Morgunblaðið - 06.01.1957, Blaðsíða 12

12
MORniJNfíT/AÐIÐ
Sunnudagur 6. janúar 1957
GULA
Ulll herbergið
eftir MARY ROBERTS RINEHART
Framhaldssagan 20
sumt. Og þar á Howard hægara
með að koma heim um helgar.
En Carol sá pegar í hendi sér,
að Marcia gerði það ekki út í blá-
inn að fára að minnast á Elinor,
og hafði því andvara á sér.
— En skrítið er þetta nú samt,
sagði Marcia, og horfði enn á
hana. — Ég þóttist sjá bílinn
hennar á laugardagsnóttina var,
eitthvað um Klukkan tvö. Ég
þc-kki þann bíl, hvar sem ég sé
hann.
— Þetta er ekki annað en fjar-
stæða, Marcia.
— Sennilega er það. Mér fannst
bara réttara að segja þér af því.
Einhver annar en ég kann að
hafa séð hana, eða það datt mér
að minnsta kosti í hug. Hann var
á leiðinni til járnbrautarinnar og
ók minnst 60 mílur á klukku-
stund. Ég hélt ekki, að til væri
annar sams konar bíll.
— Það hlýtur nú samt að vera.
Elinor hefur alls ekiú hingað kom
ið; það veit ég fyrir víst. Hún var
í New York.
— Nú, jæja, ef þú ert svona
viss — en ég er í hjúkrunarsveit-
inni og vann lengi fram eftir á
spítalanum þetta kvöld. Þegar ég
svo kom heim, varð mér það á
að láta hundskrattann minn út,
en svo kom hann ekki aftur, svo
IJTVARPIÐ
Sunnudagur 6. janúar:
(Þrettándinn).
Fastir liðir eins og venjulega.
9,20 Morguntónleikar (plötur). —
11,00 Messa í Dómkirkjunni —
(Pi’estur: Séra Jón Auðuns. Org-
anleikari: Páll Isólfsson). — 13,15
Endurtekið efni: „Helgur maður
og ræningi" eftir Heinrich Böll, í
þýðingu Bjöms Franzsonar (áður
flutt 10. apríl 1955). — Leikstjóri
Þorsteinn Ö. Stephensen. 15,00
Miðdegistónleikar (plötur). 16,30
Veðurfregnir. Færeysk guðsþjón-
usta (hljóðritað í Þórshöfn), 17,30
Barnatími (Baldur Pálmason). —
18.30 Hljómplötuklúbburinn. Gunn
ar Guðmundsson við grammófón-
inn. 20,20 Um helgina. — Umsjón-
armenn: Björn Th. Bjömsson og
Gestur Þorgrímsson. 21,20 Kór-
söngur: Karlakór Reylcjavíkur
syngur. Söngstjóri: Sigurður
Þórðarson. Einsöngvari: Guðmund
111* Jónsson. Píanóleikari: Fritz
Weisshappel (Hljóðritað í útvarps
sal í haust). 22,05 Danslög: Ólaf-
ur Stephensen kynnir plöturnar.
23.30 Dagskrárlok.
að ég fór að svipast um etir
honum. Þannig atvikaðist þetta.
— Já, en þetta nær bara ekki
nokkurri átt, Marcia. Þú hefur
séð bíl, en þú hefur bara ekki séð
Elinor í honum, því að það gæti
ekki átt sér stað.
En Carol var ekki eins viss og
hún vildi vera láta. Hún vissi,
hversu afskaplega glögg og eftir-
tektarsöm Marcia var. Og hún
vissi líka, hvernig sagan myndi
blása út, ef Marcia segði hana
einhverjum. En þar kom Marcia
sjálf henni til hjálpar.
— Þetta hefur þá líklega verið
missýning, sagði hún,- — Að
minnsta kosti er ekki ástæða til
að fara að segja þetta neinum. Þú
þekkir, hvernig fólkið hérna er,
og reyndar er það alls staðar
eins. Ég ætla ekki að segja frá
þessu, Carol. Þú getur reitt þig
á það.
Drjúg stund var liðin, eftir að
Marcia fór, þegar Carol hafði
fengið nægilegt vald yfir taugum
sinum til þess að geta kveikt sér
í vindlingi.
7.
Hún hringdi Elinor upp um
kvöldið, og lokaði sig inni í bóka-
stofunni, svo að enginn skyldi
heyra til hennar. Dálítil huggun
var henni það að heyra rödd
Elinor, sem var fullkomlega blátt
áfram og eðlileg.
— Halló, Carol! Ég heyri, að
þú hafir orðið fyrir einhverri
ákomu þarna norðurfrá.
— Svo þú hefur heyrt það?
— Ojá, til þess eru blaðarnenn-
irnir, svaraði Elinor léttilega. —
Ég hef verið að reyna að ná
sambandi við þig, en þú veizt
hvernig gengur með landssíma-
samtölin nú á dögum. Ég vona, að
þetta hafi ekki verið mjög slæmt.
— Það hefur verið fullslæmt.
Veit mamma um það?
— Ekki ennþá. En vitanlega
þegar það kemur í blöðunum....
Hafa þeir nokkra hugmynd um,
hver þetta er?
— Ekki enn.
— Fötin á henni ættu að geta
gefið einhverjar bendingar.
— Þau hafa enn ekki fundizt.
En, heyrðu mig, Elinor. Ég
hringdi þig upp til þess að segja
þér nokkuð sérstakt. Marcia Dal-
ton segist hafa séð bílinn þinn
hérna í nágrenninu á laugardags-
nóttina. Hún var að segja mér
það rétt áðan.
Ofurlítil þögn, «m þá sagði
Elinor; og hló víð: — Ég held að
Marcia sé farin. að sjá ofsjónir.
Segðu henni frá mér, að ég bafi
örugga fjarverusönnun og eins
hitt, að ég leggi það ekki í vana
minn að fara um og myrða fólk
á nóttinni.
— Svo að þú fórst þá til New
York?
-— Ég vona, að símafólkið
hérna á línunni hafi ánægju af
þessu samtali, svaraði Elinor
kuldalega. — Og því til fróðleiks
vil ég geta þess, að ég skildi
bílinn eftir í Providence á föstu-
dag, tók þar lest til New York,
var í íbúðinni okkar um nóttina,
var svo í búðum allan laugardag-
inn, borðaði svo með manninum
mínum á laugardagskvöld og fór
í leikhúsið á eftir.
— Svo þú varst í íbúðinni ykk-
ar?
— Og hversvegna ekki Allir
klúbbar voru troðfullir, og eins
hótelin. En hvað gengur eiginlega
að þér? Þarf ég að leggja fram
fjarverusönnun?
Carol hálfskammaðist sín, þeg-
ar Elinor sleit samtalinu, snöggt
eins og hún var vön. Auðvitað
hafði Marciu missýnzt Hvaða
hugsanlegt samband gat svo sem
verið milli Elinor í New York
og morðs norður í Máine? Og
jafnvel þótt svo væri — var það
kannske trúlegt, að hún færi að
leggja allt í hættu, sem henm
þótti vænzt um í heiminum, fyrir
slíkt tiltæki? En þá var samt ó-
svarað spurningunm, hvers vegna
stúlkan hafði komið til Crestview
og hvers vegna Lucy hafði hlevpt
henni inn í húsið — ef hún þá
hafði gert það.
Elinor gat hafa verið þarna á
ferðinni. Hún gat hafa komið í
bílnum, þá um nóttina, snúið við.
sömu leið, til Providence skilið
þar eftir bílinn og komizt með
lest snemma morguns til New
York. En þá kom spurn:ngin:
Hvers vegna? Hafði stúlkan verið
frilla Howards? Ekki vai það ó-
trúlegt um svo ríkan mann. Hitt
var ótrúlegra, að Elinor hefði
farið að ná sér niðri á þennan
hátt. Hún gat yfirgefið hann og
heimtað af honum gífurlegan líf-
eyri, eða líka gat hún setið sem
fastast og látið sem hún hvorki
sæi neitt né heyrði. En að bendla
hana við glæp. framinn af af-
brýðisemi, náði engri átt.
Carol var enn inni í bókastof-
unni, þegar Dane barði að garð-
dyrunum. Hún bauð honum inn
og hann leit á hana, alvarlegur a
svip.
— Ég ei' hræddur um, að ég
hafi verið ruddalegur við yður
áðan, sagði har.n,
— En löppin á mér var alveg
að drepa mig og .... ég bið yður
að fyrirgefa .... ég skal aldrei
gera það oftar.
— Það er allt I lagi, sagði hún.
— Ég get alveg fyrirgefið yður
bó að þér teljið mig með sníkju-
dýrunum á þessari jörð. Svo
Framfíðarstaða !
Innflutningsfirma óskar eftir skrifstofumanni. Þarf
að geta unnið sjálfstætt. Ensku- og dönskukunnátta, á-
samt vélritun nauðsynleg. Umsóknir ásamt upplýsingum
um fyrri störf og menntun, óskast sent afgreiðslu blaðs-
ins fyrir 10. jan. merkt: „7029.“
TILKVIMNIIMG
UM YFIRFÆRSLU
VIINIIMULAUNA
Þeir, sem óska að ráða erlenda menn til starfa hér-
lendis og greiða þeim laun í erlendum gjaldeyri, þurfa
að tryggja sér fyrirheit Innflutningsskrifstofunnar um
yfirfærslu launanna, áður en ráðningarsamningar eru
gerðir.
íslenzkir atvinnurekendur, sem nú hafa erlenda menn
í vinnu eða hafa þegar undirbúið ráðningu þeirra, þurfa
að senda beiðnir um „yfirfærsluloforð“ á launum þeirra
án tafar.
Skilríki um atvinnuleyfi þurfa að fylgja beiðnum um
„yfirfærsluloforð“, en þau verða látin í té bréflega og
innihalda upplýsingar um, hvernig haga skuli umsóknum
um gjaldeyrisleyfi fyrir vinnulaununum jafnóðum og
nauðsyn krefur að yfirfæra þau. Einnig hvaða upplýsinga
og skilríkja verður krafist í því sambandi.
Allar umsóknir skulu atvinnurekendur undirrita, en
ekki hinir erlendu starfsmenn. Gjaldeyrisleyfi verða
ekki veitt fyrir vinnulaunum til þeirra, sem ekki hafa í
höndum „yfirfærsluloforð" frá Innflutningsskrifstofunni
á þar til gerðu eyðublaði.
Reykjavík, 4. janúar 1957.
Innflutningsskrifstofan.
Langar yður
til að læra erlend tungumál? Ef svo er, ættuð þér að
kynna yður kennsluna í Málaskólanum MÍMI. Kennslan
er jafnt fyrir unga sem gamla og alltaf að kvöldinu eftir
vinnutíma. Þér lærið að TAL.A tungumálin um leið og
þér lesið þau af bókinni og venjist því um leið að hlusta á
þau i sinni réttu mynd. Jafnvel þótt þér hafið tiltölulega
lítinn tíma aflögu til náms, fer aldrei hjá því, að þér
hafið gagn af kennslu sem fer að mestu leyti fram á því
tungumáli, sem þér óskið að læra. Ef yður langar t.d. að
skreppa til Kaupmannahafnar að vori, getið þér æft yður
í dönsku með því að tala við danskan úrvalskennara
tvisvar í viku. Ef ferðinni er heitið eitthvað annað gegnir
sama máli um önnur tungumál, þér getið talað við Spán-
verja á spönsku, Þjóðverja á þýzku o.s.frv.
Hringið milli 5 og 8, ef þér óskið eftir nánari upp-
lýsingum!
Hfálaskólinn IVSámir
Hafnarstræti 15 (Ellingsen). Sími 7149
Mánudagur 7. janúar:
Fastir liðir eins og venjulega.
13,15 Búnaðarþáttur: Steingrím-
ur Steinþórsson búnaðarmálastjóri
flytur ávarp til bsenda. 18,30 Skák
þáttur (Guðmundur Arnlaugsson).
19,00 Lög úr kvikmyndum (pl.).
20,30 Útvarpshljómsveitiij; Þór-
arinn Guðmundsson stjórnar. Lög
eftir íslenzk tónskáld; Karl O.
Bunólfsson færði þau í hljómsveit
arbúning. 20,50 Um daginn og veg
inn (Sigurður Magnússon full-
trúi). 21,10 Einsöngur: Magnús
Jónsson syngur; Fritz Weisshap-
pel leikur undir á píanó. 21,30 Út-
varpssagan: „Gerpla" eftir Hall-
dór Kiljan Laxness; XV. (Höf.
les). 22,00 Fréttir og veðurfregn-
ir. Kvæði kvöldsins. 22,10 Þýtt og
endursagt: Þórunn Elfa Magnús-
dóttir rithöfundur segir frá æsku-
árum og æviferli Alexöndru Kol-
lontay. 22,35 Kammertónleikar
(plötur). 23,10 Dagskrárlok.
MARKÚS EftirEd Dodd
1) — Sjáðu nú drengur minn.
Þú átt að vísa mér leiðina út úr
skóginum og ég vil engin brögð.
Annars verður einhver fyrir
meiðslum.
2) — Já, ég get vísað ykkur
leiðina út. Vinur minn Markús
verður við Litlabjarnarvatn eft-
ir þrjá daga. Ef við komumst
þangað tímanlega, þá erum við
hólpin. J
3) — Nei, drengur minn. Það
verður ekki úr því. Við höldum
í þveröfuga átt, til landamær-
anna og mundu það, að_ ég vil
ekki hafa nein brögð. Ég veit
að þú villt ekki að neitt slæmt
hendi mömmu þína.
4) — Þú myndir þó ekki fara
að meiða hana?
— Mig langar ekkert til að
meiða hana. En það er bezt að
þú skiljir það. Ég hef brotið upp
peningaskáp skógarhöggsstöðvar
og drepið mann. Svo að ég er
ekki að gera að gamni mínu.