamýri.
Ásta Gústafsdóttir, Breiðholtsv. 7
Hildur Gústafsd., ’Breiðholtsv. 7
Elsa Guðbjörg Vilhjálmsdóttir,
Akurgerði 46.
Helgi Vattnes Kristjánsson, Þing-
holtsbraut 23.
Steingrímur Guðni P^tursson,
Kársnesbraut 32.
Magnús Ingjaldsson, Lækjar-
bakka við Fífuhvamm.
Lárus Sveinsson, Nýbýlaveg 14.
Jónatan Hall, Bústaðabletti 4.
Skúli Guðbjörn Jóhannesson,
Steinagerði 12.
Halldór Baldursson, Kópavogs-
braut 39.
— Já, yfirleitt voru þeir þa8
og ég fyrir mitt leyti ánægður
með þá. Það er mikið átak að
leika með stórum hljómsveitum
þegar maður er óvanur sliku,
sagði Rögnvaldur.
— Fórstu til Hafnar?
— Já, ég spilaði í Oddfellow-
höllinni þar á miðvikudaginn. —
Kaupmannahafnarblöðin tóku
mér vel, en um einleikshljóm-
leika var að ræða, með allfjöi-
breyttri dagskrá.
ÓSLÓ
í gær fékk Mbl. i pósti nokkrar
blaðaúrklippur um leik Rögnvald
ar í Noregi og Danmörku. í
Óslóblaðinu Nationen segir m.a.
að Rögnvaldur hafi leikið snilld-
arlega og búi yfir miklum skiln-
ingi á verkinu. Eins fer blaðið
„Vort land“ lofsamlegum orðum
um hljómleikana og Rögnvald,
sem blaðið segir að sýnt hafi á
hljómleikum þessum að hann sé
í tölu fremstu píanósnillinga og
hafi mikil hrifning verið á hljóm
leikunum og Rögnvaldur hylltur
mjög.
KAUPMANNAHÖFN
Um hljór'leikana í Kaupmanna
höfn segir Dagens Nyh., að hæfi-
leikar Rögnvaldar séu miklir og
tækni hans sé frábær og nefnir
blaðið flutning hans á Bentzons-
sinfóníu.
Berlingatíðindi fara viðurkenn-
ingarorðum um Rögnvald og leik
hans. Hrósa þau honum fyrir
snilldarflutning hans á verkum
Schumanns. Þá segir Politiken
um leik Rögnv. að hann hafi náð
því sem alla píanista dreymi um:
teknikinni, en fyrir það hafi
Baeh-verkin liðið nokkuð í mef-
förum hans, aftur á móti hr
hann náð miklum og einlægum
skilningi, er hann lék verk eftir
Schumanns.
★
Rögnvaldur Sigurjónsson mun
nú taka til starfa við píanó-
kennslu við Tónlistarskólann og
hann hyggur ekki til hljómleika-
halds fyrst um sinn að minnsta
kosti, þar eð skólinn og nemend-
urnir taka tíma hans að mestu.
IMorðmenn fapa
á silfurnámi
ÞRÍR flutningavagnar hlaðnir
silfurmólmi óku frá hinni fornu
námuborg Noregs, Kongsberg,
nýlega og sneru ekki aftur. Þetta
var síðasti silfuifiarmuirinn úr
nómunni, sem á sér 300 ára sögu.
Það var árið 1624, sem fyrst var
farið að vinna silfur þarna uppi
í fjöllunum og sama ár var byrj-
að að byggja borgina. Norska stór
þingið ákvað nýlega að loka nám
unni, sem er rikiseign, þar sem
hún var rekin með tapi. Hins
vegar er myntsláttur Norðmanna
enn í Kongsberg.